Γιατί το Γαλλία-Αργεντινή ήταν το πιο σημαντικό ματς του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας

Το Contra.gr διαλέγει και παρουσιάζει τα 10 πιο σημαντικά ματς του 2018 από όλο το φάσμα των αθλημάτων. Πρεμιέρα με το Γαλλία-Αργεντινή, το ματς για τη φάση των '16' του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που διεξήχθη στις 30 Ιουνίου.

H Γαλλία έχει παίξει τόσο όσο για να τερματίσει στην κορυφή του τρίτου ομίλου του Παγκοσμίου Κυπέλλου με 7 βαθμούς. Έχει κερδίσει 2-1 την Αυστραλία στην πρεμιέρα με αυτογκόλ των αντιπάλων στο 81’, έχει κερδίσει με το φτωχό, αλλά αρκετό 1-0 το Περού στη δεύτερη αγωνιστική και έφερε 0-0 με τη Δανία, στο ματς που πιθανώς προκάλεσε τα περισσότερα χασμουρητά σε όλη τη διοργάνωση.

Η Αργεντινή από τη μεριά της έφτασε στους ‘16’ με τον τίμιο, αγχωμένο και αγχωτικό, αργεντίνικο τρόπο. Ισοπαλία στην πρεμιέρα απέναντι στην Ισλανδία, ξεγυρισμένη τριάρα από την Κροατία και νίκη στο 86’ απέναντι στη Νιγηρία, η οποία θα περνούσε στην επόμενη φάση, αν κρατούσε την ισοπαλία με την ομάδα του Μέσι.

Τι έλεγε το μομέντουμ και η κοινή λογική πριν τη σέντρα των νοκ-άουτ για τη φάση των ‘16’; Ότι η Γαλλία θα μπορούσε υπό (πολλές) προϋποθέσεις να βρεθεί στον τελικό, την ώρα που το ακλόνητο φαβορί της διοργάνωσης ήταν η Βραζιλία. Όσον αφορά την Αργεντινή, οποιοδήποτε βήμα από τους ‘16’ και μετά, θα θεωρούνταν μεγάλη επιτυχία σε μια ομάδα με κλίμα που μύριζε μπαρούτι και που χρειάστηκε ένα γκολ του Ρόχο για να περάσει στην επόμενη φάση.

Το 4-3 υπέρ της Γαλλίας, εκτός από το πιο χορταστικό ματς του τουρνουά, ήρθε με τέτοιο κινηματογραφικό, αλλά και βαθιά ποδοσφαιρικό τρόπο, που στο μυαλό μου είναι το ματς που ξεκλείδωσε τα πάντα για τους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές, αλλά και για τη μοίρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας.

Η σπίθα από το γκολ του Ντι Μαρία

Το ματς είχε ξεκάθαρο φαβορί και αυτό μιλούσε γαλλικά. Τα φαβορί βέβαια δεν σκοράρουν από τα χαρτιά, κι έτσι ο Εμπαπέ με μια κούρσα που ξεκίνησε πίσω από τη σέντρα και έμοιαζε να συμβαίνει με τηλεχειριστήριο, προσπέρασε το μισό πληθυσμό της Αργεντινής και κέρδισε το πέναλτι με το οποίο άνοιξε το σκορ ο Αντουάν Γκριεζμάν στο 13ο λεπτό. Σεβόμενες τη συντηρητική τους πορεία στη φάση των ομίλων, αμφότερες οι ομάδες ‘σκότωναν’ το χρόνο του πρώτου ημιχρόνου μέχρι το 41’, που ο Άνχελ ντι Μαρία εκτόξευσε την οβίδα (πολύ) έξω από την περιοχή και ξεκλείδωσε το κορυφαίο ματς της διοργάνωσης.

Ποια είναι τα δεδομένα στο ημίχρονο; Πρώτον, η Αργεντινή έρχεται από μια οικτρή εμφάνιση στους ομίλους. Δεύτερον, η Γαλλία είναι καλύτερη από την ομάδα του Σαμπαόλι, αλλά ο πίνακας του σκορ γράφει 1-1 μετά από 45 λεπτά. Ποια είναι η πρόβλεψη; Ένα γαλλικό γκολ που θα κρίνει, αργά ή γρήγορα, την πρόκριση στην 8άδα της διοργάνωσης.

