Last Dance επ. 5-6: Μάικλ Τζόρνταν, πρωταθλητής κόντρα στο Τίποτα

Όμορφα περάσαμε με τα επεισόδια του ‘Last Dance‘ που επικεντρώνονταν στον Σκότι Πίπεν, τον Ντένις Ρόντμαν και τον Φιλ Τζάκσον, στην εμπροσθοφυλακή της δυναστείας των Σικάγο Μπουλς, καιρός να διεισδύσουμε ακόμα πιο βαθιά στο φαινόμενο Μάικλ Τζόρνταν. Τα επεισόδια 5-6 επιχειρούν να εντοπίσουν τον άνθρωπο πίσω από τον μύθο. Τα καταφέρνουν, άραγε; Ακολουθούν οι καλύτερες κι οι χειρότερες στιγμές ενός 90λεπτού γεμάτου από ‘Last Dance’ ιστορίες.

Ο Κόμπε Μπράιαντ είναι και πάλι εδώ

Στις πρώτες στιγμές του 5ου επεισοδίου επιστρέφουμε στους πρώτους μήνες του 1998 και μπαίνουμε μέσα στα αποδυτήρια της ‘λεγεώνας’ του NBA, με τον Τζόρνταν να αράζει δίπλα στον Τιμ Χάρνταγουεϊ, να κάνει πλάκες με τον Γκραντ Χιλ και να τονίζει σε όλους τους συμπαίκτες του ότι “αυτό το παιδί από τους Λέικερς” είναι ξεχωριστός. Ο Κόμπε Μπράιαντ εμφανίζεται στην κάμερα ως 19χρονος rookie και στη συνέχεια, με fast forward, ως 40άρης βετεράνος. Οι δυο παίκτες αναφέρονται στη σπάνια σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, μια σχέση δάσκαλου-μαθητή. Η ιστορία του Μπράιαντ με τους Λος Άντζελες Λέικερς δεν είχε τα ίδια σκαμπανεβάσματα και τις ίδιες ανηφόρες με εκείνη του Τζόρνταν, αλλά στη Βίβλο των Μεγάλων Παικτών, ο ‘Black Mamba’ θα είναι για πάντα, το πλησιέστερο που βιώσαμε σε διάδοχο του Τζόρνταν. Δύσκολο να μη συγκινηθείς με τις στιγμές που εμφανίζεται on camera ο Μπράιαντ του πρόσφατου Τώρα, που δεν είναι πια κοντά μας.

Ας είναι καλά η μαμά Τζόρνταν

Αυτή είναι μια ανθρώπινη στιγμή του σταρ Τζόρνταν. Όταν το 1984 ο μάνατζερ Ντέιβιντ Φαλκ οραματίστηκε στο πρόσωπο του νεαρού τον πρώτο καλαθοσφαιριστή-σταρ της διαφήμισης, όλοι γέλασαν μαζί του. Άλλωστε, μόνο οι τενίστες κι οι παίκτες του γκολφ διαφήμιζαν προϊόντα εκείνη την εποχή με ύφος ανθρωπόμορφου cyborg που προσπαθούσε να μιμηθεί συναισθήματα. Ο Φαλκ όμως πίστεψε, επέμεινε και με τη βοήθεια της Ντελόρις Τζόρνταν έπεισε το μπασκετικό πουλέν του να μπει στο αεροπλάνο και να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με μια εταιρεία που -εκείνη την εποχή- δεν μπορούσε να κοντράρει τα ισχυρά brands της αθλητικής υπόδησης, όπως η Converse και η Adidas. Τα Air Jordan, o γίγαντας των sneakers από τη Nike, γεννήθηκαν ουσιαστικά, ύστερα από ένα τηλεφώνημα του Τζόρνταν στην μαμά Ντελόρις, που του είπε “παιδί μου, μπες στο αεροπλάνο και κάνε ό,τι σου λένε αυτοί οι άνθρωποι”.

