ΜΠΑΣΚΕΤ

Η σκληρή μάχη για τον προπονητή της χρονιάς στο ΝΒΑ έχει 4 ισάξιους υποψηφίους

Ποιος κόουτς θα διαδεχθεί τον Νικ Νερς και θα παραλάβει το βραβείο του καλύτερου προπονητής της σεζόν στο ΝΒΑ και γιατί η μάχη θα κριθεί στο νήμα.

Η σκληρή μάχη για τον προπονητή της χρονιάς στο ΝΒΑ έχει 4 ισάξιους υποψηφίους
Μην νομίζετε ότι ο Στιβ Νας είχε μια εύκολη δουλειά στους Νετς. Γι' αυτό είναι μεταξύ των υποψηφίων για τον τίτλο του Coach of the Year (=AP Photo/Adam Hunger

Περισσότεροι από 40 είναι μέχρι σήμερα οι προπονητές που έχουν κερδίσει τον τίτλο του ‘Coach of the Year’, για την κανονική περίοδο του ΝΒΑ, και τελευταίος εξ αυτών ο Νικ Νερς των Τορόντο Ράπτορς. Θα έχουμε εφέτος το νέο μέλος του κλαμπ, που φέρει πια το όνομα του Ρεντ Άουερμπαχ, ή -προς έκπληξη πολλών- θα επαναληφθεί το αποτέλεσμα του 2011;

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι δύο εβδομάδες πριν από τη λήξη της ρέγκιουλαρ σίζον του πρωταθλήματος πρόκειται για το πιο αμφίρροπο ντέρμπι των ετήσιων βραβείων, μιας και φερ’ ειπείν ο Νίκολα Γιόκιτς των Νάγκετς υπολογίζεται ότι θα κάνει περίπατο στη διαδικασία ανάδειξης του MVP ή ο Μπεν Σίμονς των Σίξερς στην αντίστοιχη του Defensive Player. Σε αντίθεση με τη μάχη των πάγκων που τίποτα δεν θα έχει κριθεί και ούτε προβλέπεται πριν από το τελευταίο ματς της τελευταίας ημέρας και πιθανόν την ψήφο του δημοσιογράφου που θα βαθμολογήσει τελευταίος.

Τα 4 μεγάλα φαβορί, με σχεδόν ίσες πιθανότητες, είναι:

Κουίν Σνάιντερ

Ο Κουίν Σνάιντερ δίνει οδηγίες στον Τζο Ίνγκλις κατά τη διάρκεια αγώνα των Τζαζ AP Photo/Mark J. Terrill

Είθισται, ούτως ή άλλως, ο προπονητής της ομάδας με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ να λογίζεται μεταξύ των βασικών υποψηφίων για τον τίτλο. Πέρα απ’ αυτό, εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ έναν τύπο που σε κάθε νέα σεζόν καταφέρνει όχι μόνο να δίνει συνέχεια στη δουλειά του, αλλά να την εξελίσσει χειροπιαστά, παραθέτοντας νέες ιδέες στο τραπέζι της κουβέντας για τους πιο επιδραστικούς προπονητές της εποχής. Θα ‘ταν πολύ περίπλοκο για τον οποιονδήποτε άλλο να επιστρέψει μετά το περυσινό κάζο στη ‘φούσκα’ του Ορλάντο, αυτός πείσμωσε.

Συνολικά ο 54χρονος Σνάιντερ έχει φροντίσει έτσι ώστε οι Γιούτα Τζαζ να μιλούν τη δική τους μπασκετική γλώσσα. Για πολλούς να είναι πιθανόν δυσνόητη ή κι εντελώς ακαταλαβίστικη, αλλά ο οργανισμός την έχει υιοθετήσει αναντίρρητα και σε αυτά τα 7 χρόνια κοινής πορείας η επικοινωνία του ενός με τον άλλον ξεπερνά τη συμβατικότητα. Δεν είναι μονάχα το 46-18 που οι ‘μορμόνοι’ εμφανίζουν μέχρι τώρα, ή το άκρως εντυπωσιακό 27-4 στο Σολτ Λέικ σε μια χρονική περίοδο που τώρα ο κόσμος αρχίζει δειλά-δειλά να επιστρέφει στα γήπεδα. Είναι κυρίως το γεγονός ότι το σύνολο με ηγέτη τον Ντόνοβαν Μίτσελ και άλλους πέντε παίκτες με τουλάχιστον 12 πόντους μ.ο ξέρει τι ακριβώς θέλει και πώς να το πάρει.

Το προ ημερών 154-105 επί των Κινγκς, σε μια βραδιά ρεκόρ για το franchise, αποτύπωσε ανάγλυφα ακριβώς αυτό. Διότι οι Τζαζ εμφανίζουν το ανώτερο net rating (διαφορά πόντων σε 100 κατοχές) που θα συναντήσεις στο ΝΒΑ (8.9, όταν οι Μπακς και Σανς είναι στο 6.3), καταφέρνοντας να συνδυάζουν μια άκρως παραγωγική επίθεση (116.4 πόντοι, τέταρτη καλύτερη) με μια τρομερά αποτελεσματική άμυνα (107.5, τρίτη καλύτερη). Παίζουν σε δικό τους ρυθμό, σπανίως ‘πετούν’ επιθέσεις με λάθη και αμέσως μετά τους Πέλικανς παρουσιάζουν το καλύτερο ποσοστό ριμπάουντ (52.6%) σε όλη τη λίγκα. Είναι πλέον έτοιμοι πια για την υπέρβαση.

