Last Dance: Ο συμπαίκτης του Τζόρνταν που ήρθε 2 φορές στην Ελλάδα για 18 αγώνες
Στον 'Τελευταίο Χορό' των Μπουλς ο Ντίκι Σίμπκινς ήταν από τους τελευταίους του κύκλου. Στην Ελλάδα ωστόσο έδειξε για δύο μικρά διαστήματα πως δεν ήταν παίκτης της σειράς.
Με πανδημία ή χωρίς, το πολυσυζητημένο ‘Last Dance‘ θα γινόταν -και βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά γι’ αυτό- το ασυναγώνιστο talk of the town ολάκερου του πλανήτη. Η ντοκιμαντερίστικη απόδοση της πορείας των άτρωτων Σικάγο Μπουλς κατά την τελευταία σεζόν της παντοκρατορίας τους (1997-98) στο ΝΒΑ συμπυκνωμένη σε 10 επεισόδια γλυκιάς νοσταλγίας μέσα από μαρτυρίες των ηρώων του χθες, ιστορίες που μέχρι την προβολή των πρώτων δύο επεισοδίων άγγιζαν τη σφαίρα του μύθου, μυστικά που φυλάσσονταν στα ερμητικά σφραγισμένα αποδυτήρια του ‘United Center’, αλληγορίες που έκρυβαν κρυφά μηνύματα και ερμηνεύονται εκ των υστέρων και ‘ιερές’ ίντριγκες μεταξύ ισχυρών προσωπικοτήτων: από τον ιδιοκτήτη μέχρι τον φροντιστή.
Οι ‘Ταύροι’ εκείνης της εποχής ήταν η απόλυτη ομάδα. Η ομάδα του Μάικλ Τζόρνταν, των 141 νικών στην κανονική περίοδο των προηγούμενων δύο χρόνων και των δύο δαχτυλιδιών. Αλλά και το σύνολο που -κατ’ εισήγηση του Τζέρι Κράουζ προς την ιδιοκτησία- θα έπρεπε να διαλυθεί και να γεννηθεί ξανά γιατί δεν είχε μέλλον και θ’ ανταποκρινόταν πια στον ανταγωνισμό. Άπαντες ζήτησαν μια ευκαιρία να υπερασπιστούν τα κεκτημένα. Την είχαν. Μια τελευταία γυροβολιά σ’ ένα γύρο θανάτου. Που ήταν γύρος θριάμβου, έχοντας ως αφετηρία την επικράτηση επί του Ολυμπιακού στο Παρίσι. Με συνέχεια το 62-20 στην κανονική περίοδο (παρά την ήττα της πρεμιέρας στη Βοστόνη, το 9-7 ως τα τέλη Νοεμβρίου και το γεγονός ότι ο Σκότι Πίπεν έχασε 38 παιχνίδια) και κατάληξη το 15-6 στην post season. Ήταν ένα parade πρωταθλητών, με την τελευταία μαχαιριά να καρφώνεται στο κορμί των Τζαζ. Βρίσκοντας την καρδιά του καταδικασμένου Κάρλ Μαλόουν κυρίως, αλλά και του Τζον Στόκτον.
Φαινομενικά και ωσότου αμφισβητηθεί το θεώρημα ο Κράουζ, ως ένα εμβληματικό στέλεχος που έβλεπε μπροστά, είχε δίκιο. Ο μέσος όρος ηλικίας μεγάλωνε και το ρόστερ ‘γερνούσε’ επικίνδυνα. Τον Μάιο ο κομβικός Ντένις Ρόντμαν (και φίλος του Κιμ Γιονγκ Ουν) θα έκλεινε τα 37 του. Στις 20 του Γενάρη ο βασικός πόιντ γκαρντ Ρον Χάρπερ θα συμπλήρωνε 34 χρόνια ζωής. Ο ‘δολοφονικός’ Στιβ Κερ θα είχε ήδη αφήσει ήδη πίσω τα 32 του και ο δευτερότριτος σέντερ Τζο Κλάιν, εξ αυτών που εμφανίστηκαν στο 1ο επεισόδιο, θα γινόταν 35 στα μέσα της διαδρομής.
Το ένστικτο του Κράουζ και το λογισμικό του IBM (που είναι πιθανό να χρησιμοποιούσε τότε) δεν υπολόγισαν τον εγωισμό ως δεδομένο και έδωσαν παραπλανητικό αποτέλεσμα. Ο MJ, ο Πίπεν η ποικιλία ηγετικών βετεράνων και το κάμποσο βάθος εγγυόταν την επιτυχία. Λιγότερο ή περισσότερο 17 ήταν οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν από τον Φιλ Τζάκσον στην κανονική περίοδο, οι 12 εκ των οποίων συνέχισαν να παίζουν σταθερά στην post season, ‘πλαταίνοντας’ το ροτέισον.
