Ο Ζίκο δεν ξεπούλησε τη Celica που κέρδισε το '81 και την οδηγεί ακόμα
Από το 1980 ως το 2014 η Toyota υπήρξε επίσημος χορηγός του Intercontinental Cup. Όλα αυτά τα χρόνια, όποιος κέρδιζε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη έφευγε και με ένα αυτοκίνητο. Κάποιες φορές ο νικητής προχωρούσε στην πώληση του και μοιραζόταν τα χρήματα με τους συμπαίκτες του. Όχι όμως ο Ζίκο.
Ο Ζίκο ήταν ο παίκτης του αγώνα, όταν η Φλαμένγκο νίκησε με σκορ 3-0 τη Λίβερπουλ στην Ιαπωνία το 1981 για το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Εκείνο το Man of the Match για τον Βραζιλιάνο μαέστρο συνοδεύτηκε και από ένα ξεχωριστό έπαθλο. Μια Toyota Celica, δώρο της ιαπωνικής ευκαιρίας αυτοκινήτων, που περίμενε τον Ζίκο στο National Stadium του Τόκιο. Η αξία της τότε υπολογίζεται στις 9.000 ευρώ.
Το εκπληκτικό της υπόθεσης είναι πως ο Βραζιλιάνος έχει στην κατοχή του και οδηγεί στους δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο το συγκεκριμένο μοντέλο μέχρι σήμερα, 40 χρόνια μετά την ημέρα που το κέρδισε! "Έχω δεχθεί πάρα πολλές φορές προτάσεις για να πουλήσω την Celica, αλλά ποτέ δεν πέρασε απ' το μυαλό μου αυτή η προοπτική. Είναι ένα μεγάλο τρόπαιο, μια φανταστική ανάμνηση. Είναι η πιο σημαντική διοργάνωση που έχει κερδίσει η Φλαμένγκο μέχρι σήμερα. Το αυτοκίνητο είναι σπίτι και δουλεύει πολύ καλά, όλα είναι νορμάλ. Και θα μείνει υπό την κατοχή μου για όσο ζω", υποστήριξε χαρακτηριστικά ένας από τους μύθους του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.
Από το 1980 ως το 2014 η Toyota υπήρξε επίσημος χορηγός του Intercontinental Cup, που σήμερα έχει δώσει τη θέση του στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Όλα αυτά τα χρόνια, όποιος κέρδιζε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη, έφευγε και με ένα αυτοκίνητο. Κάποιες φορές ο νικητής προχωρούσε στην πώληση του και μοιραζόταν τα χρήματα με τους συμπαίκτες του. Όχι όμως ο Ζίκο.
"Η Toyota ήθελε να φέρω το αυτοκίνητο στην Βραζιλία, εξαιτίας της απαγόρευσης εισαγωγών εκείνη την περίοδο. Και εγώ πραγματικά ήθελαν να πάρω μαζί μου την Celica σαν τρόπαιο". Όμως η νομοθεσία στη Βραζιλία σχετικά με τις εισαγωγές ήταν πολύ αυστηρή και έμοιαζε σχεδόν απίθανο για τον Ζίκο να πάρει το αυτοκίνητο στην πατρίδα του. Στο διάστημα 1976-1990 μονάχα όσοι δούλευαν σε πρεσβείες μπορούν να έχουν οχήματα από το εξωτερικό.
"Για να πάρω την Celica σπίτι έπρεπε να ζητήσω την βοήθεια κάποιων ανθρώπων, όπως του υπουργού οικονομικών εκείνη την περίοδο, Φρανσίσκο Ντορνέλες, του προέδρου της κεντρικής τράπεζας, Κάρλος Λανγκόνι και του προέδρου της Φλαμένγκο από το 1977 ως το 1980, Μάρσιο Μπράγα", αποκάλυψε ο Ζίκο.
Ο Βραζιλιάνος τελικά βρήκε την άκρη το 1983, δύο χρόνια αφού είχε κερδίσει το αυτοκίνητο στον τελικό με τη Λίβερπουλ. Η περίοδος αναμονής ήταν μάλλον για καλό. Ο Ζίκο έπαιζε εκείνη την περίοδο στην Ουντινέζε και το αυτοκίνητο που παρέλαβε δεν ήταν αυτό που τον περίμενε στο National Stadium του Τόκιο - μια Celica ST. Αντίθετα του εστάλη η αναβαθμισμένη έκδοση, μια Celica 2.0 GT - το μοντέλο τρίτης γενιάς που διέθετε δίλιτρο κινητήρα, αποδίδοντας 145 ίππους.
Ο Ζίκο δεν οδήγησε το αυτοκίνητο μέχρι το 1985, όταν και επέστρεψε στο Ρίο. Για δύο χρόνια η Celica ήταν στα ασφαλή χέρια του αδερφού του, Εντού. Μέχρι σήμερα το 40 ετών όχημα έχει 'γράψει' 70.000 χιλιόμετρα και περιστασιακά εκτίθεται σε ποδοσφαιρικά μουσεία της Νότιας Αμερικής. Και ο Ζίκο ακόμη απολαμβάνει να βρίσκεται πίσω από το τιμόνι. Έστω κι αν έχει ένα παράπονο.
"Το τιμόνι δεν διαθέτει υδραυλικό σύστημα υποβοήθησης και είναι πολύ βαρύ. Έτσι όταν είμαι στη Βραζιλία και θέλω να κάνω προπόνηση με βάρη, κάνω βόλτες με την Celica".