Πιθανότητες πρωτιάς: 27%

Μόντι Ουίλιαμς

Ο Μόντι Ουίλιαμς παρέα με τον Κρις Πολ AP Photo/Rick Scuteri

Είναι προφανές ότι οι Φίνιξ Σανς μεταμορφώθηκαν τη βραδιά της 16ης Νοεμβρίου του 2020. Τότε δηλαδή που έλαβαν, άνευ δισταγμού, τη στρατηγική απόφαση να παίξουν τα ρέστα τους και να φέρουν στην Αριζόνα τον Κρις Πολ, στέλνοντας από την άλλη στην Οκλαχόμα Σίτι τέσσερις παίκτες (κυρίως τους Ούμπρε – Ρούμπιο) και μαζί το draft pick του α’ γύρου για το 2022. Η δικαίωση της επιλογής αντανακλάται στα πεπραγμένα της χρονιάς (45-18), που έχουν συνοδευτεί από την άνετη εξασφάλιση μιας θέσης στην post season ύστερα από μια 10ετία ξηρασίας, στη διάρκεια της οποίας μονάχα μια φορά εμφάνισαν θετικό σερί.

Ας θυμηθούμε, βεβαίως, τι είχε συμβεί στη ‘φούσκα ‘του Αυγούστου (8-0 παρά τον αποκλεισμό) για ν’ αντιληφθούμε ότι όλο αυτό που συμβαίνει εφέτος είναι το δεύτερο στάδιο της εφαρμογής ενός μακροπρόθεσμου πλάνου που ο πολυμήχανος Μόντι Ουίλιαμς έθεσε σε λειτουργία αναλαμβάνοντας προ δύο ετών τα ηνία. Ο 49χρονος κόουτς έπαιρνε συμβόλαιο για 5 χρόνια και κανείς τότε δεν ήταν ικανός να φανταστεί πως πριν ολοκληρωθεί η δεύτερη σεζόν του στο κουμάντο θα έχει μετατρέψει σε ισάξια διεκδικήτρια του τίτλου μια ομάδα που οριακά βρήκε 40 νίκες στην ολοκληρωμένη διετία 2017-19.

Δεν είναι μόνο ότι οι ‘ήλιοι’ λάμπουν εκτός έδρας, φέρνοντας εις πέρας περισσότερες από 2 στις 3 αποστολές τους (20-9), κάτι που δεν έχει καταφέρει άλλη ομάδα στη λίγκα, και πιέζουν ασφυκτικά τους Τζαζ στη μάχη για την πρωτιά στη δυτική περιφέρεια. Είναι η πλήρης μετατόπιση του φορτίου. Επιθετικά έπαιζαν μονίμως καλά και οι 115.5 πόντοι σε 100 κατοχές (7η επίδοση) δεν προκαλούν έκπληξη. Η διαφορά πλέον έρχεται από την άμυνα, μια και στην ίδια ποσότητα αντίπαλων επιθέσεων δέχονται λιγότερους από 110 πόντους (109.2, πέμπτη επίδοση όταν το 2018-19 παρουσίαζαν τη δεύτερη χειρότερη με 114.2), έχοντας εξασφαλίσει την απαιτούμενη ισορροπία μεταξύ των δύο πλευρών του παρκέ. Φυσικά είναι πολύ ψηλά στον συσχετισμό ασίστ/λαθών και παίζουν πολύ με συνεργασίες, κάτι που εξασφαλίζει καλύτερα ποσοστά ή κερδισμένα φάουλ, με αποτέλεσμα το σχεδόν 60% στο true shooting δίχως να εξαρτώνται δεσμευτικά από το τρίποντο τους. Κι αυτό τους κάνει πιο συνεπείς.

Ποσοστό πρωτιάς: 27%

Στιβ Νας

Ο Στιβ Νας στον πάγκο των Νετς AP Photo/Kathy Willens

Όχι δεν είναι καθόλου άκυρη η υποψηφιότητα του 47χρονου προπονητή κι ας έχει θεωρητικά την πιο εύκολη δουλειά του κόσμο. Διότι το ότι είναι επικεφαλής του σταφ της ομάδας που διαθέτει ταυτόχρονα στο ρόστερ της τον Κέβιν Ντουράντ, τον Κάιρι Ίρβινγκ, τον Τζέιμς Χάρντεν, τον Μπλέικ Γκρίφιν και για λίγες ημέρες τον ΛαΜάρκους Όλντριτζ (που σταμάτησε) δεν του εξασφαλίζει την επιτυχία. Μπορεί όντως ο ‘Captain Canada’ να πήρε τη δουλειά επειδή του χρωστούσε χάρη ο ‘KD’. Μπορεί όντως να χρειάστηκε να τηλεφωνήσει στον Ζινεντίν Ζιντάν για να ζητήσει βοήθεια. Άλλωστε, με την εκ των υστέρων προσθήκη του ‘Beard’ στο σύνολο που είχε ήδη αρχίσει να δουλεύει όφειλε ν’ αποδείξει τη θεωρία του χάους.

