2 λόγοι που οι Ουόριορς θα περάσουν δύσκολα

Οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριος απήλαυσαν μια από τις μεγαλύτερες παύσεις εργασιών που έχει ζήσει ποτέ φιναλίστ του ΝΒΑ πριν ταξιδέψουν για τον Καναδά, για τον πρώτο τελικό. Οι Τορόντο Ράπτορς είχαν δουλειές μέχρι πριν λίγες ημέρες. Αποδείχθηκε πως η αργία εξακολουθεί να είναι μητέρα πάσας πάσης κακίας. Ή κάπως έτσι!

Το ΝΒΑ ζήτησε από το Τορόντο –που ευτυχώς είναι από τον Καναδά– να απομακρύνει τον Drake από την πρώτη γραμμή. Το Τορόντο απάντησε ‘όχι’, με το ΝΒΑ να έρχεται σε απευθείας επικοινωνία με τον πρεσβευτής του οργανισμού του Καναδά για να του πει ‘προσπάθησε να είσαι χαλαρός’.

Ο Drake λοιπόν, κάθισε κανονικά στη θέση του και -κακώς αν με ρωτάς- ξαναέγινε τίτλοι σε διάφορα media, που για κάποιον διεστραμμένο λόγο δεν αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στο πώς έγινε το 1-0 των Ράπτορς επί των Ουόριορς (118-109). Εμείς θα κάνουμε ακριβώς αυτό.

Η αφιέρωση στον πατέρα του

Την Πέμπτη 30/5 διάβασες πως ο Καγουάι Λέοναρντ δεν είναι ο πολυτιμότερος παίκτης των “Πτερόσαυρων”, διότι αν δεν υπήρχε ο Βινς Κάρτερ, το πιθανότερο είναι η ομάδα του Καναδά να κινείτο σε βαρετή, αδιάφορη (και πολλές άλλες λέξεις από στερητικό ‘α’) φάση, ακόμα.

Την Παρασκευή 31/5, δηλαδή σήμερα, θα διαβάσεις πως ο Λέοναρντ δεν ήταν και ο πολυτιμότερος παίκτης της ιστορικής νίκης. Ήταν το παιδί που προοριζόταν για ιερέας, ευρύτερα γνωστός ως Πασκάλ Σιακάμ. Ο Καμερουνέζος αφιέρωσε τη νίκη στον πατέρα του, που του επέτρεψε να αλλάξει τη μοίρα του και να μη αφοσιωθεί στο Θεό -εξ ου και μπορούμε να τον βλέπουμε τώρα στα παρκέ.

Στην ScotiaBank Arena πάτησαν τύποι όπως ο Λέοναρντ, ο Στεφ Κάρι, ο Κλέι Τόμπσον κλπ, κλπ. Το γεγονός ότι ο Σιακάμ (32 πόντοι, με έντεκα σερί εύστοχα σουτ πριν τελειώσει με 14/17) ήταν ο καλύτερος, προφανώς λέει πολλά. Πολλώ δε αν σκεφτείς πως ο Λέοναρντ είχε 5/14 σουτ (23π, 8 ριμπ., 5 ασίστ) και ο Κάιλ Λόουρι 2/9.

“Του έκανα πλάκα πριν λίγες ημέρες. Στη ρούκι μου χρονιά κάναμε σουτάκια μαζί. Ήταν τόσο κακός που οι περισσότερες προσπάθειες ολοκληρώνονταν με δικά μου ριμπάουντ και καρφώματα. Αυτό που βλέπετε είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειά“.

Η δήλωση που διάβασες -για τον Σιακάμ-, ανήκει στον Φρεντ ΒανΒλιτ, ο οποίος παρεμπιπτόντως έδωσε 15 πόντους, με 5/8 σουτ και επανήλθε -μετά τη γέννηση του γιου του και τον αποσυντονισμό του στο παρκέ. Ο point guard που κάνει όλα τα μικρά πράγματα (το λες αμυντικό ‘ογκόλιθο’), ήταν αυτός που έβαλε ίσως το πιο κρίσιμο σουτ, στα 3.20 για το τέλος και ενώ οι Ουόριορς είχαν βρεθεί στο -10 (109-98).

Πίσω στο ‘πιο καλά κρυμμένο μυστικό’ που ‘χε γράψει το The Ringer τον τελευταίο μήνα του 2018, όταν άρχιζε το training camp των Ράπτορς, πίσω στον Σεπτέμβρη του 2018, το φαβορί για τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη της χρονιάς, ο οποίος πρωτοέπιασε μπάλα του μπάσκετ στα χέρια του στα 18, ήταν ένας γρήγορος, δυνατός φόργουορντ από το Καμερούν.

Δεν ήταν starter. Έγινε στην πορεία της θεαματικής σεζόν του Τορόντο και fast forward στα ξημερώματα, έγινε ο MVP του πρώτου φετινού τελικού.

Οι γηπεδούχοι -και έχοντες το πλεονέκτημα της έδρας- χρωστούν το 1-0 στην άμυνα που έπαιξαν στο μισό γήπεδο, στο transition παιχνίδι τους και φυσικά στον ‘Spicy P’, που ήταν ο πρωταγωνιστής του 131-128 των Ράπτορς επί των Ουόριορς -στην παράταση-, στην πρώτη τους συνάντηση για τη regular season (29/11/2018).

