Η αξιολόγηση των παικτών και του προπονητή της Εθνικής Ελλάδας

Η συμμετοχή στο προολυμπιακό τουρνουά του 2020, με στόχο το ταξίδι στο Τόκιο, είναι η μοναδική κατάκτηση της Εθνικής ομάδας φεύγοντας από την Κίνα, πέντε χρόνια μετά τον αποκλεισμό στο πρώτο νοκ άουτ από τη Σερβία. Τότε ήταν μια ‘σβουριχτή’ ήττα 18 πόντων που στέρησε τα όνειρα για την 8άδα. Κατανοητό. Τούτη φορά μια ήττα μ’ έναν πόντο, μιας βολής που χάθηκε στο παιχνίδι με τη Βραζιλία, έκανε τη διαφορά και ‘τορπίλισε’ την προσπάθεια βυθίζοντας το ελληνικό ‘θωρηκτό’.

Οι διεθνείς ενώθηκαν κάτω από ένα κοινό σκοπό, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο επανήλθε μετά από τρία καλοκαίρια για να χαλυβδώσει το σύνολο -ως ο πολυτιμότερος παίκτης του ΝΒΑ- το ‘γαλανόλευκο’ σύνολο και οι προσδοκίες αυξήθηκαν ανερυθρίαστα (απ’ όλους μας), δεδομένου πως ο πρώτος όμιλος και το σταύρωμα με τον άλλο προσέφεραν ανοικτό πεδίο ως τα νοκ άουτ. Ως τη στιγμή της αναίρεσης των προβλέψων. Η Εθνική άρχισε ως η τρίτη πιο ισχυρή δύναμη της διοργάνωσης, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις μετρήσεις της FIBA, πήγε πέμπτη (μετά τον τραυματισμό του Σλούκα), έπεσε έκτη (αφού οι Σέρβοι ανέδειξαν τα προβλήματα στο φιλικό του ΟΑΚΑ) και κατέληξε ένατη μετά την πρώτη φάση του Παγκοσμίου, πριν τερματίσει στην 11η θέση, παρουσιάζοντας το ίδιο ρεκόρ (3-2) με Λιθουανία, Ιταλία και Ρωσία και υστερώντας από τις δύο πρώτες στο goal average. Αρχειακούς και μόνο λόγους έχει η κατάταξη για την ‘επίσημη αγαπημένη’ που συμπλήρωσε μια στείρα 10ετία χωρίς παρουσία στην τετράδα τουλάχιστον διεθνούς διοργάνωσης – όσα ποτέ άλλοτε από το 1986 που μας πρωτοσυστήθηκε επί της ουσίας η παρέα του ’87.

Η Εθνική ήταν μεν προβλέψιμη, αλλά συγκυριακά και αδίκως ως ένα βαθμό, αφού το πάλεψε πολύ, έμεινε εκτός της τελικής 8άδας. Θα το εξηγήσουν αναλυτικά οι ιστορικοί του μέλλοντος το πώς και το γιατί. Για την ώρα κρίνουμε καθένα εξ όσων συμμετείχαν με βάση τις νωπές εντυπώσεις.

#5 Γιαννούλης Λαρεντζάκης

Ένας πρωτάρης σε μια 33άρα (σε Παγκόσμια) Εθνική, αλλά κι ένα από τα παιδιά που ‘υπηρέτησαν’ την Εθνική από την αρχή ως το τέλος της διαδικασίας. Ενδεχομένως αγωνίστηκε στο τουρνουά λιγότερο χρόνο απ’ όσον του αναλογούσε, δεδομένου πως η Εθνική δεν διέθετε εναλλακτικό 2άρι. Εκτέλεσε συνολικά 9 σουτ, έβαλε τα 5, και με 4.5 πόντους πήρε τουλάχιστον το βάπτισμα του πυρός για τα επόμενα ραντεβού.