Και επειδή το ποδόσφαιρο δεν καταλαβαίνει από τους νόμους των θνητών, το δεύτερο ημίχρονο ξεκινάει με κατά λάθος γκολ των Αργεντίνων. Γύρισμα του Μέσι, ο Μερκάδο βάζει το πόδι του στην πορεία της μπάλας και ξεγελάει τον Γιορίς. Πριν από δέκα αγωνιστικά λεπτά, εκεί γύρω στο 40’, η Αργεντινή βίωνε το αναμενόμενο. Στο 48’ προηγούνταν επί των λίγο μπλαζέ Γάλλων και το μομέντουμ έχτιζε σπίτι στο Μπουένος Άιρες.

Τα 15 λεπτά που θα έκριναν τα πάντα

Το μομέντουμ απειλεί να βάλει από μόνο του την μπάλα στα δίχτυα των Γάλλων και όπως πολύ καλά γνωρίζετε, δεν θέλει και πολύ για να στραβώσει ένα ματς οριστικά, ειδικά όταν είσαι το φαβορί και βλέπεις τον κόσμο να έρχεται ανάποδα με ένα γκολ που μπαίνει μια φορά στα τριάντα ματς (Ντι Μαρία) και άλλο ένα, που στο Football Manager ονομαζόταν ‘total fluke’.

To ‘1-3, τέλος, η Αργεντινή αναστήθηκε’ δεν ήταν και τόσο μακριά πια. Η ζωή λέει ότι στις καταστάσεις βίαιης ανατροπής του μομέντουμ χρειάζεται μια αντιστοίχως αναπάντεχη εξέλιξη που θα βάλει ξανά τα πράγματα στη θέση τους. Πριν παγιωθεί λοιπόν το προβάδισμα των Αργεντίνων (ουσιαστικά, πριν παγιωθεί το άγχος των Γάλλων για την ανατροπή), ο Παβάρ σκόραρε με ένα φοβερό σκροπ έξω από την περιοχή, ισοφαρίζοντας σε 2-2. Ούτε ο Γκριεζμάν, ούτε ο Εμπαπέ, ούτε ο Ζιρού.

To δεξί μπακ, Μπενζαμίν Παβάρ. Που είχε βάλει μόλις δύο γκολ στην επαγγελματική του καριέρα ως παίκτης της Στουτγκάρδης και κανένα με την εθνική. Από όλους τους παίκτες της Γαλλίας, ήταν αυτός με τις λιγότερες πιθανότητες να σκοράρει. Και σκόραρε. Και με τι τρόπο...

Η δυναμική γύρισε στα ίσια της και λίγα λεπτά μετά, ο Εμπαπέ εκμεταλλεύτηκε μια αναμπουμπούλα στην καρδιά της περιοχής των Αργεντίνων και νίκησε από κοντά τον τερματοφύλακα Αρμάνι για το 3-2 υπέρ των ‘τρικολόρ’.

Το παιχνίδι φλεγόταν, ήμασταν μάρτυρες του με διαφορά κορυφαίου 45λεπτου (όχι μόνο) του Μουντιάλ της Ρωσίας. Οι Αργεντίνοι έβλεπαν ξεκάθαρα ότι η υπέρβασή τους καταπνίγηκε. Ήταν ανθρωπίνως αδύνατον για την ομάδα του Σαμπαόλι να επιστρέψει για δεύτερη φορά. Ήδη η πρώτη της επιστροφή ήταν έξω από την ποδοσφαιρική λογική.

Με άλλη μια εξωγήινη κούρσα, ο Εμπαπέ βρέθηκε πλάσαρε με τη μία στο τετ-α-τετ του με τον Αργεντίνο τερματοφύλακα για το 4-2. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Γκριεζμάν σε μια φάση κοντά στο 80ό λεπτό που παρότι έχει τη δυνατότητα να φύγει μόνος για το 5-2, κρατάει την μπάλα κοντά στην πλάγια γραμμή και περιμένει. Μπορεί να το (παρα)βλέπω ρομαντικά, αλλά πιστεύω ότι ο Γκριεζμάν σεβάστηκε το μέγεθος και την ιστορία της Αργεντινής και γι' αυτό δεν προχώρησε.

Για την ιστορία, ο Αγκουέρο μείωσε στο τέλος των καθυστερήσεων μετά από φοβερή λόμπα-ασίστ του Μέσι για το τελικό 4-3. Ένα πολύ μεγάλο σκορ, που δεν θα ερχόταν ποτέ αν ο Ντι Μαρία δεν είχε ισοφαρίσει με το τρομερό του σουτ λίγο πριν την ανάπαυλα.

Η Γαλλία πήρε το πρώτο από τα τέσσερα σκαλπ των νοκ-άουτ. Μαζί με αυτά, κατέκτησε απολύτως δίκαια και το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το 1998.

(φωτογραφίες: AP Images/David Vincent, Thanassis Stavrakis, David Vincent)