Ο Νάτσο δεν θέλει να φύγει και γι' αυτό θα γίνει προπονητής της Ρεάλ

Ο πολυθεσίτης Νάτσο βρήκε επιτέλους τον ρόλο του στη Ρεάλ μετά από 15 άγονα χρόνια, που πάντα αρνιόταν να φύγει. Κι αυτό γιατί στο τέλος θα καταλήξει προπονητής των 'μερένγκες'. Το recap της Primera Division.

23 ΣΕΠ 2018

Προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα τη σεζόν 2010-2011, μαζί με τον Πάμπλο Σαράμπια. Ο Ζοζέ Μουρίνιο απαντούσε με αυτόν τον τρόπο στους 'ψιθύρους' (που αργότερα στην καριέρα του έγιναν... ουρλιαχτά, σε σημείο να βγάζει λίστα στις συνεντεύξεις Τύπου και να... απαγγέλλει ονόματα) που τον ήθελαν να παραβλέπει τη σημασία των νεαρών ταλαντούχων παικτών στο ρόστερ.

Μαζί με τον Νάτσο, στην ομάδα προστέθηκαν με μεταγραφή κι άλλοι νεαροί ποδοσφαιριστές, όπως ο 22χρονος Άνχελ ντι Μαρία, 19χρονος Σέρχιο Κανάλες, ο 23χρονος Σάμι Κεντίρα, ο 21χρονος Μεσούτ Εζίλ κι ο 23χρονος Πέδρο Λεόν. Ακόμα και ο μετέπειτα δανεικός στην ΑΕΚ, Νταβίδ Ματέος, προωθήθηκε από τη Ρεάλ Καστίγια.

Ο Νάτσο ήταν ένας ποδοσφαιριστής που ακολουθούσε τα χνάρια παικτών όπως ο Ραούλ ή ο Χαβιέρ Πορτίγιο, που έκαναν όνομα πρώτα στα τμήματα υποδομής και μετά στις 'μικρές' ομάδες του συλλόγου, με συνέπεια όλοι να τον περιμένουν κάποια στιγμή για το αναπόφευκτο ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα.

Αυτό πραγματοποιήθηκε στις 23 Απριλίου 2011, στην Primera Division, ως αριστερό μπακ στη νίκη με 6-3 επί της Βαλένθια στο 'Μεστάγια'. Έκτοτε, αγωνίστηκε αρκετές φορές ακόμα σε αυτήν τη θέση, με τελευταία το Σάββατο απέναντι στην Εσπανιόλ, ως αντικαταστάτης του Μαρσέλο που έμεινε εκτός για να ξεκουραστεί. Μάλιστα, απέναντι στη δεύτερη ομάδα της Βαρκελώνης μετράει πέντε αγώνες, όλοι σε αυτήν τη θέση. Πριν από το παιχνίδι του 'Σαντιάγο Μπερναμπέου', αγωνίστηκε ξανά ως αριστερό μπακ κόντρα στην... Εσπανιόλ τον Φεβρουάριο.

Αυτός είναι ο 28χρονος Ισπανός διεθνής, ένα τυπικό δείγμα πολυθεσίτη, που από το 2011, αλλά κυρίως από το 2015, όταν άρχισε να καταγράφει συμμετοχές, καλύπτει όλες τις θέσεις της άμυνας. 'Πάντοτε ήμουν αμυντικός. Αισθάνομαι άνετα στην περιοχή, όμως είμαι χαρούμενος να καλύψω κάθε θέση που με βάζει ο προπονητής', εξήγησε μετά από τη νίκη της Ρεάλ με 1-0 χάρη σε γκολ ενός... πρώην της Εσπανιόλ, του Μάρκο Ασένσιο.