Διαλύοντας τους Νιου Γιορκ Νικς με τα Air Jordan 1

Οι μάχες με τους Φίνιξ Σανς του Τσαρλς Μπάρκλεϊ ήταν απολαυστικές, αλλά οι Νικς ήταν οι νέοι ‘Bad Boys’ της δεκαετίας του ’90, η ομάδα που είχε ως ειδική αποστολή να διαλύσει τους Μπουλς. Βλέπουμε τον Τζον Σταρκς να μαρκάρει τον Τζόρνταν -μόνο- με αγκώνες και γροθιές, τον Πατ Γιούιν να στέκει μπροστά από το καλάθι σαν πολιορκητικός κριός και το μπάσκετ να παίζεται με συνθήκες καράτε, με μοναδικό στόχο να χάσουν οι Μπουλς τη συγκέντρωσή τους. Ο Τζόρνταν δηλώνει ξεκάθαρα πως σεβόταν τους Νικς, αλλά τους θεωρούσε υποδεέστερη ομάδα και απολάμβανε να τους κερδίζει εντός κι εκτός έδρας, φορώντας ακόμα και τα ‘απαγορευμένα’ sneakers Air Jordan 1, όπως έκανε σε αναμέτρηση του 1998. Τότε συνέβη το ‘φλεξάρισμα’ σε όλο του το μεγαλείο, ακόμα κι αν ο MJ ολοκλήρωσε το ματς με τα πέλματα βουτηγμένα στο αίμα. Άραγε, μπορείς να είσαι ο Τζόρνταν και να ΜΗΝ ‘φλεξάρεις’ τα Air Jordan 1;

Πρέπει να μείνουν στα 90s για πάντα: Αυτά τα T-shirts

Είμαστε στο 1992 και τα T-shirts έχουν αυτά τα ψηφιδωτά σχέδια και ΕΛΕΟΣ κουράζονται τα μάτια μας μόνο από ένα screenshot.

Ο Τράβις, ο σεκιουριτάς-τζογαδόρος

Όλο το twitter αποθεώνει αυτήν τη μορφή, που είναι ό,τι πλησιέστερο σε ‘φίλο από τη δουλειά’ έχει ο Τζόρνταν στη χρονιά του ‘Last Dance’. Ευχόμαστε να πάρει ένα spin-off επεισόδιο και να αποδειχθεί πως εκτός από σεκιούριτι, έπαιξε και τρίχορδο μπουζούκι στην ορχήστρα του Σταμάτη Κόκοτα ή κάτι παρεμφερές.

Η συνέντευξη του Τζόρνταν στον Αχμάντ Ρασάντ

Το ‘Jordan Rules‘ του Σαμ Σμιθ ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή της αθλητικής δημοσιογραφίας, ένα αμφιλεγόμενο πορτραίτο για τον Τζόρνταν -πιθανόν με μαρτυρίες από συμπαίκτες του- ως τζογαδόρο στα όρια της εξάρτησης. Ο Τζόρνταν μίλησε στον Αχμάντ Ρασάντ για την ενασχόλησή του με τον τζόγο, φορώντας μαύρα γυαλιά και συνθέτοντας φράσεις αργά και αποστασιοποιημένα. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν για τον Τζόρνταν ο τζόγος ήταν όντως “απλά ένα χόμπι” και πώς ορίζεται το ‘χόμπι’ για έναν σταρ του μπάσκετ-νυν δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία. Σίγουρα όμως μπορούμε να δούμε σε εκείνες τις σκηνές έναν σταρ του μπάσκετ, εσωστρεφή, κουρασμένο, που αναρωτιέται ήδη “τι υπάρχει” στην επόμενη μέρα του έπειτα από ακόμα ένα πρωτάθλημα, τρίτο κατά σειρά. Ο Τζόρνταν θύμιζε μια εκδοχή του Κερτ Κομπέιν, αλλά με πανάκριβα ρούχα και sneakers, που αναζητούσε -όπως κι ο τραγουδιστής των Nirvana- κάποια συνθήκη συμπαγούς πραγματικότητας, κάτι απτό και αληθινό που θα γινόταν η πρώτη ύλη μιας καλύτερης ζωής, μακριά από τον μύθο που είχαν φτιάξει τα brands για εκείνον. Μόνη λύτρωσή του σε αυτό το αδιέξοδο, το να βρίσκεται στο παρκέ και να παίζει για τη νίκη.

