Ελλάδα-Team USA: O Μουρίνιο είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της Εθνικής

Πριν περάσουμε στο θέμα μας, θα ασχοληθούμε με τα χρηστικά: στα προημιτελικά θα προκριθούν οι δυο πρώτοι κάθε γκρουπ, όπως διαμορφώθηκαν για τη β’ φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου οι ομάδες εμφανίστηκαν παρέα με τα αποτελέσματα της α’ φάσης (ρεκόρ και διαφορά πόντων). Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Σερβία με μια νίκη θα βρεθεί στους ‘8’.

Η Ελλάδα χρειάζεται δυο νίκες, για να είναι σίγουρη πως θα προχωρήσει και ο λόγος είναι η ήττα από τη Βραζιλία, ομάδα που θα ΠΡΕΠΕΙ να νικήσει η Team USA, αν χάσει από την Εθνική. Οι δυο τους (Team USA και Βραζιλία) είναι οι αήττητοι του ομίλου, με την Ελλάδα και την Τσεχία να ‘χουν από 2-1. Αυτό που προσπαθώ να σου πω ότι για τους ΝΒΑers που δέχθηκαν να εκπροσωπήσουν τις ΗΠΑ στην Κίνα, το ματς με την Ελλάδα δεν είναι ‘do or die’. ‘Αντέχουν’ μια ήττα σε δυο αγώνες, για να προκριθούν. Απλά θέλουν να τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα με τα της πρόκρισης.

Σημείωσε πως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Team USA σε διεθνείς διοργανώσεις, (το πρώτο κεφάλαιο αφορά την Dream Team, το 1992), που θα τεθεί αντιμέτωπη με τον MVP του ΝΒΑ. Οι παίκτες του Γκρεγκ Πόποβιτς πάλι, διαβεβαίωσαν ότι δεν βλέπουν πως αυτό, ότι θα είναι στο ίδιο παρκέ με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, είναι κάτι το ιδιαίτερο. Τουναντίον, δήλωσαν πως καλωσορίζουν αυτήν την πρόκληση. “Κάθε match up είναι σπουδαίο. Αν μπούμε όμως, στη διαδικασία να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον αγώνα ως μεγαλύτερο από ό,τι είναι, θα χάσουμε την ουσία. Για αυτό και το βλέπουμε ως ένα ακόμα παιχνίδι που πρέπει να νικήσουμε” εξήγησε ο Ντόνοβαν Μίτσελ, με τον Κέμπα Ουόκερ να προσθέτει πως “ξέρουμε ποιος είναι ο MVP σε αυτήν την ομάδα, αλλά για εμάς είναι ένα ακόμα παιχνίδι. Γνωρίζουμε πως θα είναι δύσκολο, καθώς ξέρουμε πόσο καλός παίκτης είναι ο Αντετοκούνμπο”.

Το παιχνίδι με την Τουρκία που κρίθηκε στην παράταση από τα χέρια του Κρις Μίντλετον (για την ακρίβεια, κρίθηκε από την ανικανότητα των Τούρκων να βάλουν βολές -οι οποίοι Τούρκοι μετά διαλύθηκαν και αποκλείστηκαν από τους ’16’) ήταν για τους Αμερικανούς ένα τεστ ψυχής. “Μας έδειξε και ότι όλοι μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί σε ένα τουρνουά όπως είναι το Παγκόσμιο που είναι one and done τουρνουά. Θυμίζει το March Madness, όπου γίνονται διαρκώς εκπλήξεις και όλοι μπορούν να νικήσουν όλους” διευκρίνισε ο Τζο Χάρις.

Πρεπει να δειχνεις τον ιδιο σεβασμο σε ολους τους αντιπαλους και να εχεις τον απαραιτητο φοβο.

Ο συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο στους Μπακς, Κρις Μίντλετον είπε κάτι που είναι μεν, δεδομένο, αλλά έτσι όπως αντιμετωπίζουμε τα πράγματα στην Ελλάδα, είναι χρήσιμη η επισήμανση: “Ο Γιάννης είναι ο MVP, αλλά την ίδια ώρα υπάρχουν και άλλοι καλοί παίκτες στο ρόστερ της Ελλάδας. Έχουν ψηλούς, σουτέρ. Δεν είναι μόνο ο Γιάννης. Είναι έξυπνος παίκτης και ξέρει πώς να χρησιμοποιεί τους συμπαίκτες του, οπότε δεν μπορούμε να ασχοληθούμε μόνο μαζί του“.