Στα λόγια του Νάτσο υπάρχει ένα 'λευκό' ψεματάκι. Δεν ήταν πάντα αμυντικός, αφού όταν σε ηλικία 11 ετών γράφτηκε στα τμήματα υποδομής των 'μερένγκες', το 2001, αγωνιζόταν ως 'μηχανάκι' του κέντρου, ως ένας box-to-box μέσος. Από αυτήν την εμπειρία του 'έχτισε' αντοχή και πρόσθεσε στο ρεπερτόριό του και τη γρήγορη σκέψη, όπως φανέρωσε πριν από έναν χρόνο, όταν σκόραρε από εκτέλεση φάουλ κόντρα στη Σεβίλλη πριν οι Ανδαλουσιάνοι ετοιμάσουν το τείχος τους. Φυσικά, το crème de la crème της καριέρας του είναι το φαλτσαριστό σουτ που χτύπησε στα δύο δοκάρια του Ρούι Πατρίσιο, πριν καταλήξει στα δίχτυα της Πορτογαλίας στο παιχνίδι της Ισπανίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018.

Η παρουσία του στο τουρνουά της Ρωσίας ήταν ένας σημαντικός σταθμός στην καριέρα του Νάτσο. Αν και θα μπορούσε να λογίζεται ως χρηστικό 'πολυεργαλείο' και τα προηγούμενα χρόνια, ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε, ο προπονητής της πρώτης ομάδας της Ρεάλ όταν ο Νάτσο πήγε στις ακαδημίες του συλλόγου, τον έβλεπε ως στόπερ και γι' αυτό δεν τον υπολόγιζε. Οι Ζεράρ Πικέ και Σέρχιο Ράμος ήταν αδιαπραγμάτευτοι, με συνέπεια μέχρι το Euro 2016 ο Νάτσο να έχει μόλις πέντε διεθνείς συμμετοχές.

Ομοίως, ούτε ο πρώτος προπονητής του στη Ρεάλ τον εμπιστεύτηκε ιδιαίτερα. Ο Μουρίνιο του έδωσε το ντεμπούτο το 2011, όμως τον χρησιμοποίησε ξανά μόλις δύο φορές ακόμα μέχρι το καλοκαίρι του 2012, αφήνοντάς τον στην Καστίγια να 'ψήνεται' στην τρίτη τη τάξει κατηγορία του πρωταθλήματος μέχρι τα 23 του. Η κατάσταση βελτιώθηκε με τον Κάρλο Αντσελότι και τον Ράφα Μπενίτεθ, ωστόσο υπήρχαν ακόμα περιθώρια.

Ο Ζινεντίν Ζιντάν άρχισε να τον εμπιστεύεται περισσότερο από τη σεζόν 2015-2016, την οποία ολοκλήρωσε με μόλις 16 αγώνες, ωστόσο τις τελευταίες δύο χρονιές έπαιξε σε 81 αναμετρήσεις σε όλες τις διοργανώσεις, πανηγυρίζοντας ως βασικός πια δύο Champions League και ένα πρωτάθλημα.

Η ρότα της καριέρας του θα μπορούσε να είναι διαφορετική όταν το 2016 του ήρθε πρόταση από τη Ρόμα. 'Είναι ένας παίκτης που θα μας βοηθήσει πολύ', υποστήριξε ο πρόεδρος των 'τζιαλορόσι', Τζέιμς Παλότα, με τη Ρεάλ να δείχνει ότι προτιμάει τους ξένους, ακριβοπληρωμένους παίκτες από το ντόπιο στοιχείο. Οι δύο ομάδες έδωσαν τα χέρια και απέμενε το 'ναι' του Νάτσο. Δεν ήρθε ποτέ...

Παρότι ήταν πίσω στην ιεραρχία από παίκτες όπως ο Ράμος, ο Πέπε και ο Ραφαέλ Βαράν, ο Ισπανός αμυντικός δεν είναι ο τύπος του ανθρώπου που το βάζει εύκολα κάτω. Όταν ο μικρότερος αδερφός του, Άλεξ, με τον οποίο ήταν μαζί στις ακαδημίες, έφυγε το 2013 για να βρει χρόνο συμμετοχής, ο Νάτσο παρέμεινε έστω και μονάχος. Όταν στα 12 του διαγνώστηκε με παιδικό διαβήτη και ο γιατρός του συνέστησε να σταματήσει το ποδόσφαιρο, ο Νάτσο ζήτησε δεύτερη γνώμη και ο επόμενος γιατρός του είπε ότι ο αθλητισμός θα του κάνει καλό. Με κατάλληλη διατροφή και ινσουλίνη, θα μπορέσει να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, έγινε ο πρώτος διαβητικός που σήκωνε το Παγκόσμιο Κύπελλο...

