LONGREADS

Πώς η φτωχή πλην τίμια Χετάφε χτυπάει την πόρτα του Champions League

Η Χετάφε βρίσκεται στην τρίτη θέση της Λίγκας και κυνηγάει το όνειρο του Champions League. Ο Άνχελ Τόρες και η άνοδος στην Πριμέρα, οι επιτυχίες με Σούστερ, Λάουντρουπ και Μίτσελ, ο Μπορδαλάς και η σημερινή προοπτική.

Πώς η φτωχή πλην τίμια Χετάφε χτυπάει την πόρτα του Champions League
Οι παίκτες της Χετάφε πανηγυρίζουν το γκολ της ομάδας τους εναντίον της Μπέτις (26/1/2020)

Με τις 22 από τις συνολικά 38 αγωνιστικές της φετινής Λίγκας ήδη συμπληρωμένες, αν κοιτάξει κανείς τον βαθμολογικό πίνακα, θα βρει στην πρώτη εξάδα όλες τις παραδοσιακές δυνάμεις του ισπανικού ποδοσφαίρου, δηλαδή τις Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Σεβίγια, Βαλένθια και Ατλέτικο Μαδρίτης. Όμως μιλήσαμε για εξάδα και αυτές που αναφέραμε είναι πέντε. Ποια λείπει; Μα η Χετάφε, η οποία βρίσκεται στην τρίτη θέση, πίσω μόνο από τους δυο “γίγαντες” της Πριμέρα Ντιβισιόν. Μια μικρή σε μέγεθος ομάδα, τοπικός σύλλογος ενός προαστίου της Μαδρίτης, που την τελευταία τριετία ζει τις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας της, βασισμένη σε δυο πολύ σημαντικούς “πυλώνες”, από τη μια στον πρόεδρό της, Άνχελ Τόρες Σάντσεθ και από την άλλη, στον προπονητή της, Χοσέ Μπορδαλάς. Στο σημερινό κείμενο θα δούμε πώς προέκυψε το “θαύμα” της “Euro-Geta”, που πλέον, στις υπoλειπόμενες 16 αγωνιστικές θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί τα μέχρι σήμερα “κεκτημένα”, ώστε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της πρώτης συμμετοχής της στο Champions League.

Πριν ασχοληθούμε με τα του παρόντος, ας πάμε πρώτα στο παρελθόν για να πούμε μερικά λόγια για τον σύλλογο της Χετάφε, μιας πόλης – κυρίως βιομηχανικής – που βρίσκεται στα νότια της Μαδρίτης (13 χλμ από το κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας) και έχει πληθυσμό 180.000 κατοίκων. Η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης ήταν η Sociedad Getafe Deportivo, που ιδρύθηκε το 1923, μετονομάστηκε το 1946 σε Club Getafe Deportivo και έφτασε μέχρι τη Segunda División (στην οποία αγωνίστηκε για έξι σεζόν), πριν διαλυθεί το 1983 λόγω οικονομικών προβλημάτων. Την ίδια χρονιά, με τη στήριξη του Δήμου, δημιουργήθηκε μια καινούργια ομάδα με την ονομασία Getafe Club de Fútbol.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟ 1983, ΤΟ “ΚΟΛΙΣΕΟΥΜ” ΚΑΙ Ο ΑΝΧΕΛ ΤΟΡΕΣ

"Manteo" από τους παίκτες της Χετάφε στον Μίτσελ, πανηγυρίζοντας την παραμονή της ομάδας στην Πριμέρα το 2009.

Η Χετάφε ξεκίνησε να αγωνίζεται τη σεζόν 1983/84 στη Segunda Regional (δεύτερο τοπικό) και μέσα σε τέσσερα χρόνια πέτυχε ισάριθμες ανόδους (Primera Regional, Preferente, Tercera División & Segunda B), φτάνοντας τη σεζόν 1987/88 στη Σεγούντα Β. Τα επόμενα 17 χρόνια σταθεροποιήθηκε στην τρίτη κατηγορία, παίζοντας και για τέσσερις αγωνιστικές περιόδους στη Σεγούντα. Το 2002, ο τότε δήμαρχος της πόλης, Πέδρο Κάστρο, έπεισε τον επιχειρηματία Άνχελ Τόρες, να αγοράσει τις μετοχές του συλλόγου, που εκείνη την εποχή περνούσε μια δύσκολη περίοδο, τόσο στο αγωνιστικό, όσο και στο οικονομικό. Ο Τόρες αποφάσισε να αναλάβει τις τύχες της Χετάφε, της οποίας ήταν μέλος από την ίδρυσή της το 1983 και η “μεταμόρφωση” ξεκίνησε.

