Φλεβαράκης: Οι δύο εβδομάδες με Κερ, Κάρι και Ντουράντ

Και που δεν έχει δουλέψει ο Κώστας Φλεβαράκης. Παντού. Από την Ελλάδα στη Σουηδία, από εκεί στην Κύπρο, στην Πολωνία και στη Γερμανία. Μα κάθε ταξίδι του στις ΗΠΑ είναι μια εντελώς ξεχωριστή εμπειρία, μια ασύγκριτη ρουξηφιά μπασκετικής γνώσης. Πόσο μάλλον οι -σχεδόν- δύο εβδομάδες που έμεινε στο Όκλαντ, στο πλευρό του Στιβ Κερ. Ζώντας κάθε στιγμή του Στέφεν Κάρι ή του Κέβιν Ντουράντ, παρακολουθώντας τη λειτουργία ενός οργανισμού, όπως οι Γουόριορς, στη βάση του. ” Η φιλοξενία και η περιποίηση δεν περιγράφονται“, εξιστορεί στο Contra.gr ο Θεσσαλονικιός κόουτς, ο οποίος χάρη στις κατάλληλες γνωριμίες και τις διασυνδέσεις του εξασφάλισε την ευκαιρία να κάνει αυτό το ταξίδι.

ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΧΩΡΙΑ

” Οι λέξεις είναι φτωχές για ν’ αποτυπώσουν τι ακριβώς συμβαίνει εκεί. Δεν πρόκειται για ομάδα, αλλά για ένα ολόκληρο σύστημα που δουλεύει καθημερινά και ασταμάτητα για ένα σκοπό. Μια δουλειά που αποτυπώνεται στο επιτυχημένο αποτέλεσμα“, συνεχίζει και εστιάζει στο γεγονός πως το κάθε στέλεχος από το πρώτο μέχρι τον τελευταίο, “χωμένο” στο γραφείο του, είναι επικεντρωμένο στην αποστολή του που έχει να φέρει εις πέρας. ” Όλοι λειτουργούν ξεχωριστά, αλλά ταυτόχρονα όλοι είναι ένα“.

ΚΟΥΛ ΤΥΠΟΣ, ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ – ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

Ο έμπειρος προπονητής έχει κάνει πολλά ταξίδια στις ΗΠΑ, ήταν η πρώτη φορά όμως που γνώρισε τον Στιβ Κερ. ” Έναν απλό, πολύ κουλ τύπο“, λέει, ” ο οποίος σε κερδίζει από την πρώτη φορά“. Καλοσυνάτος είναι η λέξη που χρησιμοποιεί για ν’ αποδώσει το χαρακτήρα του κορυφαίου κόουτς της σεζόν στο ΝΒΑ, υποστηρίζοντας απ’ όσα αντιλήφθηκε πως ” είναι ο προπονητής που χρειάζεται αυτή η ομάδα. Ταιριάζει γάντι, γιατί αποφεύγει τις εκρήξεις, δεν είναι φωνακλάς, επιτρέπει την πρωτοβουλία στους συνεργάτες του. Είναι κυρίως διαχειριστής προσωπικοτήτων. Άριστος όμως“.

Όλα αυτά βέβαια χωρίς να σημαίνει πως δεν παρεμβαίνει όταν αντιληφθεί… παρεκτροπές. ” Στο 5-5 είχε στιγμές που έκανε παρατηρήσεις για κάποια κομμάτια στην επίθεση. Επιζητούσε την τελειότητα, δίχως να επιμένει γιατί άπαντες καταλάβαιναν με τη μία“.

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΣΚΕΨΕΩΝ – ΑΠΟΨΕΩΝ

Ήξερε δηλαδή πότε και πού να το κάνει, κρατώντας πάντα τις ισορροπίες. Με τον Κώστα Φλεβαράκη αντάλλασσε απόψεις ακόμη και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. ” Υπήρχε πάντα αλληλεπίδραση. Ερχόταν πότε-πότε στην τελική γραμμή και μιλούσαμε για κομμάτια της τακτικής“, μας μεταφέρει.

” Τεχνικές ήταν κυρίως οι συζητήσεις μας“, προσθέτει, ” πάνω σε στοιχεία που αφορούν την αντιμετώπιση των καταστάσεων που προκύπτουν εν ώρα αγώνα. Πώς τις αντιμετωπίζουν στην Αμερική και πώς στην Ευρώπη σε σχέση πάντα και με τους κανονισμούς που ισχύουν σε κάθε περίσταση. Κάναμε όμως και πολλή πλάκα“.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΙ

Ο Κερ, μαζί με τους συνεργάτες του, έθεταν τους ακριβείς όρους σε κάθε προπόνηση. Ήξερε όμως πολύ καλά ποιους είχε απέναντί του. Παίκτες απόλυτα επαγγελματίες, στην απόλυτη έννοια του όρου. Παίκτες που ξέρουν ποια είναι η δουλειά του εντός ή εκτός παρκέ.

