Γιάννης Αντετοκούνμπο και Λεμπρόν Τζέιμς συμφώνησαν απόλυτα για το ‘ποιος είναι ο MVP’

Οι Τελικοί της Δυτικής Περιφέρειας άρχισαν με το 126-114 των Λέικερς επί των Νάγκετς. Το 38-36 του Ντένβερ στο φινάλε της πρώτης περιόδου δημιούργησε μια υπόνοια πως οι ‘λιμνάνθρωποι’ είναι πιθανό να χάσουν το πρώτο ματς της σειράς. Ενδεχομένως ως (εκούσιος) οιωνός πρόκρισης. Αντίστοιχα είχε συμβεί (ακούσια) απέναντι στους Μπλέιζερς και τους Ρόκετς, προτού νικήσουν στα επόμενα τέσσερα.

Διαψεύστηκε γρήγορα αυτό το υποτιθέμενο ‘βρε λες;’ από το επί μέρους 67-41 στα επόμενα δύο δωδεκάλεπτα. Διάστημα στο οποίο ήταν ήταν κυριαρχικοί. Χάρη στις 33 ασίστ για μόλις 11 λάθη, όταν οι ‘σβόλοι’ εμφάνισαν 23 προς 16 και τον Νίκολα Γιόκιτς σε αρνητικό συντελεστή (2 προς 4) αναίρεσαν καθέναν από τους 4 λόγους που είχαν για να φοβούνται πριν το εν λόγω ζευγάρωμα. Από τις 33 τελικές πάσες ο Λεμπρόν Τζέιμς έδωσε περισσότερες από το 1/3. Σταμάτησε στις 12 και άμα τη παρουσία του στο παρκέ οι Λέικερς πέτυχαν 15 παραπάνω πόντους από τους αντιπάλους τους. Κουβάλησε μπάλα, μοίρασε άρτια το παιχνίδι, έφτιαξε φάσεις για τους συμπαίκτες του.

Κυρίως άνοιξε εκ νέου την κουβέντα για τον τίτλο του Πολυτιμότερου Παίκτης της Σεζόν. Παραδόξως από το 2013, που προσέθεσε στη συλλογή του το τέταρτο αγαλματίδιο, δεν το έχει κατακτήσει άλλη φορά. Μεσολάβησαν οι πρωτιές του Κέβιν Ντουράντ, του Στέφεν Κάρι (δις), του Ράσελ Ουέστρμπρουκ, του Τζέιμς Χάρντεν και φυσικά του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Η δεύτερη (και ‘φαρμακερή’ για τον ‘Βασιλιά’) λίγο πριν από το τζάμπολ στον πρώτο τελικό της Δύσης, εξέλιξη που επιβεβαίωσε τις προβλέψεις περί διατήρησης των κεκτημένων και ταυτόχρονα την ένταξή του στο κλειστό κλαμπ των δύο μελών που είχαν κερδίσει μέσα στην ίδια σεζόν τους δύο βασικούς ατομικούς τίτλους. Μάικλ Τζόρνταν και Χακίμ Ολάζουον τα ιερά τέρατα αυτής της κάστας.

Η απόσταση που χώρισε τους δύο βασικούς υποψηφίους ήταν 209 βαθμοί. Στις προηγούμενες χρονιές που ο Τζέιμς ήρθε δεύτερος έχει ‘ηττηθεί’ με μεγαλύτερη διαφορά. Από τον Κέβιν Ντουράντ το 2014 επί παραδείγματι απείχε 341 βαθμούς. Θα πεις ότι ψήφιζαν περισσότεροι. Αλήθεια είναι, καθώς από εφέτος οι έχοντες το δικαίωμα να εκφράσουν την προτίμησή τους μειώθηκαν αρκετά. Την ίδια ώρα πάντως οι ‘πρωτιές’ του ‘Greek Freak’ ήταν πολλαπλάσιες (85 έναντι 16) και το τελικό αποτέλεσμα δεν θ’ ανατρεπόταν με 5 ή 10 παραπάνω για τον έναν και λιγότερες για τον άλλον. Ούτως ή άλλως βρέθηκε ψήφος που αναδείκνυε τον ‘βασιλιά’ τρίτο καλύτερο παίκτη του πρωταθλήματος, πίσω από τον Τζέιμς Χάρντεν – στη μοναδική δεύτερη θέση του.

Ο Λεμπρόν ένιωσε ‘προδομένος’. Αυτό ένιωσε. Ένιωσε ότι δεν αναγνωρίστηκε η προσπάθεια που έκανε, υγιής, προκειμένου (παρέα με τον Άντονι Ντέιβις) να φέρουν τους Λέικερς στην πρώτη θέση της Δύσης και πλέον τρεις νίκες από τη συμμετοχή τους στους Τελικούς. Δεν τον ένοιαξε που ‘έχασε’, αφού “έχω τερματίσει δεύτερος αρκετές φορές στην καριέρα μου, είτε στο πρωτάθλημα είτε πλέον τέσσερις ως MVP“. Τον πείραξε τρομερά πως “από τις 101 ψήφους έλαβα μόνο τις 16 της πρώτης θέσης“. “Αυτό είναι που με εκνευρίζει περισσότερο από καθετί άλλο. Αυτή είναι η ειλικρινής απάντησή μου“, συμπλήρωσε εκφράζοντας ξεκάθαρα τις ενστάσεις του για τον τρόπο που ψηφίζει το πάνελ των δημοσιογράφων.