Μια πρώτη κίνηση που είχε γίνει ήδη πριν την ανάληψη της προεδρίας από τον Τόρες και συνετέλεσε στην ανάπτυξη του συλλόγου, ήταν το καινούργιο γήπεδο που εγκαινιάστηκε το 1998, αντικαθιστώντας το σαφώς μικρότερο και παλιό “Estadio de las Margaritas”. Η έδρα της Χετάφε ονομάστηκε “Coliseum Alfonso Pérez”, προς τιμήν του Αλφόνσο Πέρεθ Μουνιόθ, επιθετικού (Ρεάλ Μαδρίτης, Μπέτις, Μπαρτσελόνα, Εθνική Ισπανίας) που γεννήθηκε στην πόλη, παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν αγωνίστηκε στην ομάδα, αλλά ούτε και την αντιμετώπισε ποτέ ως αντίπαλος. Η χωρητικότητα των 17.000 θεατών, βοήθησε στο να αυξηθούν τα έσοδα του συλλόγου, είτε με τα απλά εισιτήρια, είτε με τα διαρκείας, ενώ η ομάδα απέκτησε ένα αξιοπρεπές γήπεδο.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΙΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

Οι φίλαθλοι της Χετάφε πανηγυρίζουν την ιστορική πρώτη άνοδο της ομάδας τους στην Πριμέρα (13/6/2004)

Επιστρέφοντας τώρα στον Τόρες, που όπως είπαμε, ανέλαβε τις τύχες της Χετάφε το 2002, χρειάστηκε μόλις δυόμισι χρόνια για να πετύχει το πρώτο “θαύμα” με τους “azulones”, δηλαδή την άνοδο για πρώτη φορά στην ιστορία στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ήταν η σεζόν 2003/04, τότε που η “Χέτα” τερμάτισε δεύτερη στη Segunda División – πίσω μόνο από τη Λεβάντε – και πήρε το εισιτήριο για τα μεγάλα σαλόνια του ισπανικού πρωταθλήματος. Από τότε έχουν περάσει 16 χρόνια και η ομάδα συνεχίζει στην Πριμέρα, έχει υποβιβαστεί σε αυτό το διάστημα μόλις μια φορά (2015/16), αλλά επανήλθε αμέσως στη μεγάλη κατηγορία την επόμενη χρονιά. Από το 2003 και μετά, αρκετοί σημαντικοί προπονητές έχουν καθίσει στον πάγκο των “azulones”.

Ξεκινώντας από τον Πέπε Μελ (2003), περνάμε στους Κίκε Σάντσεθ Φλόρες (2004/05 & 2015), Μπερντ Σούστερ (2005-2007), Μίκαελ Λάουντρουπ (2007/08), Βίκτορ Μουνιόθ (2008/09), Μίτσελ (2009-2011) και Φραν Εσκριβά (2015/16). Οι καλύτερες χρονιές της ομάδας, πάντα σε ό,τι αφορά στην Πριμέρα Ντιβισιόν, ήταν εκείνες με τον Σούστερ, τον Λάουντρουπ και τον Μίτσελ. Με τον Γερμανό, η Χετάφε τερμάτισε δυο σερί σεζόν στην 9η θέση, ενώ τη δεύτερη από αυτές έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου, αποκλείοντας στον ημιτελικό την Μπαρτσελόνα με ένα εντυπωσιακό όσο και απίστευτο 4-0 (πρώτο ματς 5-2 υπέρ των “μπλαουγκράνα”)! Στον τελικό του “Μπερναμπέου”, οι “μπλε” υπέκυψαν απέναντι στη Σεβίγια του Χουάντε Ράμος με το γκολ του Κανουτέ, εξασφάλισαν όμως το πρώτο τους ευρωπαϊκό εισιτήριο στο επόμενο Κύπελλο UEFA.

