5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον μοναδικό πρίγκιπα NBAer

Δεν θέλω να κοιτάς μόνο τους πόντους. Δηλαδή, δες τους για να 'χεις μια συνολική εικόνα, αλλά αν ανήκεις στους θιασώτες του αθλήματος που λέγεται μπάσκετ, θα σε παρακαλέσω να μη μείνεις μόνο στο πόσους πόντους έβαλε ο κάθε παίκτης των Μπλέιζερς στο 111-98 επί των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ. Παρεμπιπτόντως, η σειρά είναι πια στο 3-1. Δηλαδή, το Πόρτλαντ θέλει άλλη μια νίκη για να βρεθεί στην επόμενη φάση. Και υποθέτω ότι θυμάσαι πως είναι η ομάδα που έχασε -με σοβαρό- τραυματισμό τον βασικό της σέντερ, έτσι;

Αν δούμε τι έχει να μας διδάξει η ιστορία, για αυτές τις στιγμές -της απώλειας βασικού 'κομματιού' του παζλ- αντιλαμβανόμαστε πως υπάρχουν δυο option: 1) καταρρέει το σύστημα, 2) παίζουν όλοι οι άλλοι πολύ καλύτερα, για να καλύψουν το κενό. Με μια πρώτη ανάγνωση, αυτό παραπέμπει σε εκτιμήσεις της Πυθίας 'ή θα βρέξει ή θα 'χει ήλιο'.

Δηλαδή, δυο εκ δια μέτρου αντίθετα πράγματα -δηλαδή, επί της ουσίας δεν υπάρχει πρόβλεψη. Μόνο που ο Τέρι Στοτς δεν στήριξε την καριέρα του στο χάρισμα να προβλέπει το μέλλον. Η δουλειά που έκανε με τους Μπλέιζερς δείχνει να ήταν πιο συνολική. Ο τύπος που είχε παίξει υπό τις οδηγίες του Τζορτζ Καρλ, πριν γίνει βοηθός του σε ουκ ολίγους πάγκους ήξερε καλύτερα από το να 'χει 3 παιδιά από τα οποία θα εξαρτάτο απόλυτα. Έφτιαξε ένα ρόστερ με βασικούς άξονες (φευ), αλλά και ρολίστες ικανούς να κάνουν περισσότερες από μια δουλειές.

Κάπως έτσι, είδε δυο φόργουορντ να 'καθαρίζουν' το τέταρτο παιχνίδι με τους Θάντερ. ΟΚ, οι Ντάμιαν Λίλαρντ και CJ ΜακΚόλουμ έβαλαν 51 πόντους (μαζί). Αλλά δεν ήταν αυτοί που έκριναν το αποτέλεσμα. Ήταν δυο άλλα παιδιά: ο Αλ Φαρούκ Αμινού (19π., 9 ριμπ.) και ο Μορίς Χέρκλες (15π., 10 ριμπ.).

Το σύνολο των πόντων που έδωσαν ήταν μεγαλύτερο του διπλάσιου από εκείνο του τρίτου ματς -αυτό που 'πήρε' η Οκλαχόμα Σίτι. Δεν ασχολήθηκαν βέβαια, μόνο με το σκοράρισμα. Έκαναν και άλλες δουλίτσες. Και οι δυο είχαν τα μάτια τους στον Πολ Τζορτζ, των 38 πόντων κατά μ.ο. στα 4 παιχνίδια με τους Μπλέιζερς, στη regular season. Τα ξημερώματα είχε 32 πόντους μεν, με 8/21 σουτ δε. Έκανε και 4 λάθη, με τον Χέρκλες να του ρίχνει 3 τάπες και να του κλέβει την μπάλα δυο φορές. Αν τον ρωτάς, το καλύτερο που έκανε ήταν οι 4/4 βολές -στην τελευταία περίοδο-, δεδομένου ότι όλη τη σεζόν είχε από αυτήν τη γραμμή 67.1%.

