Ο Σίνισα Μιχάιλοβιτς εκδιώχθηκε -καθυστερημένα- από την Μπολόνια για να ζήσει

Ο κορονοϊός είναι (σαν τη) φωτιά. Απρόβλεπτο και ανεξέλεγκτο φαινόμενο. Εξαπλώνεται εν ριπή οφθαλμού και σαρώνει ό,τι ευάλωτο συναντήσει. Με τη φωτιά δεν παίζεις. Νόμος. Δεν την αψηφάς. Θα σε κάψει. Οι άνθρωποι της Μπολόνια έχασαν κάμποσο χρόνο, αλλά ενεργοποιήθηκαν. Έδιωξαν τον Σίνισα Μιχάιλοβιτς από την πόλη και τον έστειλαν υποχρεωτικά στην -υπό έλεγχο ακόμη- Ρώμη. Για να είναι πιο ασφαλής εν μέσω έξαρσης και διακοπής πρωταθλημάτων. “Σχεδόν τον υποχρεώσαμε να φύγει, διότι ήθελε να παραμείνει εδώ εξαιτίας της αγάπης του για το κλαμπ“, ανέφερε ο γυμναστής των ‘ροσομπλού’, Μασιλιμιάνο Μαρκέζι, σε τηλεοπτικό δίκτυο.

Η Μπολόνια είναι από τις πληγείσες πόλεις της βόρειας Ιταλίας, στις οποίες η εξάπλωση του κορονοϊού υπήρξε ραγδαία. Πρωτεύουσα της Περιφέρειας Εμιλιάνα-Ρομάνα, στην οποία τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι περισσότερα από 2.000, τέθηκε από νωρίς σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης προκειμένου να περιοριστεί η διασπορά του ιού. Παρόλα αυτά μόλις την Παρασκευή ανιχνεύτηκαν 33 νέες περιπτώσεις, 28 στη μητρόπολη και 5 στην Ίμολα.

Ο 51χρόνος Σέρβος προπονητής ανήκει, φυσικά, στις ευπαθείς ομάδες. Πολεμώντας γενναία τη λευχαιμία από το καλοκαίρι του 2019 με χημειοθεραπείες και φαρμακευτική αγωγή, το ανοσοποιητικό σύστημά του έχει περιορισμένη ισχύ. “Σέβομαι την ασθένεια, θα την αντιμετωπίσω με έξω το στήθος, κοιτάζοντάς την στα μάτια, όπως έκανα πάντα“, έλεγε την ημέρα που ανακοίνωνε τα μαντάτα. Τηρώντας την υπόσχεσή του αυτό είχε κάνει ως τώρα, 8 μήνες πια από τον περασμένο Ιούλιο, και κέρδιζε τη μία μάχη μετά την άλλη. Δύο μήνες αργότερα τρόμαζε με τους παίκτες του από το νοσοκομείο, γιατί “ζητάει μονίμως την τελειότητα” όπως περιέγραφε ο Κριστιάν Καρεμπέ σε άλλη περίσταση. Ωστόσο η κατάσταση της υγείας του Μιχάιλοβιτς και ο επιβαρυμένος οργανισμός του δεν επιτρέπουν ανώφελα ρίσκα. Μέχρι τις 29/2 και τον αγώνα με τη Λάτσιο καθόταν κανονικά στον πάγκο της ομάδας και ως τις 10 Μαρτίου, που ανακοινώθηκε η παύση εργασιών, συμμετείχε απαρέγκλιτα στις προπονήσεις με τους παίκτες.

Θα ήταν, ωστόσο, τουλάχιστον ριψοκίνδυνο να παραμείνει περισσότερο διάστημα στον πυρήνα του προβλήματος, ακόμη κι αν συνέχιζε να κυκλοφορεί με μάσκες (που σε κάνουν πιο ευάλωτο, αν δεν έχεις νοσήσει) και ν’ αποφεύγει τις επαφές δια χειραψίας με τρίτους. Ο προπονητής της Μπολόνια έχει την ευκαιρία να ζήσει, δεδομένης της προόδου της ιατρικής στην καταπολέμηση του καρκίνου, και δεν πρέπει να τη χάσει από έναν ιό που ούτως ή άλλως κάνει διακρίσεις, ‘χτυπώντας’ βάναυσα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας ή με ιατρικό ιστορικό χρόνιων παθήσεων. Όπως ο ίδιος. Θέλει στρατηγική ο πόλεμος.