Αυτή ήταν η καλύτερη ever βραδιά του Γιάννη Αντετοκούνμπο

Η αναμέτρηση της Δευτέρας (25/11) με τους Τζαζ στο Μιλγουόκι δεν επρόκειτο να είναι άλλη μία ημέρα στη δουλειά για τους Μπακς. Στις 9 Νοεμβρίου οι ‘μορμόνοι’ ήταν η τρίτη ομάδα, η μόνη από τη Δυτική Περιφέρεια, που είχαν νικήσει εφέτος τα ‘ελάφια’ (103-100), η τελευταία πριν από το αήττητο σερί των επτά αγώνων και μάλλον αυτή που ως το νέο ραντεβού με τους Λος Άντζελες Κλίπερς των Λέοναρντ-Τζορτζ, στις 7 Δεκεμβρίου, θα μπορούσε να τους απειλήσει.

“Δεν θέλαμε να χάσουμε δεύτερη φορά από την ίδια ομάδα. Θέλαμε εκδίκηση“, θα δήλωνε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αμέσως μετά το 122-118 στο ‘Fiserv Forum’.

Δείτε πώς ακριβώς ήρθε το +4 και μαζί το ‘franchise record’ ύστερα από τη σεζόν 2001-02. Ούτε καν το περυσινό 60-22 περιείχε σε κάποια στιγμή του 8 σερί επιτυχίες.

Ο Κουίν Σνάιντερ, μια αυθεντία της άμυνας και της στοχοπροσήλωσης, που μιλάει με τους παίκτες του μια δικιά τους γλώσσα, ήταν βέβαιο πως θα παρατάξει στη μάχη κάθε αντιαρματικό όπλο που διέθετε για να κρατήσει χαμηλά τον εν ενεργεία MVP. Με ενοχλήσεις στον αστράγαλο τού έλειπε (ξανά) ο Γάλλος σέντερ Ρούντι Γκομπέρ, ο δις καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος. Αυτός ο θηριώδης τύπος των 216 εκατοστών και άνοιγμα χεριών 236 εκατ, ο οποίος όσο βρίσκεται στο παρκέ χαρίζει ασφάλεια στα μετόπισθεν των Τζαζ, καθώς δέχονται 7.5 λιγότερους πόντους απ’ όσους σκοράρουν (108.6 έναντι 101.3), τη στιγμή που εν τη απουσία του χάνουν με 3.7 (101.4 έναντι 105.1). Πάντα όμως έχει κάποιον άλλον να θυσιαστεί και να κάνει τη δουλειά, είτε λέγεται Ίγκλις και Ντέιβις είτε Μπράντλι και Ο’Νίαλ.

Ο Μάικλ Κόνλεϊ ομολόγησε ότι “επιστρατεύσαμε τα πάντα απέναντί του. Ρίξαμε πάνω του τον καθένα. Δημιουργήσαμε νταμπλ-τιμς και παιχνίδι εξουδετέρωσης εκτός της ρακέτας. Πήγε στη γραμμή των φάουλ. Όταν άρχισε να ευστοχεί απ’ έξω, το έκανε πολύ πιο δύσκολο. Προσπαθήσαμε να πάρουμε τα ριμπάουντ και να τον κρατήσουμε μακριά. Ήταν τόσο ψηλός και τόσο μακρύς“. Απηύδησε, δικαιολογημένα, ο άνθρωπος.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είχε δειλιάσει στιγμή, τιμώντας σταθερά το ‘ψωμί’ του. Βέβαια “δεν θα πω ψέματα ότι δεν εντυπωσιάστηκα“, παραδέχθηκε, βλέποντας τον εαυτό του να τελειώνει τον αγώνα με 50 πόντους, 14 ριμπάουντ και 6 ασίστ. Το ESPN, στο recap του αγώνα, ανέφερε πως ήταν “ένα από τα πιο επιβλητικά παιχνίδια της καριέρας του“. Λάθος, λάθος, λάθος. Το 17ο διαδοχικό double-double ήταν η πιο εξελιγμένη έκδοση του αδάμαστου εαυτού του – μέχρι το νέο update του λογισμικού.

Στους 50 πόντους είχε φτάσει άλλη μία φορά – σε ήττα των Μπακς από τους Σίξερς, επαναλαμβάνοντας την επίδοση του Μάικλ Ρεντ και κυνηγώντας τις 10 του Τζαμπάρ αμφότεροι ως Μπακ. Ακόμη μία επίσης είχε 17 εύστοχα σουτ, ανεξαρτήτως προσπαθειών. Τουλάχιστον 14 ριμπάουντ είχε συλλέξει σε δεκάδες παιχνίδια, υπερβαίνουν τα 50 στο σύνολο. Οι 6 ασίστ (που έδωσαν 16 πόντους) είναι απλώς μια καθημερινότητα, ιδίως απ’ όταν στο Μιλγουόκι πλαισιώθηκε από σούπερ σουτέρ. Ωστόσο όταν όλα αυτά επαναλαμβάνονται στο ίδιο παιχνίδι και αναμειγνύονται με τα ΜΗΔΕΝ ΛΑΘΗ από έναν παίκτη που ορίζει το 35.7% των επιθέσεων της ομάδας του κατά την τρέχουσα σεζόν (με αύξηση των 4.3 ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με πέρυσι) αντιλαμβάνεστε το μέγεθος του κατορθώματος. Αντέχει.