Η κύρια αποστολή του Αμινού, στον οποίον θα μείνουμε λίγο παραπάνω, ήταν να εκμεταλλευτεί την ελευθερία που του έδινε η αμυντική προσήλωση των Θάντερ στους Λίλαρντ (εκίνησε με 0/6 και 7 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, έβαλε 15 στην τρίτη περίοδο) και ΜακΚόλουμ (10/20 σουτ, συμπεριλαμβανομέν των 5/9 τριπ.).

Από τα 9 σουτ που πήρε από την περιφέρεια, έβαλε τα 4 και έκανε season high. Το πρώτο το έβαλε στα 37'' του ματς, έπειτα από πάσα που του έδωσε ο Ενές Καντέρ. Ακολούθησε μια άνετη φάση στο transition “και έπειτα από αυτές τις προσπάθειες, ήξερα πως θα 'χω καλή μέρα”. Ας τον γνωρίσουμε.

1) Η καλύτερη συμβουλή που του έδωσαν ποτέ

O Aμινού ξέρει και ότι 'δεν πρέπει ποτέ να 'ψηλώνεις' πολύ, όπως δεν πρέπει να 'πέφτεις' πολύ. Αυτή είναι η πιο σημαντική συμβουλή που μου έχουν δώσει, για το ΝΒΑ. Μια μέρα μπορεί να είσαι starter, την άλλη ρεζέρβα, μπορεί να τεθείς εκτός, να επιστρέψεις. Για αυτό χρειάζεται να 'χεις κάτι άλλο ως λόγο ύπαρξης. Όταν έρχεσαι στη λίγκα, το μόνο που κάνεις, το μόνο που ξέρεις είναι το μπάσκετ. Αλλά τα πράγματα δεν πάνε πάντα όπως θες. Οφείλεις να είσαι έτοιμος για όλα. Να 'χεις μια απάντηση, για ό,τι συμβεί'. Ο δικός του σκοπός έγινε η κόρη του, που σήμερα είναι 4 χρόνων. “Δεν τη νοιάζει τι γίνεται στον κόσμο. Μόνο να παίξει. Με βοηθά να αδειάζω το μυαλό μου”.

2) His Royal Highness

O Al-Farouq Aminu γεννήθηκε στην Ατλάντα, της Τζόρτζια. Είναι γιος του Aboubakar Aminu και της Anjirlic Aminu -αμφότεροι αρχιτέκτονες, αμφότεροι απόγονοι Νιγηριανών βασιλέων. Όπως εξήγησε το 2018, σε podcast του NBC Sports 'τα τελευταία χρόνια έμαθα πόσο σημαντικός ήταν ο Βασιλιάς, παππούς μου για την ιστορία της Νιγηρίας. Βοήθησε ότι επισκέφτηκα τη χώρα. Νόμισα πως ήταν Βασιλιάς σε μέρος με 200-300 κατοίκους. Είχε εκλεγεί το '60 -μετά την ανεξαρτησία της Νιγηρίας και για αυτό ξεχώρισε- και ήταν στο πόστο και το '70. Είναι super cool. Έχουμε δρόμο με το όνομα μας -όταν μου το είπε ο πατέρας μου, νόμισα πως με κοροϊδεύει. Όταν πήγα δεν πίστευα τι έβλεπα, συμπεριλαμβανομένου του τεράστιου σπιτιού'. Έκανε φιλανθρωπικό ίδρυμα, μέσω του οποίου βοηθά τη χώρα καταγωγής του, όπου επίσης διοργανώνει basketball camp από το 2016.

O 28χρονος, ο οποίος είχε επιλεγεί στο 2010 NBA draft από τους Κλίπερς, στο Νο8 είχε αποκαλύψει τρία χρόνια νωρίτερα στο Sports Illustrated πως είναι πρίγκιπας. Είχε ενημερώσει και ότι το όνομα του σημαίνει 'ο αρχηγός έφτασε'. Το SI είχε ασχοληθεί τότε μαζί του, γιατί ήταν ο καλύτερος παίκτης του Norcross High School και στο Νο10 της 'τάξης' του, με double-double σε κάθε αγώνα της σεζόν. Δεν είχε δεσμευτεί ακόμα με το Wake Forest.

