Η καλύτερη ανταλλαγή ήταν αυτή που δεν έγινε

Να ζήσουμε να θυμόμαστε την τελευταία περίοδο ανταλλαγών στο ΝΒΑ, της οποίας η προθεσμία εξέπνευσε τα μεσάνυχτα και αφορούσε 20+ συμφωνίες, όχι όμως αυτή που ανέμενε ο λαός: του Άντονι Ντέιβις.

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας έμεινε στη Νέα Ορλεάνη που για μία εβδομάδα έψησε το ψάρι στα χείλη των Λέικερς -από ό,τι αποδείχθηκε για τη φάση, για να κάνουν επίδειξη δύναμης, μετά τα 'όχι', 'όχι', 'όχι', 'όχι' και 'όχι' που είπαν σε ισάριθμες προτάσεις για τον παίκτη που τους ξεκαθάρισε ότι ο κύκλος του στην πόλη 'έκλεισε'.

Η οδηγία που είχαν δώσει τα αφεντικά των Πέλικανς στον άνθρωπο που διαχειρίστηκε τις συζητήσεις (Ντελ Ντεμπς, GM) ήταν να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή συμφωνία για τον οργανισμό, χωρίς άγχος.

Αυτό που έκανε ο Ντεμπς ήταν να ζητά κάτι περισσότερο, έπειτα από κάθε πρόταση -γνώριζε ότι οι Λέικερς θέλουν άμεσα τη συμφωνία, για να μην πέσουν πάνω στους Σέλτικς, το καλοκαίρι-, ώσπου η ιστορία έφτασε στο σημείο που δεν υπήρχε κάτι παραπάνω να προσφερθεί.

Το συμβόλαιο του AD είναι 25.4 εκατομμύρια δολάρια. Πρακτικά, οι Λέικερς έπρεπε να δώσουν παίκτες που η σούμα τους θα έφτανε εκεί.

Άρχισαν από χαμηλά. Δηλαδή, πρόσφεραν τους Λόνζο Μπολ (7.461.000 δολ.), Κάιλ Κούζμα (1.689.000 δολ.), Μπράντον Ίνγκραμ (5.757.000 δολ.) και Ίβιτσα Ζούμπατς (1.544.000 δολ.). To σύνολο ήταν 16.451.000 δολ. Έπρεπε να προσθέσουν κάτι.

Το τελευταίο 'πακέτο' ήταν αυτό των Μπολ, Κούζμα, Ίνγκραμ, Ζούμπατς, Τζος Χαρτ, Κεντάβιους Κάλντουελ-Ποπ, δυο επιλογές στον πρώτο γύρο μελλοντικό NBA drafts και ανάσα στο σάλαρι καπ, με την προσθήκη του Σόλομον Χιλ (έχει ένα ακόμα χρόνο συμβόλαιο για 12.7 δολ.).

Οι Πέλικανς δεν είπαν 'όχι'. Δεν είπαν όμως, και 'ναι'. Είπαν 'θέλουμε κι άλλα'. “Η μόνιμη αντίδραση της Νέας Ορλεάνης ήταν να ζητά περισσότερα, ακόμα και όταν δεν υπήρχε κάτι περισσότερο να δοθεί” επισήμανε άνθρωπος που ήταν στις κουβέντες, στους LA Times.

Το ουτοπικό των απαιτήσεων έφτασε στο να ζητήσουν 6 με οκτώ επιλογές σε NBA draft. Και αυτή ήταν η στιγμή που ο Μάτζικ Τζόνσον, πρόεδρος των “Λιμνανθρώπων” είπε “enough” και αποσύρθηκε.

Οι Πέλικανς δεν πανικοβλήθηκαν, γιατί όπως είπε εκπρόσωπος τους, πιστεύουν πως θα βρουν τον τρόπο να κάνουν τον Ντέιβις να θέλει να παίξει για εκείνους και την επόμενη σεζόν. Όπως μπορείς εσύ να βρεις τρόπο να πείσεις το ΤΖΟΚΕΡ ότι είσαι ο άνθρωπος του -μεταξύ μας, τις ίδιες πιθανότητες θα 'χεις με τους Πέλικανς.

Ο Ντέιβις έχει πει πως αντιμετωπίζει τους Λέικερς με την ίδια αγάπη που αντιμετωπίζει τους Νικς. Και η Νέα Υόρκη είναι ενήμερη.

Πριν κλείσει την πόρτα πίσω του ο Μάτζικ, ενημέρωσε πως οι Λέικερς αφενός δεν θα μπουν σε διαδικασία πλειστηριασμού με τους Σέλτικς, το καλοκαίρι (η Βοστώνη έχει να δώσει ουκ ολίγα draft picks και για την ακρίβεια, ΕΝΝΕΑ στον πρώτο γύρο των τριών επόμενων καλοκαιριών), αφετέρου η προσφορά που θα καταθέσουν θα είναι μικρότερη.

Ο μόνος που δεν αγχώνεται είναι ο Ντέιβις

Ο παίκτης για τον οποίον έγινε όλο αυτό, έχει πολύ ξεκάθαρη άποψη για το τι θέλει από τη ζωή του και ξέρει πως αργά ή γρήγορα θα το πάρει. Συμβόλαιο σε ισχύ έχει, άρα τα χρήματα του θα τα παίρνει και ακόμα και αν τον στείλουν κάπου που δεν θέλει (έχει πει πως δεν θα υπογράψει επέκταση, σε περίπτωση που πάει στους Σέλτικς), το καλοκαίρι του 2020 θα είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι γουστάρει. Αυτό μάλιστα, διέρρευσε πως θέλει να του συμβεί, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων.

