Δυο πρωταγωνιστές που θα μπορούσαν να μην είναι καν στο ΝΒΑ
Το 1-1 στη σειρά Νάγκετς-Μπλέιζερς δεν αφορούσε τους γνωστούς. Αυτούς που συνηθίζουν να διαμορφώνουν αποτελέσματα. Ξεχώρισε ένας τύπος, για τον οποίον ο προπονητής του είπε πως θα πήγαινε στον πόλεμο μαζί του και ένας, ο οποίος πέρυσι τέτοια εποχή είχε χαρακτηριστεί garbage player.
Το δεύτερο παιχνίδι των Νάγκετς με τους Μπλέιζερς τοποθετήθηκε σε αυτά που προτείνονται, για όποιον έχει πρόβλημα αϋπνίας. Δεν παύει όμως, να έγινε σε αυτό το 1-1 της σειράς, να ‘έπεσαν’ κορμιά και να αναδείχθηκαν παιδιά, για τα οποία δεν ακούς/διαβάζεις συχνά. Θα ήταν αμαρτία να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πρόκειται για δυο παίκτες που θα μπορούσαν να μην παίζουν καν στο ΝΒΑ -πόσω μάλλον στα playoffs. Το μόνο που χρειάστηκαν ήταν να αποφασίσουν ότι θα τα καταφέρουν.
Νο-Dame Time
Tις ώρες που ακολούθησαν τον πρώτο ημιτελικό, ο Ντάμιαν Λίλαρντ ήταν αγκαλιά με το iPad του και μελετούσε όσα είχαν γίνει στο 121-113 των Νάγκετς. Δηλαδή, το πώς έχασαν οι Μπλέιζερς, μολονότι είχαν 52% στα σουτ, πώς Νίκολα Γιόκιτς διηύθυνε την ‘ορχήστρα’, πώς το δικό του γκρουπ έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο και τελικά πώς εκείνος θα έκανε τα δικά του στον δεύτερο αγώνα.
Όταν έγινε το τζάμπολ, τα ξημερώματα θα έλεγες ότι θα είχε τη λύση για κάθε πρόβλημα. Τελικά, είχε 14 πόντους που προήλθαν από 17 σουτ (1/7 τρίποντα), 4 ασίστ και 3 λάθη. Το Πόρτλαντ ωστόσο, νίκησε (97-90) και ισοφάρισε τη σειρά. Πώς;
Σε τέτοιου είδους παιχνίδια χρειάζεται δυνατή, ομαδική προσπάθεια, κάποιους τύπους να κάνουν κάποια μεγάλα plays
Σε αυτούς δεν θα μπορούσε να ανήκει ο Μο Χάρκλες, αφού τέθηκε νοκ άουτ με βαρύ διάστρεμμα, στη δεύτερη περίοδο. Και όταν λέμε ‘βαρύ’, εννοούμε ‘βαρύ’.
Ποιοι έμειναν να εκμεταλλευτούν τους δυο και τρεις παίκτες που έστελνε τον Ντένβερ πάνω στον Λίλαρντ;
> Ο CJ ΜακΚόλουμ των 20 πόντων, 6 ασίστ και της ηγετικής παρουσίας στο τελευταίο εξάλεπτο.
> Ο Ζακ Κόλινς, o oποίος ‘καθάρισε’ για την άμυνα στη ρακέτα. Ήταν ένας από τους λόγους που ο Γιόκιτς είχε 16 πόντους, με 7/17 σουτ -μαζί με 14 ριμπάουντ και 7 ασίστ, με τους νικητές να του αρνούνται τις ευκαιρίες, τη στιγμή που ο δεύτερος προορισμός των Νάγκετς για πόντους (ο Τζαμάλ Μάρεϊ) είχε 6/18 σουτ και στο ‘φεύγα’ είχε και τραύμα στο γοφό.
