Γιάννης Αντετοκούνμπο: Ο άνθρωπος που έσπασε το καλούπι στο ΝΒΑ

Ο Φιλαθλητικός ήταν ένας σύλλογος που βολόδερνε στα τοπικά και τη Γ’ Εθνική. Τις σεζόν όμως 2011-2013 η ομάδα του Ζωγράφου ανέβηκε στη Β’ Εθνική και την Α2 αντίστοιχα. Ο μύθος των αδερφών Αντετοκούνμπο είχε αρχίσει να παίρνει σάρκα κι οστά.

Αποκορύφωμα του ντόρου που γινόταν γύρω από το όνομά τους, αποτέλεσε το παιχνίδι εναντίον του Παγκρατίου στο "θρυλικό Μετς", στο οποίο τα αδέρφια επιδόθηκαν σε ένα σόου άνευ προηγουμένου με το μενού να περιλαμβάνει καρφώματα alley-hoop, κοψίματα -στοιχεία που παρέπεμπαν σε έναν άλλο κόσμο- αυτού που θα φιλοξενούσε ένα χρόνο μετά το μικρό Γιάννη. Να φανταστείτε πως τα views στο Υoutube για το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν έχουν καταγραφεί ποτέ ξανά σε αγώνα της Α2.

"The future project"

Η αντίστροφη μέτρηση λοιπόν για τον «μικρό», μόλις είχε ξεκινήσει. Μάλιστα, ο μεγάλος Danny Ainge με την ιδιότητα του GM των Boston Celtics, ήλθε στην Αθήνα κι απευθείας μεταβιβάστηκε από το "Ελ. Βενιζέλος" στο Βόλο με ταξί, ώστε να παρακολουθήσει ιδίοις όμμασι τον αγώνα Νίκης Βόλου με τον Φιλαθλητικό!

Η πρώτη χρονιά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ήταν αναγνωριστική για τον 18χρονο, μιας και το σοκ ήταν μεγάλο, τη μία χρονιά να παίζει στο Λαγκαδά και το Κοντόπευκο και την άλλη στο Garden και στο Staples Center. Παρόλ’ αυτά, με τον τραυματισμό του Delfino κι ενός ακόμα SF, βρέθηκε χώρος άμεσα για τον Έλληνα άσο. Η ομάδα όπως ήταν φυσικό, τερμάτισε πολύ χαμηλά κι έτσι της δόθηκε η δυνατότητα να τραβήξει το δεύτερο λαχνό του φετινού draft (Parker) και να χτίσουν από την αρχή την ομάδα, με τον κωδικό "the future project". Το εγχείρημα αυτό ανατέθηκε στο μελλοντικό Hall of Famer, Jason Kidd, ο οποίος παρέδωσε τα κλειδιά της ομάδας στον Parker, τοποθετώντας τον στη θέση του play maker.

Τα potentials του Γιάννη που δεν έχει θέση

Ξενυχτάω ανελλιπώς από το ξεκίνημα της χρονιάς κάθε βράδυ, παρακολουθώ τουλάχιστον 2-3 αγώνες (ας όψεται το league pass του προέδρου) και την εκπομπή "Open court", με φιλοξενούμενους από Shaquille O’neal, Charles Barkley έως Billups, Webber και Reggie Miller. Το συμπέρασμα είναι ένα: Το 8ο θαύμα είναι προ των πυλών. Σε πολλές αναφορές τους έχουν κάνει focus στο νέο μεγάλο αστέρι του παγκόσμιου μπάσκετ.

Κανένας παίχτης πλην του Antony Davis των Pelicans, δεν πλησιάζει τα potentials του Γιάννη, για έναν και μοναδικό λόγο. Το παιδί δεν έχει θέση.

Ο τρόπος που χειρίζεται τη μπάλα από τα 2.11, που τρέχει, που πηδάει, που βλέπει γήπεδο, το άνοιγμα των χεριών του κι ο διασκελισμός του, τον καθιστά εκτός συναγωνισμού. Η φιγούρα του ακόμη και το χαμόγελό του, όσο κι αν ακούγεται ιεροσυλία, παραπέμπει στο μεγαλύτερο ταλέντο που γεννήθηκε ποτέ, κι όμοιό του δεν θα υπάρξει ξανά, τον αξεπέραστο Magic Johnson.

Θα μαρκάρει από Jordan έως Shaquille!

Με τα ομολογουμένως εντυπωσιακά του νούμερα (12 π., 6ρ., 2α. και 48% εντός πεδιάς) δεν θα ασχοληθώ. Τα στοιχεία που σίγουρα θα βελτιώσει είναι το παιχνίδι με πλάτη, ώστε να πάει το παιχνίδι του περισσότερο στην επαφή και το shot θέσης, κάτι εφικτό αν θυμηθούμε τον Διαμαντίδη του 2004. Στην άμυνα σε 2 με 3 χρόνια θα είναι απροσπέλαστος. Η εμπειρία περισσότερο φαίνεται στο πίσω μέρος του γηπέδου παρά μπροστά. Στην επίθεση προς το παρόν λειτουργεί με το ένστικτο.

Όμως, πίσω η άμυνα στο χώρο, η θέση στα rebound, αλλά κυρίως η διορατικότητά του στο να προβλέπει τις φάσεις, στοιχεία που αποκτώνται με το χρόνο και τις επαναλαμβανόμενες εικόνες, θέλουν ακόμη δουλειά. Μόλις προσθέσει 6-7 κιλά μυϊκού όγκου θα μπορεί να το κάνει όπως ο μεγάλος Dennis. Να μαρκάρει από άσσο έως πέντε. Σαν τον Rodman, που ξεκίνησε στους Pistons σαν small forward, και μάρκαρε Magic και Jordan, και κατέληξε στους Bulls ως center, να μαρκάρει Shaquille και Malone.

Μα πάνω απ’όλα, η ευχάριστη αίσθηση που νιώθεις βλέποντάς τον στο παρκέ, είναι μοναδική κι αψεγάδιαστη. Ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό, έκανε τον Jordan, τον Federer, τον Zidane, τους κορυφαίους των κορυφαίων, κατατάσσοντάς τους στην elite, των "untouchable".

"New sheriff has arrived in town"

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, ο αρτίστας Διαμαντίδης και η πολεμική μηχανή Σπανούλης, καθισμένοι στο lobby του θρυλικού John’s Hotel στη Γλυφάδα με το ποτό ανά χείρας, θα έβλεπαν τον Yannis να ξεπροβάλλει μπροστά τους χαμογελαστός, κι αφού τους ευχαριστούσε για την προσφορά τους στο παιχνίδι, θα τους έλεγε: "New sheriff has arrived in town". Και τότε, οι δύο στρατηγοί αφού σκουντιόντουσαν με ανακούφιση, θα του παρέδιδαν τη σκυτάλη σαν άλλοι Larry και Magic στο lobby του Monte Carlo Casino Hotel, πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης, πίσω στο 1992.

* Η ανάλυση-σχόλιο έγινε από τον προπονητή μπάσκετ, Μπάμπη Σκουζή.