Πάμε τώρα, να δούμε τις ανταλλαγές που έγιναν αυτές τις ημέρες, μέσα από το ταξίδι δυο παικτών, των οποίων απλά ταίριαζαν τα νούμερα των μισθών τους στα deals: των Νικ Στάουσκας και Ουέιντ Μπόλντουϊν, οι οποίοι είναι οι νέοι ήρωες. Πλέον δεν έχουν δουλειά γιατί α) οι μισθοί τους ταίριαζαν σε deal, β) ο μισθός κάποιου άλλου ήταν πολύ μεγάλος και γ) οι δικοί τους μισθοί ήταν μεγάλοι.

Αυτός είναι ο φανταστικός κόσμος των ανταλλαγών.

Ας τον δούμε μέσα από τη διαδρομή που έκαναν τα δικαιώματα των Στάουσκας και Μπόλντουϊν.

> Στις 3 του Φλεβάρη ήταν που άρχισε το ταξίδι των Στάουσκας και Μπόλντουϊν στην Αμερική. Έφυγαν από το Πόρτλαντ, με προορισμό το Κλίβελαντ (για δυο draft picks β' γύρου και τον Ρόντνι Χουντ). Παρουσία αυτών, οι Καβς ξεπέρασαν τους 15 παίκτες στο ρόστερ, οπότε έπρεπε να τους 'κόψουν'. Αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να τους 'πληρώσουν'.

> Στις 6 Φεβρουαρίου μπήκαν σε συμφωνία που αφορούσε τρεις ομάδες και πήγαν από το Πόρτλαντ στο Χιούστον. Οι Ρόκετς ήθελαν να ξεφορτωθούν το συμβόλαιο του Μπράντον Νάιτ (15.6 εκατ. δολ. για τον επόμενο χρόνο) και τον Μαρκίζ Κρις, γιατί δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες. Πήραν τον Ιμάν Σούμπερτ, έστειλαν στους Καβς τους Νάιτ και Κρις και οι Κινγκς έλαβαν τον Άλεκ Μπερκς από το Κλίβελαντ.

> Στις 7 Φεβρουαρίου οι ήρωες μας έφυγαν από το Χιούστον με προορισμό την Ιντιάνα, μαζί με επιλογή β' γύρου, για τα δικαιώματα του Μάαρτι Λιούνεν. Οι Πέισερς είχαν θέμα με το φόρο πολυτελείας, οπότε δεν μπορούσαν να τους κρατήσουν. Για να γίνει όμως, μια ανταλλαγή πρέπει αυτός που θα δώσει κάτι, να πάρει και κάτι -ο Λιούνεν ήταν επιλογή του 2008 που θα τον βρεις στη β' κατηγορία της Ιταλίας.

> Πριν ξημερώσει η 8η του Φλεβάρη οι Πέισερς έκοψαν τους ανθρώπους μας, όχι για λόγους που αφορούν το σάλαρι καπ ή το φόρο πολυτελείας ή το συνωστισμό στο ρόστερ. Ήταν ο τρόπος τους να πάρουν pick β' γύρου, στα λεφτά των μισθών τους.

Το The Rigner έγραψε πως “η α ομάδα έχει δυο πάουερ φόργουορντ, αλλά όχι πόιντ γκαρντ. Η β' ομάδα έχει 2 πόιντ γκαρντ, αλλά όχι πάουερ φόργουορντ. Οπότε δίνει η μια στην άλλη έναν 'άσο' για ένα 'τεσσάρι'. Μόνο που όλοι σκεφτόμαστε με την αγάπη που έχουμε για το άθλημα, ενώ αυτοί που κάνουν τις ανταλλαγές ενδιαφέρονται μόνο να ταιριάξουν τους αριθμούς”.

Οι ανταλλαγές που έγιναν, εντός σχετικής προθεσμίας, ήταν περισσότερες από 20. Oι Ράπτορς κυκλοφορούν σήμερα ως οι μεγάλοι νικητές όλων των κινήσεων, αφότου εξασφάλισαν τον Μαρκ Γκασόλ, στέλνοντας στους Γκρίζιλς τους Βαλανσιούνας, Ντελόν Ράιτ και CJ Μάιλς.

Για την ακρίβεια, οι Ράπτορς μοιράζονται τον τίτλο με τους Μπακς, που πήραν τον Νίκολα Μίροτιτς, μέσω συμφωνίας που αφορούσε 3 ομάδες. Οι Πέλικανς πήραν τους Τζέισον Σμιθ και Στάνλεϊ Τζόνσον, συν τέσσερα pick β' γύρου. Οι Πίστονς (οι τρίτοι της παρέας) είχαν δώσει τον Τζόνσον στο Μιλγουόκι, για τον Θον Μέικερ.

Οι περισσότερες αφορούσαν κινήσεις που θα επιτρέψουν σε ομάδες να διεκδικήσουν τους καλύτερους free agents του προσεχούς καλοκαιριού.

Οι ομάδες που 'χουν πια χώρο, να υποδεχθούν τα καλύτερα ονόματα είναι οι εξής:

Καλή απόλαυση.

Photos: Associated Press