Εναντίον των Τούρκων η Τeam USA έδειξε πως διαθέτει το ένστικτο της επιβίωσης “καθώς όταν δεν έμπαιναν τα σουτ, εμείς προσπαθούσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας στην άμυνα, με διαρκή επικοινωνία μεταξύ μας”, κατά του Μίτσελ το ρηθέν. Η παρέα του μπαίνει στο β’ γύρο ως η κάτοχος της καλύτερης άμυνας του τουρνουά (83 πόντοι, ανά 100 κατοχές). Την καλύτερη επίθεση την έχει η Σερβία (140 πόντοι, ανά 100 κατοχές). Γιατί όμως, δεν έμπαιναν τα σουτ.

Το λεωφορείο που πρέπει να παρκάρουμε στη ρακέτα

Όπως υπάρχει blueprint για το πώς έπαιξαν οι Βραζιλιάνοι τον Αντετοκούνμπο (προς διάθεση των αντιπάλων μας), υπάρχει και ένα για τη συνθήκη που κάνει δύσκολη τη ζωή της Team USA. Μια στάση εδώ για να δούμε τι είχαν να πουν στην NBA TV για το περιορισμένο των προσπαθειών του Greek Freak εναντίον της Βραζιλίας. Κοντολογίς, δεν ήταν ότι δεν υπήρχαν συστήματα για τον Γιάννη. Ήταν πως οι Βραζιλιάνοι κράτησαν την μπάλα μακριά από τα χέρια του, με τους παρουσιαστές να λένε ό,τι έγραψεπολύ εύστοχα ο Γιάννης Φιλέρης μπάσκετ δεν παίζουμε μόνο εμείς, αλλά και αυτοί που κάθε φορά έχουμε απέναντι μας. Δεν ήταν δηλαδή, ότι δεν υπήρχαν συστήματα για να πάρει την μπάλα ο Αντετοκούνμπο. Ήταν ότι οι Βραζιλιάνοι έβαλαν πολλούς γύρω του, ώστε να μην πάρει την μπάλα.

“Υπάρχει πολύ υλικό για τον τρόπο που τον περιόρισαν οι Ράπτορς, όπως και είναι πρόχειρο το παιχνίδι της Ελλάδας εναντίον της Βραζιλίας, ομάδα που επίσης ‘κράτησε’ το Greek Freak. Δεν υπάρχει Καγουάι Λέοναρντ -που έκανε τη δουλειά στη σειρά των playoffs μεταξύ των Μπακς και των μετέπειτα πρωταθλητών. Υπάρχει όμως, το blueprint του τι έκαναν οι Βραζιλιάνοι, για να κρατήσουν την μπάλα μακριά από τα χέρια του και να αναγκάσουν άλλους να πάρουν τα σουτ”. Κράτα το αυτό και πάμε στο τι πρέπει να κάνει η Εθνική, στο πιο τακτικό παιχνίδι στη διοργάνωση -μέχρι το επόμενο.

 Το σύστημα που θα ήταν χρήσιμο να δανειστεί -τηρουμένων των αναλογιών και δεδομένων των συνθηκών- η Εθνική για να αυξήσει τις ελπίδες της είναι του Ζοσέ Μουρίνιο. Και πιο συγκεκριμένα εκείνο που αφορά το παρκάρισμα λεωφορείο στη ρακέτα. Η Ελλάδα οφείλει να προκαλέσει τα τρίποντα των Αμερικανών, να μην τους δώσει χώρο στη ρακέτα και να μη ‘φάει’ λέι απ. Να θυμηθούμε εδώ πως η άμυνα δεν ήταν το φόρτε της ομάδας στα πρώτα ματς -και προφανώς τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή να αλλάξει αυτό.

