EKO Basket League ημέρα 6η: Ο Χαραλαμπίδης δεν έπεσε ουρανοκατέβατος

Το έκτο διαδοχικό Σαββατοκύριακο δράσης στην ΕΚΟ Basket League, πριν από την πρώτη διακοπή, είχε δύο ‘δικέφαλα’ ξεσπάσματα. Της ΑΕΚ δεν προξένησε έκπληξη. Θα ερχόταν η στιγμή που ένας… Πανιώνιος θα πλήρωνε τα σπασμένα των προηγούμενων κακών εμφανίσεων. Χωρίς για το 91-61 να χρειαστεί ο Κιθ Λάνγκφορντ να παραμείνει στο παρκέ plus 30 λεπτά. Με εύστοχα σουτ από τον Χάρη Γιαννόπουλο, με ποιοτικά λεπτά από τον Βασίλη Τολιόπουλο και τον (πήγαινε πίσω στην Παρτίζαν) Στέφαν Γιάνκοβιτς.

Του ΠΑΟΚ το ξέσπασμα, ένα ξέσπασμα 94 πόντων απέναντι στην ομάδα που είχε δεχθεί τους λιγότερους στα πρώτα πέντε παιχνίδια (328, 65.6 κατά μέσο όρο) και +20 όταν πριν από μια εβδομάδα είχε χάσει με 21 στη Ρόδο ήταν τουλάχιστον απροσδόκητο. Οι τέσσερις ημέρες που μεσολάβησαν από το συντριπτικό 94-72 από τη λιθουανική Νεπτούνας στο ‘Παλατάκι’ αποδείχθηκαν διάστημα ευεργετικό. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη για να συναρμολογηθεί ξανά. Χωρίς νέα κομμάτια, αλλά με φρέσκια οπτική των πραγμάτων. Πόσες κι άλλες τόσες φορές δεν έχει λυθεί ένα γρίφος, μια σπαζοκεφαλιά, όταν εξετάζεται από διαφορετική σκοπιά.

Ο Κώστας Φλεβαράκης εκτός από καλός και διαβασμένος προπονητής, είναι ‘τοτέμ’ για τον ΠΑΟΚ. Είναι αυτός που χάρισε τον τελευταίο τίτλο στην ομάδα (κύπελλο 1999). Στην παρούσα φάση όμως η αποχώρησή του ήταν επιβεβλημένη. Για την αποκατάσταση της ηρεμίας στ’ αποδυτήρια, για την επάνοδο της εμπιστοσύνης σ’ ένα αληθινά διάτρητο πρότζεκτ που έχει ανάγκη από στήριξη πανταχόθεν, για τον επαναπροσδιορισμό των ρόλων. Ο Κώστας Χαραλαμπίδης δεν είναι μάγος με ραβδιά που μεταμορφώνουν παίκτες. Δεν διάλεξε τυχαία έναν (Λιούις) των μηδέν πόντων (με τον Κολοσσό και των 29 σε 5 ματς) και μ’ ένα άγγιγμα τον ‘εκτόξευσε’ στους 23 (7/11 σουτ, 4 ασίστ, 2 κλεψίματα). Παρόλα αυτά “νιώθω πανέτοιμος. Είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου, έχω άποψη και φιλοσοφία για το μπάσκετ. Ξέρω τι χρειάζεται αυτή η ομάδα, την έχω ζήσει πολλά χρόνια“.

