Last Dance: Τα δύο ‘εφιαλτικά’ βράδια του Τζόρνταν
Πριν από το 62-20 των Μπουλς στο φινάλε της κανονικής περιόδου, το 'The Shot 2' στο Σολτ Λέικ και το 2ο three-peat, o Μάικλ Τζόρνταν είχε νιώσει τρωτός απέναντι στους κληρονόμους του. Ή έτσι ήθελε να πιστεύουν.
Μην φανταστείτε ότι ‘Last Dance‘ χρονιά κύλησε ονειρικά από την αρχή ως το τέλος της. Η ήττα της πρεμιέρας στη Βοστόνη, το 94-83 στην Ινδιανάπολη στα τέλη του Νοέμβρη, με 0% από το τρίποντο, που διαμόρφωσε το ρεκόρ των Μπουλς σε 8-7 και η μακρά απουσία του Σκότι Πίπεν (που επέστρεψε μετά το πρώτο 10ήμερο του 1998) θόλωνε το τοπίο και γεννούσε αμφιβολίες για τη συνέχεια της χρονιάς. Τη στιγμή που άπαντες, ακόμη και ο Μάικλ Τζόρνταν, ζούσαν υπό καθεστώς πίεσης από ιδιοκτησία και front office.
Αφότου ο ‘Ινδιάνος’ επανήλθε στη δράση, ο καθένας πήρε τις ευθύνες που αναλογούσαν και οι ισορροπίες στο παρκέ αποκαταστάθηκαν, το τρένο μπήκε ξανά στις ράγες. Έκτοτε χάθηκαν μόλις 8 ματς με τον Πίπεν παρόντα, τρία λιγότερα απ’ όσα ως τις 7/1, και οι ‘Ταύροι’ έκλεισαν τη ρέγκιουλαρ σίζον στο 62-20, ρεκόρ που ήταν μακράν το καλύτερο στην Ανατολική Περιφέρεια και αντίστοιχο των Γιούτα Τζαζ στη Δύση.
Στη διάρκεια αυτή της μαραθώνιας διαδρομής των 82 αγώνων ο MJ δεν έλειψε από κανέναν, μένοντας κατά μέσο όρο στο παρκέ για 39 λεπτά. Είχε 28.7 πόντους με 47% εντός πεδιάς, 5.8 ριμπάουντ, 3.5 ασίστ και 1.7 κλεψίματα για 2.3 λάθη. Αν και ψηφίστηκε ως ο MVP για πέμπτη φορά, ομολογουμένως δεν ήταν τα καλύτερα νούμερα της καριέρας του. Συγκριτικά έμοιαζαν πολύ με εκείνα της ρούκι χρονιάς του, γιατί είχε δύο πολύ άσχημες βραδιές, σε ισάριθμες ήττες του Σικάγο.
Την 1η Φλεβάρη οι Μπουλς έπαιζαν στο Λος Άντζελες με τους Λέικερς των Σακίλ Ο’Νιλ και του Κόμπε Μπράιαντ, που τότε ακόμη τον θεωρούσαν κακέκτυπο του ‘Air’, στη 2η κοινή σεζόν τους. Ήταν το 4ο ματς που έδιναν από τις 27/1 κατά την περιοδεία τους στη δυτική ακτή και το μοναδικό από τα 6 στο σύνολο στο οποίο τίποτα δεν λειτούργησε. Το -25 (112-87) άρχισε να διαφαίνεται στον ορίζοντα κατά την τρίτη περίοδο, όταν με επιμέρους σκορ 19-4 σε 5 λεπτά οι ‘λιμνάνθρωποι’ πήγαν από το 57-53 στο 76-57! Ο Τζόρνταν έμεινε στο παρκέ περισσότερα από 37 λεπτά, σκόραρε 31 πόντους, αλλά τα ποσοστά του ήταν πενιχρά. Έχασε 15 από τα 26 σουτ, μεταξύ των οποίων το μοναδικό τρίποντο που δοκίμασε, πήρε 5 αμυντικά ριμπάουντ κι έδωσε 2 τελικές πάσες. Μ’ αυτόν παρόντα οι Μπουλς ήταν στο -25!
Βέβαια, για να βρεθεί σε ανάλογα αποκρουστικό βράδυ ο Τζόρνταν μεσολάβησαν 2.5 μήνες. Στις 15 Απριλίου, στο τρίτο πριν από το τέλος της κανονικής περιόδου ματς, οι Μπουλς δοκιμάστηκαν στο ‘Παλάτι’ των Πίστονς των Γκραντ Χιλ (άλλου ενός που θα έπαιρνε τη θέση του στο θρόνο) και Τζέρι Στακχάουζ. Θεωρητικά το αποτέλεσμα δεν θα έκρινε κάτι στην τελική έκβαση, πρακτικά όμως οι Μπουλς προσπάθησαν πολύ να κερδίσουν, καθώς παρά τη διψήφια διαφορά που εξασφάλισε νωρίς το Ντιτρόιτ έφτασαν στον πόντο. Κρατούσε ούτως ή άλλως χρόνια αυτή η κολόνια της αντιπαλότητας. Ο Τζόρνταν χρησιμοποιήθηκε στα 43 από τα 48 λεπτά χωρίς πάντως να αποσοβήσει το μοιραίο. Είχε στείλει την μπάλα στο σίδερο 18 από τις 25 φορές (0/3 τρίποντα), μαζεύοντας πολύ ξύλο, είχε ξοδέψει άλλες 5 βολές (στις 10), αποκαμωμένος από τα σκληρά φάουλ και τέλειωσε το παιχνίδι με 19 πόντους. Σημαντική λεπτομέρεια: ο Σκότι Πίπεν δεν ήταν με την ομάδα.
Προφανώς άλλον, βέβαια, Τζόρνταν αντιμετώπισαν οι αντίπαλοί του στα πλέι οφ. Τους ‘χόρεψε’ αέρινα, καθώς σε κανένα από τα 21 παιχνίδια δεν έπεσε κάτω από τους 22 πόντους, είχε ματς με 11 ριμπάουντ κι άλλο ένα με 7 τελικές και έκλεισε τη σεζόν με το ‘The Shot2’ στις 14 Ιουνίου του 1998. Τότε που ο καταδικάστηκε εσαεί ο Καρλ Μαλόουν.
