Η μεγαλύτερη αδικία που υπέστη ποτέ ο Άιρτον Σένα είχε ονοματεπώνυμο

Η Σουζούκα βγάζει (συνήθως) νέο πρωταθλητή. Εφέτος όχι, καθώς μεσολαβούν ακόμη τέσσερα grand prix μέχρι την τελευταία καρό σημαία στο Άμπου Ντάμπι και η διαφορά Ρόσμπεργκ-Χάμιλτον είναι, φυσικά, αναστρέψιμη. Μεγαλώσαμε ωστόσο με την ιδέα πως σε Ιαπωνία (ή Βραζιλία) θα στεφθεί ο νέος βασιλιάς της F1. Όπως με τον πιο απρόσμενο, επεισοδιακό και αντισυμβατικό τρόπο συνέβη τον Οκτώβριο του 1989!

Από εκείνη την Κυριακή (22/10) συμπληρώνονται 27χρονια και με αφορμή τη διεξαγωγή του προσεχή αγώνα στην πίστα της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε πώς εξελίχθηκαν όλα τότε. Ότι όντως συντελέστηκε η μεγαλύτερη αδικία στην ιστορία του σπορ.

Ψυχρός πόλεμος

Ήταν το 15ο και προτελευταίο grand prix μιας αγωνιστικής σεζόν στη διάρκεια της οποίας η McLaren Honda κυριαρχούσε χάρη στο κορυφαίο οδηγικό δίδυμο των Άιρτον Σένα – Αλέν Προστ και φυσικά το ασυναγώνιστο μονοθέσιό της.

Ουδέποτε όμως ο Βραζιλιάνος και ο Γάλλος, ισχυρές προσωπικότητες αμφότεροι, έβαλαν νερό στο κρασί τους και το κλίμα εντός της βρετανικής ομάδας ήταν ψυχροπολεμικό. Κάτι από Αμερικανοί-Σοβιετικοί είχε το σκηνικό στα γκαράζ της McLaren. Ο Ρον Ντένις προσπαθούσε για μήνες ολόκληρους να κρατήσει τις (λεπτές) ισορροπίες, να λειτουργήσει ειρηνευτικά, οι δυο τους ωστόσο πάλευαν σαν τα κοκόρια που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία.

Ο Σένα ήταν ο κάτοχος του τίτλου, του πρώτου δικού του, και δεν σκόπευε να παραδώσει τα σκήπτρα δίχως μάχη, παρά τις πέντε εγκαταλείψεις μέσα στη χρονιά. Ο Προστ ήταν εμφανώς πιο σταθερός έχοντας τερματίσει στους 13/14 αγώνες με πέντε νίκες και 11 παρουσίες στο βάθρο. Εξ ου και στη Σουζούκα ταξίδεψε με διαφορά 16 βαθμών (76-60) και ξεκάθαρο αβαντάζ τίτλου, έχοντας μάλιστα ως ρεζέρβα, εφόσον χρειαζόταν, τον αγώνα στην Αυστραλία. Μοιραία η πίεση ήταν στον τότε 29χρονο Βραζιλιάνο, ο οποίος ήθελε τουλάχιστον το 2/2 για να μην παραδώσει το θρόνο του στον δελφίνο.

Ο Σένα ήταν στην ακάθαρτη pole

Ο ανώτερος χρόνος στις κατατακτήριες δοκιμές και η πρωτιά στο grid τού επέτρεπαν, φαινομενικά, να έχει αυτός τον έλεγχο της κατάστασης. Ωστόσο η ανατροπή των δεδομένων στην εκκίνηση έφερε τον Προστ μπροστά και τον Σένα, που ξεκινούσε από το ακάθαρτο κομμάτι της πίστας, να παλεύει να κρατήσει τη δεύτερη θέση από τον Γκέρχαρντ Μπέργκερ. Ο Γάλλος, με υψηλότερη τελική στις ευθείες, είχε ανοικτό δρόμο μπροστά του και παράλληλα με το πολύ αργό pit stop του Σένα αύξησε τη μεταξύ τους απόσταση στα +10 δεύτερα.

Η διαφορά ήταν μεν σημαντική, αλλ’ όχι μη αναστρέψιμη. Ο πρωταθλητής, με τρομερά επιθετικό στιλ, άρχισε να μαζεύει τα μέτρα. Τόσο πολύ που στο 40ο γύρο βρέθηκε πίσω από τον ομόσταυλό του, ψάχνοντας έκτοτε την κατάλληλη συγκυρία για να προσπεράσει. Ουδέποτε είχε φοβηθεί να ρισκάρει στην καριέρα του και ο Προστ το ήξερε καλά αυτό, όσο πάσχιζε τιμονιά με τιμονιά ν’ αντέξει στην πίεση που μεγάλωνε. Οι καθρέπτες του γέμιζαν σε κάθε στροφή, έμπειρος γαρ γνώριζε ότι ήταν ένας τομέας που υστερούσε σε σχέση με το μεγάλο αντίπαλό του.

