Οι Κινγκς δεν έχουν έναν παίκτη, έχουν ομάδα

Μια στιγμή να ξεπετάξουμε τον Τζέιμς Χάρντεν, για να περάσουμε σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία που εξελίχθηκε τα ξημερώματα: μια μέρα μετά τη χειρότερη επίδοση NBAer από το τρίποντο το μούσι σκόραρε 36 πόντους στο πρώτο ημίχρονο του 112-94 επί των Γκρίζιλς. Ήταν το 17ο σερί παιχνίδι που είχε τουλάχιστον 30 πόντους και είναι το μεγαλύτερο μετά τα 20 διαδοχικά ματς του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, το 1964. Ισοφάρισε τον Κόμπε Μπράιαντ του 2003 και τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ του 1972.

Τελείωσε με το σίζον χάι των 57π., που περιέλαβαν 17/33 σουτ, συμπεριλαμβανομένων 6/15 τρίποντων και 17/18 βολών. Ο Κλιντ Κάπελα 'έβγαλε' το δεξί αντίχειρα και θα πάρει τις απουσίες του, ενώ εκτός παραμένουν οι γκαρντ Έρικ Γκόρντον (γόνατο) και Κρις Πολ (προσαγωγοί).

Αρκετά με το one man show. Πάμε σε μια ομαδική εμφάνιση του ομαδικού σπορ που λέγεται μπάσκετ.

Οι Κινγκς που λες, έχουν θετικό ρεκόρ στα μέσα του Γενάρη (22-21) και με τον τρόπο που παίζουν δείχνουν ικανοί να επιστρέψουν στα πλέι οφ, για πρώτη φορά μετά το 2006. Τα καλά νέα δεν σταματούν εκεί. Το ρόστερ διαθέτει πολύ ταλέντο και το σάλαρι καπ πολύ χώρο για να προσγειώσουν το καλοκαίρι την εμπειρία που θα τους βοηθήσει να κάνουν το επόμενο βήμα. Προς ένδειξη αναγνώρισης, οι εννέα ασίσταντ του Γέργκερ πήραν επέκταση ενός έτους.

Αν εξαιρέσεις το pass που έκαναν στον Λούκα Ντόντσιτς το καλοκαίρι στο 2018 NBA draft, για να πάρουν τον -πάουερ φόργουορντ- Μάρβιν Μπάγκλεϊ, κάνουν ό,τι απαιτεί μια αναγέννηση, υπό τις εντολές του Βλάντε Ντίβατς. Ειρήσθω εν παρόδω, τα ξημερώματα ο Μπάγκλεϊ έκανε αισθητή την παρουσία του (13π., 11 ριμπ.).

Τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές οι Κινγκς είναι στην κορυφή της λίστας με τα εύστοχα εντός παιδιάς, όλης της λίγκας! Έχουν 43.6 ανά αγώνα (σε 92.9 προσπάθειες) και μοιράζονται το Νο1 με τους Πέλικανς. Ακολουθούν οι Ουόριορς με 43.5

Αν το θες σε ποσοστά, είναι στο Νο9 του συνόλου (με 47%). Πρώτοι είναι οι πρωταθλητές με 48.6%. H τελευταία τους επιτυχία ήταν το 115-107 επί των Μπλέιζερς, στους οποίους έδωσε ο Ντάμιαν Λίλαρντ 35 πόντους (με 11/27 σουτ). Έγινε ο παίκτης που έφτασε πιο γρήγορα από κάθε άλλον, στην ιστορία του ΝΒΑ, τους 12.000 πόντους.

Κάτσε όμως, να σου πω τι είχε το Σακραμέντο: έξι παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, με τον Μπάντι Χιλντ να ηγείται (19π.). Είχε και τον πλήρη έλεγχο του ματς, μετά την πρώτη περίοδο, εκβιάζοντας 11 λάθη στο πρώτο ημίχρονο.

Στα 41'' για το τέλος, η διαφορά ήταν στους έξι πόντους. Τότε ήταν που ο CJ ΜακΚόλουμ τράβηξε από τα μαλλιά ένα σουτ, ο Έβαν Τέρνερ έκανε λάθος και έπεσαν οι τίτλοι τέλους.

Για ένα ακόμα βράδυ οι Χιλντ και Ντι Άαρον Φοξ ήταν οι μπροστάρηδες (19π.-7ριμπ. και 16π.-9 ασίστ, αντίστοιχα). Σου 'χω και κάτι πιο συγκεκριμένο για το επίπεδο της συγκέντρωσης τους: ο Χιλντ έπαιξε για 28' και είχε 1 λάθος. Ο Φοξ ήταν στο παρκέ για 24 λεπτά και δεν έκανε λάθος.

Το αποτέλεσμα ωστόσο, το έκρινε ο πάγκος.