Ντίκι Σίμπκινς, εσύ ετερόφωτε σταρ
Ένας απ’ αυτούς ο Ντίκι Σίμπκινς. Ίσως να μην είχες δώσει σημασία στο όνομά του. Ο 25χρονος τότε δυναμικός πάουερ φοργουορντ με το χαρακτηριστικό (ενίοτε παχύ) circle beard που -ως απόφοιτος του Πρόβιντενς- ήταν η πρώτη επιλογή του Σικάγο στο draft του ’94 (#21) και είχε ήδη περάσει στα χοντρά δάχτυλά του τα δύο διαμαντένια κυκλικά ενθύμια από τους τίτλους της προηγούμενης διετίας. Το τρίτο φορέθηκε ένα χρόνο αργότερα, μολονότι δεν ανήκε στους Μπουλς κατά την έναρξη της σεζόν.
Προς έκπληξη και κόντρα στο ρεύμα της εποχής που ήθελε τους παίκτες να παρακαλούν να γίνουν μέλη του μυσταγωγικού κλαμπ, ο Σίμπκινς ζήτησε ανταλλαγή το καλοκαίρι του ’97, διότι (άκουσον-άκουσον) δεν του έκανε ο χρόνος συμμετοχής, και τον Σεπτέμβριο το αίτημά του ικανοποιήθηκε: παραχωρήθηκε στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς έναντι του κοντύτερου αλλά πιο ποιοτικού Σκοτ Μπάρελ. Μέχρι τον Φλεβάρη βέβαια, όταν επέστρεψε στην ‘Πόλη των Ανέμων’ ως ελεύθερος πια. Προγραμματισμένο δεν ήταν, συνέβη όμως. Ο Φιλ Τζάκσον δεν του κράτησε κακία, μίλησε μαζί του και η επανένταξή του στους Μπουλς ανακοινώθηκε με δόξα και τιμή διότι “ξέρει το σύστημα“. Και κόστιζε ελάχιστα (275.000 δολάρια).
Αποδείχθηκε μάλιστα χρήσιμος στην πορεία, τουλάχιστον στα 21 παιχνίδια της κανονικής περιόδου από τις 3 Μαρτίου. Από τα 8 λεπτά την προηγούμενη σεζόν πήγε απευθείας στα 11 και ήταν πιο μπροστά στο συνολικό ροτέισον από τον Μπιλ Ουένινγκτον, τον Τζο Κλάιν ή τον Τζαντ Μπούχλερ. Στην πιο παραγωγική βραδιά του είχε 17 πόντους και 5 ριμπάουντ απέναντι στην Ουάσινγκτον. Φυσικά ο ρόλος του περιορίστηκε στις επιπλέον 21 μάχες των πλέι οφ, χωρίς δευτερόλεπτο συμμετοχής στα 7 από αυτά, αλλά ‘χόρεψε’ παρέα με τους συμπαίκτες του αυτόν τον ‘Τελευταίο Χορό’.
Η στραβωμένη στεφάνη και η κατάσχεση δελτίου
Θα ήταν παράδοξο αυτή η ξεχωριστή αναφορά στον Σίμπκινς να γίνει τυχαία. Εδράζεται στη θητεία του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μια θητεία διάρκειας 18 αγώνων σε δύο διαφορετικές ομάδες, μία της Θεσσαλονίκης και μία της Αθήνας.
Στα 28 του ο Αμερικάνος φόργουορντ, αφού πρώτα βίωσε στο πετσί του μερικές από τις μεγαλύτερες συντριβές του Σικάγο, ξέμεινε από επιλογές στο ΝΒΑ και ο -νεοφώτιστος στην Α1- Μακεδονικός που έψαχνε εναγωνίως νέο ξένο άδραξε την ευκαιρία. Τότε οι ‘πράσινοι’ είχαν τον εξαιρετικό Άλβιν Σιμς ως ‘πρώτο βιολί’ και ο Σίμπκινς ήρθε τον Γενάρη του 2001 για να ενισχύσει την προσπάθεια παραμονής. Έναντι του Μπεν Ντέιβις που δεν είχε αποδειχθεί σοφή επιλογή στο ξεκίνημα της χρονιάς. Μετά από 12 αγώνες η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου δεν είχε βρει νίκη στο πρωτάθλημα, αλλά δεν σκόπευε να διακόψει την προσπάθειά της. Διαφορετικά “θα ήταν αλλοίωση του πρωταθλήματος“, όπως έλεγε ο πάντα αμερόληπτος Έλληνας κόουτς.