> Ενα παιδί που είχε χαρακτηριστεί πέρυσι ‘garbage player’. Ήταν τότε που αρνήθηκε να μπει στο τέταρτο παιχνίδι των Καβς -όπου άνηκε- με τους Ράπτορς, για τα τελευταία λεπτά -αφότου είχε ζήσει μια κάκιστη σειρά αγώνων.
Ο Ρόντνι Χουντ είχε ζητήσει συγγνώμη, αλλά ξέρεις τι λένε για τις συγγνώμες: ό,τι είπαν και όταν χτύπησε το τηλέφωνο που κρατούσε φίλαθλος, μετά την αποβολή του με δεύτερο ‘ταυ’, τον Γενάρη του 2018. Τιμωρήθηκε με 35.000 δολάρια και ζήτησε άλλη μια συγγνώμη.
Εν πάση περιπτώσει, μετά την αποχώρηση του ΛεΜπρον Τζέιμς από το Κλίβελαντ, είχε χρόνο συμμετοχής, αλλά δεν έκλαψε κανείς με όσα έκαναν οι ‘Ιππότες’. Την τελευταία ημέρα λοιπόν, της περιόδου των ανταλλαγών τους χτύπησαν την πόρτα οι Μπλέιζερς, για να ζητήσουν τον 26χρονο σμολ φόργουορντ/σούτινγκ γκαρντ και να αποκτήσουν ένα μεγαλύτερο βάθος στα ‘φτερά’.
Στα δεδομένα ήταν πως ο τύπος αυτός είχε καλύτερο σουτ από τους Χάρκλες και Τέρνερ -είχε καλύτερο τρίποντο και τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το σώμα του για να νικήσει πιο κοντούς αμυντικούς από κοντά και από τη μέση απόσταση.
Το παπιγιόν που φόρεσαν όλα τα μέλη του τεχνικού τιμ του Πόρτλαντ ήταν για τον Γιον Γιμ, προπονητή υπεύθυνο για την εξέλιξη των παικτών και για τα videos, ο οποίος είχε πρόσφατα αυτοκινητικό ατύχημα, υπέστη κάταγμα στο πόδι και τραύμα στο θώρακα. Ο Γιμ είναι αυτός που καθιέρωσε την “Bow Tie Wednesday” που ‘χει γίνει παράδοση για τους κόουτς των Μπλέιζερς.
Ο Χουντ δεν ήταν ακριβώς εξολοθρευτής στην άμυνα, είχε όμως, το μήκος που χρειαζόταν για να κάνει αξιοπρεπή δουλίτσα -και δη απέναντι σε μικρότερους γκαρντ. Ο Στοτς λοιπόν, είχε μόλις αποκτήσει έναν παίκτη που μπορούσε να μπει στη ‘δεύτερη γραμμή’, παρέα με τον ΜακΚόλουμ ή να αντικαταστήσει τον Χάρκλες στο ‘3’, στην starting five.
Χωρίς τον Χάρκλες, αυτή ήταν η μέρα του. Ξεζούμισε την ευκαιρία: σε 27 λεπτά συμμετοχής, είχε 15π., με 5/11 σουτ (το πιο ενδιαφέρον ήταν αυτό από τη γωνία, στα 2.02” για το τέλος, που έφτασε τη διαφορά στο +10), χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην άμυνα.
Για την ακρίβεια, έκανε ό,τι περίμενε ο Στοτς από εκείνον -και οι Καβς πέρυσι, χωρίς όμως, να ζήσουν τη χαρά: “Μας έδωσε παραγωγή από τον πάγκο”. Εκείνος εξήγησε ότι “ οι Νάγκετς με παίζουν ένας εναντίον ενός στο post. Μου αρέσουν οι πιθανότητες που ‘χω” και που… μάλλον δεν θα απολαύσει στο τρίτο παιχνίδι. Αλλά με αυτόν τον τύπο ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος.
Η Νο23 επιλογή του 2014 NBA draft από τους Τζαζ, είχε καταφέρει να εξελιχθεί σε go to guy στους “Μορμόνους”, στα 4 χρόνια που έμεινε εκεί. Στα καλύτερα του ήταν οι 27 πόντοι στο καλάθι των Ουόριορς, το Δεκέμβρη του 2017.
