NBA draft: “Έξοδος” στην ευρωπαϊκή αγορά
Η έλλειψη θέσεων στα ρόστερ του ΝΒΑ, ανάγκασε τις ομάδες να στραφούν στους Ευρωπαίους και προκάλεσε ντόμινο εκπλήξεων και ανακατατάξεων. O Ρήγας Δάρδαλης αναλύει το φετινό draft του κορυφαίου πρωταθλήματος.
Ήταν το ντραφτ με τις περισσότερες εκπλήξεις, την τελευταία δεκαετία. Μεγάλοι “κερδισμένοι” του ήταν οι παίκτες από την ευρωπαϊκή αγορά, στην η οποία η “έξοδος” του ΝΒΑ ήταν αναγκαστική.
Η έλλειψη θέσεων στα ρόστερ των περισσοτέρων ομάδων, τις ανάγκασε να επιλέξουν Ευρωπαίους τους οποίους ως επί το πλείστον θα κρατήσουν “κάβα” για το μέλλον. Το λεγόμενο στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού draft and stash.
DRAFT AND STASH
Πως λειτουργεί αυτό το σύστημα; Πριν την τελική επιλογή, οι διοικητικοί που καλούνται να πάρουν την απόφαση, έχουν μπροστά τους λίστες με τους διαθέσιμους παίκτες.
Από την στιγμή που δεν θέλουν να τους χρησιμοποιήσουν άμεσα, επικοινωνούν με τους εκπροσώπους τους και τους θέτουν το ερώτημα, αν θα ήθελαν να μείνουν για ένα ή δύο χρόνια, μακριά από το κορυφαίο πρωτάθλημα. Εφ’ όσον πάρουν καταφατική απάντηση, τότε προχωρούν στην απόκτηση των δικαιωμάτων τους.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ
Για να το κάνουμε λιανά, θα αναφέρουμε το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που είναι οι Σέλτικς. Η ομάδα της Βοστώνης, λοιπόν, έχει 12 εγγυημένα συμβόλαια για την επόμενη σεζόν και δύο free agents (τον Τζα Κράουντερ και τον Ιβάν Τέρνερ) που θα ήθελε να κρατήσει. Άρα, έχει χώρο μόνο για έναν παίκτη (δεδομένης της ύπαρξης μάξιμουμ 15 συμβολαίων), την στιγμή που είχε τρεις επιλογές πρώτου γύρου.
Τι έκανε, λοιπόν, ο Ντάνι Έιντζ; Αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να αποκτήσει μέσω ανταλλαγής τον Τζίμι Μπάτλερ, επέλεξε στο Νο3 τον σμολ φόργουορντ Τζέιλεν Μπράουν και με τα άλλα δύο pick του, στράφηκε στην “δική” μας αγορά. Στο 16 πήρε τον Γάλλο Γκερσόν Γιαμπουζελέ και στο 23 τον Κροάτη Άντε Ζίζιτς. Αμφότεροι θα περάσουν (τουλάχιστον) τον επόμενο χρόνο στην Ευρώπη, τόσο για να μπορέσουν να εξελίξουν το παιχνίδι τους, αλλά συνάμα για να δώσουν την ευκαιρία στην ομάδα τους, να δημιουργήσει τον χώρο να τους εντάξει κάποια στιγμή στο ρόστερ της.
Το ίδιο θα συμβεί και με τον Ράντε Ζάγκορατς, τον οποίο πήρε στο Νο35, αλλά και με άλλους από την γηραιά Ήπειρο, όπως τον Ίβιτσα Ζούμπατς των Λέικερς και τον Ισάια Κορντινιέ των Χοκς.
ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΕ… ΜΕΡΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Φυσικά αυτό που μας απασχολεί είναι τι θα γίνει με τον Γιώργο Παπαγιάννη. Ο Έλληνας σέντερ αποτέλεσε την δεύτερη μεγαλύτερη έκπληξη του ντραφτ, μετά τον Σουδανό Θον Μέικερ, ο οποίος από “σίγουρη” επιλογή δεύτερου γύρου, “εκτοξεύτηκε” στο Νο10 και θα σχηματίσει το πιο μακρύ δίδυμο ψηλών του πρωταθλήματος, παρέα με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Μιλγουόκι.
Ο παίκτης του Παναθηναϊκού, ανέβασε κατακόρυφα τις μετοχές του από την στιγμή που πήγε στην Αμερική, πλην όμως η επιλογή του από τους Κινγκς, δεν μπορεί να ερμηνευτεί με ακρίβεια. Κι αυτό διότι στην θέση του, έχουν ήδη δύο εξελίξιμους παίκτες, τον Ουίλι Κόλει Στάιν και φυσικά τον Κώστα Κουφό. Συνάμα, υπάρχει και ο Ντε Μάρκους Κάζινς, ο οποίος πρέπει να τονίσουμε ότι δεν αντέδρασε αρνητικά στην επιλογή του Παπαγιάννη.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΖΙΝΣ
Το περίφημο tweet του “Κύριε, δώσε μου δύναμη”, δεν “ανέβηκε” κατά το άκουσμα του ονόματος του 19χρονου άσου από τα Μέγαρα, αλλά όταν ανακοινώθηκε πως το Σακραμέντο έστειλε το Νο8 στο Φίνιξ για να πάρει το 13 και τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς.
Επί της ουσίας, όμως, έχει δίκιο, διότι η κίνηση του Βλάντε Ντίβατς δύσκολα βγάζει νόημα. Αν ο Παπαγιάννης κάνει αμέσως το άλμα για το ΝΒΑ, τότε θα “μπουκώσει” η θέση “5” και αναγκαστικά θα πρέπει να δώσει σε ανταλλαγή κάποιον από τους άλλους δύο.
Σε αυτή την περίπτωση θα έχει χάσει το λεγόμενο leverage, καθώς οι υπόλοιπες ομάδες θα ξέρουν ότι “ψάχνεται” για συμφωνία και δεν θα λάβει ανταλλάγματα ισόποσης αξίας.
Αν ο Έλληνας σέντερ, συνεχίσει στον Παναθηναϊκό, τότε θα έχει “θυσιάσει” έναν παίκτη με τεράστια προοπτική (τον Μαρκίς Κρις που έστειλε στους Σανς), για δύο Ευρωπαίους (Παπαγιάννη και Μπογκντάνοβιτς) που στην καλύτερη περίπτωση θα είναι έτοιμοι να αγωνισθούν την σεζόν 2017-18.
Άρα θα είναι με το πιστόλι στον κρόταφο από την 1 Ιουλίου και μετά, για να μπορέσει να ενισχύσει το ρόστερ του μέσω ελευθέρων παικτών και να αποφύγει την… μετωπική με τον Κάζινς.
Αυτό, όμως, είναι κάτι που αφορά την ομάδα του Σακραμέντο. Για το ελληνικό μπάσκετ αυτό που μετράει είναι ότι ο Γιώργος Παπαγιάννης αποτέλεσε την πρώτη του επιλογή στην λοταρία του ντραφτ. Του αξίζουν συγχαρητήρια, όπως και στους εκπροσώπους του για την δουλειά που έκαναν.
Απλά πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο είναι να δουλέψει σκληρά, να μείνει ταπεινός και να διορθώσει τις αδυναμίες του, ώστε να μπορέσει να πετύχει αυτό που μπορεί: Μια σπουδαία καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
