Ο κορυφαίος ξένος της μπασκετικής ΑΕΚ

Ξένοι έπαιξαν πολλοί στην ΑΕΚ, σαν τον Ρολάντο Μπλάκμαν ελάχιστοι. Κοντεύουν 25 χρόνια από το πολιτισμικό σοκ που 'βίωσε' ο Παναμέζος σούτινγκ γκαρντ, εξερχόμενος της μεγάλης πύλης του 'Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν' της Νέας Υόρκης και διαβαίνοντας τη σιδερένια πόρτα του 'Μόσχος' στη Νέα Φιλαδέλφεια - πολύ πριν κατεδαφιστεί. Ένα ταξίδι σε άλλη διάσταση.

Στις 11 Δεκέμβρη του 1994 ο 'Ρο' λάνσαρε (σε επίσημο ματς) τα κιτρινόμαυρα, και φόρτωνε με 20 πόντους το καλάθι του Άρη. Ηγέτης των Μάβερικς για 9 διαδοχικές σεζόν, είχε έρθει στην Ελλάδα 2,5 μήνες πριν κλείσει τα 36 του, όντας πιο 'βαρβάτο' όνομα από τον Έντι Τζόνσον που είχε ενταχθεί στην ελληνική πραγματικότητα λίγους μήνες πριν! Ακόμη και σήμερα ένας από τους πιο δημοφιλείς και αγαπητούς ξένους που πέρασαν από την Ένωση κλείνει τα 60.

Ήταν όμως ο κορυφαίος όλων; Σε βιογραφικό, σε προσφορά, σε αριθμούς, σε συνέπεια, σε διάρκεια; Παλέψαμε πολύ για να καταλήξουμε πως όχι. Από τους 32 της αρχικής λίστας φτάσαμε στους 16 και τους χωρίσαμε δύο υποκατηγορίες. Αριστερά οι κοντοί και δεξιά οι ψηλοί. Ένας μ' έναν έκτοτε ωσότου προκύψει το ζευγάρι του τελικού. Με τον Τζέι Αρ Χόλντεν να επικρατεί του Βίκτορ Αλεξάντερ χάρη στην ταχύτητα και την ευστροφία του.

Αφού πρώτα είχε βγάλει νοκ άουτ τον Ιταλό Κλάουντιο Κολντεμπέλα, κατόπιν τον Τόνι Γουάιτ (που είχε αποκλείσει τον Μπάνε Πρέλεβιτς) και τον εορτάζοντα Ρολάντο Μπλάκμαν.

Προηγουμένως ο Παναμέζος είχε καταφέρει να φτάσει ως τα ημιτελικά της διαδικασίας, αφήνοντας εκτός τον Άντονι Μπούι και τον πιο πρόσφατο Μάνι Χάρις με τους περυσινούς τίτλους. Ο οποίος λόγω αθλητικών προσόντων έπαιξε αποτελεσματική άμυνα πάνω στον Ιμπραΐμ Κουτλουάι και άφησε εκτός συνέχειας.

Στο ταμπλό των ψηλών, το εκτόπισμα βοήθησε πολύ τον Αλεξάντερ. Η αρχική επικράτησή του επί του Ροντ Σέλερς υπήρξε σχετικά εύκολη, προτού βάλει το κορμί του για να καταβάλει την αντίσταση του Εσθονού Μάρτιν Μούρσεπ. Ενός φόργουορντ που δεν γέμιζε το μάτι, γέμιζε όμως το παρκέ. Γι' αυτό και η καριέρα του έγινε ντοκιμαντέρ 12 επεισοδίων. Αυτός είχε προκριθεί στο β' γύρο ξεπερνώντας το εμπόδιο του Μίρκο Μιλίσεβιτς. Κάτι που δεν λες απλό, παρά το αντιτουριστικό σουλούπι του.

Στα ημιτελικά ο Αλεξάντερ βρήκε τον Άντριου Μπετς, παίκτη που άξιζε μέχρι το τελευταίο σεντ τα λεφτά που έπαιρνε για τρία χρόνια. Ο Άγγλος λύγισε τον Ντάνι Βρέινς, που ήταν από τα υψηλότερα ντραφτ που ήρθαν στην Ελλάδα, αλλά έπαιξε λίγο, όπως επίσης τον -πιο επικοινωνιακό όλων- Τζο Αρλάουκας που ήρθε απευθείας από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η πρόκρισή επί του Μπιλ Έντουαρντς αμφισβητήθηκε μέχρι τέλους, αλλά κατακτήθηκε οριακά. Απέναντι στον Μπετς όμως δεν είχε ιδιαίτερη τύχη.

Ενδεχομένως 2-3 φιγούρες ν' αδικήθηκαν. Θα θυμηθούμε τον Ντέρικ Χάμιλτον με τα τρομερά ή τον Ουίλι Άντερσον, αγαπημένο παιδί του Ιωαννίδη, και τον Τόμας Τζόρνταν. Όλοι τους όμως δεν χωρούσαν.

Εσείς ποιον επιλέγετε;