Εκτός από πεισματάρης, στον Νάτσο δεν αρέσουν οι αλλαγές και γι' αυτό αρνείται μέχρι σήμερα να μετακομίσει στη Μαδρίτη. Αντ' αυτού, προτιμά το σπίτι του στην Αλκαλά ντε Ενάρες, προάστιο της ισπανικής πρωτεύουσας, μία πόλη με φοιτητές και μετανάστες. 'Οι συμπαίκτες μου πιστεύουν ότι είναι περίεργο, επειδή οι ποδοσφαιριστές συνήθως δεν ζουν σε ένα τέτοιο μέρος, όμως είμαι άνετα, ο κόσμος με αγαπάει εκεί, η οικογένειά μου κι οι φίλοι μου είναι εκεί, οπότε κι εγώ θέλω να βρίσκομαι εκεί'.

Στον αγώνα κόντρα στην Εσπανιόλ ακολούθησε τα βήματα του αμυντικού που μιμείται όλα αυτά τα χρόνια και που τυγχάνει να είναι παρτενέρ του στα στόπερ της Ρεάλ, του Ράμος. Μόνο τυχαία δεν είναι η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε μόλις στο 6ο λεπτό μιας συνάντησης που παραδοσιακά ολοκληρώνεται με ήρεμη και άνετη νίκη της Ρεάλ (η περσινή ήττα ήταν η πρώτη από τον Οκτώβριο του 2007).

Το είδωλό του, δε, είναι ένας άλλος θρύλος της Ρεάλ που αγωνίστηκε σε αρκετές θέσεις, αλλά μεγαλούργησε κυρίως ως στόπερ, ο Φερνάντο Ιέρο. Οι Μοίρες τα έφεραν έτσι ώστε να συνεργαστεί στενά και με αυτόν, αφού το καλοκαίρι ήταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Ισπανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μετά από το φιάσκο με τον Τζούλεν Λοπετέγκι, τον προπονητή που τον καθιέρωσε στην εθνική και τώρα τον έχει στη Ρεάλ.

Η πορεία του Νάτσο είναι αδιαμφισβήτητα ανοδική. Το δείχνει και η εξέλιξή του στα πιο κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν. Το 2014 ήταν στις κερκίδες στον τελικό Champions League κόντρα στην Ατλέτικο. Το 2016 είδε τη... ρεβάνς από τον πάγκο, ενώ και το 2017 ήταν αναπληρωματικός και στον αγώνα με τη Γιουβέντους. Φέτος, στο Κίεβο, ήταν άρχισε από τον πάγκο, όμως αγωνίστηκε ως δεξί μπακ στη θέση του τραυματία Ντάνι Καρβαχάλ από το 37ο λεπτό, έχοντας το δύσκολο έργο να αντιμετωπίσει τον μοναδικό παίκτη της Λίβερπουλ που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, τον Σαντιό Μανέ.

Στο μέλλον θα συνεχίσει να διεκδικεί λεπτά συμμετοχής από τους Καρβαχάλ, Ράμος, Βαράν ή Μαρσέλο, ενώ στην εθνική, ο Λουίς Ενρίκε του 'έταξε' την ορφανή θέση του Πικέ δίπλα στον Ράμος στα στόπερ. Το συμβόλαιό του λήγει το 2020, όμως όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να φύγει. 'Θέλω να τελειώσω εδώ την καριέρα μου', έχει δηλώσει κατά καιρούς και βάσει των σχεδίων του να συνεχίσει την προπονητική και της επιθυμίας του να μην θέλει να αλλάζει παραστάσεις, τότε η ρότα του Νάτσο σε μερικά χρόνια θα τον φέρει με μαθηματική βεβαιότητα στον πάγκο της Ρεάλ ξανά. Αλλά στην άκρη αυτήν τη φορά...