Το video που είδες είναι αυτό στο οποίο καταφεύγει κάθε φορά που δεν νιώθει καλά. Το ‘έλιωσε’ όταν ήταν στο Κλίβελαντ (τον πήρε για την ώθηση που λέγαμε από τον πάγκο, με τους Τζαζ να τον δίνουν γιατί ο Ντόνοβαν Μίτσελ είχε ξεπεράσει τις προσδοκίες που είχαν), όπου δεν θύμισε σε τίποτα την εποχή του στη Γιούτα.
Ως μέλος ρόστερ που διεκδικούσε τις υψηλότερες διακρίσεις -στο ρόστερ του ΛεΜπρον Τζέιμς-, έδειχνε να φοβάται να δοκιμάσει ένα σουτ και τελικά έφτασε στο σημείο να μη σηκώνεται από τον πάγκο. Εκτός και αν ο Τάιρον Λου ήθελε κάποιον να ‘γεμίσει’ το χρόνο. Έτσι προέκυψε το ‘δεν μπαίνω’, στη σειρά με το Τορόντο.
Όταν ένιωσε πως ‘χάνεται’, ζήτησε τη βοήθεια ανθρώπων που τον ήξεραν. Μίλησε με ασίσταντ της Γιούτα και με το παιδικό του είδωλο -και μετέπειτα συμπαίκτη του- Τζο Τζόνσον.
“ Ο Ρόντνι έχει το πλήρες ‘πακέτο’: είναι αθλητικός, μπορεί να σουτάρει, να δημιουργήσει” είχε πει το είδωλο, “ στη δουλειά μας όμως, υπάρχουν μικρά πράγματα που τα αποκαλούμε ‘quote-unquote cheats’. Τα μαθαίνεις όπως περνούν τα χρόνια. Αν τα διδαχθεί νωρίς στην καριέρα του, θα γίνει πολύ καλύτερος”.
Για να ανέβει επίπεδο, ο Χουντ έκανε κι ατομικές με τον Φιλ Χάντι -των Καβς-, στο χειρισμό της μπάλας, το σουτ και τη φυσική κατάσταση. Έκανε ό,τι μπορούσε. Μαζί και τη διαχείριση της συνθήκης ότι μπορεί να έμπαινε για 2-3 λεπτά. “ Έπρεπε να μάθω να είμαι ο εαυτός μου, όποτε με καλούσε ο προπονητής”. Κάτι που στην αρχή δεν ήταν εύκολο.
Από το 2016 δεν παίζει μόνο για πάρτη του. Παίζει και για να θρέψει την οικογένεια του, τη σύζυγο του, Ρίτσα (γνωρίστηκαν στο Duke), τον 3χρονο Ρόντνι Τζούνιορ και τα -ενός έτους- δίδυμα Ριτς και Ράιλι. Παίζει για να τιμήσει τον πατέρα του, Ρίκι Σίνιορ, επικεφαλής του Boys & Girls Club στο ανατολικό Mississippi, που απασχολεί τουλάχιστον 400 παιδιά κάθε χρόνο, με κύριο σκοπό να μείνουν μακριά από τους δρόμους.
Όταν δεν ήταν καλά, όταν είχε διαδοχικούς τραυματισμούς και καμία θέση στο ρόστερ των Καβς, οι γονείς του (ο Ρίκι και η Βίκι) είχαν κάνει κάνει το Μεριντιάν-Σολτ Λέικ Σίτι (2.790 χιλιόμετρα) σε Παγκράτι-Κολιάτσου για να τον βοηθήσουν να μη ‘βυθιστεί’ στην άβυσσο του μυαλού του.
Θέλαμε να ξέρει πως στη ζωή του υπάρχει μια σταθερή και είναι η οικογένεια του. Όπου και αν είναι, όπου και αν παίζει, η αγάπη μας είναι δεδομένη. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για εκείνον, γιατί σε ό,τι κάνει βάζει την καρδιά του.
