Ιωνικός Νικαίας: Dream Team με μια τορπίλη στα πλευρά της

Πάνε τρεις δεκαετίες από την τελευταία συμμετοχή του Ιωνικού Νικαίας στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ. Από το 1987 μέχρι σήμερα, η ιστορική ομάδα βολοδέρνει στα μικρά εθνικά πρωταθλήματα, έπαιξε για χρόνια στην Α2, βρέθηκε στη Β' Εθνική, πέρασε από την Γ', έπαιξε ακόμη και στο τοπικό του Πειραιά (ΕΣΚΑΝΑ) για να επιβιώσει και να μη σβήσει από τον χάρτη. Μπαράζ υποβιβασμών, οικονομικά προβλήματα, κατασχέσεις γραφείων, αμέτρητες δύσκολες, στενάχωρες κι αποκαρδιωτικές στιγμές, μια μόνιμη ''συννεφιά''. Μέχρι το καλοκαίρι του 2017, όταν ο Βαγγέλης Τσάπας αποχαιρέτησε τον Φάρο Κερατσινίου για να κάνει μια νέα αρχή στη... μπασκετομάνα Νίκαια.

Το έργο του Τσάπα στον Φάρο είχε ολοκληρωθεί. Μια άνοδος που δεν εξαργυρώθηκε, μια δεύτερη άνοδος που τελικά επανέφερε στο προσκήνιο τον Γυμναστικό (η ομάδα μετακόμισε στη Λάρισα και στη συνέχεια έγινε, πριν από μερικούς μήνες για την ακρίβεια, αυτό που σήμερα ακούμε ως Ήφαιστο Λήμνου), δύο χρονιές γεμάτες ''τρελές'' ιστορίες που κάποτε μπορεί να διαβάσουμε στις σελίδες του πιο παρανοϊκού μπασκετικού βιβλίου και μια παρέα που δημιουργήθηκε για να μείνει για πάντα.

Ο Τσάπας μετακίνησε την πλειοψηφία των παικτών λίγα χιλιόμετρα παραδίπλα, ο κόσμος της Νίκαιας τον υποδέχθηκε μαζί με τα ''παιδιά'' του και κάπως έτσι, πριν από έναν χρόνο, ο Ιωνικός στάθηκε ξανά στα πόδια του για να αρχίσει το ταξίδι της επιστροφής στην elite του ελληνικού μπάσκετ. Η ομάδα που δημιουργήθηκε ξεπερνούσε κατά πολύ τα δεδομένα της Β' Εθνικής, όλοι γνώριζαν τι θα συμβεί, ουδείς μπορούσε να το σταματήσει. Κάθε ομάδα της κατηγορίας (Ικαρος Νέας Σμύρνης, ΕΦΑΟΖ, Κηφισιά, Κορωπί, Κόρινθος, Πανελευσινιακός, Παγκράτι, Ηράκλειο, Δάφνη Δαφνίου, Πανερυθραϊκός, Πρωτέας Βούλας, Μανδραϊκός, Τρίτωνας, Ιπποκράτης Κω, Διαγόρας Δρυοπιδέων) ήθελε να κοιτάξει τον Ιωνικό στα μάτια, ελάχιστες κατάφεραν να χάσουν με αξιοπρεπείς διαφορές, μία ''επιβίωσε''. Το Ηράκλειο, το οποίο εκμεταλλεύθηκε τη διακοπή Χριστουγέννων/Πρωτοχρονιάς και κέρδισε στο γήπεδό του με 94-83. Ακολούθησαν 11 κατοστάρες στα 14 παιχνίδια του Β' γύρου και συνολικό ρεκόρ 29-1.

Στη Νίκαια δεν παίζουν μπάσκετ αποκλειστικά για να κερδίζουν. Αυτό είναι εύκολο να το πετύχουν με το ταλέντο που υπάρχει και, ας μη γελιόμαστε, είναι αυτονόητο, είναι κάτι δεδομένο. Παίζουν μπάσκετ για να γουστάρουν. Ο Τσάπας επενδύει για να έχει μια παρέα που θα περνάει καλά, θα διασκεδάζει, αλλά θα είναι σοβαρή στους αγώνες της. Ψάχνει κίνητρα, πέρυσι τα κίνητρά του ήταν οι κατοστάρες για να διαλυθεί κάθε ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Κάποια στιγμή, όταν η ομάδα του έβαζε στο μέτριο απόγευμά της 105 και 110 πόντους, δεν ήξερε τι να περιμένει. Όλος ο Ιωνικός ανυπομονούσε για τον εκτός έδρας αγώνα της Πρωταπριλιάς, απέναντι στον δεύτερο στη βαθμολογία Διαγόρα Δρυοπιδέων. 34 πόντοι στην πρώτη περίοδο, 62 στο ημίχρονο, διαστημικό μπάσκετ και εξωφρενική ευστοχία, 36 πόντους ο Καράμπουλας με career-high 8 τρίποντα, 20 πόντους και 15 ασίστ ο Βασιλόπουλος, τελικό σκορ 88-103 και άνοδος έξι αγωνιστικές πριν το τέλος της σεζόν.