Ο αγώνας ήταν 53ων γύρων και ο 46ος εξελίχθηκε στον πιο κομβικό όλων. Στο αργό σικέιν, στο οποίο όμως οι πιλότοι έμπαιναν με πολλά χιλιόμετρα και έπρεπε να κατεβάσουν πολύ γρήγορα ταχύτητα (τότε τα κιβώτια δεν ήταν αυτόματα), ο Σένα δεν δείλιασε και ‘βούτηξε’ για το προσπέρασμα. Μπήκε από δεξιά και διεκδίκησε τη θέση του Γάλλου. Ο Προστ, που είχε καθυστερήσει στο φρενάρισμα, όφειλε ν’ αντιδράσει. Έστριψε (μάλλον νωρίτερα) το τιμόνι και τα δύο μονοθέσια συγκρούστηκαν! Οι δυο McLaren είχαν (θεωρητικά) τεθεί εκτός μάχης.

Ο Προστ θα δήλωνε αργότερα για την αμφιλεγόμενη κίνησή του πως “παρόλο που κάποιοι θεωρούν πως το έκανα επίτηδες, εγώ απλώς έκλεισα την πόρτα. Επιχείρησε κάτι που δεν γινόταν να συμβεί. Εγώ δεν μπορούσα να υπολογίσω την απόσταση, αλλά ταυτόχρονα δεν θα τον άφηνα να προσπεράσει. Δεν θα του έδινα ούτε ένα κενό“.

Ο Γάλλος ήξερε πως η τροπή των πραγμάτων τον ευνοούσε αφάνταστα, καθώς ανακηρυσσόταν πρωταθλητής. Λύθηκε από τις ζώνες του και βγήκε από το μονοθέσιο. Ο Σένα ούτε που σκέφτηκε ανάλογα. Δεν είχε χρόνο. Απαίτησε (με νοήματα) από τους ανθρώπους της πίστας να τον βοηθήσουν ν’ απεγκλωβιστεί και με σπασμένη αεροτομή επέστρεψε στην πίστα. Μέσα από το βοηθητικό διάδρομο βέβαια (και αυτό κρατήστε το), αλλά κατάφερε να φτάσει στα pits και ν’ αντικαταστήσει την έμπροσθεν πτέρυγα που κρεμόταν. Μόνο έτσι θα τελείωνε τον αγώνα.

Τον ευνόησε το γεγονός ότι μετά το ατύχημα προκλήθηκε μια κάποια αναστάτωση και ο Αλεσάντρο Νανίνι με την Benetton Ford (Μπέργκερ και Μάνσελ είχαν ήδη εγκαταλείψει), ο οποίος βρέθηκε στο ‘τιμόνι’ του αγώνα ήταν μόλις πέντε δεύτερα μακριά. Ο Βραζιλιάνος ‘κατάπιε’ αστραπιαία τη διαφορά και σημαδιακά άφησε πίσω του τον Ιταλό στο ίδιο σημείο που είχε τρακάρει με τον Προστ. Ο Γάλλος παρακολουθούσε αμήχανα τον τερματισμό του ομόσταυλού του και αδυνατούσε να πιστέψει ότι δεν ήταν ήδη πρωταθλητής.

Ο προσωπικός φίλος του Προστ

Ήταν όμως! Διότι οι αγωνοδίκες κλήθηκαν να εξετάσουν το συμβάν της σύγκρουσης και αποφάσισαν εις βάρος του Σένα, ορίζοντας τη μάχη του τίτλου με εξωαγωνιστική απόφαση. Δεν έκριναν ποιος έφταιγε. Κατέληξαν απλώς ότι ο Βραζιλιάνος παραβίασε τους κανονισμούς, καθώς μετά το ατύχημα επανήλθε στον αγώνα από τη βοηθητική λωρίδα. Δεν έλαβαν υπ’ όψιν τι είχε συμβεί προηγουμένως (σύγκρουση) και συμπέραναν ψυχρά πως δεν κάλυψε -ως όφειλε- το chicane. Η McLaren πήρε ξεκάθαρη θέση και στήριξε τον Σένα (που είχε συμβόλαιο) και όχι τον Προστ (που θα έφευγε), επισημαίνοντας ότι χάνει χρήματα και πλήττεται η νίκη της από ένα άκυρο αποτέλεσμα. Η ένσταση παρόλα αυτά δεν έγινε δεκτή.

Αν ψάξει κανείς για συνωμοσίες, θα βρει πίσω από την απόφαση ένα όνομα: Ζαν-Μαρί Μπαλέστρ. Ο τότε πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ήταν Γάλλος και προσωπικός φίλος του Προστ. Κάτι σάπιο άρχισε να μυρίζει. Ο ίδιος αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι επενέβη, πως επηρέασε την απόφαση στην τελική της έκβαση. Όσοι πείστηκαν, πείστηκαν. Λίγοι ήταν. Ο Σένα όχι και αντέδρασε προτού του επιβληθεί ποινή αφαίρεσης της άδειας οδήγησης στους αγώνες για έξι μήνες και βαρύτατο πρόστιμο! Η ήττα του από το σύστημα ήταν συντριπτική. Σε σημείο που σκέφτηκε να εγκαταλείψει τους αγώνες.

Ως την επόμενη χρονιά που στην ίδια πίστα και με τον ίδιο τρόπο πήρε την εκδίκησή του! Απ’ όλους και τον καθέναν ξεχωριστά.