Αυτοί είναι οι επόμενοι ηγέτες της Εθνικής

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ κέρδισε τους Πολωνούς και γλίτωσε την ολοκληρωτική ταπείνωση. Όπως σωστά έγραψε και ο Σωτήρης Γεωργίου, αμέσως μετά το παιχνίδι δεν σκοτώσαμε και κανένα θηρίο. Δεν δικαιούμαστε να πανηγυρίζουμε που βρισκόμαστε στους "16" του Ευρωμπάσκετ, αλλά τουλάχιστον γλιτώσαμε την ολοκληρωτική ταπείνωση.

Με όσα είδαμε να συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωση τις δηλώσεις του Αντετοκούνμπο που έφεραν την απάντηση του Παπαπέτρου, δημιουργήθηκε ο φόβος του τι θα συμβεί αν αποκλειστούμε από τους Πολωνούς. Φτάσαμε στο σημείο να παίξουμε τελικό για να μπούμε στους "16" του Ευρωμπάσκετ με τους Πολωνούς, καταφέραμε και κερδίσαμε και απλά προχωράμε με τον αναστεναγμό πως γλιτώσαμε τα χειρότερα.

ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Έχουμε δει στο παρελθόν πολλές διοργανώσεις με την Εθνική μας να τα πηγαίνει άψογα στην φάση των ομίλων και στο σημαντικό χιαστί να τα θαλασσώνει. Μπορεί ακούγοντας τους ανθρώπους του χώρου να νομίζεις πως είμαστε συνηθισμένοι στις επιτυχίες, στην πράξη, όμως, προερχόμαστε από συνεχόμενες σφαλιάρες στις μεγάλες διοργανώσεις. Και ειδικά αυτή η αποστολή βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο.

Σε μία εποχή που όλοι περιμένουμε τον Γιάννη Αντεντοκούνμπο, να οδηγήσει την Εθνική μας σε επιτυχίες, κάτι που σημαίνει πως πρέπει να αλλάξουμε και το στιλ μπάσκετ που ακολουθούμε, τελικά ο άσος του Μιλγουόκι δεν είναι παρών.

Μακάρι να κάνω λάθος και η Εθνική μας να δώσει μάχη για τα μετάλλια, πιστεύω, όμως, πως ο ρεαλιστικός στόχος αυτής της αποστολής είναι να επιστρέψει στην Ελλάδα με όσο γίνεται μεγαλύτερη αξιοπρέπεια. Να δώσουμε την μάχη μας στην Κωνσταντινούπολη και να γυρίσουμε, αν όχι ενωμένοι, σε ένα κλίμα που δεν θα είναι "πολεμικό".

Στον αθλητισμό, έχουμε δει παράξενα πράγματα, αλλά μιλώντας ορθολογικά, μία ομάδα που δεν σέβεται καν την χρησιμότητα του προπονητή, δεν είναι δυνατόν να πετύχει.

ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Η πρώτη υπεύθυνη για την εικόνα που δείξαμε στα γήπεδα της Πολωνίας είναι η Ομοσπονδία. Όταν φτάνεις στο σημείο να έχεις την ομάδα δίχως προπονητή μέχρι τις παραμονές της προετοιμασίας, πραγματοποιείς συνέντευξη Τύπου για τους χορηγούς και δηλώνεις "δεν έχουμε προπονητή έχουμε παίκτες", είναι σα να προεξοφλείς και τη συνέχεια. Δεν γίνεται να πετύχεις με αυτήν τη νοοτροπία.

Ο προπονητής, που γνωρίζει πως θα οδηγήσει μια Εθνική σε ένα τουρνουά, χρειάζεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να κάνει τα πλάνα του και να σιγουρευτεί για τις επιλογές του. Διάστημα που μπορεί και επιβάλλεται να χρησιμοποιήσει για να κάνει τα ταξίδια στις πόλεις που παίζουν οι διεθνείς, τους οποίους σκέφτεται να καλέσει.