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10

#8 Νικ Καλάθης

Ήταν ο δεύτερος σκόρερ της Εθνικής με 13.4 πόντους, ο καλύτερος πασέρ της με 5.4 ασίστ και ο δεύτερος πιο επιδραστικός στα δύο άκρα. Όλες οι άμυνες τού έδωσαν απλόχερα το μακρινό σουτ, αλλά ο ίδιος τέλειωσε το τουρνουά με 42% (10/24), διαψεύδοντας το σκάουτινγκ. Απέναντι στους Τσέχους ηγήθηκε στο κυνήγι για το +12 (27 πόντοι με 5/9 από τα 6μ75, 6 ασίστ, 6 ριμπάουντ), αλλά το πέμπτο φάουλ του Γιάννη ‘φρέναρε’ και τον ίδιο. Τον βόλευε να έχει δίπλα του τον Κώστα Σλούκα, νιώθοντας πιο ελεύθερος.

Βαθμός αξιολόγησης: 6/10

#9 Γιάννης Μπουρούσης

Στο δρόμο για τα 36 χρόνια του πια ο αρχηγός έκανε αξιόλογο ματς μόνο στην πρεμιέρα με τους Μαυροβούνιους. Απέναντι στους κοντούς Νεοζηλανδούς αγωνίστηκε ελάχιστα, με τους υπόλοιπους αντιμετώπισε πρόβλημα στην άμυνα, πολύ περισσότερο δε όταν κλήθηκε να παίξει τον Βαρεζάο. Έδωσε πολλές μάχες στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τους Τσέχους και κέρδισε τις περισσότερες απέναντι στον Μπάλβιν, αλλά επιθετικά δεν ήταν όσο αποτελεσματικός όταν τον είχε ανάγκη η Εθνική. Με αυτόν στο γήπεδο η ομάδα δέχθηκε περισσότερους πόντους. Ήθελε πάρα πολύ αυτή τη διάκριση, αφού η επόμενη ημέρα ίσως δεν τον βρει εκεί, αλλά δεν του βγήκε πριν από το τελευταίο ματς.

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10

#10 Κώστας Σλούκας

Η θλάση που υπέστη στη διάρκεια της προετοιμασίας καθυστέρησε την ένταξή του στο υπόλοιπο σύνολο και δεν αγωνίστηκε στα περισσότερα φιλικά. Πρόλαβε πάντως την πρεμιέρα, αφού υπήρξε μέριμνα για μια τάχιστη αποθεραπεία. Λειτουργούσε αποδοτικότερα σε σχήματα με δύο δημιουργούς, έχοντας τον Καλάθη δίπλα του, ή πιο ορθολογικές 5άδες. Τον υπολόγιζαν πολύ οι αντίπαλοι προπονητές και σκάναραν το παιχνίδι του για να τον εξουδετερώσουν. Είχε 4.6 ασίστ ανά ματς, οι 11 με τη Βραζιλία τον ‘ανέβασαν’ πολύ, ασχέτως αν είχε τη χαμένη βολή της παράτασης. Με Αμερικανούς και Τσέχους είχε συνολικά 29 πόντους, αλλά και 10/25 σουτ.

Βαθμός αξιολόγησης: 5/10

#14 Γιώργος Παπαγιάννης

Ιεραρχικά ήταν ο εφεδρικός σέντερ, πίσω από τον Γιάννη Μπουρούση. Το 15-8-2 (πόντοι, ριμπάουντ, μπλοκ) απέναντι στο πιο έμπειρο και ποιοτικότερο δίδυμο των Βούτσεβιτς-Ντούμπλιεβιτς δημιούργησε πλείστες προσδοκίες, αλλά η απρόσεκτη εμφάνιση με τη Βραζιλία (2/6 σουτ, 4 φάουλ σε 16 λεπτά) δεν του επέτρεψε να παίξει πολύ στο δεύτερο, μοιραίο, ημίχρονο και στο φινάλε έχασε έξτρα χώρο στο ροτέισον.

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10

#15 Γιώργος Πρίντεζης

Ήταν ο πιο ωφέλιμος παίκτης στα τρία παιχνίδια της πρώτης φάσης με 49 πόντους συνολικά (με 16.4 ανά συμμετοχή). Βέβαια το γεγονός πως είχε 70% στο τρίποντο (7/10) επεδείκνυε, ως εκείνο το σημείο, τη ‘φτώχεια’ της ομάδας στο μακρινό σουτ. Λογικό ήταν να βγάλει κούραση στη διάρκεια του τουρνουά, απόρροια των ανά δύο ημέρες ματς για έναν 34χρονο, με αποτέλεσμα τα 5/17 σουτ στη β’ φάση (0/4 τρίποντα), και τα μόλις 3 ριμπάουντ.

