Τα υψηλότερα NBA picks που ήρθαν στην Ευρώπη πέρασαν και από Ελλάδα

Η αφορμή για την ονοματολογία που θ’ ακολουθήσει ήταν ο Derrick Williams, το No2 του NBA draft 2011 που περιμένουμε ότι θα παίξει του χρόνου στην FC Bayern Basketball και κατ’ επέκταση στη Euroleague.

Προτού πάντως βάλουμε σε σειρά τους μη Ευρωπαίους που επιλέχθηκαν -ως κολεγιόπαιδα ή μη- στην πρώτη 10άδα και ήρθαν ν’ αγωνιστούν, σ’ οποιαδήποτε στιγμή και για οποιονδήποτε λόγο, στην Ευρώπη, οφείλουμε πρώτα και κύρια μια ειλικρινή συγγνώμη στον Bob McAdoo. Στον ‘αντιήρωα’ των παιδικών μας χρόνων, τον παίκτη που ναι μεν μάς άφηνε με το στόμα ανοικτό βλέποντας τις αλησμόνητες μάχες Άρης-Τρέισερ, ταυτόχρονα όμως θέλαμε να τον ‘τσακίσει’ ο Νίκος Γκάλης.

Στη λίστα που γράψαμε θέσαμε εξ ανάγκης χρονικούς περιορισμούς. Έχει απαρχή το 1980 και εκτείνεται μέχρι σήμερα. Τα 38 χρόνια δεν είναι μικρό δείγμα, αυτομάτως όμως ο McAdoo, που ήταν στο Νο2 του 1972 και έπαιξε σε παραδοσιακές δυνάμεις της λίγκας (Knicks, Celtics, Lakers, Sixers) μένει -δυστυχώς- εκτός. Όπως ο Kent Benson, Νο1 του 1977, που ήρθε το 1988 για την ιταλική Cantù του ιταλικού βορρά. Ή ο Mychal Thompson του ‘Showtime’ των Lakers, πατέρας του Klay, επίσης πρώτος στη διαδικασία του 1978, που στα τελειώματά του (1991-92) πέρασε από την Καζέρτα του ‘σπαγκέτι σιρκουί’.

Ένα scroll down θα ζωντανέψει αναμνήσεις. Διότι ‘ξετυλίγοντας’ το κείμενο θα πέσεις πάνω σε πολλά γνωστά (σου) ονόματα. Παίκτες που έκαναν πέρασμα από την μπασκετική Ελλάδα των 90s, τότε που στην παλιά, ορθόδοξη Α1, τα οικονομικά ήταν ανθηρά. Θα συναντήσεις όμως και ‘όψιμες’ μορφές.

No1

1980 – Joe Barry Carroll, Milano

1983 – Ralph Sampson, Unicaja

Αυτή η ψηλόλιγνη φιγούρα ήταν το ‘alter ego’ του Hakeem Olajuwon στους Rockets, μαζί συνέθεταν τους ‘Twin Towers’ πολύ πριν ο Popovich εμπνευστεί το δίδυμο Robinson-Duncan. Στην Ισπανία πήγε το 1992.

1996 – Allen Iverson, Besiktas

Τα 4 εκατομμύρια δολάρια ήταν ένα τεράστιο δέλεαρ για να υπογράψει στην τουρκική ομάδα ένας εκ των κορυφαίους σύγχρονους πόιντ γκαρντς. Έπαιξε μόνο 10 παιχνίδια από το φθινόπωρο του 2010 ως το χειμώνα του 2011 και μετά την τον είδατε στο μπάσκετ.

1998 – Michael Olowokandi, Virtus Bologna

2013 – Anthony Bennett, Fenerbahce

No2

1989 – Danny Ferry, Roma

Πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Spurs του Popovich το 2003 ο άγγελος με το διαβολικό σουτ. Ο καλύτερος παίκτης του κολεγιακού πρωταθλήματος για τη σεζόν 1988-89, προτίμησε να παίξει πρώτα στην Ευρώπη και να έχει 23 πόντους και 6 ριμπάουντ ανά αγώνα. Στέλεχος πλέον ομάδων του ΝΒΑ, από το 2016 στους New Orleans Pelicans.

