Μήπως να μείνει ο... Βόβορας;
Ο Γιάννης Ζωιτός αναρωτιέται για τη μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού σε μόλις τέσσερις ημέρας, το -40 που λίγο έλειψε να γίνει νίκη και το αν ο Τσάβι Πασκουάλ μπορεί να δουλέψει με το σύνολο που θα έχει στα χέρια του.
Ψάχνεις (και δεν μπορείς) να βρεις πώς σε λιγότερες από 96 ώρες με 1-2 σκάρτες προπονήσεις και ένα ταξίδι στη Μόσχα να μεσολαβούν ο Παναθηναϊκός του -25 έγινε ο Παναθηναϊκός του +5 (55-50, 68-63). Ήταν η αιφνίδια αποχώρηση του Πεδουλάκη ή τα σκληρά λόγια του Γιαννακόπουλου που δούλεψαν συσπειρωτικά για το "πράσινο" σύνολο; Διότι ο Παναθηναϊκός πήγε στο ματς με την ΤΣΣΚΑ με τους συνεργάτες του "Άρτζι" στον πάγκο, άρα την ίδια φιλοσοφία, το ίδιο τακτικό πλάνο, την ίδια κατεύθυνση στο παρκέ.
Ναι είχε τον Νίκολς στη 12άδα που έβαλε 20 πόντους. 20 πόντους που δεν έδωσε κανένας στο ΣΕΦ. Ναι είχε τον Νικ Καλάθη ν' αγγίζει το τριπλ-νταμπλ (10 πόντοι, 9 ριμπάουντ, 8 ασίστ) σε 32 λεπτά και τον Ρίβερς να βάζει τα σουτ (6/13).
ΑΠΟ ΤΟΥΣ 40 ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
Μα δεν ήταν η ατομική απόδοση που έκανε τη διαφορά και έφερε το "τριφύλλι" να επιστρέφει από το -12, να βγάζει την ΤΣΣΚΑ από το δρόμο της και να διεκδικεί στα ίσα μια μεγάλη έκπληξη, ένα κατόρθωμα. Η ομάδα που στις συζητήσεις πριν από τον αγώνα ήταν για... 40 πόντους μεταμορφώθηκε και από ασχημόπαπο έγινε κύκνος. Ούτε ο Χαν-Κρίστιαν Άντερσεν τέτοια φαντασία.
Έχασε μεν, αλλά ο τρόπος έχει πάντα μεγάλη σημασία. Όπως σημασία έχει τι γεύση αφήνει αυτή η ήττα. Δεν γίνεται δεκτή οποιαδήποτε αμφισβήτηση για την ακεραιότητα και τον επαγγελματισμό του Δημήτρη Ιτούδη, αν ήθελε ή όχι να "ισοπεδώσει" τον Παναθηναϊκό. Μόνο οι συνωμοσιολόγοι σκέφτονται καθ' αυτόν τον τρόπο βάζοντας συνεχώς την ίντριγκα στην κουβέντα.
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ
Τι αποδεικνύεται συνεπώς; Ότι οι παίκτες είναι αυτοί που έχουν το μαχαίρι έχουν και το καρπούζι. Ο προπονητής δείχνει το δρόμο, αυτοί οφείλουν να βρουν την έξοδο στην άκρη του δάσους. Καμία υπόνοια για το... καφενειακό "ήθελαν να φάνε τον κόουτς".
Οι περισσότεροι όμως δεν ήξεραν τι σημαίνει ένα ντέρμπι στο ΣΕΦ. Κάποιοι δεν είχαν πάει καν εκεί. Δεν κατάφεραν να διαχειριστούν ούτε την πίεση που άσκησαν παίκτες-κόσμος του Ολυμπιακού ούτε να σκεφτούν σωστά για ν' αντιδράσουν στην πορεία του αγώνα. Σε συνδυασμό με τα λάθη που όντως έγιναν από τον πάγκο, απλώς υπήρχαν στο χώρο. Φαντάσματα, χωρίς νεύρο. Έχασαν το μυαλό, παρασύρθηκε το σώμα. Συνετρίβησαν.
Α-ΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΟ ΚΑΙ Α-ΚΑΛΑΘΗΣ
Ο Παναθηναϊκός φτιάχτηκε για να παίξει ένα στιλ μπάσκετ που οι... Αμερικανοί του (και λογίζεται ο Καλάθης σε αυτούς) θα εκτελούν γρήγορα χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν θα δειλιάζουν, δεν θα κοιτούν το ρολόι, θα ρισκάρουν μια μπάλα κι ένα σουτ παραπάνω για να βρουν ρυθμό. Ίσως ο Άρτζι τους φρέναρε, ίσως...
Οι αφορισμοί για τον α-Καλάθη συνετρίβησαν από την εμφάνισή του στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα στη Μόσχα. Κατέβασμα, διάβασμα, πάσα, τελείωμα. Με ποικιλία.
Αυτός ήταν ο Παναθηναϊκός τον Αμερικανών κι ας μην βοήθησε πολύ ο Μπουρούσης. Φανταστείτε τον με τον Τζέιμς μέσα. Ακόμη πιο ταχύς σε σκέψη και εκτέλεση.
Από την επίθεση θα νικούσε στη Μόσχα και φάνηκε ξεκάθαρα στις επτά σερί χαμένες προσπάθειες. Αυτές του κόστισαν όχι ότι δεν έβγαλε δυο παραπάνω άμυνες στον Ντε Κολό ή στον Βοροντσέβιτς. Του κόστισαν δυο χαμένα λέι απ, η αδυναμία να εκμεταλλευτεί τις δεύτερες ευκαιρίες που είχε, τα ξεμαρκάριστα σουτ από μέση απόσταση.
ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΠΑΣΚΟΥΑΛ;
Ο Παναθηναϊκός έχει τα υλικά να παίξει ποιοτικό μπάσκετ, ίσως λίγο ανοργάνωτο μα στοχευμένο, και σε κάθε ματς, με σημείο αναφοράς την οργάνωση του Καλάθη (όσο αντέξει χωρίς back-up), να πιέζει στην περιφερειακή άμυνα και ταυτόχρονα ν' ανεβάζει ψηλά το σκορ. Γι' αυτό και δημιουργείται ένα μεγάλο ερωτηματικό από την επιλογή του Τσάβι Πασκουάλ. Ενός διαβασμένου κόουτς που θέλει σετ παιχνίδι, κοντρόλ του ρυθμού, λίγες κατοχές, σύστημα στο σύστημα, πολλά σκριν, την μπάλα ν' ακουμπάει στον ψηλό και ν' αλλάζει πολλά χέρια. Εκτός κι αν μήνα με μήνα αλλάξει ένα μεγάλο κομμάτι του ρόστερ.
Αν το θέλει ο Παναθηναϊκός, έχει καλώς. Διαφορετικά, μήπως να μείνει ο... Βόβορας;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: