Η αχίλλειος πτέρνα του ΚD: Γιατί συνέβη, πόσο θα τον αλλάξει
Έως ότου αποσαφηνιστεί με ακρίβεια ο τραυματισμός του Κέβιν Ντουράντ, έχουμε μόνο τα δάκρυα του Μάγερς και την παραδοχή για τον αχίλλειο. Γιατί συνέβη, πόσο επώδυνος ενδέχεται να γίνει και σε ποια η κατάσταση θα γυρίσει ο 'KD';
Τα 12 λεπτά που εμφανίστηκε ο Κέβιν Ντουράντ στον πέμπτο τελικό του ΝΒΑ, ‘θυσιάζοντας’ το πόδι του για να μην αποκλειστούν οι πρωταθλητές Γουόριορς, ήταν τα τελευταία της προ τραυματισμού καριέρας του στον αχίλλειο τένοντα.
Αντικρίζοντας τον ‘KD’ ν’ αποχωρεί από τ’ αποδυτήρια της ‘Scotiabank Arena’ του Τορόντο χρησιμοποιώντας πατερίτσες και τον Μπομπ Μάγερς να επικοινωνεί με λυγμούς την κατάσταση του αριστερού ποδιού του ζητώντας “να κατηγορήσετε εμένα” για την ομόφωνη απόφαση του οργανισμού ν’ αγωνιστεί υπό καθεστώς πίεσης, καταλαβαίνεις το μέγεθος της ανησυχίας – αν όχι της ζημιάς. Το ξεγύμνωμα της ψυχής του ‘αρχιστράτηγου’ των ‘πολεμιστών’ ενώπιον των δημοσιογράφων όχι μόνο πρόδιδε, αλλά απεικόνιζε ξεκάθαρα τη χειρότερη εκδοχή του σεναρίου.
Στη μαγνητική της Τετάρτης θ’ αποτυπωθεί η πραγματική διάσταση του τραυματισμού που υπέστη ο 31χρονος φόργουορντ μετά το πρώτο δίλεπτο της δεύτερης περιόδου. Ήδη πάντως η Ραμόνα Σέλμπουρν και ο Έιντριαν Βοζνιαρόφσκι, με εξασφαλισμένη την εσωτερική πληροφόρηση που επικαλέστηκαν, μετέφεραν πως η ρήξη του τένοντα δύσκολα δεν θα επιβεβαιωθεί από την απεικονιστική εξέταση.
Ένα ενδεχόμενο πάντως είναι να έχει κοπεί ένας πιο μικρός τένοντας που βρίσκεται δίπλα και έχει άμεση εξάρτηση με τον αχίλλειο – θα δείξει.
Γιατροί δεν είμαστε, αλλά στην πρώτη -χείριστη- περίπτωση σημαίνει αυτομάτως πως ο Ντουράντ κινδυνεύει να εξοστρακιστεί από τη δράση για μίνιμουμ 6 μήνες και μάξιμουμ 12. Το ιστορικό με τον ΝτεΜάρκους Κάζινς, που ως παίκτης των Πέλικανς χτύπησε στις 26 Ιανουαρίου του 2018 και επανήλθε 8 ημέρες πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος απουσίας (18 Ιανουαρίου 2019) είναι το πιο κοντινό στην περίπτωσή του. Το έζησε απ’ όταν ο ‘Boggie’ πήγε στο Όκλαντ για να συμπληρωθεί η πιο all star 5άδα που έχει εμφανιστεί στην ιστορία του αθλήματος. Ο Κρίσταπς Πορζίνγκις, από την άλλη, λείπει από τις 6 Φεβρουαρίου του 2018!
Ένα ισχυρό, αλλά τρωτό σημείο
Θα έχεις διαβάσει ότι ο τραυματισμός στον αχίλλειο, το μόνο τρωτό σημείο του αθάνατου Αχιλλέα, είναι -ενδεχομένως- ο πιο επώδυνος που δύναται να υποστεί ένας αθλητής, ακόμη χειρότερος από μια βλάβη στους συνδέσμους των γονάτων. Ο τένοντας τούτος είναι ο συνδετικός ιστός μεταξύ των μυών της γάμπας και των οστών της φτέρνας. Πρόκειται για τον πιο μεγάλο και τον πιο δυνατό ενός ανθρώπινου σώματος. Το μήκος του υπολογίζεται στα 15 εκατοστά, μοιάζει με κλεψύδρα που περιστρέφεται και μπορεί να αντέχει σηκώνοντας βάρος πολλαπλάσιο από του υπόλοιπου κορμιού.
Είναι σχεδιασμένος ν’ απορροφά τη δύναμη μετά από ένα άλμα ή να παρέχει δύναμη κατά το τρέξιμο. Παρά την ισχύ του βέβαια, είναι ευάλωτος σε φθορές, καθώς με το πέρασμα των ετών εξασθενεί. Όταν, δε, φτάσει στο σημείο να κοπεί γίνεται αδύνατη η κίνηση του ποδιού προς τα κάτω και η όρθια στάση στις μύτες των ποδιών. Ο οξύς πόνος που συνοδεύει την κίνηση έχει την ίδια αίσθηση με με μια κλωτσιά στη γάμπα.
Ο Ντουράντ ανήκε σε ευπαθή ομάδα
Ρήξη αχίλλειου συναντάται κυρίως σε άνδρες και ως επί το πλείστον σ’ αυτούς που διανύουν την τέταρτη 10ετία της ζωής του (30-40 ετών). Αντίστοιχα ισχύει για τους αθλητές, χωρίς ν’ αποκλείονται φυσικά οι εξαιρέσεις. Συμβαίνει κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα όταν ο ασθενής δεν αθλείται συστηματικά ή έχει επανέλθει δίχως να βρίσκεται ακόμη στο επιθυμητό επίπεδο. Σου θυμίζει κάτι;
Ο Κέβιν Ντουράντ συνδυάζει τα δύο αυτά δεδομένα. Έχει ήδη φύγει από τα 30 του, καθώς στις 29 Σεπτεμβρίου θα γίνει 31, ενώ τραυματίστηκε στο πρώτο παιχνίδι ύστερα από απουσία 35 ημερών και 9 αγώνων, τη στιγμή μάλιστα που θεωρείτο αμφίβολος ως την τελευταία στιγμή. Ένας ‘weekend warrior’, χαρακτηρισμός κατά παραγγελία, το σώμα του οποίου αποδείχθηκε ανέτοιμο ν’ ανταπεξέλθει στις δυνάμεις που αναπόφευκτα ασκούνται κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου παιχνιδιού. Η πίεση που δέχθηκε το πόδι του σε προσπάθεια για επίθεση αποδείχθηκε μοιραία.
Κατά το παρελθόν ο δις MVP των Τελικών (2017, 2018) είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν μόνο ένα σοβαρό τραυματισμό, έχοντας αγωνιστεί συνολικά -από το καλοκαίρι του 2007 που έγινε ντραφτ από τους Σιάτλ Σουπερσόνικς στο Νο2- σε 849 παιχνίδια της κανονικής περιόδου και άλλα 139 των playoffs. Τη σεζόν 2014-15 αναγκάστηκε βρέθηκε στο παρκέ μόνο 27 φορές εξαιτίας ανεξάντλητων πόνων στο πόδι, αλλά την επομένη γύρισε ακμαίος, για να δώσει 28.3 πόντους ανά ματς των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ.
Θα είναι ο ίδιος;
Σε ποια κατάσταση θα είναι τώρα, στην περίπτωση που επιβεβαιωθεί η χειρότερη εκδοχή του τραυματισμού του; Το παρελθόν στο ΝΒΑ έχει διδάξει πως σπανίως ο αθλητής είναι ο ίδιος έπειτα από μια τέτοια ανυπόφορη σχεδόν διαδικασία που ξεπερνά του 9 μήνες απραξίας. Σε έρευνα που είχε δημοσιευτεί το 2012 για το περιοδικό ‘American Journal of Sports Medicine’ και είχε επανακυκλοφορήσει, με αφορμή τον παρόμοιο τραυματισμό που είχε υποστεί ο Κόμπε Μπράιαντ σε αγώνα των Λος Άντζελες Λέικερς το 2013, τα ευρήματα ήταν αποτρεπτικά – για αθλητές μάλιστα με μέσο όρο ηλικίας τα 29.7χρόνια και εμπειρία 7.6 ετών.
Διότι μεταξύ του 1992 και του 2012:
- 7 παίκτες δεν έπαιξαν άλλη φορά στο ΝΒΑ.