1990 – Kenny Anderson, Zalgiris

2011 – Derrick Williams, FC Bayern Basketball

Ο βασικός ήρωας της ιστορίας μας. Εν αναμονή της ανακοίνωσης από τους Βαυαρούς, ασχέτως αν όλοι έχουν ήδη μιλήσει για προφορική συμφωνία.

No3

1982 – Dominique Wilkins, Παναθηναϊκός / Fortitudo Bologne

Αναμφίβολα ο κορυφαίος Αμερικανός που έχει ‘κολυμπήσει’ τον Ατλαντικό για να παίξει σε ευρωπαϊκή ομάδα, μέλος της Dream Team 2. Σαν χθες μάλιστα, την 1η Οκτωβρίου του 1995 έκανε πρεμιέρα στο ελληνικό πρωτάθλημα με αντίπαλο τον Πανιώνιο. Του Παναθηναϊκού του χάρισε ένα κύπελλο κι ένα ευρωπαϊκό, στην Ιταλία δεν ήταν αντίστοιχα παραγωγικός.

1987 – Dennis Hopson, Zaragoza / Cholet / Le Mans / Galatasaray / Hapoel Eilat / Maccabi Rishon / Maccabi Giv’at/ Maccabi Kiyat

1990 – Mahmoud Abdul-Rauf, Fenerbahce / Ural Great / Roseto / Άρης

Στη Θεσσαλονίκη ήρθε το καλοκαίρι του 2006, αρκετά βαρύς στα 37 του. Το 1993 ήταν ο πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ φτιάχνοντας ουκ ολίγες φάσεις για τον Dikembe Mutombo στους Nuggets. Παίκτης με 51 πόντους σε αγώνα του ΝΒΑ δεν είναι, ποτέ των ποτών, τυχαία περίπτωση.

2005 – Deron Williams, Besiktas

Ένα χρόνο μετά τον Iverson (2011) υπέγραψε στην τουρκική Μπεσίκτας για 5 εκατομμύρια δολάρια, εκμεταλλευόμενος το lock out. Σε ματς με τη γερμανική Γκέτινγκεν σκόρερ 50 πόντους (17/23 σουτ, τα 7/10 τρίποντα)!

2006 – Adam Morrison, Red Star Belgrade / Besiktas

No4

1982 – Bill Garnett, Torino / Fortitudo Bologna, Verona

1983 – Byron Scott, Παναθηναϊκός

Η τελευταία επαγγελματική χρονιά του πριν πάρει… δίπλωμα προπονητή ήταν με το τριφύλλι στο στήθος. Όταν έχεις παίξει για 10 χρόνια στους Lakers του Magic, ο τίτλος του πρωταθλητή Ελλάδας (1998) είναι για… επιδόρπιο.

1984 – Melvin Turpin, Zaragoza

1985 – Xavier McDaniel, Ηρακλής

Το μάτι του γυάλιζε από… μικρός, διέγραψε λαμπρή πορεία στο ΝΒΑ. Τη σεζόν 1995-96 συνέθεσε στο ‘Γηραιό’ ένα εξαιρετικό δίδυμο με τον Γιούρι Ζντοβτς. Αγαπημένος ‘Χ-Man’.

1988 – Chris Morris, Ολυμπιακός

‘Μήπως ήθελε να του στρώσουμε κόκκινο χαλί;’ είχε εκνευρισμένος πει ο Γιάννης Ιωαννίδης όταν ο Αμερικάνος φόργουορντ, που είχε έρθει στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1999, αρνήθηκε να παίξει με τη Βιλερμπάν γιατί το παρκέ ήταν σκληρό. Ήταν ήδη 33ων και τα 6 παιχνίδια του με τα ερυθρόλευκα ήταν όλη η εν Ελλάδι καριέρα του. Απομεινάρια εκείνης της συνεργασίας και του επεισοδιακού διαζυγίου κυνηγούσαν τον Ολυμπιακό μέχρι το 2009!