Βαθμός αξιολόγησης: 5/10

#16 Κώστας Παπανικολάου

Αναμφίβολα το 14% στα τρίποντα (2/14) δεν τον κολακεύει. Παρόλα αυτά, ας μην παραγνωρίζουμε πως ούτε ήταν ούτε θα γίνει ο σουτέρ που θα βγαίνει πίσω από τα σκριν για να δίνει απρόσμενες λύσεις. Επιλέχθηκε από το τιμ να παίζει ως ψηλό ‘δυάρι’ για να προσφέρει μακριά χέρια και αθλητικότητα στην άμυνα. Μια επιλογή που αποδείχθηκε ρισκαδόρικη και δεν απέδωσε όσο φαντάζονταν ο Σκουρτόπουλος και οι συνεργάτες του. Σταδιακά τού προκάλεσε ανασφάλεια όλο αυτό και αφενός οι 3.8 πόντοι δεν αντιπροσωπεύουν ως παίκτη αφετέρου κρύβουν πως την ίδια στιγμή είχε 1 μπλοκ ανά ματς (ο κορυφαίος της Εθνικής) και… 0 λάθη, παρά τα 23.2 λεπτά συμμετοχής. Μ’ αυτόν στην 5άδα η Εθνική μέτρησε συνολικά +9 στο +/-!

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10

#17 Βαγγέλης Μάντζαρης

Προτιμήθηκε αντί του Αντώνη Κόνιαρη ως ο τελευταίος γκαρντ της 12άδας, διότι στα φιλικά προετοιμασίας επί κινεζικού εδάφους, κι ενώ είχε αποκλειστεί αρχικά, βοήθησε με το μακρινό σουτ του. Εξελίχθηκε -ενδεχομένως αδίκως- σε garbage time παίκτη, ψάχνοντας λεπτά συμμετοχής με το σταγονόμετρο, μένοντας εκτός στα 3 από τα 5 παιχνίδια. Με το Μαυροβούνιο είχε 5 ασίστ, συνολικά πήρε ένα σουτ (1/1) και εκτέλεσε 2 (εύστοχες) βολές. Θα ήταν, πιθανόν, μια αξιόπιστη επιλογή για τις φορές που η Εθνική κολλούσε και αναζητούσε διεξόδους.

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10

#19 Ιωάννης Παπαπέτρου

Υποχρεώθηκε, ατυχώς, να γίνει ο βασικός ‘εκτελεστής’ της ομάδας σε σύστημα με δύο σμολ φόργουορντ. Είναι χαρακτηριστικό πως σούταρε 18 τρίποντα (ευστοχώντας στα 6), όσα ακριβώς πήρε σ’ όλο το τουρνουά ο πολύ πιο αξιόπιστος γι’ αυτή τη δουλειά Σλούκας. Έβγαλε δυναμισμό στο παιχνίδι του, αλλά σε άλλες στιγμές που δεν έλειψε η αβεβαιότητα και η διστακτικότητα στις κινήσεις του, ακόμη και σε εύκολα λέι απ.

Βαθμός αξιολόγησης: 5/10

#21 Παναγιώτης Βασιλόπουλος

Η παρουσία του στο τουρνουά είχε κυρίως τιμητικό χαρακτήρα, μια αναγνώριση της προσπάθειας που κατέβαλε για να επανέλθει στο υψηλό επίπεδο και της αταλάντευτης σχέσης του με την Εθνική στα προκριματικά. Αλήθεια είναι πως δεν θα μπορούσε ν’ αγωνιστεί περισσότερο από τα 21 λεπτά συνολικά που έμεινε στο παρκέ. Πήρε 2 σουτ, δεν σκόραρε.