3) Στο κελί 33

Όταν μίλησε στο SI (το Δεκέμβρη του 2007) είχε ήδη συλληφθεί (τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου), αφού προηγουμένως μετείχε σε πυροβολισμό γυναίκας με αεροβόλο όπλο. Oι κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν ήταν 'επιδεινωμένη επίθεση' και 'πλημμέλημα ποινικής παράβασης'. Ήταν με δυο συμπαίκτες του (Prince Kent και Quintin Square), επιτέθηκαν στην 34χρονη Rebecca Baltich. Την πέτυχαν στο στομάχι και διέλυσαν το πίσω παράθυρο του αυτοκινήτου της.

Ο Aminu είχε παραδοθεί, αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 3.500 δολαρίων και η δίωξη τους έγινε ως ενηλίκων. Από το σχολείο του έλεγαν 'πρόκειται για νεαρό που δεν έχει κληθεί ποτέ στο γραφείο του διαιτητή. Τον ξέρουμε από 8 χρόνων. Δεν έχει δημιουργήσει ποτέ το παραμικρό πρόβλημα'. Δεν ήταν αυτός που πάτησε τη σκανδάλη. Ήταν εκείνος που απολογήθηκε εγγράφως στο θύμα. Το Wake Forest ενημέρωσε ότι θα περιμένει την ετυμηγορία πριν αποφασίσει τι θα κάνει μαζί του. Ομοίως και το Jordan Brand Classic. Αφότου παραδέχθηκε το λάθος του, συμφώνησε να περάσει 3 χρόνια υπό παρακολούθηση και να προσφέρει 120 ώρες κοινωνικής εργασίας.

4) Ο αδελφός του τον έκανε ό,τι είναι

Τα media αγνοούσαν την ύπαρξη του, τα πρώτα χρόνια του σχολείου, όταν ήταν στο Wesleyan School, ιδιωτική χριστιανική σχολή στα 20 μίλια βόρεια της Ατλάντα και στη μισή ώρα από το Norcross, όπου όταν πήγε είχε να τα βάζει κάθε μέρα με τον Gani Lawal. Δεν περνούσε ωραία. Αλλά δεν είχε και άγχος άμεσης ανταπόκρισης, αφού μετά τη μεταγραφή δεν μπορούσε να παίξει για μια σεζόν. “ Τότε κατάλαβα πόσο μου αρέσει το μπάσκετ. Μακριά από τον ανταγωνισμό των αγώνων ανανεώθηκε η διάθεση μου να παίζω”. Όταν πήρε το ΟΚ να αγωνιστεί, ήταν ένας από τους τέσσερις παίκτες της ομάδας του με διψήφιο αριθμό πόντων, για μέσο όρο. Είχε 64% στα σουτ και 33% από το τρίποντο. Το καλύτερο του ήταν άλλο: να είναι κοντά στο καλάθι.

Ο Γκάνι Λαβάλ (αριστερά), στη μέση ο KC Ρίβερς και δεξιά ο Αλαντέ, στο παιχνίδι Georgia Tech-Clemson για το Atlantic Coast Conference Tournament του 2009.

Ήταν ο πρώτος ριμπάουντερ (9.5 ανά αγώνα). Αυτό το χρωστά στον αδελφό του, τον τρία χρόνια μεγαλύτερο Alade (απόφοιτο της Georgia Tech) -και οι δύο είναι διεθνείς με τη Νιγηρία. “ Ήταν τα πάντα για εμένα. Ήταν το είδωλο μου. Ένας ευφυής τύπος που ήξερε από μικρός τι ήθελε να κάνει: να είναι επιτυχημένος. Eίμαι εδώ που είμαι, χάριν αυτού. Θα μπορούσε να παίξει και αυτός στο ΝΒΑ, αλλά κάποιες φορές έχει σημασία να είσαι στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή”.

