Η Τσεχία απέκλεισε την Τουρκία όταν ‘έχασε’ τον Βέσελι
Από τον παρ' ολίγον θρίαμβο επί των Αμερικανών στον αποκλεισμό. Η Τσεχία είχε ένα μήνα να ετοιμαστεί για το παιχνίδι που θα έκρινε την πρόκριση και εξέθεσε τους κουρασμένους Τούρκους.
Στις 5 Αυγούστου η πρώτη συμμετοχή της (αυτόνομης) Τσεχίας σε Παγκόσμιο τορπιλιζόταν. Ο Γιαν Βέσελι υποστήριζε πως “η υγεία είναι πιο σημαντική” από την παρουσία του στην Κίνα κι έθετε εαυτόν εκτός προετοιμασίας διότι “από το Final Four δεν έχω αγωνιστεί ή τρέξει“. “Έπαιζα έτσι όλο το δεύτερο μισό της σεζόν, αλλά δεν ήταν λύση. Θα πρέπει να θεραπεύσω το τραυματισμένο γόνατό μου, έχω μια μακρά καριέρα μπροστά μου”, κατέληγε ο 29χρονος ψηλός, δυσαρεστώντας με τα λεγόμενά του ένα έθνος 10 εκατομμυρίων, αφού -όπως πολλοί- επέλεγε να μην ρισκάρει οτιδήποτε.
Ο Ισραηλινός εκλέκτορας Ρόνεν Γκίντζμπουργκ δεν είχε χάσει όποιον κι όποιον. Άσχετα από το αν ο Βέσελι δεν είχε προσφέρει στα προκριματικά (6.5 πόντοι σε 2 ματς), ήταν -δικαία ή άδικα ας μην το εξετάσουμε τώρα- ο MVP της Euroleague. Με 12.3 πόντους και 4.7 ριμπάουντ ανά 25’05” σε καθένα από τα 31 παιχνίδια της Φενέρμπαχτσε στη διοργάνωση. Το alter ego, δε, του Τόμας Σατοράνσκι, ο παίκτης που στο Ευρωμπάσκετ του 2015 είχε 19.3 πόντους και 9.1 ριμπάουντ για την 7η Τσεχία, καθώς από εκείνο του 2017 είχε λείψει πάλι.
Ένα μήνα μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου, η Τσεχία ανήκε στην G16 του κόσμου, φεύγοντας από τη Σανγκάι με επόμενο προορισμό τη Σενζέν. Μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βραζιλία και την Ελλάδα. Τι συνέφερε την Εθνική, προτού καλά-καλά προκριθεί δεν είχε νόημα. Για να κατατρόπωσε πάντως την Τουρκία με 91-76 δεν αμφισβητείται η αξία της και το δίκαιο της πρόκρισής της. Είχε προηγηθεί το πεντακάθαρο 89-76 επί των Ιαπώνων του Ρούι Χατσιμούρα, με αποτέλεσμα να ζευγαρώσει τις νίκες της και το 88-67 της πρεμιέρας από τους Αμερικανούς να θεωρείται ως μη γενόμενο.
Θα περίμενες οι Τούρκοι, που παρ’ ολίγον να γίνουν η πρώτη ομάδα που σ’ επίσημο ματς μετά από 13 χρόνια θα υποχρέωναν σε ήττα την Team USA, αν δεν αυτοκτονούσαν τέσσερις φορές, να ξεμπερδέψουν εύκολα. Πολλά λέγονται πριν από τους αγώνες. Στην ψηφοφορία το 89% προέβλεπε νίκη των γειτόνων και μόλις το 11% χάριζε αβαντάζ στους Τσέχους.
Το ζητούμενο μετά το τζάμπολ είναι η πνευματική διαύγεια και η αγωνιστική ισορροπία. Οι Τούρκοι δεν είχαν τίποτα από τα δύο. Σούταραν τόσα τρίποντα όσα και δίποντα – από 30. Μοίρασαν μόνο 15 τελικές πάσες και το επίτευγμα των 3 λαθών δεν μετατράπηκε ποτέ σε κινητήρια δύναμη. Ούτε καν οι 26 πόντοι του Τσεντί Οσμάν. Που εκτός των 8/14 σουτ, τελείωσε με 5/5 βολές. Αυτός που είχε έχασε τις 2 κρισιμότερες στο ματς με τους Αμερικανούς, δεν ξόδεψε καμία. Άργησε.