Εναντίον της Ιαπωνίας, στο τελευταίο παιχνίδι του πρώτου γύρου, οι Αμερικανοί δοκίμασαν να παίξουν άμυνα ζώνης (2-3), ώστε ο ‘Ποπ’ να την έχει πρόχειρη αν χρειαστεί να ‘βγάλει’ μελλοντικό αντίπαλο από το ρυθμό (βλ. εμάς). Ήταν η ζώνη που εμφάνισαν οι Τούρκοι εναντίον της Team USA, για να εξαφανιστεί το +15 που απολάμβαναν. Μετά οι γείτονες μας ‘έριξαν’ και ένας 4 ζώνη και 1 man to man (Ουόκερ) και ‘έκαψαν’ τα μυαλά των Αμερικανών που δεν μπορούσαν να μπουν στη ρακέτα και είχαν ως μόνη επιλογή στο σκοράρισμα το τρίποντο (συνολικά είχαν 13/37 δίποντα και 14/40 τρίποντα). Δεδομένου ότι ο Ουόκερ είναι ο μόνος που μπορεί να σκοράρει, έπειτα από ντρίμπλα, αλλά και της απουσίας των Μάρκους Σμαρτ (πρόβλημα στον αριστερό τετρακέφαλο) και ο Τζέισον Τέιτουμ (διάστρεμμα στον αριστερό αστράγαλο), ο Πόποβιτς κατέφυγε στο να χρησιμοποιήσει μαζί δυο από τους τρεις σέντερ του (Μπρουκ Λόπεζ, Μέσιον Πλάμλι) για πρώτη φορά από την αρχή της προετοιμασίας. Και αυτό έκανε ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση. Η άμυνα ήταν αυτή που κράτησε τους Αμερικανούς και στο τέλος η τύχη. Και η Ιαπωνία δοκίμασε άμυνα ζώνης 2-3, με την Team USA να ‘χει τρία εύστοχα σουτ σε έντεκα τέτοιες κατοχές, πριν αρχίσει να το ‘στρώνει’ με μεγαλύτερη κίνηση και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας -γιατί αυτά τα παιδιά αν μη τι άλλο είναι αθλητικά.

Τα 3” και τα αγγίγματα

Παιχνίδι με το παιχνίδι οι της Team USA δείχνουν να ανταποκρίνονται καλύτερα γενικά, και στους διαφορετικούς κανονισμούς που βρήκαν μπροστά τους -με το tweet του Γιώργου Συρίγου να βοηθά την κατάσταση, για όποιον φυσικά ήθελε να καταλάβει. Δεν θα ήθελα τις συγκρίσεις με τη Redeem Team και όσες ακολούθησαν έως φέτος, γιατί αυτοί οι τύποι τα ‘χαν ζήσει επανηλειμμένως. Εκείνοι που είναι φέτος, όχι.

  Ο κύριος είναι αυτός που επιτρέπει στον αντίπαλο να ακουμπά το χέρι πάνω τους, τη στιγμή που στο ΝΒΑ αν κάποιος ‘βρει’ το χέρι ή την παλάμη του τύπου που έχει την μπάλα είναι στάνταρ φάουλ -με τον Τζέιμς Χάρντεν να ‘χει δομήσει την ύπαρξη του πάνω σε αυτό το δεδομένο. Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη έχουν τερματίσει τα ύπουλα αγγίγματα, με τους Σέρβους να είναι pioneers.

Το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι Αμερικανοί ήταν τα 3” που δεν δίνονται, όταν κάποιος ξεχνιέται στη ρακέτα, στην άμυνα. Στο ΝΒΑ δεν μπορείς να μείνεις στο ‘ζωγραφιστό’ για αυτό το διάστημα, όταν είσαι στα μετόπισθεν, γιατί εκεί οι κανονισμοί έχουν φτιαχτεί ώστε να βοηθούν την επίθεση. Στη FIBA (και στην Ευρώπη) τηρούνται ίσες αποστάσεις ως προς το ενδιαφέρον, με το παιχνίδι να είναι πιο φίζικαλ -κάτι που λένε οι της Team USA σε κάθε ματς.

Στην πράξη, όταν δεν μπορείς να απολαύσεις τα 3”, δημιουργείται περισσότερος χώρος που πρέπει να καλύψεις. Είναι ο λόγος που αν ο επιτιθέμενος περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο, φτάνει εύκολα στο καλάθι -ο λόγος που βλέπεις τόσα εντυπωσιακά καρφώματα.

Στο -πολύ πιο αθλητικό- ΝΒΑ, όταν ο Αντετοκούνμπο περνά έναν αντίπαλο, είναι σίγουρο κάρφωμα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όταν περνά έναν, τον περιμένει δεύτερος και όταν περνά το δεύτερο, εμφανίζεται τρίτος. Όλο αυτό κάνει και πιο δύσκολο το decision making, γιατί έχεις 2-3 αντιπάλους πάνω σου.

Ε, αυτό που ζει ο Αντετοκούνμπο το ζουν όλοι όσοι είναι στο ρόστερ της Team USA και μέρα με τη μέρα προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν. Αλλά δεν είναι αυτοί το θέμα μας. Είναι η Ελλάδα που κατ’ αρχάς πρέπει να είναι σοβαρή και συνεπής στην άμυνα, εναντίον των Αμερικανών και να το συνεχίσει από εκεί.