Στο Πόρτλαντ βρήκε μια κατάσταση, που όπως είπε στις αρχές του Απρίλη ” θέλω να συνεχίσω να τη ζω. Αμφισβήτησα πολύ τον εαυτό μου, αλλά από την ημέρα που πήγα στους Μπλέιζερς τον ξαναβρήκα”. Και φαίνεται.
Πάμε σε έναν άλλον παίκτη, για τον οποίον ο Μάικ Μαλόουν είπε πως θα πήγαινε μαζί του και στον πόλεμο: τoν Τόρι Κρεγκ.
Στις αρχές της δεύτερης περιόδου συγκρούστηκε με τον Ζακ Κόλινς, πάτησε το πόδι του Μόντε Μόρις και έπεσε στο παρκέ. Έμεινε εκεί για κάποια λεπτά, το αίμα έρεε και χρειάστηκε βοήθεια για να αποχωρήσει. Έγινε γνωστό πως έπαθε ρινική συγκόλληση. Άρα λογικά δεν θα έπρεπε να τον ξαναδούμε στο ματς. Τον είδαμε, καθώς επέστρεψε στο σημείο που η παρέα του χρειαζόταν ενέργεια, στην τρίτη πράξη. Έβαλε τη μάσκα του, μπήκε και έζησε το standing ovation.
Στα τελευταία δευτερόλεπτα της βραδιάς, έπειτα από βολή ο Ενές Καντέρ -ο οποίος επίσης ήταν εξαιρετικός για το Πόρτλαντ- έπεσε πάνω στον ήδη πληγωμένο Κρεγκ, που έπεσε ξανά στο παρκέ. Ο Τζαμάλ Μάρεϊ πήγε προς το μέρος του Τούρκου να ζητήσει εξηγήσεις, με τον τελευταίο να λέει ότι ‘ο Γιόκιτς με έσπρωξε προς το μέρος του Τόνι’ και να τον επιβεβαιώνει το ριπλέι.
Αυτό που ωστόσο, δεν γνώριζαν πολλοί για τον 28χρονο σμολ φόργουορντ/σούτινγκ γκαρντ που ξεκίνησε τη διαδρομή του από τη South Carolina και έγινε ΝΒΑer μέσω Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας (αγωνίστηκε εκεί από το 2014 όταν δεν τον επέλεξαν στο NBA draft έως και το 2017) ήταν πως είχε επιβιώσει αυτού.
Είχε συμβιβαστεί πλήρως με την ιδέα να παίζει για το υπόλοιπο της ζωής του ‘ στα ωραία μέρη που ήμουν, με τον ήλιο και τη θάλασσα‘. Είχε σκεφτεί πως δεν υπήρχε πιθανότητα να ζήσει το όνειρο του, οπότε προσπαθούσε να ‘βγάλει’ ό,τι περισσότερο μπορούσε, από αυτό που είχε. Τη σεζόν 2016-17 στην NBL ήταν και ο Τέρενς Φέρκιουσον, ο οποίος μετά το σχολείο αποφάσισε να μην ακολουθήσει την πεπατημένη. Προτίμησε τους Adelaide 36ers από τα κολέγια που τον ήθελαν, με συνέπεια να κάνουν το ταξίδι δεκάδες scouts του ΝΒΑ για να τον δουν -πριν επιλεγεί στο Νο21 του 2017 NBA draft.
Ο Κρεγκ αγωνιζόταν στους Brisbane Bullets ” και στα μεταξύ μας παιχνίδια, φρόντιζαν να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα“. Σε ένα είχε 30 πόντους. Κάποιοι ‘κατάσκοποι’ έγραψαν και το δικό του όνομα, στο μπλοκάκι. Έτσι τον έμαθαν οι Νάγκετς, τον κάλεσαν στο Summer League, πήγε και τη συνέχεια τη βλέπεις.
Photos: Associated Press