Τα 120.000 δολάρια ως το τέλος της σεζόν, που βγήκαν από την τσέπη του Μεσάικου, συνοδεύτηκαν από μια χωριάτικη σαλάτα από ταβέρνα της Θεσσαλονίκης ως πρώτη επαφή με την ελληνική κουζίνα, την ίδια ώρα που ο Αμερικανός δήλωνε πως “φέρνω στον Μακεδονικό τις εμπειρίες όλων των χρόνων που έκανα πρωταθλητισμό με τους Μπουλς“.
Άρχισε με 23 πόντους σε φιλική νίκη επί της Δάφνης και πραγματοποίησε το επίσημο ντεμπούτο στις 5 του Φλεβάρη. Εκκωφαντικό. Όχι μόνο γιατί η τρομερή εμφάνισή του (25 πόντοι, 14 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 3 κλεψίματα, 2 κοψίματα) συνδυάστηκε με μια στραβωμένη από κάρφωμα στεφάνη, αλλά διότι μετά τη σκληρή ήττα 76-73 από τον Ηρακλή κρατήθηκε το δελτίο του. Όπως συνυπέγραψαν οι διαιτητές Σχινάς-Χατζής, ο Αμερικανός τούς εξύβρισε μετά τη λήξη. Ο Σίμπκινς δεν τιμωρήθηκε περαιτέρω και ολοκλήρωσε τη σεζόν (άλλα 13 ματς) με 15.4 πόντους (50% στα δίποντα, 30% στα τρίποντα), 11 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ ανά αγώνα. Αγγίζοντας τους 30 πόντους σε αυτόν με το Ηράκλειο και μαζεύοντας 19 ριμπάουντ (με 27 πόντους) απέναντι στους ψηλούς του ΠΑΟΚ. Χωρίς πάντως ν’ αποτρέψει τον υποβιβασμό του Μακεδονικού.
Επί των ημερών του βέβαια επιτεύχθηκαν οι τρεις μοναδικές νίκες της ομάδας (επί Μίλωνα, Πανιωνίου και Νήαρ Ηστ), επίδοση που απείχε πολύ από τις 7 του Άρη και τις 8 της Νήαρ Ηστ.
Ούτε 40 μέρες στην Αθήνα
Ο Σίμπκινς εθεάθη ξανά στα μέρη μας στις αρχές της μεθεπόμενης σεζόν (2002-03). Τέλη Νοέμβρη ήταν όταν το Μαρούσι του Κορωνιού, του Όλιβερ και του 19χρονου Βασίλη Σπανούλη, που είχε αρχίσει με 4-4 στη σεζόν, βγήκε στην αγορά για ψηλό που θα πάρει τη θέση του Ασράφ Αμάγια και ο Κώστας Πετρόπουλος, άνευ ευελιξίας διότι βιαζόταν, αποδέχθηκε την εισήγηση προς τη διοίκηση του προκατόχου του Νίκου Λινάρδου για τον 29χρονο από την Ουάσινγκτον Ντι Σι. Οι ‘κιτρινόμαυροι’ βρέθηκαν σε δίλημμα, καθώς εκείνες τις ημέρες είχε προταθεί ο 37χρονος Όλντεν Πόλινις (βετεράνος ψηλός των Σόνικς, Κλίπερς, Πίστονς, Κινγκς και Τζαζ). Παρόλα αυτά έχοντας ήδη κλείσει τη συμφωνία με τον Σίμπκινς προτίμησαν να μην την αθετήσουν.
Ο Σίμπκινς παρουσιάστηκε στις 26/11, παράλληλα με τον ‘Νουρέγεφ’ ως νέο προπονητή του, αλλά πριν από την έλευση του 2003 έλυνε το συμβόλαιό του. Αιτία; Η απόδοσή του, όπως δικαιολογήθηκε η απομάκρυνσή του, ασχέτως αν είχε αρχίσε με 13 πόντους απέναντι στον Πανιώνιο κι ένα νταμπλ-νταμπλ (10 πόντοι-13 ριμπάουντ) κόντρα στον ΚΑΟΔ. Συνολικά στα πρώτα 4 και μόνα παιχνίδια πρωταθλήματος η στατιστική κατέγραψε 6.8 πόντους (και 6.5 ριμπάουντ) ανά 23 λεπτά συμμετοχής. Απέναντι στον Ολυμπιακό είχε 4 πόντους και 9 ριμπάουντ, ενώ με τον Παναθηναϊκό στις 22/12 έμεινε άποντος σε 6 λεπτά.
Ήταν ο δικός του τελευταίος χορός στην Ελλάδα, πριν περιοδεύσει σε Ούνιξ Καζάν, Λιέτουβος Ρίτας, Γέιδα και Μπάμπεργκ.
