EKO Basket League ημέρα 5η: Ο Τολιόπουλος θέλει να παίζει 40 λεπτά

Η κατάταξη της ΕΟΚ Basket League δεν διαβάζεται ανάποδα. Η ΑΕΚ είναι όντως η ουραγός του βαθμολογικού πίνακα, με 0-3 εκτός έδρας και συνολικό ρεκόρ 1-4 ύστερα από πέντε αγωνιστικά Σαββατοκύριακα. Το 75-67 από το Ρέθυμνο έφερε την Ένωση σε μια συνθήκη που δεν είχε βιώσει ούτε τη σεζόν του υποβιβασμού της στην Α2. Τότε είχε αρχίσει με δύο νίκες στα πρώτα πέντε ματς και ως την αποφράδα 20η Απριλίου του 2011, όταν ο Νίκος Χατζής την έριξε κατηγορία, δεν εμφανίστηκε ποτέ στην τελευταία θέση. Στο φινάλε έπεσε ως προτελευταία με 8 νίκες σε 26 αγώνες, πάνω από τον Ηρακλή.

Εφέτος δεν πρόκειται να φτάσει εκεί. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα βρει τις νίκες που απαιτούνται για ν’ ανασυνταχθεί και ν αναρριχηθεί βαθμολογικά. Δεν αποκλείεται δε στο φινάλε της σεζόν να είναι η φιναλίστ των τελικών, αν δεν συναντήσει νωρίτερα τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Αρκεί να έχει να λύσει τα δομικά και κατ’ επέκταση τα εσωτερικά ζητήματα που ενισχύονται από αγώνα σε αγώνα. Τα λεπτά του 36χρονου Κιθ Λάνγκφορντ, όσο γυμνασμένος κι αν είναι, εξακολουθούν να υπερβαίνουν τα 30, ο Χάουαρντ Σαν-Ρος αφήνει κάθε φορά τα σωθικά του στο παρκέ, ο Μάρκους Σλότερ έχει παίξει μόλις 30’31” λόγω προβλημάτων, ο Κέντρικ Ρέι αναζητάει τη χαμένη ταυτότητά του και οι Έλληνες καταλήγουν ο άγνωστος Χ στην εξίσωση, διογκώνοντας τον προβληματισμό για τη συνέχεια μιας χρονιάς που άρχισε ούτως ή άλλως με υπέρμετρη αμφισβήτηση για την επιλογή του προπονητή.

Τούτο βέβαια δεν δικαιολογεί στο ελάχιστο το λεκτικό ξέσπασμα του Βασίλη Τολιόπουλου εν ώρα αγώνα. Το οποίο για κακή τύχη του κατεγράφη από τις κάμερες της δημόσιας τηλεόρασης και η διασπορά του στο κόσμο του ίντερνετ έτρεξε με την ταχύτητα του φωτός.

Ούτε η συγγνώμη του αναιρεί την απρεπέστατη συμπεριφορά που επέδειξε. Οι 11 πόντοι σε 15’26” θα έπρεπε ήταν η αποκλειστική ‘απάντησή’ του, αν έπρεπε να δώσει μία. Μόνο αυτήν είχε δικαίωμα. Βέβαια ο 23χρονος γκαρντ αυτός ακριβώς είναι. Ατίθασος και ασυγκράτητος, παρασύρεται αβίαστα από τη στιγμή και το υπερχειλίζον συναίσθημα που αναβλύζει από τα βάθη του. Ως παίκτης του Ολυμπιακού αποκρινόταν με χιούμορ που έκρυβε μια ισχυρή δόση κρυμμένης αλλά ταυτόχρονα απροκάλυπτης ειλικρίνειας πως αν ο ίδιος ήταν ο Ντέιβιντ Μπλατ “θα μ’ έβαζα 40 λεπτά“! Τα 3.5 χρόνια που έμεινε στον Πειραιά τού έκαναν κακό. Ή δεν τον βελτίωσαν. Τον έφεραν στην αφάνεια, εκτός παιχνιδιού, και αυτό ο Τολιόπουλος δεν ήταν εύκολο να το διαχειριστεί πνευματικά. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ δούλεψαν για την πρόοδό του, πάνω στο σώμα του κατά βάση, αλλά ο άγουρος νεαρός δεν συμβιβαζόταν με την ιδέα ενός παιδιού που πρώτα πρέπει ν’ αλλάξει ολοκληρωτικά και κατόπιν να κερδίσει το χώρο του. Θα βρεις μόνο δυο παιχνίδια του (συμπτωματικά με την Κύμη) που ο Τολιόπουλος είχε διψήφιο αριθμό πόντων κατά την ‘ερυθρόλευκη’ θητεία του. Σπανίως άνευ λάθους. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος περίμενε καλύτερη ανταπόκριση όταν -για μικρά διαστήματα- τον χρησιμοποιούσε και φρόντιζε πάντα ο μικρός να μαθαίνει για την απογοήτευσή του, ο κόουτς Μπλατ έκρινε ότι λόγω μεγέθους δεν μπορούσε να βοηθήσει το δικό του σύνολο. Παρέμενε σταθερά πίσω από τους άλλους, τρέχοντας να τους προλάβει.