Μια προπόνηση της Dream Team, ο καλύτερος αγώνας μπάσκετ όλων των εποχών

Τα έχουμε ξαναπεί και εδώ και για πρώτη φορά τα είδαμε με εκτεταμένα πλάνα στο ‘Last Dance’. Σε προπονητικό διπλό της ομάδας των ΗΠΑ, ο Μάτζικ Τζόνσον προκάλεσε τον -κολλητό του- με ασταμάτητο trash talk και ατάκες όπως “εδώ δεν είναι Σικάγο, να σου δίνουν όλα τα σφυρίγματα” κι εκείνος εξοργίστηκε. Και σκόραρε σαν ένα παρανοϊκό πολυβόλο, κόντρα στους καλύτερους παίκτες του NBA εκείνης της εποχή. Σε μια πλήρη αντίθεση με το σκοτάδι του τζόγου, εδώ φαίνεται πως ο Τζόρνταν και ο Τζόνσον διατηρούν κάτι που μπορεί να περιγραφεί και ως ‘φιλία’, ενώ όλη η ομάδα της Dream Team συνθέτει μια γιορτή του μπάσκετ, ακόμα και κόντρα στην Κροατία, τη μοναδική ομάδα που μπορεί να τους κοντράρει για το χρυσό μετάλλιο.

‘Καρφώματα’, όχι από εκείνα τα μπασκετικά

Το καλοκαίρι του ’92, ο Τζέρι Κράους ήθελε να φέρει τον Τόνι Κούκοτς στους Μπουλς, θαυμάζοντας το ταλέντο του σε άμυνα και επίθεση. Αυτό σήμαινε για τους Πίπεν-Τζόρνταν πως στην πρώτη αναμέτρηση ΗΠΑ-Κροατίας ‘έπρεπε’ να τον πιέσουν σε σημείο διάλυσης, ως απόδειξη στον Κράους πως είχε άδικο. Τελικά, ο Κούκοτς όχι μόνο πήρε μεταγραφή στους Μπουλς, άλλα έμεινε ως το 2000, βάζοντας ‘πλάτη’ στα χρόνια της απόλυτης διάλυσής τους. Στον κώδικά αξιών του Τζόρνταν, εκείνος που τον αμφισβητεί, πρέπει να πληρώσει, πρέπει να ταπεινωθεί εντός (κατά προτίμηση) ή εκτός γηπέδου και να ζητήσει συγνώμη ή έστω να γίνει σύμμαχός του σε απόπειρες κατακτήσεων νέων τίτλων. Ο Αϊζάια Τόμας έχει τον σεβασμό του, αλλά παραμένει “μαλάκας”. Ο Μπάρκλεϊ έχει επίσης τον σεβασμό του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να φτάσει το μεγαλείο του. Ο Κλάιντ Ντρέξλερ έδειχνε να τον πλησιάζει σε ικανότητες, αλλά ούτε γι’ αστείο να τον συγκρίνουν μαζί του. Ο Τζόρνταν ήταν και είναι ο ‘alpha-alpha male’ του NBA και οι υπόλοιποι στα μάτια του ήταν και παραμένουν ένα Περήφανο Τίποτα. Μπορείς να διαφωνήσεις μαζί του;

Το πάρτι του μπάσκετ και η μοναξιά

Οι Μπουλς διαλύουν κάθε ομάδα που πηγαίνει με θράσος να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους. Οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, οι Νικς της Νέας Υόρκης, οι Σανς μετρούν απώλειες, ο Τζόρνταν μετράει ρεκόρ στην επίθεση και στην άμυνα, ενώ παίκτες όπως ο Πίπεν και ο Τζον Πάξον βρίσκονται στο πλευρό του πάντα τη σωστή στιγμή. Τις εκκωφαντικές εικόνες αποθέωσης του Τζόρνταν διαδέχονται εικόνες μοναξιάς, όπου κλεισμένος σε ανήλιαγα αποδυτήρια, δέχεται τον σταρ της κωμωδίας Τζέρι Σάινφελντ και διασκεδάζει καπνίζοντας πούρα και παίζοντας στοιχήματα με την ομάδα ασφαλείας του, λίγο πριν συναντήσει ξανά ένα κοπάδι από δημοσιογράφους και φωτογράφους που θα τον ρωτήσουν ξανά τα ίδια πράγματα: “Τελικά, θα παραμείνεις;”, “πόσα πρωταθλήματα θέλεις ακόμα;”. Η ψυχική εξουθένωση έχει ανοίξει την πόρτα της καθημερινότητας του Τζόρνταν και κολυμπάει σε ένα κουτάκι μπύρας Miller Lite που σφίγγει μέσα στα τεράστια δάκτυλά του. Οι αντίπαλοι-φόβητρα και οι πάσης φύσεως ‘εχθροί’ έχουν φύγει από μπροστά του, ο ένας μετά τον άλλον, δηλώνοντας παράδοση. Τι μένει;