Αυτόν ακριβώς χρειαζόταν τη δεδομένη στιγμή. Διότι στο πρόσωπο του 43χρονου αντικατοπτριζόταν ένας κόουτς που αφενός θα γνωρίζει τι έχει προηγηθεί, δεν θα χρειαστεί ν’ αξιολογήσει από το μηδέν την κατάσταση και να πράξει ανάλογα και θα εμπνεύσει τους ήδη υπάρχοντες για να κάνουν τη δουλειά που απαιτείται αφετέρου θα κατευθύνει ως επαγγελματίας το σύνολο. Ο Κώστας Χαραλαμπίδης δεν έπεσε ουρανοκατέβατος στον πάγκο του ‘Δικεφάλου’. Είχε ήδη συμπληρώσει επτά σεζόν και διάγει πια την όγδοη. Πρώτα ως παίκτης και μετά ως βοηθός του Σούλη Μαρκόπουλου και του Ηλία Παπαθεοδώρου. Τα τελευταία δύο ενεργά χρόνια του στο παρκέ ήταν τα προπαρασκευαστικά για το επόμενο βήμα. Ο σοβαρός τραυματισμός (ολική ρήξη επιγονατιδικού τένοντα στο αριστερό γόνατο) στη διάρκεια του ευρωπαϊκού αγώνα με τη Ζιελόνα Γκόρα πριν από 5 χρόνια (Νοέμβρης του 2014) δεν έφερε άμεσα στο μυαλό του την προπονητική, αλλά στα 38 του, ένας ώριμος -και σχεδόν σοφός- άνδρας με πυκνή μαύρη γενειάδα, ήταν ικανός ν’ αντιληφθεί πως το τέλος πλησιάζει.

Τον άλλαξαν αυτοί οι 18 μήνες. Όχι πως δεν ήταν ένας κόμπο γκαρντ που διάβαζε και προέβλεπε καταστάσεις κρατώντας την μπάλα. Στην πιο παραγωγική σεζόν του (2011-12) είχε 15.6 πόντους και 4.3 ασίστ με τον ΚΑΟΔ, με τον Μακεδονικό είχε παίξει σε τελικό Eurocup και με τον Πανελλήνιο στο Final-4 της ίδιας διοργάνωσης. Γι’ αυτό και “το κύκνειο άσμα στη διαδρομή μου ήθελα να το συνδυάσω με αγωνιστική δράση και ουσιαστική προσφορά στην ομάδα μου, όχι αποχωρώντας υποβασταζόμενος από το παρκέ“, όπως είχε γράψει στην αποχαιρετιστήρια δήλωσή του στις 9 Μαΐου του 2015. Είχε εντούτοις συμπεράνει ήδη πως “κλείνει, μεν, ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου, είναι βέβαιο, ωστόσο, πως θα ανοίξει ένα καινούργιο, με το μπάσκετ να έχει πάντα εξέχουσα θέση“. Ούτως ή άλλως όλο το προηγούμενο διάστημα, βλέποντας αγώνες δίπλα στον Σούλη Μαρκόπουλου, είχε εκμυστηρευτεί τις “ενστικτώδεις παρορμήσεις“, απότοκο της διάθεσής του να διορθώνει συμπαίκτες και συμπεριφορές στο παρκέ.

Από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ τον αντάμειψε με μια θέση στο σταφ, ο Χαραλαμπίδης ξαναγεννήθηκε. Το μούσι έγινε γυαλιά, η φόρμα αντικαταστάθηκε από το κοστούμι και ο ίδιος άρχισε να ρουφάει σαν σφουγγάρι κάθε νέα χρήσιμη πληροφορία, συνδυάζοντάς την με τα όσα είχε συλλέξει παίζοντας. Τα πρώτα 3 χρόνια του ως βοηθός ήταν σχολείο. Το διάστημα της απουσίας του είχε δουλέψει πολύ στην ψυχολογία του, γιατί η καθημερινότητα έγινε τρομερά απαιτητική, κυρίως δε πνευματικά επίμονη. Καρτερούσε την ημέρα που θα επέστρεψε, μα αυτή δεν ήρθε ποτέ. Γι’ αυτό και αναλαμβάνοντας τα ηνία δούλεψε πολύ στο σκέλος αυτό. “Είναι δύσκολο να αλλάξεις το τσιπάκι ένας παίκτη“, ανέφερε συμπληρώνοντας ότι “αυτό που μπόρεσα να κάνω επειδή, έζησα την ομάδα από την έναρξη, ήταν να προσθέσω ίσως κάποια στοιχεία που θεωρούσα εγώ ότι έλειπαν. Ίσως με τον τρόπο μου και τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας, απελευθερώσουμε κάποια παιδιά που ήταν σφιγμένα“.

