Ο Τρέι Γιανγκ 'κρύβει' από τον Λούκα Ντόντσιτς το βραβείο του καλύτερου ρούκι

To FiftyThirtyEight εμφάνισε άρθρο με τίτλο “ γιατί αυτή η 'τάξη' των rookie του ΝΒΑ ίσως να είναι η καλύτερη του αιώνα” και προφανώς δεν γινόταν να μην 'τσιμπήσουμε'.

Πριν εστιάσουμε σε όσα έκαναν την περυσινή 'τάξη' να ξεχωρίζει, είναι χρήσιμο να ξέρεις πως το tanking των οργανισμών του ΝΒΑ -εκείνων που προσπαθούν να αυξήσουν τις πιθανότητες να επιλέξουν όσο πιο ψηλά γίνεται στο 2019 ΝΒΑ draft- συνεχίζεται, με το CBS Sports να θυμίζει πως οι ομάδες, οι οποίες θα τερματίσουν με τα χειρότερα ρεκόρ στη regular season, θα 'χουν από 14% πιθανότητες να πάρουν το Νο1.

Οπότε τζάμπα καίει η λάμπα. Και καίει τζάμπα, διότι μέχρι πέρυσι -πριν αλλάξει το σύστημα- η χειρότερη -βάσει ρεκόρ- ομάδα είχε 25% πιθανότητες να επιλέξει πρώτη, η δεύτερη χειρότερη 19.9% και η τρίτη χειρότερη 15.6%. Πλέον, οι Νικς που έκαναν το χειρότερο δυνατό μπορεί να αρκεστούν στο Νο5.

Δεν είναι όμως, αυτό το θέμα μας -τουλάχιστον τώρα. Είναι το τι έκαναν οι 15 κορυφαίες επιλογές του 2018 ΝΒΑ draft, μπας και καταλήξουμε στο ποιος θα πάρει τον τίτλο του καλύτερου ρούκι. Επί της ουσίας, όλα θα κριθούν μεταξύ των Λούκα Ντόντσιτς και Τρέι Γιανγκ. Δυο τύπων που απασχολούν το ΝΒΑ, από την ημέρα που επελέγησαν.

Βλέπεις, οι Χοκς είχαν συμφωνήσει με τους Μαβς να πάρουν τον Ντόντσιτς στο Νο3 και να τον δώσουν μετά στο Ντάλας, ώστε να πάρουν πίσω τον Γιανγκ, μαζί με μια επιλογή πρώτου γύρου στο ΤΟΡ5 του 2019.

Οι οργανισμοί τους (Μαβς και Χοκς) έμειναν εκτός των playoffs, αλλά μάλλον δεν έπεσαν να πεθάνουν. Περισσότερο εστίασαν στο ότι βρήκαν τύπους να χτίσουν γύρω τους το μέλλον τους.

Ο Σλοβένος μπήκε με θαυμαστό τρόπο στη σεζόν. Του τύπου των 18.5 πόντων, 6.5 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ στα 20 πρώτα ματς του Ντάλας. Στα πρώτα δέκα είχε γίνει 'ο πρώτος teenager' (στις ΗΠΑ αυτό το καθεστώς ισχύει έως τα 21) που είχε 198 πόντους, 66 ριμπάουντ και 44 ασίστ.

Έχει 21.2 πόντους ανά αγώνα, 7.7 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ, όντας ο κατ' αρχάς οργανωτής και σκόρερ των Μάβερικς. Είναι και ο δεύτερος ρούκι στην ιστορία του ΝΒΑ, που είχε τουλάχιστον 20 πόντους, 7 ριμπάουντ και 5 ασίστ, μετά τον Όσκαρ Ρόμπερτσον (1960-61).

> Έως το All Star Game ο Ντόντσιτς είχε 20.7 πόντους, με 43% στα σουτ. Τον πρώτο μήνα μετά το All Star Game έχει 22.8 πόντους, 9.4 ριμπ. και 7 ασίστ. Το Μάρτιο είδε το ποσοστό του να πέφτει στο 39% (22.5% στα τρίποντα), με τον Ρικ Καρλάιλ να τα 'ρίχνει' στην κούραση. Και να δικαιώνεται, καθώς ο μικρός συνέχισε απτόητος.

> Έως το All Star Game, ο γεννημένος στο Lubbock του Τέξας (όπου ανδρώθηκε ο τύπος που από το πουθενά των λιστών το περασμένο καλοκαίρι, είναι πλέον στο lottery pick για το 2019 ΝΒΑ draft, Tζάρετ Κάλβερ) είχε 16.9 πόντους, με 40.6% σουτ. Μετά το All Star Game μετρά 25 πόντους (με 45% -38.8% από το τρίποντο), 4.6 ριμπάουντ και 9.2 ασίστ κάθε βράδυ, με άρδην καλύτερα νούμερα στα σουτ.

