Ήξερες ότι ο Γουόλτερ Μπέρι έχει βάλει 52 πόντους στη Ρεάλ;

Κατά ένα περίεργο -και σχεδόν ανεξήγητο τρόπο- ο Γουόλτερ Μπέρι δεν στέριωνε σε ομάδα για δεύτερη σεζόν. Πολυτεχνίτης σίγουρα ως παίκτης, μα κι ερημοσπίτης ταυτόχρονα ως επαγγελματίας. Από έφηβος βέβαια έτσι ήταν, καταλήγοντας να σπουδάσει σε δυο πανεπιστήμια (Σαν Χασίντο, Σεντ Τζον'ς), εξαιτίας της χαμηλής απόδοσής του στα τεστ εισαγωγής. Ούτε καν στον ΠΑΟΚ (τροπαιούχο του Κόρατς) ή στον Ηρακλή (πρώτος σκόρερ της Α1), αμέσως μετά τις δεδομένα πιο παραγωγικές σεζόν της καριέρας, έμεινε την επομένη. Ως ένας μόνιμα κουρασμένος τύπος που... κοιμόταν όπου έβρισκε, ίσως έπληττε από την επανάληψη. Ίσως πάλι τρόμαζε μην χάσει ένα δολάρια από τις δεκάδες χιλιάδες που είχε συμφωνήσει να λάβει.

Τίποτα δεν αποκλείεται μ' αυτήν την αντισυμβατική φιγούρα με την αλλόκοτη, αποτελεσματική όμως, μηχανική στο σουτ.

Μοναδική εξαίρεση για τον Μπέρι υπήρξαν οι Σαν Αντόνιο Σπερς, στο δεύτερο μισό των 80s (1986-88). Τότε που ο Νεοϋορκέζος πάουερ φόργουορντ, όντας το Νο14 στο αιματοβαμμένο ντραφτ του '86 πάνω από τον Ντελ Κάρι, τον Μαρκ Πράις και τον Ντένις Ρόντμαν, κατέγραφε 17.5 πόντους (δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Άλβιν Ρόμπερτσον) και 5.4 ριμπάουντ ανά ματς στην κανονική περίοδο και 22-7 αντίστοιχα στα τρία χαμένα ματς του α' γύρου των πλέι οφς απέναντι στους (μετέπειτα πρωταθλητές) Λος Άντζελες Λέικερς του Μάτζικ, του Τζαμπάρ και του Γουόρθι. Λίγο καιρό πριν διαφωνήσει ανοικτά με τον (νέο κόουτς) Λάρι Μπράουν για τις πρακτικές του στην προπόνηση, περάσει από Ρόκετς-Νετς και μαζέψει την πραμάτεια του για να παίξει μπάσκετ στην Ευρώπη.

Τα χρόνια που προηγήθηκαν της εγκατάστασής του στην Ελλάδα (Άρης, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Ηρακλής, Ολυμπιακός, Άρης, ΠΑΟΚ, Μακεδονικός), ο Μπέρι είχε αγωνιστεί με αλησμόνητη επιτυχία σε Ιταλία και Ισπανία. Χώρες που εκείνη την εποχή πλήρωναν αδρά τ' αστέρια που άφηναν τις ΗΠΑ και δεν είναι ψέμα ότι τον Μπέρι τον ένοιαζε πολύ να μην καθυστερεί το μηνιάτικό του. Πιθανόν μάλιστα το κουβαλούσε όλο σ' αυτό το μαύρο τσαντάκι που δεν αποχωριζόταν ποτέ του. Φυλαχτό!

Από τη Νάπολι αρχικά ο Αμερικάνος έφυγε έχοντας 31 πόντους (ο Οσκάρ Σμιντ είχε 33.1) και 12.2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, όντας ο παράγοντας που βοήθησε περισσότερο από κάθε άλλο στην παραμονή. Τη νέα χρονιά ο Μπέρι βρέθηκε στη Μαδρίτη. Όχι για τη Ρεάλ, αλλά για το 'αντίπαλο δέος' που γεννήθηκε από την παραγοντική 'αδηφαγία' του Χεσούς Χιλ. Ο αείμνηστος Καστιγιάνος επιχειρηματίας και πολιτικός αποφάσισε να επενδύσει και στο μπάσκετ μετατρέποντας την Κογιάμπο Βιγιάλμπα, που έπαιζε ήδη στην ACB από το 1987, σε Ατλέτικο Μαδρίδ Βιγιάλμπα, βάζοντας χέρι στο έμβλημα - χρώματα (από πράσινα σε κόκκινο-λευκό-μπλε) και χρίζοντας προπονητή τον θρυλικό Κλίφορντ Λιουκ. Ήταν ένα εγχείρημα που κράτησε μόνο ένα χρόνο, διότι ο Χιλ αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο.

Τη μία σεζόν του πάντως στην ισπανική λίγκα, στα 26 του ακόμη τότε, ο Αμερικανός ήταν ασυναγώνιστος και στους 30 από τις 34 αγωνιστικές της κανονικής περιόδου εμφάνισε αδιανόητα νούμερα που όμοιά τους δεν ήταν εφικτό να επιτευχθούν ταυτόχρονα. Αν αληθεύουν τα στοιχεία που εντοπίσαμε, πετύχαινε 33.4 πόντους, μάζευε 11.7 ριμπάουντ, έκοβε 2.4 σουτ, μοίραζε σχεδόν 2 ασίστ και έκλεβε 1.2 μπάλες ανά συμμετοχή.

Σ' αυτά τα νούμερα συνέβαλαν αναμφίβολα τα 'ανδραγαθήματά' του στην 'πρεμιέρα' του. Ήταν ο αγώνας της 4ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης των Μπιριούκοφ, Καργκόλ, Ερέρα και Αντόνιο Μαρτίν, απέναντι στην οποία ο Μπέρι έπαιξε 45 λεπτά. Συνολικά εκτέλεσε 38 επιθέσεις (με το αριστερό φυσικά) και ευστοχώντας στα 24 σουτ έκλεισε το ματς με 52 πόντους (έχοντας επίσης 4/6 ελεύθερες βολές). Στη στατιστική κατεγράφησαν επίσης 15 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και 2 κοψίματα.

Μια 'εξωγήινη' εμφάνιση που ξέθαψε από τα αρχεία και μνημόνευσε, με τη συμπλήρωση 30 χρόνων, ο λογαριασμός Deporte Vintage, χαρίζοντάς μας την ευκαιρία να τον θαυμάσουμε ξανά.

Ο 'Truth' δεν απέτρεψε το 107-99 των 'μερένγκες' στην έδρα της Ατλέτικο. Άφησε ωστόσο στο παρκέ τα διαπιστευτήριά του και ενίσχυσε τρομερά την προσπάθεια των 'ροχιμπλάνκος' να κατακτήσουν 17 νίκες ως τη λήξη της ρέγκιουλαρ σίζον και να μπουν στα πλέι οφ, φτάνοντας ως τα προημιτελικά της διαδικασίας κι εξασφαλίζοντας συμμετοχή τους στο Κύπελλο Κόρατς. Στην 8άδα του πρωταθλήματος η Ατλέτικο αποκλείστηκε από την τότε πανίσχυρη Μπανταλόνα του Ζόρντι Βιαγιακάμπ, που εν συνεχεία κατέκτησε τον τίτλο, και ο Μπέρι πήρε το δρόμο για την Ελλάδα.