Οι Τσέχοι είχαν κυκλώσει το ματς, γνώριζαν ότι σε 40 λεπτά θα οριστεί η μοίρα τους στο Παγκόσμιο. Χρειάστηκε τρεις παίκτες να μείνουν στο παρκέ +30 λεπτά κι άλλοι τρεις περισσότερα από 23’50”. Ήταν πιο ‘φρέσκοι’, πιο ομαδικοί (26 ασίστ για 10 λάθη) και κυρίως πιο συγκεντρωμένοι στο μεγαλύτερο κομμάτι της αναμέτρησης. Είχε φανεί από το πρώτο μισό, έχοντας σκοράρει 43 πόντους.
Ο Γιαν Βέσελι έβλεπε το ματς στην Κωνσταντινούπολη, έχοντας επιστρέψει πριν από λίγες ημέρες στη βάση του, αλλά ο Όντρεϊ Μπάλβιν ήταν εκεί. Με 17 πόντους από 8/9 δίποντα, 11 ριμπάουντ και 2 κοψίματα. Σ’ ένα μήνα μέσα ο θηριώδης σέντερ, που δεν χωρούσε στην Γκραν Κανάρια και κατέληγε να υπογράψει στην Μπιλμπάο, είχε μετατραπεί αφενός στο βασικό 5άρι των ‘λιονταριών’ αφετέρου σ’ έναν σέντερ που ο πολύς Ερντέν ήταν αδύνατο να τον κάνει καλά. Τελειώνοντας πολλές φορές μπάλες πάνω από το στεφάνι. “Παλέψαμε με την καρδιά μας και στο τέλος της ημέρας το θέλαμε περισσότερο από τον καθέναν. Αν ξέρεις τις ευθύνες σου και τις εκπληρώνεις, μπορείς να κάνεις τα πάντα“, ανέφερε πανηγυρίζοντας ο αντικαταστάτης του Βέσελι.
Οι Τσέχοι είχαν μάθει, από τα προκριματικά, να τα καταφέρουν χωρίς τον Βέσελι. Διαφορετικές οι συνθήκες αναμφίβολα, τελείως άλλες οι απαιτήσεις στα παιχνίδια με τους Βούλγαρους και τους Ισλανδούς. Συνήθισαν πάντως και από τις 5 Αυγούστου δούλεψαν για να εξελίζουν το πλάνο, του σέντερ της Φενέρμπαχτσε απόντος. Έδωσαν 9 φιλικά παιχνίδια. Το πρώτο στις 9 Αυγούστου με την Τυνησία και το τελευταίο με τη Λιθουανία στις 27 του μηνός στη Σεούλ. Πέτυχαν 7/9 νίκες. Η πιο ευρεία το 98-67 επί των Ιορδανών, πριν από το 103-83 επί των Κορεατών.
Έφαγαν αγκωνιές, μάτωσαν, έκαναν ράμματα, ατσαλώθηκαν γύρω από την απουσία του ψηλού τους. Ο Σατοράνσκι πλαισιώθηκε -πάνω απ’ όλα- από παίκτες-στρατιώτες. Ο ταλαντούχος Βιτ Κρέιτσι είναι μικρός ακόμη κι έμεινε εκτός 12άδας γιατί έπρεπε να βγουν μπροστά όσοι διέθεταν την εμπειρία. Ο Άουντα, Χρούμπαν, ο αρχηγός Πούμπρλα, ο νατουραλιζέ Σιλμπ. Προτιμήθηκε λογικά η ομοιογένεια από τον ενθουσιασμό.
Το 92-89 από τους Λιθουανούς στο φινάλε της προετοιμασίας έκανε τον Γκίντζμπουργκ να χαμογελά. “Με χαροποιεί το γεγονός πως έχουμε μια ομάδα με σπουδαίους παίκτες. Είναι πολύ όμορφο να βρισκόμαστε όλοι μαζί στην ίδια βάρκα. Μπορούμε να κοντράρουμε οποιαδήποτε ομάδα από τις ισχυρές του τουρνουά. Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι με τη χημεία της ομάδας. Είμαστε έτοιμοι και θα κάνουμε το καλύτερο“.
Το έκαναν στον υπερθετικό βαθμό.
