Το πρώτο τρίποντο του Άνταμς από τα 16μ. ήταν σα να πετά βότσαλο στη λίμνη Ροτορούα
Με το στιλ σφαιροβόλου ο σέντερ των Θάντερ, έπιασε... 13άρι, βρίσκοντας στόχο για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Φαντάσου έναν μεγαλόσωμο έφηβο με μακριά άκρα στις όχθες της λίμνης Ροτορούα, της δεύτερης μεγαλύτερης στη Νέα Ζηλανδία με έκταση 80 τετραγωνικών χιλιομέτρων, να ξοδεύει τις ώρες του πετώντας μονότονα πέτρες στο νερό κι ακούγοντας τον παφλασμό. Κάθε φορά θέτοντας διαφορετικά σημάδια και κερδίζοντας από τη μία στην άλλη ρίψη το στοίχημα με τον εαυτό του.
Το παιδί αυτό δεν θα ήταν παράδοξο να είναι ο Στίβεν Άνταμς και αντί για πέτρες να κρατά με το ένα χέρι μια μπάλα του μπάσκετ. Μια μπάλα που έχει την ευχέρεια να τη στείλει στο αντίπαλο καλάθι με τέτοια αδιανόητη απλότητα σαν να μην έχει χρησιμοποιήσει καθόλου την υπεράνθρωπη δύναμή του, παρόλο που στέκεται μεταξύ του τρίποντο της δικής του ομάδας και του κέντρου του γηπέδου.
Μ’ αυτόν τον τόσο απρόσμενο τρόπο επιτεύχθηκε το πρώτο τρίποντο του Νεοζηλανδού σέντερ στα 6.5 χρόνια του στο ΝΒΑ.
Η εικόνα του μικρού στη λίμνη με τον θηριώδη ψηλό των Θάντερ δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ο Στίβεν Άνταμς, ο βενιαμίν μιας οικογένειας με 18 παιδιά από τον ίδιο πατέρα και 5 διαφορετικές μανάδες, ήταν ένα τέτοιο πιτσιρίκι ως τα 14 χρόνια του, το οποίο άφησε υποχρεωτικά τη γενέτειρά του, μια πόλη που εξαιτίας του θείου που εκπέμπουν οι πηγές στην ατμόσφαιρα “μυρίζει σαν κάποιος να κλάνει στο πρόσωπό σου όλη την ώρα“, όπως ο ίδιος την έχει περιγράψει σαρκαστικά, προκειμένου να μετοικήσει στο Γουέλινγκτον.
Ατίθασος χαρακτήρας, μετά το θάνατο του Βρετανού πατέρα του Σιντ (από καρκίνο του στομάχου όταν ήταν 13ων) άρπαζε κάθε ευκαιρία για κοπάνα από το σχολείο και τσάρκες οπουδήποτε. Από το πρωί ως το μεσημέρι που έληγε το ωράριο. “Όταν έχασα τον μπαμπά, ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για μένα. Δεν είχα την πατρική κατεύθυνση και ως ηλίθιος που ήμουν το εκμεταλλεύτηκα. Αποφάσισα να μην πηγαίνω στα μαθήματα κι έλεγα ψέματα στ’ αδέρφια μου. Μέχρι που με ανακάλυψαν”, είχε εξομολογηθεί πολλά χρόνια μετά. Του άρεσαν η ανεμελιά, οι βόλτες, το παιχνίδι και έψαχνε αφορμή να μην μπει στην τάξη.
Αφότου ο οικογενειάρχης αδερφός του Γουόρεν τον υποχρέωσε να τον ακολουθήσει στην πρωτεύουσα για να τον έχει υπό τον έλεγχό του, ο Άνταμς άρχισε να μπαίνει σε καλούπια, ν’ αλλάζει συνήθειες και, μολονότι εγκλωβιζόταν έχοντας μάθει να είναι ελεύθερος, ν’ ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες. “Ήταν ένα πολιτισμικό σοκ για τον Στίβεν“, είχε αναφέρει ο μέντοράς του Κένι ΜακΦάντεν, βλέποντας μπροστά του έναν απείθαρχο έφηβο που έπρεπε να πλαστεί από το πρώτο ζύμωμα.
Ο Στίβεν προσαρμόστηκε, έφυγε τα επόμενα χρόνια για τις Ηνωμένες Πολιτείες, φοίτησε στο Πίτσμπεργκ για ένα χρόνο και το 2013, χωρίς γενειάδα ή μακριά μαλλιά, επιλέχθηκε στο Νο12 του NBA draft, ως η επιλογή των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ. Ήταν ένα από τα σκέλη της τριμερούς συμφωνίας που ένα χρόνο πριν είχε στείλει τον Τζέιμς Χάρντεν στο Χιούστον για να μετεξελιχθεί στον ηγέτη των Ρόκετς.
Ο Άνταμς ήταν εκ των 14 που εκείνη τη βραδιά του Ιούνη προσπέρασαν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Ταυτόχρονα όμως ο ένας από τους μόλις τρεις, παρέα με τον τρομερά άτυχο Ολαντίπο και τον Σι Τζέι ΜακΚόλουμ που, εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως άξιζαν μια τέτοια τιμή. Σύγχρονος μεν ψηλός, παλιάς κοπής όμως, με δύναμη γίγαντα και εξαιρετικά τελειώματα που χρόνο με το χρόνο διαμορφώνεται σ’ έναν πολύτιμο σέντερ, αναλαμβάνοντας ολοένα και περισσότερες ευθύνες. Πριν κλείσει καν τα 27 του. Πέρυσι, στην πιο παραγωγική σεζόν του είχε 13.9 πόντους με 9.5 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ και 1.5 κλέψιμο ανά ματς, ενώ εφέτος κινείται χαμηλότερα στους πόντους (10.7), αλλά πολύ ψηλότερα στη δημιουργία (2.6 τελικές).
Μόνο τρίποντο δεν διαθέτει το ρεπερτόριό του. Οριακά μάλιστα διψήφιος είναι ο αριθμός των σουτ που έχει επιχειρήσει πίσω από τη γραμμή σε 568 παιχνίδια, όταν τα δίποντα έχουν ξεπεράσει τα 3.500! Τα πρώτα 12 δεν είχαν βρει στόχο, το 13ο ήταν το τυχερό του. Ένα βότσαλο στη λίμνη που προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού. Σαν άλλος σφαιροβόλος. Η ολυμπιονίκης ετεροθαλής αδερφή του θα είναι περήφανη.