1999 – Lamar Odom, Saski Baskonia

2000 – Marcus Fizer, Murcia / Maccabi Tel Aviv

2006 – Tyrus Thomas, Bremerhaven

No5

1980 – James Ray, Torino / Huesca / Fenerbahce

1981 – Danny Vranes, AEK / Milano / Varese

Λέγεται πως ήταν ο πληρέστερος Αμερικανός που φόρεσε τα κιτρινόμαυρα. Παίκτης για όλες τις δουλειές, αλλά ταυτόχρονα ηγετικός. Μόνο που έπεσε στην ΑΕΚ του Μάκη Ψωμιάδη (1988) και έφυγε εν τέλει νύχτα, καταγγέλλοντας από τις ΗΠΑ απειλές και γκανγκστερικές μεθόδους για να παίξει στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.

1986 – Kenny Walker, Granollers / Fabriano / Caceres

1989 – J. R. Reid , Paris Racing / Strasbourg, Leon

2006 – Shelden Williams, Chalon

2012 – Thomas Robinson, Khimki

No6

1981 – Orlando Woolridge, Treviso / Virtus Bologna

1983 – Russell Cross, Napoli / Granollers / Breogran

1994 – Sharone Wright, Anwil / Valladolid / Den Bosch

1998 – Robert Traylor, Ciudad de Vigo/ Antalya / Napoli

2000 – DerMarr Johnson, Treviso

2002 – Dajuan Wagner, Prokom Trefl

2004 – Josh Childress, Ολυμπιακός

Τόσο ακριβή μεταγραφή οι Αγγελόπουλοι δεν έχουν κάνει στα χρόνια που βρίσκονται στον Ολυμπιακό – από το 2005. Δύο σεζόν έμεινε ο… αφρομάλλης φόργουορντ στον Πειραιά (2008-10), μετά από 4 χρόνια στο ΝΒΑ, προσφέροντας δυσανάλογα με τα χρήματα που αμειβόταν ετησίως (6 εκατομμύρια δολάρια).

2009 – Jonny Flynn, Orlandina

2010 – Ekpe Udoh, Fenerbahce

No7

1983 – Thurl Bailey, Πανιώνιος / Cantu / Milano

Με τον ασταμάτητο Τράβις Μέις στην περιφέρεια έφτιαξαν ένα αποτελεσματικό δίδυμο στον Πανιώνιο της σεζόν 1994-95. Δεν ήταν βέβαια σέντερ, ασχέτως αν η ποιότητά του τον βοήθησε ν’ ανταποκριθεί μετά την αρχική περίοδο προσαρμογής.

1986 – Roy Tarpley, Άρης / Ολυμπιακός / Ηρακλής / Έσπερος / Ural Great

Το καλοκαίρι του ’92 δεν θα είχε έρθει ποτέ στην Ελλάδα, αν ο ίδιος δεν ‘σκότωνε’ τον εαυτό του. Όσο ήταν ‘καθαρός’ από ουσίες, όσο είχε αυτοέλεγχο, έκανε πράγματα που δεν χωράει ο νους. Μέχρι και στον Έσπερο Καλλιθέας έφτασε να παίζει για ένα… μεροκάματο.

1988 – Tim Perry, Ourense / Valencia / Leon / Manresa / Caceres

1989 – George McCloud, Pesaro

No8

1983 – Antoine Carr, Milano / Ιωνικός ΝΦ

Φτάσαμε να δούμε στην Ελλάδα τον συμπαίκτη του John Stockton και του Karl Malone, ένα βασικό εργαλείο των Jazz του Jerry Sloan. Στο σύνολο του Γιώργου Καλαφατάκη τότε εντάχθηκε αφού είχε κλείσει τα 40 χρόνια του.

1989 – Randy White, Περιστέρι / Reggio Calabria / Badalona / Maccabi Tel Aviv / CSKA Moscow / Άρης / Νήαρ Ηστ

Έχει παίξει σε τρεις ελληνικές ομάδες κι αυτό από μόνο του αποτελεί σημείο αναφοράς για την καριέρα του.