Ο Μπογκντάνοβιτς σηκώθηκε για να δώσει 18π., ο Μπάγκλεϊ πρόσφερε 13 πόντους και 11 ριμπάουντ και ο Τζιλς 12 πόντους και 4 ριμπάουντ, με την ενέργεια τους να είναι τέτοια που δεν την άντεξαν οι Μπλέιζερς. Ο Νεμάνια Μπιέλιτσα χρησιμοποιήθηκε για την αναχαίτιση και του ΜακΚόλουμ και του Λίλαρντ (πάντα είχαν δυο παίκτες πάνω τους), με την άμυνα του να είναι από τους παράγοντες της επιτυχίας. Σκέψου πως ο ΜακΚόλουμ είχε 2/11 σουτ. Όσο για τον Νούρκιτς που επίσης, δεν πέρασε καλά μέτρησε 3/7 σουτ, 11 ριμπ., 5 ασίστ.

Οι Κινγκς έβγαλαν και νεύρο. Δες λίγο το video, έχοντας υπ' όψιν ότι ο Σούμπερτ είναι 30 κιλά πιο ελαφρύς από τον Νούρκιτς.

Επειδή σε έχω αφήσει καιρό χωρίς ιστορία, ας πούμε δυο πράγματα για τον Φοξ, με αφορμή το "είναι σούπερ σταρ" του Σακίλ Ο Νιλ, στο podcast που 'χει (αναζήτησε το ως Τhe Big Podcast with Shaq -μπορείς βέβαια, πάντα να κάνεις ένα κλικ εδώ που είσαι). Για την ακρίβεια, είπε πως " έχει περιθώρια βελτίωσης, αλλά δίχως αμφιβολία έχει κάνει αισθητή την παρουσία του ως μια από τις δυνάμεις στην επιτυχία της ομάδας του, αυτή τη σεζόν".

Προφανώς και όσοι τον είδαν, στα 2, να μπερδεύει την μπάλα του μπάσκετ που είχε στα χέρια του ο μεγαλύτερος αδελφός του, Quentin με κολοκύθα (την οποία αρνείτο να αφήσει και με την οποία έκανε ό,τι ο αδελφός του -σουτ), δεν είχαν αντιληφθεί την εξέλιξη. Αυτή φάνηκε λίγα χρόνια αργότερα.

Κατά του ιδίου το ρηθέν η προετοιμασία άρχισε από το δημοτικό, όταν πολλά βράδια τον έπαιρνε ο ύπνος στον καναπέ, παίζοντας ΝΒΑ 2Κ. Αν τυχόν ξυπνούσε αξημέρωτα, συνέχιζε το παιχνίδι από το σημείο που 'χε πατήσει pause.

"Δεν χρειάστηκε να του διδάξουν πολλά, στο γήπεδο. Μόλις του έδειχναν κάτι, το 'αποθήκευε'" έχει πει ο πατέρας του Aaron, τονίζοντας πως "πολύς κόσμος δεν με πιστεύει όταν λέω πως το PlayStation τον βοήθησε να φτάσει εδώ που είναι σήμερα". Από το PlayStation έμαθε πώς στήνονται τα καλά σκριν, πώς βγαίνεις από αυτά, πώς λειτουργεί το pick and roll. Ο ίδιος ο De' Aaron έχει ομολογήσει το εξής:

Με το ΝΒΑ 2Κ ανέπτυξα την ικανότητα μου να 'βλέπω' γήπεδο και να 'χω γρήγορα αντανακλαστικά. Από το δημοτικό 'έκλεβα΄κινήσεις από το 2Κ

Μη χασκογελάς. Όπως επισήμανε το The Bleacher Report "ζούμε στην εποχή που προσομοιωτές του Call of Duty χρησιμοποιούνται σε εκπαίδευση στρατιωτικών. Σε μια εποχή που τα esport θεωρούνται σπορ και οι επαγγελματίες που ξεχωρίζουν σε μια σειρά από ικανότητες -συγκέντρωση, πολυεπίπεδη σκέψη, συντονισμός χεριών-ματιών- βγάζουν πολλά λεφτά".

Ο Φοξ δεν διάλεγε τους Καβς ή τους Ουόριορς ("αυτό θα ήταν εύκολο"), αλλά τους Θάντερ, χάριν του αγαπημένου του παίκτη, Ράσελ Ουέστμπρουκ. Ήταν και αήττητος. Στο κολέγιο έχασε μόνο μια φορά στο ΝΒΑ 2Κ -γιατί έπαιζε και ό,τι άλλο παίζεται και ήταν επίσης, καλός. Εκεί που έχει κάνει θραύση είναι το Dragon Ball Z. Είχε δεχθεί και πρόκληση φιλάθλων του Κentucky. Την είχε αποδεχθε και τους είχε διαλύσει. Αλλά Αλλά ας επιστρέψουμε στα παιδικάτα του.

