Η Εθνική δεν θα χρειαστεί τον Λάρκιν
Στα 'παράθυρα' της FIBA η Εθνική ομάδα μπαίνει από την πόρτα και φέρνει εις πέρας τις αποστολές που της αναθέτουν. Ποιες οι εντυπώσεις που άφησαν τα πρώτα δύο παιχνίδια στα προκριματικά του Eurobasket.
Των συμπερασμάτων προηγούνται τα αριθμητικά δεδομένα και γι’ αυτό ας αρχίσουμε με την καταγραφή των εκπλήξεων:
- Η Σερβία του Ιγκόρ Κοκόσκοφ, με Ραντούλιτσα (των 100 συμμετοχών) και Σίμονοβιτς στη σύνθεσή της, ηττήθηκε 94-90 από τη Γεωργία του Ηλία Ζούρου στο Βελιγράδι.
- Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία απέτυχε παταγωδώς στο εντός έδρας ματς με την Πολωνία χάνοντας 80-69.
- Η Γερμανία, αφού είχε επικρατήσει των Γάλλων, και η Σλοβενία έπεσαν στην παγίδα της Μεγάλης Βρετανίας (81-73) και της Ουγγαρίας (77-75) αντίστοιχα.
- Η Λετονία δέχθηκε 110 πόντους από τη Βουλγαρία στο Μπότεβγκραντ, σε 50 λεπτά αγώνα.
- Η Τουρκία, δε, υπέστη διπλό κάζο στα παιχνίδια με Ολλανδία (65-72) και Σουηδία (87-80), παρόλο που ο Μαχμούτογλου, και ο Μπαλμπάι εντάχθηκαν στην αποστολή, με αποτέλεσμα να μπλέξει και να κινδυνεύει να μείνει εκτός τελικής φάσης ξοδεύοντας στο πηγάδι τη ‘μεταγραφή’ του Σέιν Λάρκιν.
Μπασκετική λογική δεν θα συναντήσεις σε πολλά από τ’ αποτελέσματα των δύο αγώνων του πρώτου σκέλους της β’ προκριματικής φάσης του Eurobasket 2021, καθώς ομάδες-φαβορί καταποντίστηκαν σε κάμποσες περιπτώσεις κι ελάχιστες απέφυγαν τις παγίδες. Μεταξύ αυτών η Ελλάδα που συνεπής τουλάχιστον σε ό,τι πρεσβεύει την τελευταία 3ετία, διατηρεί μια στρογγυλοποιημένη αγωνιστική ταυτότητα και συλλέγει τις απαιτούμενες νίκες, ασχέτως αν ζορίζεται ή όχι.
Το δευτεριάτικο 70-65 επί των Βόσνιων στην Τούζλα ήρθε να συμπληρώσει το 73-63 της Παρασκευής επί των Βούλγαρων στην Πάτρα και να συνθέσει ευνοϊκές συνθήκες διαχείρισης της πίεσης που συνοδεύει αναπόφευκτα τους διεθνείς που καλούνται να εκπροσωπήσουν υπό αλλόκοτες περιστάσεις το εθνόσημο.
Απέναντι σε κάθε αναποδιά πάντως, η Εθνική ήταν η μία από τις μόλις 7 (στις 32) ομάδες που πέτυχαν το 2/2. Τη λίστα συμπλήρωσαν ανά όμιλο το Ισραήλ, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Κροατία, η Γεωργία και η Ουγγαρία. Μας ενδιαφέρει φυσικά τι έκαναν οι Έλληνες και όχι οι υπόλοιποι. Γι’ αυτό κρατάμε:
> Τους συνολικά 27 πόντους του Λευτέρη Μποχωρίδη στα δύο παιχνίδια. Παίζοντας πολύ στον Άρη ο 25χρονος γκαρντ έχει γεμίσει από αυτοπεποίθηση και δεν τρομάζει από τις ευθύνες. Ακόμη κι αν στο δεύτερο παιχνίδι ήταν άστοχος (1/9 εντός πεδιάς) πήρε συνολικά 17 προσπάθειες και με άλλες 10 ασίστ ήταν ο κινητήριος μοχλός όλης της επίθεσης. Γιατί ο άλλοτε παίκτης του Παναθηναϊκού να μην είναι ακόμη και στη 12άδα του προολυμπιακού.
> Τη συνέπεια του Γιαννούλη Λαρεντζάκη, ο οποίος με παρακαταθήκη τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο κουβάλησε την Εθνική επιθετικά στο πιο απαιτητικό από τα δύο ματς, χωρίς να κάνει κατάχρηση χρόνου ή προσπαθειών.
Το αλά… Γουόριορς ημίψηλο σχήμα που ενεργοποίησε ο Σκουρτόπουλος στο πρώτο ματς με τη Βουλγαρία. Επειδή οι αντίπαλοι ήταν κοντοί και σούταραν πολύ, ο εκλέκτορας της Εθνικής δεν δίστασε ν’ ακολουθήσει και να παίξει με τον Δημήτρη Αγραβάνη ή τον Μαργαρίτη στο 5′ χωρίς να στερηθεί το ριμπάουντ. Ούτως ή άλλως πρόκειται για παιδιά με έφεση σε αυτό το κομμάτι έχοντας μαζί 9 (6 και 3 αντίστοιχα).
> Την αυταπάρνηση στις μάχες χωρίς κατοχή, με αποτέλεσμα η Εθνική να δεχθεί λιγότερους από 130 πόντους. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος ήταν ειλικρινείς όταν μιλούσε για την απουσία αυτοματισμών στην επίθεση που θα χαράξουν το δρόμο για τη νίκη, τουλάχιστον όμως ουδείς υστέρησε σ’ ένα κομμάτι του παιχνιδιού που επαφίεται στη διάθεση, στην ένταση, στη μαχητικότητα. Τα 15 κλεψίματα σε δύο αγώνες δεν είναι μικρό επίτευγμα.
> Το ποσοστό στα δίποντα που ξεπέρασε το 50% στο σύνολο. Με τους Βούλγαρους ήταν στο 56% (18/32) και με τους Βόσνιους στο 49% (17/35), συνολικά ωστόσο υπερέβη το όριο τους 1 εύστοχου στα 2 σουτ που επιχειρήθηκαν. Οι Έλληνες διεθνείς πήγαν σε προσπάθειες που τους εξασφάλιζαν εγγυημένο αποτέλεσμα και παρότι δοκίμασαν αρκετά σουτ πίσω από τη γραμμή (27 και 29) φρόντισαν όταν χρειάζονταν να βρουν σκορ μέσα από την περίμετρο.
> Την επιστροφή του Γάιου Σκορδίλη στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ύστερα από σχεδόν 11 χρόνια. Ο 32χρονος σέντερ του Περιστερίου ήταν παρών στη μεσογειακή ομάδα που είχε κατακτήσει την τρίτη θέση στους αγώνες της Πεσκάρα (παρέα με Μαυροειδή και Βουγιούκα) και στα συνολικά 16’31” πάλεψε να φανεί αντάξιος της εμπιστοσύνης. Ενδεχομένως θα μπορούσε να είναι ένας νεότερος σέντερ στη θέση του. Του βετεράνου ψηλού πάντως δεν του χαρίστηκε οτιδήποτε, το κέρδισε δικαίως
Ραντεβού τον Νοέμβριο πια, με τα ίδια πάνω-κάτω παιδιά (αφού πιθανόν θα λείπει ο Λαρεντζάκης) να επωμίζονται ξανά την ευθύνη. Είτε η Εθνική έχει παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες είτε όχι, το ίδιο και το αυτό.