Αργεντινή-Γαλλία: Ο εξωγήινος Λουίς Σκόλα έδειξε πώς γίνεται
Η Αργεντινή είχε θαυμαστή συνέπεια στην άμυνα, από την αρχή έως το τέλος του ημιτελικού με τη Γαλλία. Όσο οι 'τρικολόρ' πνίγονταν στο άγχος τους, ο Λουίς Σκόλα έδειχνε πώς γίνεται η δουλειά την κρισιμότερη στιγμή.
Ο προπονητής και ειδήμων των advanced statistics, Χρήστος Μαρμαρινός, σχολιάζει στο Contra.gr τους ημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019. Μετά το σχόλιο του για το Ισπανία-Αυστραλία, διαβάστε τι είχε να επισημάνει για το 80-66 της Αργεντινής επί της Γαλλίας.
Τα πρώτα λεπτά ήταν καθοριστικά, ως προς την επιθυμία των Αργεντινών να θέσουν τον… τόνο. Ο Λουίς Σκόλα έκανε δύο coast to coast και στην τρίτη επίθεση, επιτυχημένο ποστάρισμα. Έπειτα από αυτά, ήταν βέβαιο πως όλοι οι συμπαίκτες του θα δώσουν και την τελευταία ικμάδα ενέργειας και στοχοπροσήλωσης. Η είσοδος του Αλμπισί άλλαξε την άμυνα των Γάλλων (χαρακτηριστική η φωτογραφία που ακολουθεί) και μαζί με την ενέργεια του Λεσόρ απέκτησε πρόβλημα η επίθεση των ‘γκαούτσος’ -οι οποίοι στην άμυνα ήταν από την αρχή, όλοι, συνεπείς.
Όταν αυτοί οι δύο κουράστηκαν, η ‘αλπισελέστε‘ είχε δυο τρόπους για να ολοκληρώνει τις επιθέσεις. Ο ένας ήταν το ανοιχτό γήπεδο, στο οποίο ήταν πολύ καλή όταν έβρισκε την ευκαιρία και η άλλη τα ποσταρίσματα του Σκόλα στον Εμ Μπαγιέ και τον Γκομπέρ. Ο 39χρονος Αργεντινός νίκησε τον καλύτερο αμυντικό του ΝΒΑ και τον παίκτη της Καρσίγιακα με το σώμα του (το τοποθετούσε ιδανικά) και το μυαλό του (τους ‘έπαιρνε’ φάουλ). Οι Γάλλοι είχαν και πολύ κακό σουτ. Έως τον ημιτελικό είχαν 45% στα τρίποντα. Στο πρώτο ημίχρονο του σημερινού ματς μέτρησαν 2/13. Κάποιες επιλογές ήταν καλές, αλλά όσο περνούσε η ώρα γίνονταν κακές.
(όσα είχε να πει ο Μανού Τζινόμπιλι, που είναι στο γήπεδο, για το πρώτο ημίχρονοι)
Η πολύ καλή άμυνα, με την ενέργεια να είναι στο τέρμα, της Αργεντινής συνεχίστηκε και στην τρίτη περίοδο (60-48), διάστημα στο οποίο η Γαλλία πήγε στο παιχνίδι με πολλή ντρίμπλα. Συνέπεια αυτών ήταν να τεθεί τελείως εκτός παιχνιδιού ο Γκομπέρ. Δεν υπήρχε αλληλουχία με τις μόλις 7 ασίστ, έως το 30′ (κατά μ.ο. οι ‘τρικολόρ’ είχαν 20 τελικές πάσες ανά ματς) να είναι άκρως ενδεικτική του τι έκαναν οι παίκτες του Βενσάν Κολέ, ο οποίος δοκίμασε ό,τι μπορούσε να δοκιμάσει μήπως και βρει τη λύση.
Δηλαδή, έβαλε δίπλα στον Γκομπέρ διάφορους, με την ελπίδα ότι ο σωστός συνδυασμός θα απελευθέρωνε τον NBAer, έπαιξε και με δυο ψηλούς κάτι που δεν συνηθίζει, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να βρει τους γκαρντ που θα έκαναν την ειδοποιό διαφορά -καθώς οι Φουρνιέ και ΝτεΚολό είχαν βγει εκτός ρυθμού, από τους Αργεντινούς. Προφανώς και τίποτα δεν είχε τελειώσει, καθώς η Γαλλία παρέμενε εξόχως άστοχη, πράγμα που σήμαινε πως αν έμπαιναν τα σουτ (6/24 τρίποντα έως το 30′), αμέσως θα άλλαζαν οι ισορροπίες.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο φάνηκε πιο έντονα η αγωνία των ηγετών της διαδρομής των Γάλλων έως τους ‘4’ του κόσμου να βρουν λύσεις. Μόνο που άγχος τους έγινε τόσο εμφανές που έκανε ό,τι επιχειρούσαν αναποτελεσματικό. Κυρίως βέβαια, επιχειρούσαν τρίποντα (από τα 20 που είχαν ως μέσο όρο στα προηγούμενα ματς, είχαν 28 στα μέσα της δ’ πράξης). Και έδειχναν κουρασμένοι. Την ίδια ώρα, ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης του γηπέδου (Λουίς Σκόλα) το πήρε πάνω του στο φινάλε. Μέσα στο καλάθι είχε ‘φτωχό’ ποσοστό (μπροστά σε μεγαλόσωμους αντιπάλους). Δεν το εκβίασε. Βγήκε προς τα έξω και έκανε από εκεί δουλειά.
