Euroleague: Τα όπλα και οι αριθμοί της μετάλλαξης του Παναθηναϊκού
Η μετάλλαξη του Παναθηναϊκού από μια ομάδα που βολόδερνε στην κορυφαία των οκτώ τελευταίων αγωνιστικών της Ευρωλίγκας είναι εντυπωσιακή. Το 7-1 και κυρίως η εικόνα της 'πράσινης' ομάδας έχει εξήγηση, ονόματα και... αριθμούς που προκαλούν εντύπωση για τη δουλειά του Ρικ Πιτίνο. Πίνακες και στοιχεία από τον Γιάννη Φιλέρη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός κάνει ένα δυνατό φίνις στην Ευρωλίγκα. Μόνο, που φέτος αυτός ο 'τερματισμός' συνδυάστηκε με την απόλυτη μεταστροφή και οι 'πράσινοι' από μια ομάδα που αγκομαχούσε μέχρι την 20ή αγωνιστική, μετρούσε 12 ήττες και έμοιαζε πολύ δύσκολο να βρεθεί στα πλέι-οφ, μεταμορφώθηκαν απλά στην καλύτερη ολόκληρης της διοργάνωσης.
Αυτό το 7-1 που μετράει ο ΠΑΟ από την 21η αγωνιστική και μετά τον έστειλε σχεδόν σίγουρα στους “8”. Μένει μια νίκη, είτε με τη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ, είτε με την Μπούντουτσνοστ (επίσης στο γήπεδό του) για να σφραγίσει και μαθηματικά το εισιτήριο του.
Μάλιστα, αν νικήσει τη Ρεάλ, ο Παναθηναϊκός θα έχει χάσει μόνο από την Φενέρ και στο σερί των νικών του θα συμπεριλαμβάνονται και αυτές επί της ΤΣΣΚΑ και της βασίλισσας. Δυο εκ των τριών κορυφαίων ομάδων της φετινής Ευρωλίγκας.
Δεν είναι όμως μόνο αριθμητικός απολογισμός, που άλλαξε ολότελα την εικόνα του Παναθηναϊκού. Είναι και το μπάσκετ που παίζει η ομάδα του Ρικ Πιτίνο, ο οποίος άφησε κατά μέρος την αρχική γκρίνια του για όλους και για όλα (μόνο τις μπασκέτες στο ΟΑΚΑ δεν είχε... κράξει) και δούλεψε επί της ουσίας.
Οι βασικές του αρχές (καλή άμυνα με τα περίφημα ντιφλέξιονς), γρήγορη κίνηση της μπάλας και ξεκάθαροι ρόλοι πάνω στο παρκέ για να βγει ελεύθερο σουτ (ή να τροφοδοτηθούν οι σέντερ της ομάδας) βοήθησαν τα μέγιστα τον Παναθηναϊκό, που έγινε πράγματι μια... άλλη ομάδα.
Σε αυτό έπαιξαν ρόλο και οι τραυματισμοί-επιστροφές, που οριστικοποίησαν το σχήμα στο οποίο αποφάσισε να στηριχτεί ο Πιτίνο.
Η προσθήκη του Λάνγκφορντ, που σε κάποιο σημείο είχε θεωρηθεί “καμένο χαρτί” (υπό τον φόβο της απώλειας ολόκληρης της χρονιάς) πρόσθεσε ένα σκόρερ ολκής, ακριβώς στον ρόλο για τον οποίο αποκτήθηκε. Δεκαπέντε ποιοτικά λεπτά, με δημιουργία προσωπικών φάσεων (μοναδικός στο είδος του να φτιάχνει καταστάσεις για να σουτάρει ο ίδιος) και σουτ όταν η μπάλα καίει.
Η έξοδος πρώτα του Λάσμε και εν συνεχεία του Πέιν που πέρασε και δεν ακούμπησε, έσπρωξαν τον Πιτίνο αναγκαστικά στο δίδυμο Παπαγιάννη-Βουγιούκα. Οι δυο Έλληνες μοιράζονται σχεδόν αποκλειστικά τη θέση στο “5” και ειδικά η άνοδος του “Πάπα” είναι εντυπωσιακή.
Ο τραυματισμός του Λοτζέσκι, πρόσθεσε χρόνο στον Παπαπέτρου που επίσης βρήκε ένα άλλο ρόλο μέσα στην ομάδα, ο Ντε Σον Τόμας επίσης ήταν το βασικό “τεσσάρι” και βέβαια ο Κιλπάτρικ πρόσφερε στο “2” υψηλή ποιότητα, πόντους και ... προσοχή των αντιπάλων. Με όλα αυτά να αλλάζουν τον Παναθηναϊκό δεν είναι τυχαίο ότι άλλαξε και ο Καλάθης προς το πολύ καλύτερο. Θα τα αναλύσουμε διεξοδικά, ωστόσο. Πρώτα σε ομαδικό και εν συνεχεία σε ατομικό επίπεδο...