Σημειώσεις

> Λίγες ημέρες αφότου ορισμένοι φίλαθλοι της Ατλέτικο βρήκαν τα... cojones να αποδοκιμάσουν τον Ντιέγκο Σιμεόνε για την όχι και τόσο καλή εκκίνηση στη σεζόν, ο Αργεντινός απάντησε στο χορτάρι, με τον πιο αγαπημένο αντίπαλό του. Η Χετάφε είχε τεθεί αντιμέτωπη 14 φορές με τους 'ροχιμπλάνκος' του 'Τσόλο' και το καλύτερο που είχε πετύχει ήταν δύο 0-0. Στα υπόλοιπα 12 παιχνίδια μετράει ισάριθμες ήττες, χωρίς να σημειώσει γκολ! Μέχρι το Σάββατο, το ρεκόρ ήταν 26-0. Μετά από ακόμα μία αναμέτρηση με 'καθαρή' την εστία του Γιαν Όμπλακ (παρότι στα τελευταία έξι παιχνίδια φέτος είχε δεχθεί πέντε γκολ), το σκορ έγινε 28-0.

> Δεν χρειάζεται κάποιος... τετραγωνισμός του κύκλου για να αντιληφθεί κανείς ότι ο Γουισάμ Μπεν Γεντέρ, ένας εκπληκτικός χειριστής της μπάλας και ποδοσφαιριστής που προέκυψε από το futsal, μπορεί να σκοράρει. Μέσα σε τρεις μέρες σημείωσε πέντε γκολ, δύο κόντρα στη Σταντάρ Λιέγης μεσοβδόμαδα και τρία στην έδρα της Λεβάντε την Κυριακή, στο εντυπωσιακό 6-2. Με αυτά τα πέντε τέρματα έφτασε τα 47 σε 94 εμφανίσεις με τους Ανδαλουσιάνους, αλλά μόνο σε 63 από αυτούς τους αγώνες ήταν βασικός. Ομοίως, όταν ο παρτενέρ του στην επίθεση της Σεβίλλης, Αντρέ Σίλβα, περιβάλλεται από εμπιστοσύνη, τότε κάνει κινήσεις χωρίς μπάλα, δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του και σκοράρει. Το έκανε κατά κόρον στην Πόρτο, δεν το έκανε στη Μίλαν, το κάνει φέτος στη Σεβίλλη, όπου σε 479 λεπτά (7 αγώνες) έχει τρία γκολ και μία ασίστ.

> Μιλώντας για παραγωγικά επιθετικά δίδυμα, την περσινή σεζόν ο Ιάγκο Άσπας με τον Μάξι Γκόμες σημείωσαν 22 και 18 γκολ αντιστοίχως για λογαριασμό της Θέλτα, μένοντας πίσω μόνο από τα δίδυμα της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ. Συνολικά, πέτυχαν τα 40 από τα 59 γκολ της ομάδας στο πρωτάθλημα. Φέτος, μετά από τα τέρματά τους στο 3-3 με τη Βαγιαδολίδ, έχουν από 4 και 3 αντίστοιχα, ήτοι είναι υπεύθυνοι για τα 7 από τα 10 γκολ της Θέλτα.

> Ένα τέτοιο δίδυμο θα φαινόταν πολύ χρήσιμο στο ντέρμπι της αγωνιστικής, μεταξύ Βιγιαρεάλ και Βαλένθια (0-0). Ή έστω ένας μουντιαλικός Ντενίς Τσέρισεβ. Ο Ρώσος επιθετικός... πρόδωσε το 'κίτρινο υποβρύχιο' το καλοκαίρι, αφού πήγε να αγωνιστεί ως δανεικός στις 'νυχτερίδες', έχοντας ήδη από μία θητεία στις δύο ομάδες ως δανεικός από τη Ρεάλ. Ούτε ο Ρώσος διακρίθηκε σε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια της σεζόν και σίγουρα ούτε ο αρχηγός Ντάνι Παρέχο, ο οποίος μετά από την αποτυχία του να σκοράρει με πέναλτι στον μεσοβδόμαδο αγώνα Champions League κόντρα στη Γιουβέντους, τώρα άφησε την ομάδα του με 10 παίκτες στο 58' λόγω απευθείας κόκκινης κάρτας για τάκλιν στον αστράγαλο του Ραμίρο Φούνες Μόρι, για το οποίο επενέβη και ο VAR και για το οποίο αποβλήθηκε ο τεχνικός της Βαλένθια, Μαρθελίνο.