Ένας (ακόμη) λόγος για να σωθεί ο μπασκετικός Άρης είναι οι ρετρό εμφανίσεις

Ο Άρης πιο κάτω δεν έχει βρεθεί ποτέ στην ιστορία του κι ας νίκησε τη Λάρισα στο Παλέ. Από το πρώτο πρωτάθλημα που κατέκτησε το 1930 ως το τελευταίο του 1991, η χειρότερη θέση που κατέλαβε ποτέ στην κατάταξη ήταν η 12η της millenium σεζόν (2000-01). Τότε ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με ρεκόρ 7-19 και χάνοντας δύο φορές από τη Δάφνη στους αγώνες κατάταξης (7-12) δεν άδραξε την ευκαιρία να διασκεδάσει τουλάχιστον τις εντυπώσεις ύστερα από μια μακρά διαδρομή με πολλαπλές εσωτερικές αναταράξεις, η οποία στο φινάλε της είχε συνοδευτεί από συντριβές. Όπως…

• το 84-65 από τον Ηρακλή (εντός)
• το 110-56 από την ΑΕΚ (εκτός)
• το 113-84 από τον Ολυμπιακό (εκτός)
• το 111-64 από το Περιστέρι (εντός)
• το 101-80 από το Ηράκλειο (εκτός)

Είχε προλάβει τουλάχιστον η ομάδα της Θεσσαλονίκης, με όργια από τον Τζέιμς Φόρεστ, να νικήσει Μακεδονικό (78-66) και Μίλωνα (92-67) εξασφαλίζοντας την παραμονή της άνευ αγωνίας στο φινάλε.

Εφέτος πάντως οι 7 νίκες δεν δείχνουν να επαρκούν, δεν είναι μαξιλαράκι όπως πριν από 19 χρόνια, για την αποφυγή του υποβιβασμού. Το Σάββατο έφτασε μεν τις 5, αλλά είναι ξανά ουραγός, ψάχνοντας περισσότερες, καθώς υστερεί στην ισοβαθμία. Διότι αφενός δεν φαίνεται πως υπάρχουν τουλάχιστον δύο χειρότερες ομάδες αφετέρου η θηλιά με τις εμπρόθεσμες πληρωμές ή τη διευθέτηση των οφειλών έχει σφίξει πάρα πολύ από τη FIBA, συγκριτικά τουλάχιστον με ό,τι τότε.

Οι ‘κίτρινοι’ αναζητούν εναγωνίως σανίδες σωτηρίας σ’ έναν ωκεανό γεμάτο πεινασμένους καρχαρίες και η εξεύρεση οικονομικών πόρων αποτελεί προτεραιότητα. Ειδάλλως ούτε παρόν ούτε μέλλον υπάρχει. Από το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού είναι σαφέστατα  προτιμότερη η κυκλοφορία στην αγορά των ρετρό εμφανίσεων της ομάδας που ένωσε για χρόνια όλη την Ελλάδα και δεν άφηνε τα παιδιά να κοιμηθούν, όπως πρόσταζαν οι γονείς επειδή είχαν πρωί σχολείο, πριν λήξει ο εκάστοτε αγώνας το βράδυ της κάθε Πέμπτης.

Η εταιρία ένδυσης που ανέλαβε τη δημιουργία και το λανσάρισμα του προϊόντος μπορεί να είναι διαφορετική, αλλά το 5 του Γιαννάκη, το 6 του Γκάλη και το 7 του Σούμποτιτς, παχιά όλα του, μοιάζουν με φωτοτυπία του πρωτότυπου.

Όσοι, δε, μπουν στον κόπο να ξοδέψουν κάποια χρήματα και ν’ αποκτήσουν τις ρεπλίκες εκείνης της εποχής θα ξέρουν ότι έχουν συνδυάσει τις προσωπικές αναμνήσεις του με την οικονομική αρωγή στο κλαμπ. Το ελληνικό μπάσκετ έχει ανάγκη τον Άρη (όπως φυσικά τον ΠΑΟΚ), αλλά ο Άρης τους άλλους για να επιβιώσει.