Από τη φύση του ο Τολιόπουλος είναι ένας παίκτης που θέλει χρόνο (συμμετοχής) για ν’ ανθίσει (αγωνιστικά). Από τον Γενάρη τον βρήκε στον Άρη (5 ματς με διψήφιο αριθμό πόντων), αφού πρώτα έμεινε ελεύθερος από τον Ολυμπιακό, βγάζοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που τον διέκριναν ως έφηβο στην Εθνική. Έναν γκαρντ με θράσος, δυνατό πρώτο βήμα και δεδομένα αξιόπιστο σουτ (μακρινό ή μέσης απόστασης) μετά από ντρίμπλα. Ανέτρεπε τα δεδομένα ερχόμενος από τον πάγκο, πανηγύριζε έντονα τα καλάθια του, συνδεόταν με την κερκίδα, παθιαζόταν. Κυρίως έλκυε ξανά το ενδιαφέρον. Κάτι που τον ‘έτρεφε’. “Ευχαριστήθηκα το μπάσκετ που παίζω, μετά από 3,5 χρόνια που ήμουν στο ψυγείο“, ομολογούσε στο φινάλε της σεζόν. Σε λιγότερα βέβαια από 20 λεπτά ανά ματς.

Το καλοκαίρι η ΑΕΚ τον απέκτησε πριν απ’ οποιονδήποτε άλλον. Την 4η Ιουλίου με συμβόλαιο 4 ετών. Η ημέρα της δικής του ανεξαρτησίας. Πίστεψε ότι επιστρέφοντας στο περιβάλλον μιας (νοικοκυρεμένης) ομάδας με προοπτικές και φιλοδοξίες θα έβρισκε ό,τι δεν κατάφερε να κερδίσει στον Ολυμπιακό πριν από το 5μηνο στο Παλέ. Έναν ρόλο αντάξιο του ταλέντο του σ’ ένα σύνολο πρωταγωνιστών. Με Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ και Ήφαιστο αγωνίστηκε περισσότερα από 23 λεπτά. Με το Περιστέρι έπεσε κάτω από τα δέκα. Στη μοναδική νίκη της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα (επί του Κολοσσού) έλειπε. Συνολικά είχε 6/18 προσπάθειες, 6 ασίστ, 5 λάθη (μια αγωνιστική παθογένεια που δεν έχει βελτιώσει στην πάροδο των ετών). Στην Ευρώπη είχε πάρει 12 λεπτά με την Ορτέζ (5 πόντοι με 1/4 τρίποντα), αλλά… 0 με τη Χάποελ. Κάτι δεν δούλευε σωστά, άρχισε ενδεχομένως να νιώθει ότι παραγκωνίζεται ξανά. Δεν το άντεξε και με την πρώτη αφορμή αντέδρασε. Μήπως όμως το “μην με βάζεις μαλ…” θα έπρεπε να είναι “μην με ξαναβγάλεις, κόουτς”; Αποδεικνύοντάς το κάθε μέρα στην προπόνηση.