Να συζητήσει μαζί τους, να δημιουργήσει μία καλή μεταξύ τους σχέση και να είναι έτοιμος για ό,τι προκύψει στην διαδρομή. Πόσο μάλλον αυτή την εποχή, που έχουμε μία Εθνική που έχει δεχτεί πολλές σφαλιάρες και πρέπει να αλλάξουμε το στιλ μπάσκετ που παίζουμε.

Αυτό δεν συνέβη και απλά βιώσαμε τα αποτελέσματα μίας ομάδας που ανακοινώνει προπονητή την τελευταία στιγμή.

ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΙΣΣΑ

Ο Κώστας Μίσσας είναι ο τελευταίος που έχει την ευθύνη. Του ζήτησαν να αναλάβει την Εθνική ομάδα λίγο πριν από το ξεκίνημα της προετοιμασίας και δέχτηκε. Πίστεψε πως θα έχει στη διάθεση του τον Γιάννη Αντεντοκούνμπο και πήρε την απόφαση να κάνει αυτός πρώτος αυτό που ορίζει η λογική και δεν έκανε ο Φώτης Κατσικάρης.

Να χτίσει δηλαδή την Εθνική γύρω από τα "θέλω" του Αντεντοκούνμπο. Η πρώτη εντολή που μάθαμε, ήταν "ριμπάουντ, η μπάλα στον Γιάννη και παίζουμε γρήγορα". Ο Αντετοκούνμπο, όμως, δεν ήρθε, τα πλάνα κατέρρευσαν και δίχως να φταίει ο Μίσσας η αποστολή που είχε στα χέρια του, έμοιαζε αυτοκτονική.

ΚΑΛΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, είναι πως έχει πολλούς παίκτες που έχουν αξία, αλλά δεν έχουν και ξεκάθαρη διαφορά ποιότητας ο ένας με τον άλλον. Παιδιά που κάνουν σημαντική καριέρα, όμως όχι ως πρωταγωνιστές αλλά ως ρολίστες.

Είναι δύσκολο σε μία Εθνική να υπάρχει ιεραρχία όταν δεν είναι ξεκάθαρο το ποιοι είναι οι ηγέτες της. Στο ρόστερ που έχει στα χέρια του ο Μίσσας δεν υπάρχουν προσωπικότητες, αθλητές που να επιβάλουν με την παρουσία τους και μόνο τον ρόλο τους. Όταν υπάρχουν Γκάλης, Γιαννάκης, Χριστοδούλου, Φασούλας, Σπανούλης, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι και εύκολα αποδεκτοί.

Το δύσκολο και για τον προπονητή αλλά και για τους αθλητές, είναι να βρεθούν οι ρόλοι όταν δεν υπάρχει κάποιος να ξεχωρίζει.

Στην Εθνική ομάδα που έχει στα χέρια του ο Μίσσας, όλοι ψάχναμε για το ποιος θα βγει μπροστά, αλλά και όλοι ήθελαν να το κάνουν.

Όταν στην περιφέρεια υπάρχουν οι Σλούκας, Καλάθης, Μάντζαρης, Παππας, αθλητές που είναι κοντά σε αξία με αδυναμίες και πλεονεκτήματα, είναι δεδομένο πως όλοι ζητάνε τον πρώτο λόγο και δεν θα συμβιβαστούν εύκολα με μικρή συμμετοχή και στην ήττα θα υπάρχει γκρίνια. Την ίδια δυσκολία έχει και ο προπονητής, που ψάχνεται μέχρι να φτιάξει τις ισορροπίες. Και όταν ο προπονητής έχει αναλάβει τελευταία στιγμή, ο χρόνος που έχει να παλέψει με τις σκέψεις του είναι λιγότερος.

ΒΓΗΚΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΛΟΥΚΑΣ, ΚΑΛΑΘΗΣ

Και εδώ έρχεται το παιχνίδι με την Πολωνία, να φαντάζει σαν μία καινούρια αρχή. Καθώς η εκπληκτική εμφάνιση των Σλούκα, Καλάθη οδήγησε τον Μίσσα να τους κρατήσει όσο άντεχαν στο γήπεδο και αυτόματα οι ρόλοι μοιράστηκαν.

Τα "μπες βγες" σταμάτησαν, η Εθνική βρήκε δύο παιδιά που βγήκαν μπροστά και οι υπόλοιποι πήραν συγκεκριμένους ρόλους. Στο τέλος μπορεί να θεωρείται φυσιολογικό που κερδίσαμε τους Πολωνούς, η Εθνική μας όμως με αυτήν τη μορφή δεν έχει μάθει να κερδίζει και για να βάλουμε κάτω ακόμα και τους Πολωνούς χρειάστηκε υπέρβαση.

Δεν νικήσαμε πιάνοντας τα στάνταρ μας, αλλά επειδή οι Σλούκας, Καλάθης έκαναν το πιο παραγωγικό παιχνίδι που έχουν κάνει στην καριέρα τους ως παίκτες της Εθνικής και χρειάστηκε να έχουμε 13/20 τρίποντα 65% ευστοχία.

BIG PAPPA

Στα προηγούμενα παιχνίδια, αντιμετωπίσαμε μεγάλο θέμα στην θέση "5" στην άμυνα στα πικ εν ρολ, αλλά και στην αντιμετώπιση των αντιπάλων. Αν ρίξουμε μία ματιά στα στατιστικά, τη νίκη μάς έφεραν τα καλά 16 λεπτά του Παπαγιάννη. Το τεχνικό επιτελείο αποφάσισε να αιφνιδιάσει ξεκινώντας χωρίς 5άρι, με πεντάδα ειδικών συνθηκών.

Ήταν ένα πλάνο που είχε αποφασιστεί για πιο επιθετική άμυνα, παίξαμε 11 λεπτά με τον Αγραβάνη 5άρι κάποια λεπτά στο ξεκίνημα, αλλά και μέσα στο παιχνίδι, σε αυτό το διάστημα χάσαμε 2 πόντους.

Αμυντικά δεν μας βγήκε, απλά ήμασταν σε εκείνο το σημείο εύστοχοι στην επίθεση και μαζεύαμε ό,τι χάναμε στην άμυνα. Στα 12.43 που έπαιξε ο Μπουρούσης, χάναμε με 6 πόντους, αλλά στα 16.01 που χρησιμοποιήθηκε ο Παπαγιάννης κερδίσαμε 26 πόντους.

Ο Big Pappa, όπως τον βάφτισε ο Βαγγέλης Ιωάννου, σκέπασε τα καλάθια και η δική του συμμετοχή έκανε την διαφορά στην άμυνα και σε συνδυασμό με την μεγάλη βραδιά των Σλούκα, Καλάθη και την συνολική ευστοχία που είχαμε, καταφέραμε να ξεφύγουμε.

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΟΙ

Με τους Πολωνούς, εκτός από την πρόκριση στους 16, κερδίσαμε κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Έγινε πιο ξεκάθαρη η ιεραρχία και πιο διακριτοί οι ρόλοι, είναι κάτι που πρέπει να το κρατήσουμε με την Λιθουανία. Απέναντι σε μία ομάδα που θέλει να τρέχει και ξέρει να το κάνει πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος και σκληρός.

Αν μείνουμε και εύστοχοι θα παλέψουμε, αν όχι ας δεχτούμε την ήττα με αξιοπρέπεια. Έτσι κι αλλιώς, δεν έχουν γίνει από την ηγεσία αυτά που έπρεπε για να πετύχει η συγκεκριμένη αποστολή, οπότε δεν έχουν λόγο οι παίκτες να τσακώνονται μεταξύ τους.