Ευρωλίγκα: Κλειστές πόρτες και χασούρα στο εγγύς μέλλον

Η νέα τηλεσύσκεψη των μετόχων της Euroleague επιβεβαίωσε την... αβεβαιότητα. Όλοι είναι εν αναμονή για το αν και το πώς θα τελειώσει η χρονιά. Όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά, γιατί απλά καμιά από τις εκκρεμότητες που υφίστανται δεν έχει εκλείψει. Την ίδια ώρα, οι όποιες συζητήσεις με την Ένωση Παικτών δεν έχουν καταλήξει κάπου, καθώς το -30% που προτείνεται στα συμβόλαια της σεζόν, δεν γίνεται (προς το παρόν) αποδεκτό. Αλλά σιγά-σιγά, ξεφυτρώνει κι ένα βασικό ερώτημα, εν όψει της νέας χρονιάς. Αν δηλαδή θα ξεκινήσει κανονικά ή τουλάχιστον για ένα μεγάλο μέρος της θα διεξάγεται με κλειστές τις πόρτες.

Πολλά βάλαμε προς διερεύνηση, ας τα πάρουμε λοιπόν ένα προς ένα, για να σχηματίσουμε μια εικόνα, μέσα στην ομίχλη και τον πόλεμο με τον κορονοϊό.

Η σύσκεψη της Πέμπτης δεν μπορούσε να οριοθετήσει κάτι καινούργιο. Οι μέτοχοι αντάλλαξαν απόψεις μεταξύ τους, άκουσαν τι σκέφτεται ο Τζόρντι Μπερτομέου κι οι άμεσοι συνεργάτες του, με αυτονόητη ωστόσο την... καμιά απόφαση. Η πανδημία βρίσκεται παντού στην Ευρώπη, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν και πότε θα βγούμε από το 'τούνελ'. Είναι διαφορετική η εικόνα από χώρα σε χώρα. Αλλιώς είμαστε εμείς εδώ στην Ελλάδα, αλλιώς οι Ιταλοί κι οι Ισπανοί, αλλιώς οι Σέρβοι κι οι Ρώσοι.

Αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα της Ευρωλίγκας. Πρόκειται για μια υπερεθνική λίγκα, η οποία θα πρέπει να προσαρμόσει την πολιτική της στις όποιες αποφάσεις όχι μιας, αλλά πολλών κυβερνήσεων μαζί. Δεν είναι και τόσο εύκολο, κάθε άλλο. Πριν από 15 μέρες είχαμε γράψει για τον χρόνο που αγόρασε η Ευρωλίγκα, στην πρώτη τηλεσύσκεψη μετά την αναστολή των όποιων αγωνιστικών υποχρεώσεών της.

Όλοι βρίσκονται εν αναμονή και περιμένουν τις εξελίξεις, πρώτα στη μάχη κατά του κορονοϊού και εν συνεχεία για τις προθέσεις των κυβερνήσεων να άρουν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Η λύση να παίξουν οι ομάδες ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι δεν έχει αποκλειστεί. Θα χρειαστεί, βεβαίως, ένα σημαντικό διάστημα προετοιμασίας των παικτών που βρίσκονται τώρα σε αγωνιστική απραξία (καλά-καλά δεν μπορούν να γυμναστούν), το οποίο υπολογίζεται να είναι μεταξύ 3-4 εβδομάδων.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, στην Ευρωλίγκα ελπίζουν να μπορέσουν οι ομάδες να αρχίσουν να προπονούνται μέσα στο πρώτο 10ήμερο του Μαΐου. Και να ολοκληρωθεί η χρονιά, μέσα στον Ιούνιο; Πώς, όμως; Προκύπτουν πολλά ερωτήματα. Θα έχουν ανοίξει τα αεροδρόμια, θα επιτρέπονται οι μετακινήσεις; Και πόσοι από τους παίκτες που βρίσκονται ανενεργοί θα γυρίσουν στις ομάδες τους; Θυμίζουμε ότι για να τελειώσει η χρονιά, πρέπει να γίνουν ακόμη 6 αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, τα πλέι-οφ των 8 ομάδων και το Final Four. Με φορτωμένο το πρόγραμμα, ένας μήνας τουλάχιστον.