Την περίμενε καιρό αυτή την ευκαιρία, αλλά προς τιμή του ποτέ του δεν δούλεψε υποβολιμαία, δεν ροκάνισε την καρέκλα όσων τον είχαν δίπλα τους. Δεν βιάστηκε, ούτε εξώθησε στο έπακρο καταστάσεις. Ενδεχομένως θα έπρεπε να λάβει το χρίσμα πριν από τον Κώστα Φλεβαράκη. Πάντως η ολιγόμηνη καθυστέρηση είναι πολύ πιθανό να τον ευνόησε, διότι δεν φορτώθηκε το ανάθεμα των επιλογών του καλοκαιριού. Βέβαια, ο Κώστας Χαραλαμπίδης δεν θα σώσει τον ΠΑΟΚ από τη μια μέρα στην άλλη, δεν είναι μια σανίδα σωτηρίας 189 εκατοστών που προέκυψε από το ναυάγιο των πρώτων εβδομάδων πάνω στην οποία χωρούν όλοι. Μαζί και τ’ αμαρτήματα του παρελθόντος. Όμως ο Κώστας Χαραλαμπίδης είναι εκεί γιατί “δεν περισσεύει κανένας“, είναι εκεί γιατί “το κλαμπ είναι πολύ μεγάλο για να μιζεριάζουμε“. Είναι εκεί για να βγουν όλοι κερδισμένοι.

> Αντιστρόφως ανάλογη η πορεία του Άρη, που μια κατάρα έχει βαριά και μέσα του ζει μετά τη νίκη της πρεμιέρας επί του συμπολίτη και άσπονδου εχθρού. Το 87-85 από τον Κολοσσό έβαλε έξτρα ζόρια στους ‘κίτρινους’, παρά τη σπουδαία απόδοση του Μόρις (20 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα).

> Μόλις οκτώ τα άστοχα δίποντα του Παναθηναϊκού στο 110-68 επί της Λάρισαν. Τα 3 χαμένα του Γιώργου Παπαγιάννη (1/4) ήταν τα περισσότερα, τη στιγμή που ο Ντεσόν Τόμας είχε 5/5 και ο Ουέσλι Τζόνσον 6/8!

> Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος έχει αφήσει πίσω τα σκοτεινά βράδια της εαυτού αμφισβήτησης και αξίζει όλα τα παχιά λόγια, ωστόσο ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης θα είναι η σταθερή συνθήκη στην εξίσωση του Ιωνικού Νικαίας. Τρίτος σκόρερ του πρωταθλήματος (105), έκτος στις τάπες (6), πρώτος στα κερδισμένα φάουλ (40) και δεύτερος στις βολές (29), πρώτος στην αξιολόγηση (133). Στο 88-74 επί του Ηρακλή είχε το μεγαλύτερο μερίδιο.

> Ο Κόνερ Φράνκαπ είχε 26 από τους 78 πόντους του Ρεθύμνου και ο Λαμόντ Μάρεϊ άλλους 15. Για το Λαύριο όμως των 12 κλεψιμάτων τέσσερις παίκτες σκόραραν από 12 ως 20 ο καθένας. Ο ΝτιΚόζι ήταν ο πρώτος σκόρερ, ο πρώτος ριμπάουντερ και ο καλύτερος πασέρ. Ολοκληρωτική εμφάνιση.

Στον Προμηθέα ο Τζέραλντ Ρόμπινσον μπορεί να δώσει ό,τι δεν έδινε ο Λόουερι μέχρι να φύγει: συνέπεια. Οι 16 πόντοι του έκαναν τη διαφορά στο εύθραυστο 64-60 επί του Περιστερίου, ασχέτως αν ο ‘ψυχρός εκτελεστής’ Κρις Μπαμπ πέτυχε το τρίποντο της νίκης.