Στις αρχές του καλοκαιριού, ο Τσάπας έδωσε τα χέρια με τον Στιβ Μπαρτ Τζούνιορ. Ο κορυφαίος σκόρερ του Β' γύρου της περσινής Α1 δέχθηκε να κατέβει κατηγορία, στη Νίκαια τρελάθηκαν από την βόμβα μεγατόνων, η υπόθεση χάλασε στην πορεία από λάθος χειρισμούς (δεν έχει σημασία να αναφερθεί ποιας πλευράς), όμως η απάντηση δόθηκε πολύ σύντομα. Ο Λιακόπουλος επέστρεψε, ο Τσαγκαράκης άφησε την Κύμη, ο Δημητριάδης, ο Κομποδιέτας, ο Σαχπατζίδης φόρεσαν τα μπλε κι ο διεθνής Ολλανδός σέντερ Ρόλαντ Σάφτεναρ ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Μια τούρτα κολοσσιαία για τα δεδομένα της δεύτερης κατηγορίας. “Δεν θα κάνουν ήττα” έλεγαν κάποιοι. '' Θα ρίξουν 30 κατοστάρες σε 30 αγώνες'' είπαν κάποιοι άλλοι. '' Δεν έχω ξαναδεί τόσο ταλέντο σε μια ομάδα κάτω από την Α1'' μονολογούσε ένας πρωταγωνιστής. Η προετοιμασία ξεκίνησε σε εκπληκτικό κλίμα, ουδείς ασχολήθηκε με τη διαχείριση του ρόστερ, με τα λεπτά συμμετοχής, με τους ρόλους.

Και ξαφνικά, στις 22 Σεπτεμβρίου, ο Ιωνικός έζησε το απόλυτο σοκ!

Ο Ιπποκράτης Κω, με τον οποίο πάλεψε πέρυσι στη Β' Εθνική, ανέβηκε στην Αθήνα για την τρίτη αγωνιστική της Α' Φάσης του Κυπέλλου Ελλάδας χωρίς να ξέρει τι πρέπει, τι μπορεί και τι θέλει να κυνηγήσει. Ήρθε με τον βασικό του πόιντ γκαρντ, τον Παναγιώτη Καυκή, ανενεργό. Δεν είχε ούτε τον πενταδάτο φόργουορντ Δημήτρη Καλαμπάκα. Μπήκε στο γήπεδο με τον 42χρονο Αντώνη Ασημακόπουλο, τον 39χρονο Κώστα Χαρίση, μερικούς τίμιους ρολίστες που παίζουν αφιλοκερδώς, οι στοιχηματικές εταιρείες έδιναν το χάντικαπ στους 33,5 πόντους κι όλα έδειχναν πως στο κλειστό του Πλάτωνα θα γίνει... μακελειό. Και όμως, ο ψυχωμένος Ιπποκράτης πήρε 25 πόντους από έναν χιλιοταλαιπωρημένο νεαρό, τον Γιαννούλη Χατζηνικόλα, κέρδισε, προκρίθηκε και πέτυχε την έκπληξη του 2018. Η Dream Team του Ιωνικού Νικαίας είχε δεχθεί όχι σφαίρα, αλλά τορπίλη στην καρδιά της.

Την επομένη του αποκλεισμού, η ομάδα που (και ως Φάρος και ως Ιωνικός) είχε φτάσει από μακριά έως τον Τελικό τις προηγούμενες σεζόν, είχε ρεπό. Ανασύνταξη σκέψεων λέγεται αυτή η διαδικασία.

Την μεθεπόμενη, άπαντες συγκεντρώθηκαν στον Πλάτωνα για να ακούσουν αυτά που είχε να πει ο Βαγγέλης Τσάπας. Δεν έγινε κανονικό πρόγραμμα, αλλά ατομικό. Κάθε παίκτης έκανε τη δική του προπόνηση. Ουδείς μιλούσε, ουδείς είχε όρεξη για πολλά-πολλά. Έτσι γίνεται στις μεγάλες ομάδες, οι ήττες πονούν, πληγώνουν το γόητρο, αφήνουν σημάδια ειδικά όταν υπάρχουν εγνωσμένης αξίας παίκτες που έχουν φάει με το κουτάλι τις μικρές κατηγορίες και έχουν χτίσει τα ονόματά τους κερδίζοντας ανόδους. Ο Τσάπας και η παρέα του έζησαν παρόμοιες καταστάσεις και στο παρελθόν, έζησαν το ίδιο σκηνικό πέρυσι με την ήττα στο Ηράκλειο, τους είχε συμβεί και στις χρονιές του Φάρου. Πάντα έβρισκαν τρόπους για να σηκωθούν και πάντα η συνέχεια ήταν φαντασμαγορική.