1991 – Mark Macon, Pistoia / Oyak

1992 – Todd Day, Pesaro

1995 – Shawn Respert, Milano / Νήαρ Ηστ / Imola / Spojnia Stargard

2003 – T. J. Ford, KK Zagreb

2008 – Joe Alexander, Maccabi Tel Aviv / Sassari / Hapoel Holon / Besiktas

No9

1980 – Michael Brooks, Limoges / Levallois / Strasbourg

1981 – Rolando Blackman, AEK / Milano / Limoges

Από το ‘Madison Square Garden’ στο ‘Γεώργιος Μόσχος’ της Νέας Φιλαδέλφειας. Το λες και πολιτισμικό σοκ για τον Παναμέζο σκόρερ που είχε φτάσει να έχει 22.4 πόντους και 4.6 ριμπάουντ στην πιο παραγωγική σεζόν του στο ΝΒΑ. Για εκείνη την ΑΕΚ ήταν σίγουρα πολυτέλεια.

1982 – Cliff Levingston, ΠΑΟΚ / Virtus Bologna

Το ‘Κλιφ, Κλιφ, Κλιφ’ στο ‘Παλέ’ από τις πιο χαρακτηριστικές ιαχές μετά από κάθε επιτυχημένη προσπάθειά του. Ένας από τους πιο θεαματικούς παίκτες που ήρθαν στην Ελλάδα, ποιος ξεχνάει εκείνο το κάρφωμα μπροστά στον Μουρεσάν (Ορτέζ-ΠΑΟΚ).

1986 – Brad Sellers, Άρης / Paris Racing / Gijon / Montpellier / Maccabi Rishon / Antipes / Toulon

Πλέον είναι δήμαρχος στην πόλη Warrensville Heights της πολιτείας του Ohio. Στις αρχές των 90s ο βασικός σέντερ των ‘κίτρινων’ στη μετά Ιωαννίδη εποχή (1990-91). Είχε ήδη παίξει στους Bulls του Michael Jordan, τον ‘θυσίασαν’ για την επιλογή του BJ Armstrong στο draft, τον βασικό πόιντ γκαρντ δηλαδή επί σειρά ετών.

1988 – Rony Seikaly, Barcelona

1990 – Willie Burton, Milano / Ηράκλειο / Ural Great

1995 – Ed O’Bannon, Trieste / Valladolid / Ρέθυμνο / Anwil / Polonia / Astoria Bydgoszcz

1996 – Samaki Walker, UNICS Kazan

2002 – Amar’e Stoudemire, Hapoel Jerusalem

Στους Suns των ‘7 seconds or less’ ήταν αναπόσπαστο κομμάτι. Στο Ισραήλ πάντως κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή που του στέρησαν οι Spurs στο ΝΒΑ. Εφέτος επέστρεψε στη Χάποελ Ιερουσαλήμ για να κάνει τα ίδια.

2006 – Patrick O’Bryant, Καβάλα / Lietuvos Rytas

No10

1982 – Keith Edmonson, Caen

1983 – Jeff Malone, BAO

Ήρθε μετά την έναρξη της σεζόν 1996-97 και έπαιξε δίπλα στον Αιγύπτιο σέντερ Σαμίρ Γκούντα. Αυτό μόνο και τίποτ’ άλλο…

1984 – Leon Wood, Zaragoza / Varese / Giesen / Lyon / Caserta

1988 – Willie Anderson, Ολυμπιακός / ΑΕΚ / Maccabi Tel Aviv

Αγαπημένος ξένος του Ιωαννίδη, ακόμη και σήμερα πίνει νερό στο όνομά του. Δεν γκρίνιαζε, δεν μουρμουρούσε, δεν ήταν βεντέτα, έκανε αυτά που του ζητούσε ο ‘ξανθός’. Cool τύπος ο Αμερκάνος φόργουορντ που ήρθε το 1996 στον Ολυμπιακό, αλλά με τον Ίβκοβιτς δεν ταίριαξε. Συνδέθηκε περισσότερο με την ΑΕΚ που το 1998 έφτασε ως τον τελικό της Euroleague.

1989 – Pooh Richardson, Milano

1990 – Rumeal Robinson, KK Zadar / Fortitudo Bologna

1992 – Adam Keefe, Girona / Estudiantes

2003 – Jarvis Hayes, Aliağa Petkim / Krasnye Krylia / Ironi Ashkelon / Avellino, Ploiesti

2004 – Luke Jackson, Ferrara / Hapole Jerusalem

2009 – Brandon Jennings, Roma / Zenit St. Petersburg

Κεντρική photo: eurokinissi