Στο σχολείο, ο Φοξ εμφανιζόταν στο γυμναστήριο του Cypress Lakes High, έξω από το Χιούστον, στις 6 το πρωί, για να προλάβει να κάνει προπόνηση, πριν τα μαθήματα.

Κυρίως ασχολείτο με το χειρισμό της μπάλας. Άλλες φορές έκανε βάρη και έτρεχε. Τώρα μπορείς να τα δεις όλα αυτά, στα σουτ που παίρνει και την αντοχή που 'χει, παίζοντας ΚΑΙ άμυνα στην περιφέρεια. Τότε όμως, τα 'χαν δει μόνο οι ειδικοί., που είχαν ξεπεράσει την πρώτη εικόνα του λιπόσαρκου αγοριού, με τα γυαλιά μυωπίας και εστίασαν στο τι μπορούσε να κάνει όταν έπιανε την μπάλα του μπάσκετ στα χέρια του.

Μεταξύ τους ήταν ο John Calipari, κόουτς του Kentucky, ο οποίος είχε μιλήσει για 'ωμό ταλέντο, αλλά το παιδί έχει καταλάβει πώς μπορεί να επηρεάσει το παιχνίδι, με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Είναι γρήγορος, αθλητικός και το μυαλό του λειτουργεί στη σωστή ταχύτητα -πιο αργά, ώστε να προβλέπει τι θα γίνει. Δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερος πόιντ γκαρντ στη χώρα".

Ο προπονητής του στο NCAA είχε προβλέψει πως θα επιλεγεί ψηλα στο 2017 NBA draft. Ήταν το Νο5, μια χρονιά αφότου είχε δεσμευθεί με τους Wildcats (ακολούθησε το γνωστό σύστημα 'one and done'). Ο Βλάντε Ντίβατς όχι μόνο τον είχε εντοπίσει, αλλά είχε αποφασίσει πως τον θέλει για την ανοικοδόμηση των Κινγκς.

Μάντεψε ποιος είχε επισκεφτεί τον Φοξ σπίτι του, πριν 'κλείσει' κολέγιο.

Ο Ρικ Πιτίνο, με τους δυο βοηθούς του. Ο Φοξ είχε πει πως είχε λατρέψει την αύρα και την ενέργεια του νυν κόουτς του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Αλλά έπρεπε να σκεφτεί πριν αποφασίσει, γιατί είχε προσφορές από διάφορα κολέγια (Kentucky, NC State, Arizona, North Carolina, Louisville).

Πήγε εκεί όπου έκρινε πως θα βοηθηθεί περισσότερο -ώστε να πάει ψηλά στο ΝΒΑ draft. " Ήμουν σίγουρος πως ο Καλιπάρι θα μου μάθει όσα χρειαζόμουν για το ΝΒΑ" είχε πει. Ο Καλιπάρι ήταν αυτός που του έμαθε να εκμεταλλεύεται κατά τον καλύτερο τρόπο το κατ' αρχάς πλεονέκτημα του: την ταχύτητα.

Οι δυο οθόνες που 'χε σπίτι του (μια για το ΝΒΑ 2Κ, μια για να παρακολουθεί ματς του ΝΒΑ -παράλληλα όλα), του είχαν μάθει το multitasking. Στο κολέγιο το εξέλιξε, προσθέτοντας και τρίτη οθόνη (του iPad ή του laptop, όπου παρακολουθούσε βιντεάκια στο YouTube), "ενώ στέλνω γραπτά μηνύματα με το κινητό"

Ξέρει πως είναι περίεργος, όταν τα κάνει όλα αυτά. Όπως ξέρει ότι "το μπάσκετ είναι ένα κομμάτι της ζωής μου. Όχι η ζωή μου. Εκτός γηπέδου παραμένω ένα παιδί", που ακόμα και σήμερα προτιμά να μένει σε απομονωμένη περιοχή, σε ένα σπίτι πέντε δωματίων, κοντά στο γήπεδο των Kings.

Ένα από τα δωμάτια είναι ο παράδεισος του gamer. Άλλο έχει μόνο ένα πιάνο μέσα -το άλλο του πάθος. Αγάπησε την κλασική μουσική, από τη Jennifer Hilsinger, δασκάλα άλγεβρας στο σχολείο "που μας έβαζε κλασικά κομμάτια, κατά τη διάρκεια του μαθήματος". Σε αυτό το μάθημα είχε ζητήσει να κάθεται στο πρώτο θρανίο "για να μη χάνω τη συγκέντρωση μου".

Ως παιδί της γενιάς του, ακούει και άλλα είδη. Αντίθετα με τους περισσότερους που είναι στη θέση του, δεν έχει entourage. Ζει μόνος και το απολαμβάνει. Όπως απολαμβάνει το χρόνο του στο παρκέ. Θα τον έλεγες και ευτυχισμένο άνθρωπο.

Photos: Associated Press