Φάση μπροστά στα καρέ της Μπάγερν στο επικό 3-3 με τη Χετάφε στο "Κολισέουμ". Μπράουλιο και Καν διεκδικούν τη μπάλα, ενώ ο Ντεμιτσέλις παρακολουθεί την εξέλιξη (Κύπελλο UEFA, 10/4/2008)

Την επόμενη σεζόν, με τον Λάουντρουπ στον πάγκο, η ομάδα μπορεί να τερμάτισε στη 14η θέση της Λίγκας, εντυπωσίασε όμως τόσο στην Ευρώπη όσο και στο Copa del Rey. Η Χετάφε τερμάτισε πρώτη στον όμιλο του Κυπέλλου UEFA, μπροστά από Τότεναμ και Άντερλεχτ, με highlight το 1-2 επί των “Spurs” μέσα στο “White Hart Lane”. Στη φάση των “32” σειρά είχε η ΑΕΚ (1-1 στην Αθήνα & 3-0 μέσα στο “Αλφόνσο Πέρεθ”), στους “16” ήρθε η πρώτη μεγάλη υπέρβαση με τον αποκλεισμό της Μπενφίκα με δυο νίκες (1-2 & 1-0) και η Χετάφε έφτασε στα προημιτελικά, όπου περίμενε η Μπάγερν. Στο Μόναχο οι “azulones” απέσπασαν 1-1 και στη ρεβάνς παρακολουθήσαμε ένα επικό ματς.

Η “Χέτα” προηγήθηκε 1-0, οι Γερμανοί ισοφάρισαν το σκορ του πρώτου αγώνα στο 89′ με τον Ριμπερί, οι Ισπανοί πήραν τεράστιο προβάδισμα στην παράταση (3-1), όμως ο Λούκα Τόνι με δυο δικά του γκολ στο 115′ και στο 120′ έβαλε τέλος στα ευρωπαϊκά όνειρα της ομάδας του Λάουντρουπ, που αποκλείστηκε χωρίς να ηττηθεί από τους Βαυαρούς σε κανένα από τα δυο παιχνίδια. Έξι μέρες μετά, η Χετάφε έπαιξε στον δεύτερο σερί τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας, αυτή τη φορά με αντίπαλο τη μεγάλη Βαλένθια στο “Βιθέντε Καλντερόν”. Οι “νυχτερίδες” προηγήθηκαν 2-0, η “Χέτα” μείωσε στο 45′, όμως ο Μοριέντες στο 84′ ολοκλήρωσε τον θρίαμβο των “τσε”, στερώντας για μια ακόμα φορά το τρόπαιο από τους “azulones”.

Πετυχημένο κρίνεται και το πέρασμα του Μίτσελ, ο οποίος ανέλαβε τον Απρίλιο του 2009, πέτυχε την παραμονή σε μια δραματική τελευταία αγωνιστική και τη σεζόν 2009/10 τερμάτισε στην έκτη θέση της Λίγκας, εξασφαλίζοντας ένα ακόμα ευρωπαϊκό εισιτήριο, ενώ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Copa del Rey, όπου αποκλείστηκε από την μετέπειτα κάτοχο Σεβίγια για ένα τέρμα (2-0 & 1-0). Αυτές ήταν οι σημαντικότερες στιγμές της Χετάφε, μέχρι τον υποβιβασμό του 2016. Ο Αργεντίνος Χουάν Εσνάιντερ κάθισε στον πάγκο για να επαναφέρει την ομάδα στην Πριμέρα, όμως απολύθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, με τη Χετάφε στην προτελευταία θέση της Σεγούντα! Και ήταν τότε που ο Άνχελ Τόρες έκανε την κίνηση “ματ”, μια κίνηση που άλλαξε τα πάντα στους “azulones”.

Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ ΤΟΥ ΤΟΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΟΣΕ ΜΠΟΡΔΑΛΑΣ

Χοσέ Μπορδαλάς και Άνχελ Τόρες, ο προπονητής και ο πρόεδρος. AS

Ο πρόεδρος του συλλόγου έδωσε τα ηνία στον Χοσέ Μπορδαλάς, έναν τεχνικό που την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα της Σεγούντα με την Αλαβές, δίνοντάς της την άνοδο μετά από μια δεκαετία απουσίας από την Πριμέρα. Ο πρόεδρος των Βάσκων, Αλφόνσο Φερνάντεθ διέκοψε τη συνεργασία με τον Μπορδαλάς, στερώντας του την ευκαιρία να εργαστεί για πρώτη φορά στην καριέρα του στην πρώτη κατηγορία. Ο Μπορδαλάς, γεννημένος το 1964 στο Αλικάντε, αγωνίστηκε στα νιάτα του ως επιθετικός σε μικρές, τοπικές ομάδες, όμως οι τραυματισμοί τον ανάγκασαν να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία μόλις 28 ετών, όταν και αποφάσισε να συνεχίσει την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο από το πόστο του προπονητή.

Ξεκίνησε από το Αλικάντε, στη συνέχεια εργάστηκε σε ομάδες του διαμερίσματος του Λεβάντε, ανάμεσά τους και στην Έλτσε που τότε έπαιζε στη Σεγούντα, ενώ το 2012 πήγε στην Αλκορκόν. Στη συνέχεια βρέθηκε στη Βιτόρια (Αλαβές), κερδίζοντας την άνοδο στην Πριμέρα, αλλά η “Γη της Επαγγελίας” για τον Μπορδαλάς αποδείχτηκε η Χετάφε. Με μια αντεπίθεση διαρκείας, οι “azulones” τερμάτισαν στην τρίτη θέση της Σεγούντα, χάνοντας την απευθείας άνοδο για μόλις δυο βαθμούς. Στα πλέι-οφ αντιμετώπισαν πρώτα την Ουέσκα, απέσπασαν 2-2 εκτός έδρας και νίκησαν 3-0 στο “Κολισέουμ”, με τον Νταβίδ Φουστέρ να πετυχαίνει το τρίτο γκολ. Στη συνέχεια έπαιξαν με την Τενερίφε, έχασαν 1-0 στα Κανάρια και κέρδισαν 3-1 στον επαναληπτικό, παίρνοντας το τελευταίο εισιτήριο για την Πριμέρα.

Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΧΕΤΑΦΕ

Ο Νταβίδ Φουστέρ στα πλέι-οφ ανόδου με αντίπαλο την Ουέσκα (2017) AS

Από εκεί και μετά, αυτό που κάνει ο Μπορδαλάς, είναι να βελτιώνει συνεχώς τα πλασαρίσματα της Χετάφε στην ισπανική Λίγκα. Η 8η θέση της σεζόν 2017/18 ήταν η δεύτερη καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου (μετά την 6η του 2010) και ακολούθησε η 5η το 2018/19, που είναι και η κορυφαία για την ομάδα στην παρουσία της στην Πριμέρα. Φέτος, όπως γράψαμε και στην αρχή του κειμένου, βρίσκεται τρίτη μετά από 22 αγωνιστικές και είναι προφανές ότι πηγαίνει για την πολύ μεγάλη της υπέρβαση, κυνηγώντας το θαύμα της πρώτης τετράδας για μια θέση στους ομίλους του Champions League. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: η Χετάφε έχει προϋπολογισμό που δεν ξεπερνάει τα 52 εκατομμύρια ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι βρίσκεται μόλις στην 14η θέση ανάμεσα στις 20 ομάδες της Πριμέρα.