Εναντίον των Καβς στις αρχές του Απρίλη, έγινε ο 8ος ρούκι στην ιστορία της λίγκας που είχε στο ίδιο ματς τουλάχιστον 35 πόντους και 11 ασίστ. Μετά το σουτ που έκρινε αποτέλεσμα εναντίον των Σίξερς (συν 32 πόντους και 11 τελικές πάσες) ουκ ολίγοι NBAers (πχ Κάιλ Κούζμα, Ντόνοβαν Μίτσελ) δήλωσαν πως πιστεύουν ότι θα κάνει την ανατροπή και θα 'κλέψει' από τον Ντόντσιτς το βραβείο. Ας δούμε τις... μπάρες τους.

Ο Ντόντσιτς είναι σε λίγα με τύπους όπως ο Ρόμπερτσον, ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Μπεν Σίμονς -με τριπλ νταμπλ στη ρούκι σεζόν. Ο Γιανγκ βρήκε τους ΛεΜπρον Τζέιμς και Μάικ Τζόρνταν στη λίστα με ρούκι που 'χαν τουλάχιστον 40 πόντους και 10 ασίστ, στο ίδιο παιχνίδι.

Αυτό που δεν φαίνεται -εύκολα, στις συγκεκριμένες στατιστικές κατηγορίες- είναι το τι κάνουν αυτά τα παιδιά στην άμυνα. Ο Ντόντσιτς είναι καλύτερος από τον Γιανγκ, που λόγω μεγέθους έχει ένα πρόβλημα να αμυνθεί στα pick and rolls και δεν καλύπτει αυτό το κενό με καλό 'διάβασμα' και αίσθηση του πώς να κινείται χωρίς την μπάλα. Για αυτό και είναι τελευταίος στην κατηγορία ' defensive real plus/minus' του ESPN.

Γιατί όμως, η 'τάξη' αυτή θεωρείται ως η καλύτερη;

Το FiftyThirtyEight επισήμανε πως η κορυφαία πεντάδα (οι δυο που είπαμε, συν τους DeAndre Ayton -Νο1-, Marvin Bagley III -Νο2- και Jaren Jackson -Νο4) του τελευταίου ΝΒΑ draft πρόσφερε νούμερα που δεν είχε δει η λίγκα τα τελευταία 25 χρόνια.

Για το θέμα, χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το Basketball Reference. Αν κάνεις το βλέμμα σου ελάχιστα πιο πάνω, θα δεις έναν πίνακα με τις χρονιές που οι πέντε πρώτες επιλογές του NBA draft είχαν το μεγαλύτερο ποσοστό νικών -ανά 48 λεπτά. Από τους 20, οι οκτώ είναι Hall of Famers. Από τους 20, οι πέντε είναι το ΤΟΡ5 του περασμένου καλοκαιριού, έξι υπήρξαν μέλη rotation για χρόνια, τέσσερις έγιναν τουλάχιστον μια φορά All Star και δυο (Κέλσερ και Μπιλ Γκαρνέτ) αποτέλεσαν την εξαίρεση του κανόνα, λόγω τραυματισμών.

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, πέρασε... μια γενιά από την τελευταία φορά που οι πέντε κορυφαίες επιλογές είχαν -ως ρούκι- εκ των μεγαλύτερων συμβολών στα όσα έκαναν οι ομάδες τους. Να δούμε όμως, γενικά τι έκαναν τα μέλη του ΤΟΡ15, με το CBS Sports να προχωρά λίγο περισσότερο το θέμα και να δίνει τους κορυφαίους 'under the radar' ρούκι.

Λίστα της οποίας ηγείται ο Shai Gilgeous-Alexander " του οποίου τα νούμερα δεν 'βγάζουν' μάτι, αλλά έπαιξε για τουλάχιστον 30 λεπτά σε κάθε ματς για την ομάδα που ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη φέτος. Και όπως οι περισσότεροι ρούκι, χρειάστηκε το χρόνο του για να 'ανθήσει'. Είχε 15.3 πόντους, 5.4 ασίστ και 1.7 κλεψ. στα 10 τελευταία ματς, αποδεικνύοντας πως ξέρει να χρησιμοποιεί το μέγεθος του, είναι έξυπνος και καλός αμυντικός, πράγματα σπάνια για ρούκι γκαρντ".

Photos: Associated Press