Ισπανία-Αυστραλία: Γιατί στο τέλος νικούν οι Ισπανοί
Ο πρώτος ημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα μπορούσε να κριθεί από τον Πάτι Μιλς, αν οι Ισπανοί δεν είχαν πολλαπλάσιους παίκτες (Γκασόλ, Ρούμπιο, Γιουλ), ικανούς να κρίνουν αποτέλεσμα. Το σχόλιο του Χρήστου Μαρμαρινού.
Ο προπονητής και ειδήμων των advanced statistics, Χρήστος Μαρμαρινός, σχολιάζει στο Contra.gr τους ημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019. Ακολουθεί το σχόλιό του για το πρώτο ματς της ημέρας, το 95-88 της Ισπανίας επί της -πρωτάρας σε ημιτελικό της συγκεκριμένης διοργάνωσης- Αυστραλίας.
Βάσει των όσων είχαν γίνει από την εκκίνηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου έως σήμερα, γνωρίζαμε πως η Ισπανία είναι καλύτερη από την Αυστραλία στην άμυνα, που υπερτερούσε με τη σειρά της στην επίθεση. Αυτό που αποδείχθηκε από τα πρώτα λεπτά του πρώτου ημιτελικού ήταν πως οι Boomers ήταν εξαιρετικοί στην άμυνα, περιορίζοντας πάρα πολύ την κίνηση της μπάλας της ‘φούρια ρόχα’. Κάπως έτσι τους ανάγκασαν να προβούν σε πολλές ατομικές προσπάθειες, με τους Ρούμπιο, Γιουλ και Φερνάντεθ να παίρνουν πολλά σουτ, έπειτα από ντρίμπλα. Η απώτερη συνέπεια ήταν πως μέσω του περιορισμού που επέβαλαν οι Αυστραλοί στους Ισπανούς, τους περιόρισαν και το σκορ, με τα τρία επιθετικά ριμπάουντ του πρώτου ημιχρόνου να δείχνουν πως oι χάλκινοι στους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες και στο πιο πρόσφατο Eurobasket δεν είχαν ισορροπία πουθενά -σε σουτ ή ‘σκουπίδια’.
Ο Σκαριόλο διέταξε άμυνα ζώνης, όπως προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να σταματήσει την κυριαρχία της Αυστραλίας. Τοποθέτησε το ‘τριάρι’ στην κορυφή, ώστε να περιορίσει την κίνηση των αντιπάλων. Το κατάφερε για δυο φάσεις. Ακολούθως βρήκαν οι Boomers τον τρόπο να είναι αποτελεσματικοί, με τον Μιλς να είναι πολύ επιθετικός. Ενόσω ο Ρίκι Ρούμπιο δεν επιτίθετο τόσο καλά στους ψηλούς της Αυστραλίας, ο Πάτι Μιλς έκανε ιδανική δουλειά απέναντι σε αυτούς της Ισπανίας και έδινε το ρυθμό έως το 32-37 της ανάπαυλας.
(να θυμίσουμε πως οι Αυστραλοί πήγαν στην Κίνα χωρίς τους Ντενγκ Αντέλ, Μπροκ Μότουμ Μπεν Σίμονς, Θον Μέικερ, Ντάντε Εξούμ και Ράιαν Μπρόκχοφ, ενώ είχαν τραυματισμό παίκτη δέκα μέρες πριν το ταξίδι -του Εξέβιερ Κουκς).
H επέλαση του Μιλς διεκόπη στην τρίτη περίοδο, με την Ισπανία να παίζει καλύτερη άμυνα στην μπάλα, ενώ και ο παίκτης των Σπερς είχε κουραστεί. Έως το 51-55 (30′) οι Αυστραλοί προσπαθούσαν περισσότερο να διατηρήσουν το προβάδισμα τους, από το να ξεφύγουν, με τους Ισπανούς να ελέγχουν καλύτερα το ριμπάουντ, να ασκούν μεγαλύτερη πίεση και να οδηγούν τους αντιπάλους τους σε κακές επιλογές. Το σχήμα με τους Ρούμπιο, Γιουλ και Ρούντι λειτούργησε, με συνέπεια η παρέα τους να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα της και να αποκτήσει τον έλεγχο. Για αυτό το διάστημα, θα λέγαμε περισσότερο πως η Αυστραλία ‘έκοψε’ από ό,τι η Ισπανία κυριάρχησε.