Άλλη ομάδα και στα δυο μέρη του γηπέδου
Mέχρι την 20η αγωνιστική, ο Παναθηναϊκός βολόδερνε. Με ρεκόρ 8-12, εκτός έδρας είχε μόλις ένα διπλό μακριά από το ΟΑΚΑ και έβλεπε τη χρονιά να χάνεται. Οι τρεις σερί εκτός έδρας ήττες από Μπαρτσελόνα, Ζαλγκίρις και Μακάμπι είχαν αποσυντονίσει τα πάντα στο ΟΑΚΑ. Είχε προηγηθεί και η ήττα (με πολύ κακή απόδοση) στο ΣΕΦ από τον Ολυμπιακό και ουσιαστικά κανείς δεν πίστευε στις δυνατότητες του φετινού Παναθηναϊκού.
Ο διακόπτης γύρισε αμέσως μετά την Κωνσταντινούπολη και την ήττα από τη Φενέρ. Τον ΠΑΟ βοήθησε η άνετη επικράτηση επί της Χίμκι, όπου εκεί άρχισαν να αχνοφαίνονται οι αλλαγές του Πιτίνο, η ικανότητα στην επίθεση, απόρροια όμως της πίεσης που εξασκούσε στον αντίπαλο ο Παναθηναϊκός. Τα δυο συνεχόμενα διπλά στα θεωρητικά εύκολα ματς με Γκραν Κανάρια και Νταρουσάφακα, τόνωσαν την αυτοπεποίθηση που πήγε στα ύψη μετά την τεράστια νίκη στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ.
Πέραν του ότι είχε μεγάλη σημασίοα και για τη βαθμολογία αυτό το διπλό, αξιοποιήθηκε στο έπακρο από την ομάδα του ΠΑΟ, αφού νικώντας μέσα στη Μόσχα ήξερε, πλέον, ότι μπορεί να νικήσει τον οποιονδήποτε. Μεγάλη υπόθεση η ψυχολογία στο ράλι της Ευρωλίγκας. Και όπως βλέπετε από τον συγκριτικό πίνακα των δυο ... Παναθηναϊκών της χρονιάς, οι διαφορές είναι τεράστιες.
Βλέπουμε ξεκάθαρα πόσο βελτιώθηκαν οι "πράσινοι". Μέχρι τις πρώτες 20 αγωνιστικές ήταν μια ομάδα δυσκοίλια στην επίθεση (είχε την 4η χειρότερη όλη της διοργάνωσης) που έβαζε με αίτηση τρίποντο (μόλις 30% ποσοστο ευστοχίας) έχανε με τη σέσουλα βολές, υστερούσε στα ριμπάουντ και στηριζόταν στις εμπνεύσεις του Καλάθη, όσο άντεχαν βέβαια τα πόδια του Νικ.
Οι αδυναμίες ήταν ξεκάθαρες κυρίως εκτός έδρας. Μια ομάδα που δεχόταν κατά μέσο όρο 80.3 πόντους, με τους αντιπάλους της να σουτάρουν με 55.5% δίποντας και 37.3% τρίποντα, δύσκολα είχε αξιώσεις για κάτι καλύτερο στην πορεία της διοργάνωσης.
Όλα άλλαξαν στο σερί 7-1. Ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε σε όλα. Η εύκολη ανάγνωση είναι ότι βρήκε ρυθμό στην επίθεση όπου αύξησε την παραγωγικότητά του κατά 8 πόντουτς σε μέσο όρο. Από 77.3, σημειώνει πλέον 85.3 και σε συνολικό επίπεδο (στις 28 αγωνιστικές,)πήγε στην 7η θέση, από την 12η. Ο ΠΑΟ σουτάρει πλέον με ένα ευπρόσωπο 35.8% στα τρίποντα, ενώ αύξησε και τον μέσο όρο στις τελικές πάσες (19.5 από 16).
Αν διαβάσετε καλά τους αριθμούς όμως, θα δείτε ότι αυτή η βελτίωση στην επίθεση, οφείλεται στο γεγονός ότι την ίδια ώρα έκανε τη ζωή δύσκολη των αντιπάλων του. Ο ΠΑΟ σε αυτά τα οκτώ τελευταία παιχνίδια δέχεται κατά μέσο όρο 77.7π αλλά οι αντίπαλοί του ... φτύνουν αίμα να του βάλουν καλάθι. Από το πολύ άνετο 55.5% στα δίποντα, που είχαν στις πρώτες 20 αγωνιστικές, έπεσαν κάτω από το 50% (στο 49.5%)!