Τα δυο σενάρια, όπως τα ανέλυσε ο επιχειρησιακός διευθυντής της διοργάνωσης, Έντουαρντ Σκοτ, στην 'El Pais' είναι τα εξής:

1. Εφόσον όλα εξελιχθούν ομαλά και ανοίξουν τα αεροδρόμια, να γίνει κανονικά το πρόγραμμα ως έχει. Αν χρειαστεί, με δυο διπλές εβδομάδες, ώστε να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος. Αυτή η προοπτική, που μοιάζει... σχεδόν απόμακρη τη δεδομένη χρονική στιγμή, συμπεριλαμβάνει και τα πλέι-οφ των '8' και το Final Four
2. Αν οι ημερομηνίες δεν βγαίνουν και αφού πρώτα η συνέλευση των μετόχων τροποποιήσει το σύστημα διεξαγωγής, να συγκεντρωθούν όλες οι ομάδες σε μια πόλη και να ολοκληρώσουν τη χρονιά (με συνεχόμενα ματς) σε δυο γήπεδα. Η ισπανική εφημερίδα, μάλιστα, είχε σημειώσει ως υποψήφιες πόλεις την Κωνσταντινούπολη, τη Μόσχα και την Αθήνα (χωρίς πάντως τίποτε να είναι επίσημο)! Σύμφωνα με τον Σκοτ, σε αυτό το σενάριο έκτακτης ανάγκης, οι παίκτες και τα μέλη των αποστολών θα βρεθούν στην πόλη δυο εβδομάδες πριν, θα μπουν σε καραντίνα 14 ημερών κι εν συνεχεία θα μπουν στα δυο γήπεδα για να ολοκληρωθεί η σεζόν στην Ευρωλίγκα. Πώς θα προπονούνται όμως, ενώ θα βρίσκονται σε καραντίνα; Και πόσες ομάδες θα έρθουν στην ίδια πόλη; Και οι 20 για να ολοκληρώσουν την κανονική περίοδο ή μήπως μόνο οι 8 της βαθμολογίας, μετά την 26η αγωνιστική; Μάλλον με σενάριο επιστημονικής φαντασίας μοιάζει όλο αυτό, παρά με μια πιθανότητα να το δούμε να εξελίσσεται ως πραγματικότητα

Απώλειες και συμβόλαια

Γιατί, όμως, αυτή η πρεμούρα να τελειώσει η σεζόν; Είναι προφανές ότι η Ευρωλίγκα θέλει να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες που έρχονται για όλους και μερικούς, μάλιστα, απειλούν να τους ισοπεδώσουν. Ειδικά εκείνα τα κλαμπ που στηρίζονται περισσότερο στα εισιτήρια και τη ροή των αγώνων, όπως η Ζαλγκίρις, της οποίας το 30% του μπάτζετ της προέρχεται από τα συνεχόμενα sold out στη 'Ζαλγκίριο Αρένα'.

Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Νίκο Λεπενιώτη, και σε πρόσφατη αρθρογραφία του στο Capital.gr, οι απώλειες των επαγγελματικών ομάδων λόγω της πανδημίας και της αγωνιστικής απραξίας υπολογίζονται περίπου σε 50%. Υπερβολή, αφού μιλάμε για το τελείωμα της χρονιάς; Όχι, αν υπολογίσουμε (όπως γράφει ο κ .Λεπενιώτης) ότι στο τελευταίο δίμηνο-τρίμηνο κάθε χρονιάς εισρέουν στα ταμεία κάθε κλαμπ το 50% των συνολικών εσόδων της. Είναι η εποχή που εξοφλούνται οι δόσεις για τα τηλεοπτικά συμβόλαια, που κόβονται και τα περισσότερα εισιτήρια λόγω της σημασίας των αγώνων, καθώς κρίνονται προκρίσεις και τίτλοι. Αν κάνετε την αναγωγή στην Ευρωλίγκα, θυμηθείτε την αύξηση των εισιτηρίων στο τελείωμα της κανονικής περιόδου και στα πλέι-οφ, όπου ακόμη και τα ελληνικά γήπεδα γεμίζουν από κόσμο.

Αν η Ευρωλίγκα ολοκληρωθεί, έστω και... τσάτρα-πάτρα, το τηλεοπτικό συμβόλαιο ακόμη και πετσοκομμένο θα πρέπει να τηρηθεί, άρα να περιοριστεί και η όποια χασούρα των συλλόγων. Κι αυτό, βεβαίως, δεν ισχύει μόνο για τη Euroleague. Όπως καταλαβαίνετε, ο άλλος τρόπος να γλιτώσουν απώλειες τα κλαμπ είναι να 'κόψουν' από τα συμβόλαια παικτών και προπονητών. Ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς, δηλαδή ο ισχυρότερος ατζέντης αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη, αποκάλυψε και το μέγεθος της διαφοράς που υπάρχει μέχρι στιγμής.

