Μπασκόνια-Παναθηναϊκός: Το κατά Ιωάννη άγριο ξέσπασμα δεν αρκεί
Η ανάγκη για αυτοβελτίωση είναι μεγάλη στον Παναθηναϊκό, ο οποίος άφησε το ματς με την Μπασκόνια να του ξεφύγει με συνέπεια το 93-72 στη Βιτόρια να είναι αναπόφευκτο.
Ο Παναθηναϊκός είχε χάσει 9 από τα 12 ματς στην αφιλόξενη έδρα της Μπασκόνια. Κακή παράδοση, ομολογουμένως. Μόνο τα δύο εξ αυτών, βέβαια, με διψήφια διαφορά. Ποτέ άλλοτε με μεγαλύτερη από 20. Συνέβη το βράδυ της Πέμπτης, απόρροια του 93-72 και της έκτης ήττας του στα πρώτα οκτώ παιχνίδια του στην Euroleague. Συντριβή θα πεις δικαίως. Με επιμέρους 27-14 των γηπεδούχων στην τέταρτη περίοδο, το οδυνηρό φινάλε στη Βιτόρια έμοιαζε να έρχεται μοιρολατρικά. Δεν θα έπρεπε. Το 69-58, από το πέμπτο εύστοχο τρίποντο του δαίμονα Βιλντόσα, ήρθε με 9’31”΄ν’ απομένουν για τη λήξη. Χρόνος άπλετος για ενεργοποίηση ενστίκτων. Ουδέποτε όμως οι ‘πράσινοι’ έβγαλαν αντίδραση. Παράδοση άνευ όρων σ’ έναν αντίπαλο που στις τρεις νίκες του μέχρις εδώ μόνο μια φορά είχε σκοράρει περισσότερους από 77 πόντους.
Βρίσκοντας 14 παραπάνω από τον εφετινό μέσο όρο της η ομάδα του Ιβάνοβιτς εξασφάλιζε αυτομάτως το ξεκάθαρο πλεονέκτημα για τη νίκη, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι διαθέτει την τέταρτη αποδοτικότερη άμυνα της διοργάνωσης (75.3 πόντοι) και άρα θα πίεζε πολύ για το λάθος. Πόσο μάλλον έναν Παναθηναϊκό που ερχόταν από τα 19 χαμένες μπάλες στη Βαλένθια. Σε τόσα πολλά λάθη οι παίκτες του Βόβορα δεν υπέπεσαν. Τα 14 πάντως ήταν πάνω από τα όσα συνηθίζουν να κάνουν στα παιχνίδια τους ως τώρα (12.1). Το χειρότερο; Οι γηπεδούχοι τα εκμεταλλεύτηκαν ένα προς ένα και βρήκαν 29 πόντους – τους 15 στον αιφνιδιασμό.
Κάποια ισορροπία θα ήταν δυνατόν να φέρει η ανεπτυγμένη δημιουργία των ‘πρασίνων’. Υστέρησαν όμως ξανά και δεν ξέφυγαν από το φράγμα των 16. Ο Σαντ-Ρος μοίρασε 6 τελικές πάσες και ο Νέντοβιτς άλλες 5, αλλά ως εκεί. Το εμφανές πρόβλημα ήταν η άμυνα που συνολικά οι πρωταθλητές Ελλάδας αδυνατούσαν να παίξουν στους κινητήριους μοχλούς της Μπασκόνια. Μόνος του ο Χένρι έδωσε 12 ασίστ, τις μισές όλης της ομάδας του, όταν ο ίδιος κι άλλοι τρεις συμπαίκτες του τέλειωσαν με διψήφιο αριθμό πόντων. Ο Πίτερς δεν σταμάτησε να τιμωρεί (4/5) ως ένας μονοδιάστατος αλλά αποτελεσματικός catch and shoot παίκτης που βγάζει το ψωμί του εκτελώντας για τρεις, ο Γκεντράιτις έκλεβε και κάρφωνε στον αιφνιδιασμό και ο Τζεκίρι αστόχησε σ’ όλο κι όλο ένα σουτ – από μέση απόσταση (5/6).
Αφήνοντας τους γηπεδούχους να ‘χουν 71% στα δίποντα και σχεδόν 50% στα τρίποντα ήταν ανέφικτο για τον Παναθηναϊκό είτε να εκμεταλλευτεί το ορμητικό ξεκίνημα του 2-10 είτε να εξαργυρώσει κάθε καλό διάστημα που τη μία τον έφερε στο +1 (31-32, 14’49”) και την άλλη στο -1 (50-49, 24’38”). Σε κάθε τέτοια οριακή κατάσταση ακολουθούσε ένα κενό απόδοσης, έλλειψη συγκέντρωσης και συνεννόησης. Ο Μακ δεν ήταν ωφέλιμος αυτή τη φορά, εκβιάζοντας ορισμένες καταστάσεις, ο Μποχωρίδης δεν βρήκε στόχο σε 5 προσπάθειες, ο Παπαγιάννης δοκίμαζε για τρεις κι έχανε κάρφωμα, ενώ τα 6 λάθη του Νέντοβιτς χάρισαν έξτρα κατοχές σε μια Μπασκόνια που όταν στριμωχνόταν έβρισκε τη διέξοδο σ’ όσα της χάριζαν απλόχερα οι ‘πράσινοι’.
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου των 17 πόντων δεν άντεξε και υποστήριξε στο φινάλε πως “παίζουμε χάλια“. Ναι μεν απέφυγε να χρεώσει προσωπικές, διότι “δεν μπορώ να δείξω με το δάχτυλο συμπαίκτες του“, ήταν όμως σαφέστατος όταν συμπλήρωνε ότι “πρέπει να μαζευτούμε, γιατί αυτή η εικόνα δεν αξίζει στο σύλλογο. Όταν το λέμε 100 φορές στην προπόνηση και δεν γίνεται στο γήπεδο, υπάρχει πρόβλημα“. Και μάλιστα βαρβάτο, που πρέπει να λυθεί πρώτα εσωτερικά και κατόπιν στο παρκέ. Για να μην χαθεί και ο εντός έδρας αγώνας με την Μπάγερν.