Το πρώτο που κόπηκε σε αυτό το σερί των νικών ήταν το μόνιμο φαινόμενο των αντιπάλων να βρίσκουν αεροδιάδρομους μέσα στο καλάθι του ΠΑΟ και να φτάνουν με άνεση στο λέι-απ. Αλλά και η περιφερειακή άμυνα του ΠΑΟ, έχει δουλέψει σωστά, με μέσο όρο των αντιπάλων του στα σουτ τριών πόντων μόλις 30.9%. Η διαφορά από το προηγούμενο 37.3% είναι εμφανέστατη.
Ο ΠΑΟ επίσης παίρνει, πλέον, περισσότερα ριμπάουντ στα παιχνίδια του, γεγονός που πρέπει να σημειωθεί σαν μια μεγάλη "κατάκτηση" όλης της ομάδας...
Ο Καλάθης γύρισε (πρώτος) τον διακόπτη
Υπάρχουν αρκετοί παίκτες που έκαναν τη διαφορά σε αυτή τη μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού. Ο άνθρωπος πάντως που γύρισε πρώτος τον διακόπτη ήταν ο Νικ Καλάθης. Ο ηγέτης των "πρασίνων" μεταμορφώθησε σε ένα ασυναγώνιστο γκαρντ, που στις τελευταίες 8 αγωνιστικές έχει διψήφιο αριθμό πόντων σε πόντους και ασίστ (!), είναι μέσα στους πρώτους ριμπάουντερ της ομάδας και καλύτερος στα κλεψίματα.
Κάνει τα πάντα σχεδόν στην εντέλεια, έχοντας βελτιώσει τα ποσοστά του σε όλες τις κατηγορίες. Σκοράρει ακόμη και σε ... μπάζερ μπίτερ τρίποντο, όπως έκανε στη Μόσχα εναντίον της ΤΣΣΚΑ.
Δείτε τον πίνακα με τα "όργια" του Νικ
Ο Ντε Σον Τόμας το κλειδί
Αν ο Καλάθης έδωσε στον Παναθηναϊκό την ποιότητα του κορυφαίου γκαρντ στην Ευρώπη, ο Ντε Σον Τόμας ήταν το κλειδί για τον Πιτίνο. Η μετάλλαξή του από κομπάρσο σε πρωταγωνιστή ήταν εντυπωσιακή. Παίζοντας περισσότερο στο "4", ο Αμερικανός σταμάτησε να σουτάρει κατά κόρον τρίποντα (και έτσι βελτίωσε το ποσοστό του), πήγε περισσότερες φορές μέσα στο καλάθι και κέρδισε σχεδόν όλες τις μάχες που έδωσε.
Ο Τόμας που πολλές φορές εκνεύριζε τον κόσμο του Παναθηναϊκού για τις βιαστικές επιλογές του, έγινε ένας φόργουορντ που σκοράρει 15 πόντους και μαζεύει 5 ριμπάουντ, έχοντας τεράστια συμβολή στο "παιχνίδι" της ομάδας του.
Ο πίνακας είναι ενδεικτικός
Και ο πύργος Παπαγιάννης
Ο τρίτος που "έκανε" μπαμ σε αυτό το σερί των νικών του Παναθηναϊκού είναι ο Γιάννης Παπαγιάννης. Ο νεαρός σέντερ καθιερώθηκε στο "5". Στις 20 πρώτες αγωνιστικές είχε παίξει σε 11 ματς, περνώντας σχεδόν απαρατήρητος.
Ο Πιτίνο του έδωσε σταδιακά το χρίσμα του βασικού σέντερ, αγωνίστηκε και στα 8 ματς από την 21η αγωνιστική και μετά, ανέβασε το χρόνο συμμετοχής σε διψήφιο αριθμό λεπτών (12.5) και το τεράστιο κορμί του είναι ένα ... συνολικό κέρδος για όλη την ομάδα.
Θα σημειώσουμε ακόμη την αύξηση του χρόνου που αγωνίζεται ο Παπαπέτρου. Από 18 λεπτά, παίζει 25 και έχει πλέον τον πρώτο και βασικό ρόλο στο "3". Τον βοήθησε, βέβαια, ο τραυματισμός του Λοτζέσκι και η χρησιμοποίηση του Αντεντοκούνμπο σε ειδικές αποστολές και μόνο. Προφανώς η εξεύρεση των ρόλων και η χημεία ήρθε την κατάλληλη στιγμή.
Δεν θα μπορούσε να παίξει τόσο καλά ο Καλάθης, αν δίπλα του δεν αισθανόταν ότι διαθέτει δυο παίκτες υψηλών προδιαγραφών στο σκοράρισμα όπως ο Κιθ Λάνγκφορντ (11.3π) και ο Σον Κιλπράτρικ (10.2π). Και δεν θα ... φαινόταν χρήσιμος και ο Τζέιμς Γκιστ, που μοιάει να΄χει ξανανιώσει μαζί με την υπόλοιπη 'πράσινη' ομάδα!