Τα κλαμπ προτείνουν μειώσεις της τάξης του 33% (να πληρώσουν 67% των συμβολαίων) και οι παίκτες δεν δέχονται περισσότερο από 15% (να εισπράξουν δηλαδή το 85% των συμβολαίων τους). Όπως ξέρετε, σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις, η 'χρυσή τομή' βρίσκεται έπειτα από αρκετές συζητήσεις. Μείωση, πάντως, στα φετινά συμβόλαια θα υπάρξει, χωρίς αμφιβολία.

Και του χρόνου, τι γίνεται;

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι τελικά μέσα στο καλοκαίρι ολοκληρώνεται η σεζόν. Με την επόμενη είμαστε σίγουροι ότι όλα θα ξεκινήσουν κανονικά; Ποιος βάζει το χέρι του στη φωτιά πως τον προσεχή Οκτώβριο θα είμαστε όλοι έτοιμοι να πάμε στο γήπεδο; Όπως έγραψε και η Μαρία Καούκη στο Contra.gr και συμφώνησαν πολλοί άνθρωποι του αθλητισμού, αν δεν βρεθεί το εμβόλιο, από Σεπτέμβριο και μετά τα πράγματα δεν θα΄ναι τόσο εύκολα. Η Ευρωλίγκα, όπως και πολλά πρωταθλήματα, θα αρχίσουν μεν, χωρίς θεατές δε...

Συν τοις άλλοις, ήδη ακούγεται σενάριο αποχώρησης του βασικού χορηγού της διοργάνωσης (Turkish Airlines), που θέλει να σπάσει το συμβόλαιο της με την Ευρωλίγκα, πριν από την ολοκλήρωσή του (Ιούνιος 2021). Οι πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει από πέρσι για το νέο σπόνσορα συμφωνούν ότι η Euroleague είναι σε ανοιχτή γραμμή με τον ενεργειακό κολοσσό Gazprom (έτσι εξηγείται η wild card της Ζενίτ), όμως αν λάβουμε υπόψη και τα 'ζόρια' που τραβάει τελευταία και η IMG (η εταιρεία που χειρίζεται τα τηλεοπτικά δικαιώματα), καταλαβαίνει κανείς ότι το μέλλον δεν είναι τόσο ευοίωνο. Όμως αυτό, έχουμε χρόνο να το αναλύσουμε, καθώς όλα τα κλαμπ δεν έχουν την ίδια οικονομική δυνατότητα, χρηματοδότηση και στρατηγικό πλάνο.

ΥΓ: Πολύ ωραία η συζήτηση που είχαν στο Sport24.gr οι 3 κορυφαίοι Έλληνες προπονητές, Γιώργος Μπαρτζώκας, Γιάννης Σφαιρόπουλος και Δημήτρης Ιτούδης. Ακούσαμε από πρώτο χέρι τους προβληματισμούς τους και το πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρωθούν οι ομάδες για να ξαναπαίξουν μπάσκετ. Μια επισήμανση μόνο, στην επαναφορά από τον κόουτς Ιτούδη της πρότασης για σειρά τελικών πλέι-οφ, αντί Final Four. Είπε ο εξαιρετικός τεχνικός ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι καλύτερη λύση από το Final Four, αν δεν το δοκιμάσουμε. Μόνο που η Ευρωλίγκα έχει δοκιμάσει το σύστημα και μάλιστα στην πρώτη χρονιά της (2000-2001). Στη σειρά (best of 5) των τελικών έπαιξαν Κίντερ Μπολόνια και Μπασκόνια (τότε Ταουγκρές). Καμιά σχέση με τη δυναμική και την αίγλη του Final Four. Έγιναν σπουδαία ματς, όμως τα παρακολούθησαν σχεδόν αποκλειστικά Ιταλοί και Βάσκοι. Γι' αυτό, άλλωστε, την αμέσως επόμενη χρονιά η Ευρωλίγκα επέστρεψε στο Final Four, με τον Παναθηναϊκό να κυριαρχεί στη Μπολόνια (το 2002).