Όλοι κι όλοι τρεις παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ, τουλάχιστον απ’ όταν καθιερώθηκε η καταμέτρηση των λαθών (1978-79), έχουν κατορθώσει στο ίδιο βράδυ να έχουν 50+ πόντους και 10+ ριμπάουντ χωρίς να υποπέσουν σε κάποιο ολίσθημα (πάσα, βήματα, επιθετικό, οτιδήποτε άλλο χρεώνεται ως τέτοιο).

Μονάχα ένας όμως μέχρι σήμερα είχε και τουλάχιστον 5 τελικές πάσες. Ο ένας, ο high, ο Μάικλ Τζόρνταν. Ο ‘MJ’ ήταν 26 ετών και 259 ημερών όταν στις 3 Νοεμβρίου του 1989 και σε αγώνα με τους Καβαλίερς διάνθιζε την κυριαρχική παρουσία του με 54 πόντους, 14 ριμπάουντ και 6 ασίστ.

“Είναι σπουδαίο κομπλιμέντο να είσαι ο επόμενος μετά τον Μάικλ Τζόρνταν. Ξεκάθαρα είναι ένας από τους καλύτερους του σπορ“, συμπλήρωνε ο Γιάννης, αλλά αυτό που τον ένοιαζε περισσότερο ήταν “πως ήμουν αποφασιστικός. Όταν είσαι αποφασιστικός, δεν πουλάς την μπάλα“.

Αυτό ακριβώς ήταν ο Γιάννης του δεύτερου μισού. Οι Μπακς έχαναν 57-48, αλλά οι Τζαζ δεν ήταν σε θέση να προβλέψουν τον τυφώνα που θα ‘ρθει από τ’ ανατολικά. Ο Αντετοκούνμπο μέτρησε 18 πόντους, 5 ριμπάουντ και 5 ασίστ σε μια από τις πιο παραγωγικές περιόδους που έχει παίξει ποτέ, με συνέπεια το 42-26 των ‘ελαφιών’ και την πλήρη αναστροφή των δεδομένων. “Στην τρίτη περίοδο σταθήκαμε όρθιοι και παίξαμε καλά στις δύο πλευρές του παρκέ. Κάναμε πολλά κοψίματα. Σημαντικότερο ήταν, απέναντι σε μια καλή ομάδα, πως καταφέραμε να βάλουμε κάποια σουτ. Ήμουν πολύ χαρούμενος με την τρίτη περίοδο“, υποστήριξε ο Μάικ Μπουντενχόλτζερ, ο οποίος προτίμησε να μοιράσει τα credits της επιτυχίας.

Γνώριζε πολύ καλά ο κόουτς του Μιλγουόκι ότι χωρίς τους 32 πόντους με 10/18 σουτ, τα 11 ριμπάουντ και τις 5 τελικές του ‘Greek Freak’ μετά την ανάπαυλα τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο στο φινάλε. Με τον Έλληνα διεθνή στο παρκέ οι Μπακς τέλειωσαν στο +19! “Για κάποιο λόγο είναι ο MVP“, ισχυρίστηκε χωρίς ίχνος δισταγμού ή ανασφάλειας ο Ντόνοβαν Μίτσελ. Το αυταπόδεικτο είπε, τίποτα παραπάνω.

Τα 10/18 σουτ του Αντετοκούνμπο από την επανέναρξη του αγώνα συνδυάστηκαν 3/4 τρίποντα. Το τελευταίο για το 108-105. Κομβικό. Τον άφησαν ελεύθερο, τους τιμώρησε αμείλικτα.

Όταν έχοντας ήδη 48 πόντους στήθηκε για βολές νόμιζε πως είχε ήδη σκοράρει 50+. Ευτυχώς. Γιατί “ενδεχομένως θ’ αγχωνόμουν και θα τις έχανα αμφότερες“, ανέφερε γελώντας αργότερα. Μ’ αυτές έκανε το 120-113. Οι Τζαζ έφτασαν στο -2 μ’ ένα γρήγορο 5-0 και απέκτησαν άλλη μια, έσχατη, ευκαιρία. Ο Μπρουκ Λόπεζ σταμάτησε τον Μίτσελ στην προσπάθεια που έκανε και ο Κόνακτον διαμόρφωσε από τη γραμμή το τελικό αποτέλεσμα.

Διότι “στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει είναι η νίκη“, όπως κατέληξε ο Γιάννης.