> Κάθε αγώνας εντός των τειχών κι ένα προσωπικό στοίχημα του Τζίμερ Φριντέτ. Το επίπεδο είναι… χαμηλότερο από της Κίνας, με αποτέλεσμα στο 108-86 επί του Άρη ο Αμερικανός να σκοράρει 1.47 πόντους ανά λεπτό συμμετοχής! Στα 14’23” που έμεινε στο παρκέ πρόλαβε να φτάσει τους 21 χωρίς εύστοχο δίποντο!

> Οι 197 πόντοι στον αγώνα του Ιβανώφειου, με 42 ασίστ και 24 εύστοχα τρίποντα, από τον νικητή (για δεύτερη σερί εβδομάδα) Πανιώνιο και τον ηττημένο Ηρακλή αφήνουν πίσω τους ένα αιώνιο αναπάντητο ερώτημα. Το ίδιο μπλε στις εμφανίσεις των δύο αντιπάλων μπέρδευαν τόσο τους παίκτες στην άμυνα σε σημείο που δέκα παίκτες έφτασαν να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων;

> Καλοί οι Αμερικανοί (Χολ, Μπαμπ, Έλις) του Προμηθέα – πολύ καλοί για την ακρίβεια (προσθέτοντας σ’ αυτούς και τον Ρόμπινσον). Μόνο που η διαχρονικότητα του Αλεξάνταρ Λίποβι υπερβαίνει την εφήμερη προσφορά. Με τους 18 πόντους στο 75-72 επί του Ήφαιστου στη Λήμνο ο Ουκρανός γκαρντ έγινε ο δεύτερος σκόρερ στα χρόνια που οι Πατρινοί μετέχουν στην EOK Basket League. Σαν το παλιό κρασί, παραγωγής Χάρκοβου.

> Το Περιστέρι βρίσκεται σ’ ένα φεγγάρι που αγώνες όπως με το Λαύριο αποτελούν πρωινή γυμναστική στην Τζον Κένεντι. 31-11 (με 11/14 εντός πεδιάς) από την πρώτη περίοδο και άψογη διαχείριση σ’ όλο το υπόλοιπο διάστημα για την ομάδα του Ηλία Ζούρου που αντιστέκεται σθεναρά σ’ όσους πίστευαν ότι δεν μπορεί να φτάσει το σύνολο των δυτικών προαστίων στα επίπεδα της περυσινής χρονιάς.

> Ο ΠΑΟΚ διαθέτει τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, τον Άνταμ Σμιθ των 104 πόντων, και εκεί ακριβώς σταματάμε διότι η 6άδα των ξένων συμπληρώνεται από παίκτες (Λιούις, Μπεστ, Εγκεζέκε, Νόουλς) που βοηθούν από ελάχιστα ως καθόλου. Πώς ν’ αποτραπεί μετά το ναυάγιο στη Ρόδο (87-66); Αντιστρόφως ανάλογη η πορεία από το ποδοσφαιρικό τμήμα.

> Ξεχάστε τα μαγικά ραβδιά, ο Νίκος Βετούλας δεν κρατάει τέτοιο. Ήταν λογικό κι επόμενο μια ομάδα με ρόστερ 6άδας (Μαυροκεφαλίδης, Μπαρτ, Χαραλαμπόπουλος, Τζόουνς, κλπ) ν’ αρχίσει να ρολάρει στο παρκέ όταν βρήκε σταθερές. Η τρίτη σερί νίκη του Ιωνικού, επί της Λάρισας, ήταν η συνέχεια των όσων προηγήθηκαν τα προηγούμενα δύο ΣΚ. Κι ας μην ήρθε με επιβλητική εμφάνιση. Για τον Πατρινό κόουτς ήταν “η πιο σημαντική”, διότι “τα παιδιά έδειξαν αυταπάρνηση σέ ένα παιχνίδι ” που δεν πήγε όπως το είχαμε σχεδιάσει”.