” Η preseason στο ΝΒΑ δεν εμπεριέχει τρέξιμο και… βουνό. Οι παίκτες έρχονται έτοιμοι για το παρκέ, έχουν κάνει τα προγράμματά τους μέσα στο καλοκαίρι, είναι κομμάτι της καθημερινότητάς τους, δεν το αμελούν ποτέ. Δεν περιμένουν το δίωρο, στο γήπεδο μπαίνουν για να βρεθούν ξανά μαζί, να δουλέψουν πάνω σε αυτό. Όχι στη φυσική κατάσταση, γι’ αυτό και είδαμε τους Θάντερ να χάνουν στην Ισπανία“, περιγράφει χαρακτηριστικά.

ΓΙΑΤΙ Ν’ ΑΛΛΑΞΟΥΝ;

Οι Γουόριορς έχουν έξτρα κίνητρα πριν από την έναρξη της νέας χρονιάς. Αφενός να ενσωματώσουν τα δύο νέα μέλη στην 5άδα αφετέρου να επιβεβαιώσουν το ρόλο του φαβορί. ” Ούτε βάρος ούτε άγχος φαινόταν να έχουν“, αναφέρει ο κόουτς. ” Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν ακριβώς. Με παίκτες που με την μπάλα στα χέρια μπορούν να πετύχουν τα πάντα, είναι πιο εύκολο πάντα. Δεν πιστεύω ότι θα έχουν θέμα ομοιογένειας“, συνεχίζει ο κόουτς και διαφωνεί ανοικτά μ’ εκείνους που περιγράφουν ως αντιμπασκετικό το στιλ των “πολεμιστών”. ” Δεν υπάρχει λόγος ν’ αλλάξει ένα τόσο πετυχημένο μοντέλο“, υπερθεματίζει.

Το μόνο ζητούμενο κατά τον Έλληνα κόουτς είναι η άμυνα στο “5”, αφού ” ο Πατσούλια είναι διαφορετικός παίκτης από τον Μπόγκατ“. Επιθετικά αντιθέτως ” μπορούν να φτιάξουν ό,τι θέλουν, με μια-δυο ντρίμπλες του Κάρι να βγάλουν ελεύθερο σουτ, να παίξει ο Γκριν, να βάλει 30 πόντους ο Τόμπσον χωρίς να έχει την μπάλα στα χέρια“.

Ο ΚΑΡΙ ΚΑΙ…

Αυτό που κάνει τον Κώστα Φλεβαράκη ν’ απορεί είναι η αυξανόμενη τάση των “haters” του Κάρι. Διότι, όπως τον σκιαγραφεί ” είναι ένα παιδί έξω καρδιά, με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. Χαίρεται πολύ καθετί που κάνει, δεν βγάζει άγχος στο παιχνίδι του. Ούτε ίχνος βεντετισμού στ’ αποδυτήρια“, ξεκαθαρίζοντας επιπρόσθετα πως ” είναι ταυτόχρονα και σοβαρός. Γιατί πρώτα απ’ όλα του αρέσει αυτό που κάνει. Προσηλωμένος στην ατομική προπόνηση, δεν θα προσπαθήσει να την αποφύγει“.

…Ο ΝΤΟΥΡΑΝΤ

Ο Ντουράντ είναι ” πιο κουμπωμένος ακόμη, προσπαθεί να ενταχθεί στο σύνολο. Νιώθει σαν πρωτάρης και γι’ αυτό ερχόταν από τους πρώτους στο γήπεδο και έφευγε τελευταίος. Επειδή πάντως γνωρίζει τα παιδιά και οι σχέσεις τους είναι πολύ φιλικές, δεν θα έχει πρόβλημα. Κάθε άλλο παρά απόμακρος είναι, δεν νιώθει σαν πρώτο όνομα, συμπεριφέρεται σε όλους απλά, σαν οποιοσδήποτε άλλος παίκτης του ρόστερ, ακόμη και σε αυτούς που ήμασταν απ’ έξω“.

Το σημαντικό δε… ” πως, ως ισχυρές προσωπικότητες, δεν φοβούνται να εκτεθούν στα Μέσα, μιλούν καθημερινά με τους δημοσιογράφους, είναι και αυτό κομμάτι της δουλειάς τους“. Όχι όπως αλλού…

Αυτό που δεν ξέρει ο Έλληνας κόουτς είναι αν είναι φαβορί για τον τίτλο. ” Ας δούμε και το Κλίβελαντ“, ισχυρίστηκε.

Τι προκύπτει πάντως απ’ όλα τα παραπάνω; Ότι η διαφορά φιλοσοφίας – δουλειάς – ανταπόκρισης παραμένει μεγάλη. Δύο διαφορετικοί κόσμοι…