Ο φετινός Ιωνικός είναι καλύτερος από τον περσινό Ιωνικό, ακόμη καλύτερος από τον Φάρο Κερατσινίου, το ρόστερ του θα μπορούσε να σταθεί ΕΥΚΟΛΑ στην Α1 και με 1-2 προσθήκες/τροποποιήσεις να διεκδικήσει ακόμη και μια θέση στην οκτάδα. Του λείπει κάτι; Αυτή τη στιγμή το timing δεν είναι καλό για να αποκαλέσει κάποιος αυτή την παρέα ως '' κορυφαία ομάδα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ από την Α1 και κάτω'', όμως σε λίγους μήνες θα το κάνει με άνεση.

Το ροτέισον των πρώτων αγώνων ήταν αλλόκοτο, ναι, μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι από τη στιγμή που η δεύτερη πεντάδα του coach Γούναρη ήταν καλύτερη από την πρώτη! Οι Λιακόπουλος, Τσαγκαράκης, Κανονίδης, Κατούφας, Σάφτεναρ που έρχονταν από τον πάγκο μάλλον θα κέρδιζαν τους Βασιλόπουλο, Κομποδιέτα, Καράμπουλα, Δημητριάδη, Σαχπατζίδη, ενώ η τρίτη πεντάδα (Παπαδόπουλος, Μιλεντίγεβιτς, Μπατής, Κουντουράς, Πετροδημόπουλος) δεν θα στεκόταν απλά στη Β' Εθνική, αλλά θα έκανε και πρωταθλητισμό. Υπάρχουν τουλάχιστον επτά παίκτες επιπέδου Α1, η συντριπτική πλειοψηφία γνωρίζει την κατηγορία, δεν υπάρχει περίπτωση αυτός ο Ιωνικός να χάσει το πρωτάθλημα, έδειξε όμως ότι ακόμη και οι Dream Teams έχουν τις αδυναμίες τους.

Το Περιστέρι της σεζόν 2017/18, το Περιστέρι του Ανδρέα Πολέμη, επί σειρά ετών συνεργάτη του Βαγγέλη Τσάπα στον Φάρο Κερατσινίου, έκανε πέρυσι 29 νίκες και 1 ήττα στην Α2. Με υλικό πολύ κατώτερο του φετινού Ιωνικού μάλιστα. Όλοι περίμεναν το ''αήττητο πρωτάθλημα'', μέχρι που ο Άρης Χολαργού του Στέργιου Κουφού πήγε και το νίκησε πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος (78-82).

Το κλειστό του Πλάτωνα δεν είναι σαν αυτό του Περιστερίου. Χωράει 1000-1200 θεατές, είναι μια έδρα που συνθλίβει τον αντίπαλο. Δεν έλιωσε τον Ιπποκράτη Κω, όμως αυτό το αποτέλεσμα του περασμένου Σαββάτου θα συσπειρώσει ακόμη περισσότερο κόσμο και ομάδα. Αυτό λέει η λογική, αυτό δείχνει το παρελθόν των ομάδων του Τσάπα, αυτό θεωρούμε δεδομένο γνωρίζοντας την ποιότητα, την κλάση, τον εγωισμό των αθλητών που απαρτίζουν το ρόστερ. Αν δεν συμβεί, λοιπόν, κάτι τρελό, τότε στη Νίκαια θα γιορτάζουν στο τέλος της χρονιάς την επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία.

Κι αν θέλετε τη γνώμη μας, η άνοδος δεν θα έρθει στα μέσα Μαΐου, αλλά ένα μήνα πριν, τέσσερις ή πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος στο οποίο συμμετέχουν επίσης ο Ιπποκράτης Κω, ο Αίολος Τρικάλων, το Ψυχικό, ο Αμύντας, ο Διαγόρας Δρυοπιδέων, το Μαρούσι, ο Απόλλωνας Πάτρας, ο Κόροιβος Αμαλιάδας, η Καρδίτσα, ο Ερμής Αγιάς, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Εθνικός, η Καβάλα και ο Ηρακλής. * Δίπλα στον Αίολο Τρικάλων βάλτε ένα ερωτηματικό.

Αξίζει να παρακολουθήσετε Α2 και Β' και Γ' Εθνική, ακόμη και ΕΣΚΑ και ΕΣΚΑΝΑ και τοπικά πρωταθλήματα σε κάθε περιοχή της Ελλάδας. Θα συναντήσετε παίκτες που δεν γνωρίζατε πως παλεύουν ακόμη στα παρκέ, θα δείτε ένταση, πάθος, πείσμα, αυταπάρνηση, θα δείτε ένα πιο ''βρώμικο'', με την καλή έννοια μπάσκετ. Δεν θα βρείτε ποιότητα, θα περάσετε όμως ένα διασκεδαστικό δίωρο. Ο Ιωνικός Νικαίας είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ελληνικό μπάσκετ κι αν κάνετε έναν κόπο να πάτε στον Πλάτωνα, θα συμφωνήσετε. Και μάλλον θα ξαναπάτε.