Eίπε και πως όταν τελειώσει την καριέρα του, θέλει να κάνει με τον αδελφό του μια τουρνέ ' σε όσα μέρη έχει παίξει. Έχει γνωρίσει τόσες διαφορετικές χώρες και κουλτούρες (Σαλόν, Καρσίγιακα, Μπάνβιτ, Ανκάρα, Χάποελ Εϊλάτι, Αλ Ριάντι, Ναντέρ και από το καλοκαίρι του 2018 είναι στη Χάποελ Τελ Αβίβ), μου με έκανε να τις αγαπήσω από αυτά που μου έχει πει'.

Όταν άλλαξε σχολείο ο Al-Farouq, του είπε ο αδελφός του ' ξέρω ότι μπορείς να βάλεις 20 πόντους. Αλλά γιατί δεν παίρνεις 20 ριμπάουντ;'. Το σκοράρισμα μου ερχόταν φυσικά. Επικεντρώθηκα στα ριμπάουντ” που του έδιναν και εύκολα καλάθια. Ο προπονητής του, Eddie Martin είχε πει πως “δεν μπορώ να πω ότι είναι φόργουορντ, όπως δεν μπορώ να πω ότι είναι γκαρντ. Είναι συνδυασμός”.

Έγινε ηγέτης (23.1π., 11.2 ριμπ.) της κατάκτησης του πρωταθλήματος της πολιτείας, για τρίτη σερί χρονιά. Μετά πήγε στο Nike Invitational, το King James Shooting Stars Classic και στο αναπτυξιακό πρόγραμμα των εθνικών των ΗΠΑ. Ακολούθως είχε έλθει η ώρα να διαλέξει κολέγιο: είχαν συμφωνήσει με τον φίλο του, Τόνι Γουντς (ναι, αυτόν που ξέρεις από τη Νέα Κηφισιά, τον Πανιώνιο, τον Απόλλωνα) να πάνε στο ίδιο. Διάλεξαν το Wake Forest.

Την πρώτη μέρα στο Wake Forest, με τον Τάι Ουόκερ -στη μέση- και τον Τόνι Γουντς -αριστερά.

5) Θέλει να κόβει το κεφάλι του φιδιού

Σε συνέντευξη στο NBC Sports είχε ομολογήσει ότι η άμυνα “ είναι ο τρόπος που 'χω να επηρεάζω το παιχνίδι. Πολλές φορές αναλαμβάνω τον καλύτερο επιθετικό της αντίπαλης ομάδας. Είναι το κεφάλι του φιδιού και έχω την ευκαιρία να το κόψω. Σκέφτομαι πάντα πως αν καταφέρω να τον αποτρέψω από το να βάλει έστω έναν παραπάνω πόντο, μπορεί αυτό να κρίνει υπέρ μας το αποτέλεσμα. Η δουλειά που έχω να κάνω, μου προσφέρει το συναίσθημα της ολοκλήρωσης”.

Ο Αμινού είναι ο καλύτερος περιφερειακός αμυντικός των Blazers και εκ των καλύτερων του ΝΒΑ. Οι αντίπαλοι που 'χουν την ατυχία να τον βρίσκουν μπροστά τους, μετρούν 25.6% από το τρίποντο (πέρυσι είχαν 34.6%). Δεν τα πάει άσχημα και από πιο κοντά. Φέτος περιόρισε τον ΛαΜάρκους Άλντριτζ στο 33.3%, ενώ τον ανέλαβε σε 43 κατοχές. Γενικά, είναι ο τύπος που θα κυνηγήσει κάθε μπάλα -που είναι προς διεκδίκηση-, αυτός που θα διεκδικήσει ό,τι είναι στον αέρα και ανεξάρτητα από το όνομα και το status του τύπου που 'χει απέναντι του, θα θέλει πάντα να του 'κόψει' τους περισσότερους δυνατούς πόντους -ενίοτε με τάπες από αυτές που δεν γίνονται πόστερ, αλλά δίνουν νίκες.

Photos: Associated Press