- 11 επέστρεψαν για τουλάχιστον ένα χρόνο – οι 8 εξ αυτών για περισσότερες από μία σεζόν.
Πάντως ακόμη και η πλειονότητα αυτών που γύρισαν αντιμετώπισε ζητήματα ‘επανένταξης’. Έπαιζαν λιγότερο κατά 5.2 λεπτά απ’ όσο προηγουμένως και κατ’ επέκταση μειώθηκε η παραγωγικότητά τους σ’ όλους τους επιμέρους τομείς. Από τα απλά στατιστικά (πόντοι, ριμπάουντ, ασίστ) ως τα πιο σύνθετα (usage, PER, trueshooting).
Από τη μία ο Ντομινίκ, από την άλλη ο Αϊζάια
Ο μοναδικός που είχε διαψεύσει κάθε προηγούμενη ιατρική εκτίμηση ήταν ο Ντόμινικ Γουίλκινς. Τον Γενάρη του 1992, 3.5 χρόνια πριν θαυμάσουμε στην Ελλάδα τον ‘Human Highlight Film’, είχε χτυπήσει σε αγώνα με τους Σίξερς όντας ακόμη στους Ατλάντα Χοκς. Στις 30/1 χειρουργήθηκε και επανεμφανίστηκε με την έναρξη της επόμενης περιόδου, ανεβαίνοντας από τους 28.1 πόντους στους 29.9 με 49% στα δίποντα και 38% στα τρίποντα – το καλύτερο ποσοστό της καριέρας του. Στη διάρκεια της σεζόν έκλεισε τα 33 του.
Αντιθέτως ο Αϊζάια Τόμας, παρά το γεγονός πως ήταν μόλις 33 ετών, δεν παρουσιάστηκε σε άλλον αγώνα μετά τον Απρίλιο του 1994, από την ημέρα δηλαδή που χτύπησε στο παιχνίδι με τους Ορλάντο Μάτζικ. Έλεγε πως θα σταματήσει ούτως ή άλλως, ουδείς όμως ήταν σε θέση να προβλέψει τι θα έπραττε στην πραγματικότητα, αν ο αχίλλειος είχε παραμείνει στη θέση του.
Ο Κόμπε Μπράιαντ φόρεσε ξανά την ‘κιτρινομωβ’ φανέλα στα 35 του, αλλά μόνο για 66 παιχνίδια σε 3 σεζόν, με 19 πόντους και 37% εντός πεδιάς. Όπως επίσης ο Τσόνσι Μπίλαπς, ο οποίος στις 2 περιόδους μετά την επάνοδό του κατέγραψε μόλις 41 συμμετοχές, αλλά και ο Έλτον Μπραντ, τον οποίο βοήθησε ως ένα βαθμό η ηλικία του (28 ετών), χωρίς όμως ποτέ να δει τον ίδιο παίκτη στον καθρέπτη. Ο ίδιος ομολογούσε πως “δεν είχα την ίδια έκρηξη, ήμουν πιο αργός πλέον και έπρεπε ν’ αλλάξω το παιχνίδι μου, πηδώντας χαμηλότερα“.
Ο Μπράντον Τζένινγκς ανήκε στο ίδιο γκρουπ παραδειγμάτων, όντας σε νεαρή ηλικία μάλιστα, μόλις 26 ετών, όταν χτύπησε. Από παίκτης με ικανότητα να σκοράρει ως και 55 πόντους μετατράπηκε σε αναλώσιμο αναπληρωματικό, ο οποίος στην αρχή της εφετινής χρονιάς έπαιξε ελάχιστα στη ρωσική Ζενίτ, αφού μετά το χειρουργείο η καριέρα του πήρε ανάποδη πορεία.
Μεμέτ Οκούρ, Βοσόν Λέναρντ και Άντερσον Βαρεζάο έχασαν επίσης το δρόμο τους ξαφνικά, επηρεασμένοι αγωνιστικά απ’ ότι συνέβη. Όπως επίσης ο Άρβιντας Ματσιγιάουσκας προτού καλά-καλά παίξει στον Ολυμπιακό. Ο Κέβιν Ντουράντ, με την ευχή όλων πως γρήγορα θα είναι υγιής, έχει ένα στοίχημα (με τον εαυτό του) να κερδίσει. Κι ας αισθάνεται, σε πρώτη φάση, ράκος.