Στο φινάλε ήταν ξεκάθαρο πως θα κριθούν όλα από τις προσωπικότητες, με αυτές της Ισπανίας να βρίσκουν πως ήλθε η ώρα να λάμψουν. Ειδικά από τη στιγμή που ανέλαβε ο Γιουλ το χειρισμό, όλα άλλαξαν προς το καλύτερο για την ομάδα του -με τον ίδιο να παίρνει και προσωπικές φάσεις. Οι Αυστραλοί, πέρα από κάποια ελεύθερα λέι απ που ‘έβγαλαν’ δεν είχαν καθόλου καλή κυκλοφορία, ενώ οι αντίπαλοι τους διάβασαν απίστευτα τα μις ματς στιις άμυνες με αλλαγές. Κάτι που επέτρεψε στον Μαρκ Γκασόλ να θυμίσει την αξία του. Μόνο στην τέταρτη πράξη είχε 11 πόντους, έως το 71-70 (στα 8” για το τέλος). Χρησιμοποίησε πολύ καλά το σώμα του, αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο στα αμυντικά ριμπάουντ (oι Boomers είχαν 14 επιθετικά).
Στα 28” για τη λήξη και με την Αυστραλία να είναι στο +1 (69-70), ο καλύτερος παίκτης των Αυστραλών, αυτός που έδειξε το δρόμο για τον τελικό, που ‘χτύπησε’ την Ισπανία όπου ‘πονούσε’, που πήρε ατομικές προσπάθειες όταν αυτή ήταν η καλύτερη λύση, αλλά κυρίως ‘έτρεξε’ υποδειγματικά την ομάδα του, έκανε λάθος -μπροστά σε άμυνα του Φερνάντεθ. Η μοίρα το θέλησε να μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα, στα 4.7”, αλλά είχε 1/2, οι Ισπανοί ήταν αυτοί που πήραν το ριμπάουντ και ο Ρούμπιο εκείνος που ‘πήρε’ το τελευταίο σουτ της κανονικής διάρκειας, που δεν βρήκε στόχο.
Αν η τέταρτη περίοδος ήταν η φάση των προσωπικοτήτων, αντιλαμβάνεστε τι ήταν η παράταση για αυτές. Από τη μία ήταν οι Μαρκ Γκασόλ και Ρίκι Ρούμπιο ένα βήμα πιο μπροστά από τους άλλους. Από την άλλη ο Μιλς. Και το κλειδί φάνηκε να γίνεται το ριμπάουντ (οι Ισπανοί είχαν 28-9 και οι Αυστραλοί 34-18 στο τέλος της πρώτης εξτρά περιόδου). Η ‘φούρια ρόχα’ δεν βοήθησετον εαυτό της, με κακή άμυνα στο πικ εντ ρολ των αντιπάλων της. Φτάσαμε έτσι, στα 14” πριν τη λήξη με τον Μιλς να ‘χει φτιάξει το 78-80 με 2/2 βολές και τον Σκαριόλο να καλεί τάιμ άουτ. Νομοτελειακά, είδαμε τον Γκασόλ στις βολές, τον είδαμε και να τις βάζει (80-80), με τα 4.6” που ‘χαν οι Αυστραλοί να μην καταλήγουν κάπου καλά και να έρχεται ως φυσική συνέπεια το δεύτερο εξτρά πεντάλεπτο.
Εκεί οι Ισπανοί ετοίμασαν ένα box and 1 για τον Μιλς, τον έβγαλαν εκτός παιχνιδιού και με εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας έφτασαν στο 90-82 (στα 2.06” για το τέλος), με διαδοχικά τρίποντα του Γιουλ. Όταν έφυγε η μπάλα από τα χέρια του Μιλς (είχε κλείσει 44′ στο παρκέ), όλα τελείωσαν.