“Δεν λέω ότι ο νικητής δεν αξίζει το βραβείο. Αλλά μ’ εκνευρίζει. Ποτέ δεν μπήκα στη λίγκα για να είμαι ο MVP ή να γίνω πρωταθλητής. Πάντα ήθελα απλώς να βελτιώνομαι κάθε επόμενη ημέρα. Αλλά κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι μου, ούτε μπορώ να τα ελέγξω. Δεν γνωρίζω πόσο πολύ βλέπουμε το παιχνίδι. Δεν πρόκειται να καθίσω και ν’ αναλύσω τα κριτήρια που θα έπρεπε να ισχύουν ή τι ισχύει. Έχει αλλάξει στη διάρκεια των όσων χρόνων είμαι στη λίγκα. Κάποιες φορές είναι ο καλύτερος παίκτης της καλύτερης ομάδας. Κάποιες φορές είναι ο τύπος με την καλύτερη στατιστική. Κάποιες φορές, απλώς δεν ξέρεις. Είχα μια ευκαιρία ν’ αναδειχθώ Καλύτερος Αμυντικός της χρονιάς και ταυτόχρονα MVP την ίδια σεζόν, αλλά εκείνη τη φορά ο Γκασόλ πήρε το βραβείο όντας στη δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα. Αυτό δεν βγάζει νόημα. Είναι σαν να ‘σαι ο MVP, αλλά ταυτόχρονα ψηφίζεσαι στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ. Από τότε και μετά άρχισα να κοιτάζω τα πράγματα κάπως διαφορετικά. Απορούσα πως μπορεί να συμβαίνει αυτό“, υποστήριξε μονολογώντας ο Τζέιμς.

Αναγνωρίζοντας βέβαια πως “ο Γιάννης είχε μια διαολεμένη χρονιά και μπορώ με σιγουριά να το πω αυτό“. Ουδείς νοήμων έχει τον οποιονδήποτε λόγο ν’ αμφιβάλει επ’ αυτού. Ένας παίκτης με 29.5 πόντους, 13.6 ριμπάουντ, 5.6 ασίστ και κυρίως τρομερή επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας με το κορυφαίο ρεκόρ στο ΝΒΑ δεν αμφισβητείται ελαφρά τη καρδία. Ούτε από τους ανταγωνιστές ή τους αρνητές του. Με τον μέσο όρο στο ‘player efficiency’ (μονάδα μέτρησης απόδοσης) να έχει τοποθετηθεί για το ΝΒΑ στο 15.00, ο Αντετοκούνμπο εμφάνισε στην κανονική περίοδο 31.9 και ήταν η ανώτερη επίδοση ποτέ απ’ όταν υιοθετήθηκε η κλίμακα.

Από την Αθήνα που ξεκουράζεται πια μετά τον αποκλεισμό των Μπακς στο β’ γύρο των playoffs της Ανατολής, ο Γιάννης εμφανίστηκε “προφανώς χαρούμενος” και παράλληλα “ευγνώμων” για τη φρεσκότατη διάκρισή του. Θα ‘ταν ψέμα να πει κάτι άλλο. Διευκρίνισε προς πάσα κατεύθυνση ωστόσο πως δεν θα ‘χε νόημα να μένει εκεί όταν “προσπαθώ πάντα να βρω πως μπορώ να γίνω καλύτερος. Πώς μπορώ να το επαναλάβω. Πώς μπορώ να το κάνω για διαδοχικά χρόνια“. Στο φινάλε και αυτό έχει σημασία για τον ίδιο “πώς μπορώ να γίνω πρωταθλητής“.

Πέρυσι είχε ζητήσει να μην τον αποκαλούν MVP ως τη στιγμή που θα επαναλάβει το επίτευγμά του. Εφέτος απαίτησε να συμβεί το ίδιο ωσότου κατακτήσει το πολυπόθητο δαχτυλίδι. Πρώτα απ’ όλα με τους Μπακς, στους οποίους “δεν βλέπω το λόγο που να μην μείνω για τα επόμενα 15 χρόνια“. Αρκεί φυσικά τα όσα του εγγυήθηκε ο συνιδιοκτήτης Μαρκ Λάσρι στο μίτινγκ που είχαν την προηγούμενη εβδομάδα (υπέρβαση του salary cap και πληρωμή του φόρου πολυτελείας) υλοποιηθούν στο έπακρο. Διότι “στο τέλος της ημέρας κάθε ομάδα πρέπει να βελτιώνεται. Είναι απλό“. Ο ίδιος δε έθεσε ως στοίχημα τη βελτίωση του σουτ του.

Μέχρι πάντως το σημείο που ο Γιάννης θα φορέσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή, γιατί γρήγορα ή αργότερα, στο Μιλγουόκι ή αλλού, θα έρθει η στιγμή του, ο Λεμπρόν Τζέιμς, που όλα αυτά τα έχει ζήσει επαρκώς (τρία δαχτυλίδια πριν από το τέταρτο με τρίτη διαφορετική ομάδα), έχει το δικαίωμα “να επιστρέψω στο δωμάτιό μου, να πιω λίγο κρασί και να κοιμηθώ πολύ καλά“.