Ήταν ο απρόβλεπτος παράγοντας για τους “Πολεμιστές”, όπως έτρεχε και σκόραρε με όλους τους πιθανούς τρόπους. Τότε έλεγαν πως έκανε ό,τι έκανε, γιατί έλειπε ο -τέσσερις φορές μέλος της All-Defensive Team και καλύτερος αμυντικός του 2017- Ντρέιμοντ Γκριν.

Σημείωση: ο Στιβ Κερ έχει χαρακτηρίσει τον Πασκάλ Σιακάμ ως “Ντρέιμοντ Γκριν στα νιάτα του”, για να εξηγήσει την πληθώρα όσων μπορεί να προσφέρει και στις δυο άκρες του γηπέδου.

Στο δεύτερο ματς της κανονικής περιόδου, ο Γκριν έπαιξε και περιόρισε τον Σιακάμ στους 3 πόντους, σε 21 κατοχές. Oι Ράπτορς πάλι νίκησαν (113-93) και το σχόλιο ήταν “εντάξει μωρέ, στην κανονική περίοδο όλα γίνονται”. Προφανώς, αλλά κάτι λένε και για τη συνέχεια.

Φτάσαμε έτσι στον πρώτο τελικό, με τον Γκριν -εκ των καλύτερων ‘Πολεμιστών’ στη φετινή postseason- να αναλαμβάνει πάλι τον Καμερουνέζο και vice versa. Ένα θα σου πω: ο ‘παλιός’ πέρασε πολύ δύσκολα.

Μολονότι έδωσε 10 πόντους, 10 ριμπάουντ και 10 ασίστ, την κύρια δουλειά του δεν την έκανε. Για αυτό και είπε πως “πρέπει να βγάλω τον Σιακάμ εκτός της σειράς. Αυτή είναι δική μου αποστολή. Όλοι είδατε πως η άμυνα μας στο transition ήταν τραγική. Τον άφησα όμως, να βρει ρυθμό στο πρώτο δεκάλεπτο. Αυτό δεν πρέπει να ξαναγίνει“. Μένει να δούμε το πώς, αν σκεφτείς πως στο πρώτο ματς ο Σιακάμ τον νίκησε σε ό,τι δοκίμασε, με τα πράγματα να απλοποιούνται όταν ο σταρ των Ουόριορς φορτώθηκε με φάουλ.

Όταν είχε την μπάλα ο Λέοναρντ πήγαιναν δυο ‘Πολεμιστές’ πάνω του -για να κόψουν τα pick and roll και τις διεισδύσεις. Ένας ήταν ο Ιγκουοντάλα, ο οποίος έφυγε με τραύμα από το παιχνίδι. Αν δεν μπορεί να παίξει στον δεύτερο τελικό, θα τον αναλάβει ο Γκριν. Οπότε… κάτι λείπει.

Εκτός και αν καταφέρει να παίξει ο Κέβιν Ντουράντ στον τρίτο τελικό -γιατί στον 2ο θα είναι πάλι εκτός. Το βέβαιο είναι πως εδώ που φτάσαμε, το Γκόλντεν Στέιτ τον χρειάζεται.

Ας υποθέσουμε πως οι Σιακάμ, Γκασόλ, ΒανΒλιτ και Ντάνι Γκριν δεν γίνεται να παίξουν στα διαδοχικά επόμενα ματς , όπως στην πρεμιέρα των τελικών. Πράγμα που δεν το λες και αδιανόητο. Αυτό που έγινε σαφές τα ξημερώματα είναι ότι οι Ουόριορς δεν θα δουν προκοπή, ‘εξαφανίζοντας’ μόνο τον Λέοναρντ. Χρειάζονται άλλη προσέγγιση.

Για την ακρίβεια ΠΡΕΠΕΙ να βρουν άλλη προσέγγιση. Κάτι που μπορούν να κάνουν (έχουν πει πως όσα χρόνια κυριαρχούν, έχουν έλθει αντιμέτωποι με όλα), αλλά για να υπάρξει διάρκεια και άρα αποτέλεσμα, χρειάζονται και τον Ντουράντ. Διαφορετικά, χρειάζονται τέσσερα ‘μαγικά’ παιχνίδια των Κερ και Τόμπσον και όλων στην άμυνα, για τέσσερα ματς σε έξι προσπάθειες.

Ο Στιβ Κερ χρησιμοποίησε 12 παίκτες, με την ελπίδα να κρατήσει φρέσκα τα ‘πρώτα βιολιά’, αλλά μετά τα όσα έγιναν χθες δύσκολα θα συνεχίσει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Βλέπεις, όλοι οι Ράπτορς έδωσαν κάτι στην άμυνα (έκλεισαν τους χώρους των Ουόριορς), αλλά και στην άλλη άκρη.

Για παράδειγμα, ο Μαρκ Γκασόλ ήταν ο τύπος που έδωσε στους συμπαίκτες του, αυτά που ο Κερ λέει “dare shots”. Το σχόλιο του Ισπανού -που είχε και 20 πόντους-, ήταν “dare, no dare, αν είσαι ελεύθερος, σουτάρεις”. Αυτό έγινε και αυτό θα ξαναγίνει.