Αλλά -χωρίς την οποιαδήποτε αμφιβολία- ο Νας τα έχει καταφέρει εξαιρετικά ως εδώ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο 130-113 επί των Πέισερς (το βράδυ της Μ.Πέμπτης) χρησιμοποίησε την 34η διαφορετική 5άδα του σε σύνολο 63 αγώνων! Φαινομενικά το 43-21 (αφού ήρθε η ήττα από τους Μπλέιζερς) φαντάζει ενδεχομένως χειρότερο του αναμενομένου. Συνυπολογίζοντας την έλλειψη χρόνου προετοιμασίας, τις προσθήκες στη διάρκεια της σεζόν και τα πολλά προβλήματα, έχει ξεπεράσει προ πολλού τον πήχη των προσδοκιών στην κανονική περίοδο. Οι Νετς ήταν η πρώτη ομάδα της Ανατολής που εξασφάλισε την παρουσία της στην postseason και αυτός έγινε ο πρώτος προπονητής τους που πήρε βραβείο του μήνα (Φεβρουάριος) σε βάθος επταετίας.

Όπως πολύ εύστοχα έγραψαν στο ‘nothinbutnets’, “ο Νας έχει πατήσει τα σωστά κουμπιά“, φροντίζοντας να μοιράζει ιδανικά ρόλους-ευθύνες-πρωτοβουλίες και αυτό του πιστώνεται εξ ολοκλήρου, παρουσιάζοντας μια ομάδα με 117.3 ανά ματς με +57% στη συνολική σχέση δίποντων τρίποντων (eGF%). Καμία άλλη ομάδα δεν έχει τέτοια νούμερα.

Πιθανότητες πρωτιάς: 24%

Τομ Τιμποντό

Ο Τομ Τιμποντό καθοδηγεί τους Νικς στην καλύτερη σεζόν των τελευταίων επτά ετών Vincent Carchietta/Pool Photo via AP

Θα έπρεπε με κάποιον αυθαίρετο τρόπο να έχει προβλεφθεί η βράβευση του προπονητή της πιο βελτιωμένης ομάδας. Διότι με το υλικό που έχει στα χέρια του, όλα όσα έχει καταφέρει με τους Νικς ο 63χρονος κόουτς είναι σχεδόν θαυματουργά. Έχοντας αδειάσει πλήρως το μυαλό του από μια άκρως περιπετειώδη τριετία στους Τίμπεργουλβς, επέστρεψε για να καθαρίσει το όνομά του και πλέον να διεκδικήσει τον ατομικό τίτλο που είχε προσθέσει στη συλλογή του το 2011 δουλεύοντας ακόμη στους Μπουλς.

Υποτίθεται ότι η ομάδα της Νέας Υόρκης είχε ως στόχο να κυνηγήσει μία τις θέσεις μεταξύ 9-10 προκειμένου να παίξει τουλάχιστον στην προ-play off διαδικασία. Υποτίθεται πως σκοπός ήταν να μπουν τα θεμέλια για τη δημιουργία ενός συνόλου που θα ξεφύγει από τη μιζέρια των προηγούμενων ετών, θα σταθεί στα πόδια του με φρέσκα υλικά και από του χρόνου θ’ αρχίσει να κοιτά ψηλότερα. Θα έπρεπε να ήσουν προετοιμασμένος για το τι θα έρθει. Διότι οι Νεοϋορκέζοι, έχοντας σβήσει προ πολλού το προπέρσινο 17-65, βαδίζουν με μαθηματική ακρίβεια προς το πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο της post season, επιβεβαιώνοντας ότι δεν είναι πια ομάδα-ανέκδοτο. Όχι τουλάχιστον μέχρι να ξαναγίνουν τέτοιο.

Ποτέ από το 2013-14, όταν έφτασαν στα ημιτελικά της Ανατολής δεν πέτυχαν περισσότερες από 37 νίκες και ήδη έχουν 35, προστατεύοντας όσο μπορούν την έδρα τους (22-11). Το γεγονός ότι έχουν να δώσουν 6 ματς στη Δύση (Χιούστον, Μέμφις, Ντένβερ, Φίνιξ, δις Λος Άντζελες) από τα 9 που τους απομένουν στο πρόγραμμα μειώνει τις πιθανότητες να κρατηθούν τέταρτοι, αλλά χάρη στην τέταρτη καλύτερη άμυνα της λίγκας (108 πόντοι σε 100 κατοχές), τη δυναμική στα επιθετικά ριμπάουντ και την οργιώδη κατάσταση του Τζούλιους Ραντλ, που θα κερδίσει τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη, διαθέτουν τα εχέγγυα να παραμείνουν μέχρι τέλους σε θέση ισχύος και μαζί ο Τιμποντό να κερδίσει έδαφος στη μάχη του βραβείου.

Ποσοστό πρωτιάς: 22%

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