Ο Markelle Fultz δεν ήξερε να σουτάρει. Έμαθε

Εννέα λεπτά πριν τελειώσει το παιχνίδι των Sixers με τους Bulls και οι 20.000 άνθρωποι που βρίσκονταν εντός του “Wells Fargo Center” πετάχτηκαν στον αέρα και άρχισαν να ουρλιάζουν. Είχε γίνει αυτό. Μην λυπηθείς τον ήχο του video. Βάλτον στο τέρμα.

Θα μου πεις “σιγά τα ωά”. Θα σου πω μια ιστορία που έχει πολύ ενδιαφέρον. Αυτή του πώς έμαθε ο Markelle Fultz να σουτάρει από την αρχή, πριν βάλει το πρώτο τρίποντο της καριέρας του στο ΝΒΑ.

Ένα μυστήριο κάλυπτε, πέρυσι, τον τραυματισμό του. Όχι υπό την έννοια του εξωγήινου, του μεταφυσικού, αλλά του ιατρικού μυστηρίου. Δηλαδή, δεν έμπαιναν σε σειρά οι πληροφορίες που προέκυπταν από τις εξετάσεις του, ώστε να καταλήξουν οι γιατροί σε μια διάγνωση. Και αυτό προφανώς, είναι πρόβλημα σε μια εποχή που παθαίνεις υπερφόρτωση 'δικτύου' από τον όγκο των πληροφοριών που μπορείς να βρεις. Για αυτό και η περίπτωση του Markelle Fultz συνοδεύτηκε με θεωρία συνωμοσίας που είχε ως στόχο να μείνει κρυφή η αλήθεια.

Ας ηρεμήσουμε λίγο και ας δούμε ποιος ήταν ο λόγος που η Νο1 του ΝΒΑ draft 2017 χρειάστηκε να μάθει να σουτάρει, από την αρχή, τη στιγμή που ένας εκ των λόγων που τον είχαν βοηθήσει να κυριαρχήσει των υπολοίπων 'νέων' ήταν αυτός: το σουτ που πρόσφερε 23.2 πόντους, με 47.6%, 6 ριμπάουντ και 6 ασίστ ανά αγώνα, ως βασικός point guard και ηγέτης των Huskies, στη μοναδική χρονιά που κάθισε στα θρανία του University of Washington (ήταν τυπική περίπτωση του “one and done” -τίμησε τους κανονισμούς, πήγε για ένα χρόνο κολέγιο, έβγαλε την υποχρέωση και έφυγε).

Οι Sixers που έκαναν την πρώτη επιλογή, δεν μπορούσαν να πιστέψουν στην τύχη τους. Για πρώτη φορά, έπειτα από χρόνια μπορούσαν να ελπίζουν στην επιστροφή στα playoffs, παρουσία των Fultz, Joel Embiid και Ben Simmons στο ρόστερ τους. Σύντομα θα έβλεπαν πως ένα θέμα που 'χε ο Fultz στον ώμο, δεν τον άφηνε να απολαύσει καλά ποσοστά. Και δεν του επέτρεπε καν να δοκιμάσει την τύχη του από το τρίποντο. Στην αρχή οι 76ers προσπαθούσαν να κρύψουν το πρόβλημα, μέχρι να μάθουν αρκετά για αυτό και να το αντιμετωπίσουν. Ώσπου o παίκτης άκουγε τα εξ αμάξης και ο οργανισμός αποφάσισε να τον αφήσει εκτός, μέχρι να γιάνει.

Και τότε ακούσαμε πρώτη φορά πως ο Fultz έχει “the yips”.

Με αυτόν τον -ιδιαίτερο θα έλεγες- όρο περιγράφεται η αδυναμία των αθλητών να κάνουν λεπτές, επιδέξιες, κινήσεις από μια ηλικία και έπειτα -λόγω μυικής αδυναμίας. Θα μου πεις ο Fultz ήταν μόλις 19. Το ίδιο είπε και εκείνος, σε αυτούς που επέμεναν ότι έχει αυτήν την ανεξήγητη κατάσταση. Όπου ανεξήγητη, δεν έχουν καταλήξει οι ειδικοί στους λόγους που προκαλεί την αδυναμία, μηδέ στη θεραπεία. Σε πολλές περιπτώσεις, οι μύες επανέρχονται, από μόνοι τους. Σε άλλες, οι αθλητές εγκαταλείπουν την ελίτ των πρωταθλημάτων στα σπορ τους. Κυρίως ενδιαφέρει αθλητές του γκολφ, του κρίκετ και του baseball και σε όποιους άλλους χρειάζεται να συνδυάζουν το τέντωμα του χεριού με δύναμη -ως κύριο μοχλό της δουλειάς τους.

Το μόνο που πέτυχαν αυτοί που μίλησαν για τo yips ήταν το σημείο. Δηλαδή, το χέρι. Βλέπεις, το πρόβλημα του Fultz εντοπίστηκε στην κορυφή αυτού, γνωστή ως ώμος. Που δεν λειτουργεί μόνος, αλλά ως μέρος της ωμοπλάτης. Ο παίκτης των Sixers είχε ανισορροπία στους μύες της ωμοπλάτης που ανάγκαζε το οστό της (ωμοπλάτης) να επανατοποθετείται. Αυτό γενικά, θέτει σε κίνδυνο τη 'βιομηχανική' ακεραιότητα του ώμου και επηρεάζει (περιορίζει) τη σωστή λειτουργία των θωρακικών μυών και του άνω τραπεζοειδή μυ που προσπαθούν να τη σταθεροποιούν (την ωμοπλάτη) σε κάθε κίνηση.

Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει πόνος. Σε άλλες όχι. Σε αυτήν του Fultz ήταν ένα από τα δεδομένα που τον ανάγκασαν να αλλάξει το στιλ του. Αφενός δεν μπορούσε να σηκώσει το χέρι, πάνω από τον ώμο, αφετέρου δεν ήθελε να πονάει. Και αυτό τον οδήγησε σε κακά ποσοστά. Η συνέχεια ήταν να αποφεύγει τα σουτ, ακόμα και όταν ήταν ολομόναχος. Και τότε τον έβριζαν όλοι.

Η καρδιά του μπορεί να ήταν χρυσή, ο ώμος του όμως, είχε θέμα, το οποίο παραδέχθηκε ο εκπρόσωπος του, Raymond Brothers στις 23/10, πριν καταλήξει στο ότι “κάνει ό,τι μπορεί -και ενέσεις- για να βοηθήσει την ομάδα. Είμαστε αποφασισμένοι να βρούμε λύση, ώστε να επιστρέψει στο 100%”.

Σημείωση: άλλα έλεγε το staff της ομάδας και άλλα ο εκπρόσωπος του, για το λόγο που είχε αλλάξει το σουτ. Υπήρχε μια σύγχυση για τη φύση του προβλήματος (θυμάσαι το yips;) και το τι χρειαζόταν ο άνθρωπος για να ξαναβρεί τον εαυτό του. Τον Νοέμβριο ήταν που σταμάτησε τις εμφανίσεις (έκανε λίγες προς το τέλος της σεζόν) και άρχισε τις ενδελεχείς εξετάσεις για να μάθει επιτέλους, τι είχε. Και τότε του είπαν για την ανισορροπία της ωμοπλάτης.

Τότε άρχισαν οι θεωρίες συνωμοσίας. Έφταιγε το BMX του; Γιατί ήταν δηλωμένος οπαδός των κόλπων με το συγκεκριμένο ποδήλατο. Έφταιγε το κεφάλι του; Βλέπεις, ζούσε υπό την τεράστια πίεση των απαιτήσεων που είχαν δημιουργηθεί γύρω από το όνομα του και ήταν μόλις 19 χρόνων. Ή μήπως έφταιγε το γεγονός ότι έκανε πάντα κακά σουτ; Εννοώ με κακό στιλ.

Εκείνος προτίμησε να κάνει focus στην ουσία. Το πώς θα ξεφορτωνόταν τους πόνους. Του είπαν πως υπάρχει θεραπεία αυτής της ανωμαλίας, αλλά χρειάζεται χρόνο καθώς οι μύες πρέπει να ανακατασκευαστούν. Πράγμα που σήμαινε πως ο Fultz έπρεπε να μάθει να σουτάρει από την αρχή. Να ξαναδημιουργήσει το μηχανισμό του -και θα εξυπηρετούσε να είναι το ίδιο επιτυχημένος.

Το περασμένο καλοκαίρι λοιπόν, ήταν “ένα από τα πιο δύσκολα που έχω περάσει, σε επίπεδο δουλειάς”. Στο σώμα και το μυαλό. “Έπρεπε να μάθω να σουτάρω σωστά” είχε προσθέσει, γνωρίζοντας πια τα πάντα για το νευρομυικό έλεγχο. Ξέρεις ποιο είναι το πιο δύσκολο σε αυτές τις περιπτώσεις; Να αφήσεις πίσω τις συνήθειες, εν προκειμένω τις κακές συνήθειες. Μετά, χρειάστηκε να δουλέψει τους μύες του, ώστε να τον βοηθούν στο σουτ. Πέρασε παρέα με τον Drew Hanlen, CEO της Pure Sweat Basketball και σύμβουλο του ΝΒΑ σε στρατηγικές ικανότητες προπονητών, όλες τις διακοπές. Έκαναν αμέτρητες προπονήσεις και πάνω από 150.000 σουτ.

“To jumper μου είναι καλύτερο από όταν ήμουν στο κολέγιο. Νιώθω πολύ άνετα, αυτοπεποίθηση σε κάθε προσπάθεια. Δεν είμαι ακόμα στο 100%, αλλά το παλεύω”. Είχε ενημερώσει και για το τι μπορούν πια να περιμένουν από εκείνον. “Έναν guard που δεν θεωρεί κάτι ως δεδομένο, γιατί έχει περάσει δύσκολα. Έναν τύπο που θα παίζει και στις δυο άκρες του γηπέδου, που θα δείξει όλο του το ταλέντο, γιατί ήταν το Νο1 στο NBA draft, που θα σουτάρει, που θα τα κάνει όλα. Θα είναι μια θαυμάσια χρονιά”, είχε πει, πριν τρεις εβδομάδες. Kαι τα ξημερώματα έδειξε τι εννοούσε.

Πριν κλείσω, να πω ότι ο Ben Simmons έκανε triple double (13π., 13 ριμπ, 11 ασίστ), χωρίς όμως, να βάλει τρίποντο -δεν δοκίμασε καν! Ο τρίτος της παρέας, Joel Embiid τελείωσε με 30 πόντους και 12 ριμπάουντ, στο 127-108 της Philadelphia επί του Chicago. Ο Fultz ήταν αυτός που πήρε τα περισσότερα σουτ, κάτι που όπως είπε και ο coach Brett Brown "λέει πολλά από μόνο του", για την απόφαση του νεαρού να ζήσει το όνειρο στο φουλ.

Photos: Associated Press