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10

#34 Γιάννης Αντετοκούνμπο

Ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος πως μ’ αυτόν στο παρκέ η Εθνική θα κατάφερνε να προστατεύσει το +12 και να συνεχίσει στο Παγκόσμιο. Του στέρησαν όμως την ευκαιρία σχεδόν ετσιθελικά. Το τιμ προσπάθησε να τον διαχειριστεί στην πρώτη φάση και να τον εκμεταλλευτεί περισσότερο στο δεύτερο σκέλος, με στόχο να είναι ‘φρέσκος’ στα νοκ άουτ. Οι αντίπαλοι προπονητές επικέντρωναν την άμυνα πάνω του, δεν τον ευνόησε το γεγονός πως τα σουτ δεν έμπαιναν με την ίδια συνέπεια, με αποτέλεσμα να μην βρίσκει πολλές διόδους. Ο ίδιος ο Γκρεγκ Πόποβιτς, αφού του το επέτρεπαν οι κανονισμοί, προσαρμόστηκε σ’ ένα ευρωπαϊκό στιλ άμυνας για να τον σταματήσει. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής με 14.8 πόντους, ο πρώτος ριμπάουντ με 8.8, ο τρίτος πασέρ με 2.4 ασίστ και ο καλύτερος ‘κλέφτης’ με 2.4 κερδισμένες μπάλες. Εκτέλεσε τα περισσότερα δίποντα απ’ όλους, αλλά όχι σε ευνοϊκές καταστάσεις, πασχίζοντας με κόπο να γκρεμίσει τείχη που ορθώνονταν μπροστά και να φτάσει στο καλάθι. Αναπόφευκτη η απογοήτευση στο φινάλε, αφού ούτε ο ίδιος ήταν παρών για να προσφέρει όσα θα ήθελε στην τελειωτική προσπάθεια ούτε η ομάδα τον βοήθησε ούτε οι διαιτητές προστάτευσαν τον MVP του ΝΒΑ.

Βαθμός αξιολόγησης: 6/10

#43 Θανάσης Αντετοκούνμπο

Είναι παίκτης ειδικών συνθηκών, μια ‘επαναφορτιζόμενη μπαταρία’ που μεταδίδει ενέργεια στο υπόλοιπο σύνολο σε καταστάσεις όπως αυτές απέναντι στους Τσέχους. Ήταν μακράν το καλύτερο παιχνίδι του στο Παγκόσμιο, σούταρε συνολικά με 64% στο δίποντο και 38% στο τρίποντο.

Βαθμός αξιολόγησης: 5/10

Θανάσης Σκουρτόπουλος

Τον πρώτο που βαραίνει η ευθύνη σε τέτοιες, σοκαριστικές ως ένα σημείο, περιστάσεις είναι τον προπονητή (όπως φυσικά την ηγεσία της ομοσπονδίας). Αυτόν που ναι μεν οδήγησε με ασφάλεια την Εθνική μέσα από τον επικίνδυνο δρόμο των παραθύρων, αλλά στην απαιτητική τελική φάση εμφάνισε μια μπασκετική πρόταση που δεν είχε εφαρμογή στο παρκέ. Το ψηλό σχήμα με τους δύο φόργουορντ έμελλε να δουλέψει υπέρ των αντιπάλων, η ατέρμονη επιμονή να μην παίζουν πολύ μαζί οι Καλάθης-Σλούκας ως το παιχνίδι με τους Τσέχους και η αδυναμία εξεύρεσης λύσεων στο ‘πέντε-πέντε’ για να απεγκλωβιστεί ο Αντετοκούνμπο από τις Συμπληγάδες επηρέασαν σίγουρα το τελικό αποτέλεσμα της Εθνικής. Ουδείς αμφιβάλλει πως οι παίκτες φέρουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης, μα ο καθοδηγητής είναι ο ηθικός αυτουργός της αποτυχίας. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έχει ατσαλωθεί ως προπονητής στα κλειστά και το πάλεψε προσπαθώντας να σταθεί αξιοπρεπώς, αλλά έβγαλε απειρία σ’ ένα τέτοιο τουρνουά. Απειρία που αποτυπώθηκε ακόμη και στις ειλικρινείς προφανώς, αλλά χοντροκομμένες και άχαρες δημόσιες τοποθετήσεις του.

Βαθμός αξιολόγησης: 4/10