Την ίδια θέση κατέχει και στο “límite salarial”, δηλαδή στο μισθολογικό όριο των ομάδων της Λίγκας (τα χρήματα που μπορεί να ξοδέψει μέσα στη σεζόν ένας σύλλογος για όλους τους εργαζόμενούς του, ένα ποσό που καθορίζεται από την LFP, δηλαδή τη Λίγκα, μετά από συνεννόηση με κάθε ομάδα). Η Χετάφε, για να κάνετε τις συγκρίσεις, έχει μισθολογικό όριο τα 56 εκατομμύρια ευρώ, δώδεκα φορές λιγότερα χρήματα από τις Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, έξι φορές λιγότερα από την Ατλέτικο και τρεις φορές λιγότερα από τις Βαλένθια και Σεβίγια. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε η Χέτα τόσους βαθμούς μετά από 22 αγωνιστικές (39), αφού στις 14 προηγούμενες συμμετοχές της στην Πριμέρα καλύτερή της επίδοση ήταν οι 35 βαθμοί το 2006/07 και οι 32 πέρυσι και το 2009/10.

ΤΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ “ΠΙΣΤΕΥΩ” ΤΟΥ ΜΠΟΡΔΑΛΑΣ

Ο Χοσέ Μπορδαλάς, προπονητής της Χετάφε.

Να θυμίσουμε εδώ, ότι το 2017, μετά την κατάκτηση της 8ης θέσης ως νεοφώτιστης στην Πριμέρα, υπήρξε μεγάλη αρνητική κριτική για τον τρόπο που αγωνιζόταν η ομάδα, από αντίπαλους προπονητές, παίκτες, δημοσιογράφους και φιλάθλους. Όλοι αυτοί κατηγορούσαν τον Μπορδαλάς για το στα όρια του αντιαθλητικού παιχνίδι των παικτών του, τα πολλά φάουλ, την έλλειψη δημιουργικότητας και τέλος, το αντιποδόσφαιρο που παρουσίαζε στο γήπεδο. Σήμερα, ούτε δυο χρόνια μετά, σχεδόν οι μισές ομάδες της Λίγκας αντιγράφουν το μοντέλο του τεχνικού της Χετάφε: Αθλέτικ, Αλαβές, Βαγιαδολίδ, Λεγανές, Εσπανιόλ, Έιμπαρ, Γρανάδα και Οσασούνα, χωρίς να ξεχνάμε ότι η Ατλέτικο και ο Σιμεόνε είναι οι πρώτοι διδάξαντες την τελευταία οκταετία.

Οι κριτικές αυτές έχουν μειωθεί με το πέρασμα του χρόνου, όμως ο Μπορδαλάς θεωρεί ότι υπάρχουν ακόμη αρκετοί που δεν αναγνωρίζουν την επιτυχία των “azulones”: “Βλέπω ότι κάποιοι επιμένουν να μειώνουν τα όσα έχουμε πετύχει. Είμαστε μια μικρή, ταπεινή ομάδα με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Θα έπρεπε να μας κοιτάζουν με συμπάθεια και όχι με αντιπάθεια”. Ο γυμναστής της ομάδας, Χαβιέρ Βιδάλ, δεξί χέρι του προπονητή, δίνει το στίγμα της φιλοσοφίας του Μπορδαλάς: “Το ποδόσφαιρο είναι τεχνική και τακτική, αλλά εδώ έλειπε η φυσική κατάσταση και η σωστή νοοτροπία και σε αυτά ο μίστερ είναι νούμερο ένα. Οι απαιτήσεις είναι τόσο υψηλές, που οι παίκτες δεν επιτρέπεται ούτε καν να περπατάνε στις προπονήσεις. Σε αυτές τις λεπτομέρειες χτίζουμε τη διαφορά”.

Οι παίκτες της Χετάφε πανηγυρίζουν ένα γκολ της ομάδας τους. AC

Το σύνθημα του Μπορδαλάς είναι το “παίζουμε όπως ακριβώς κάνουμε και προπόνηση”. Οι “παλιοσειρές” της ομάδας δε διστάζουν να πουν ότι ποτέ πριν δεν είχαν προπονηθεί τόσο πολύ στην καριέρα τους, όσο με τον τωρινό τεχνικό τους. Για να πάρετε μια ιδέα, υπάρχουν προπονήσεις που φτάνουν ή και ξεπερνούν τις τρείς ώρες, ενώ κάθε εβδομάδα οι παίκτες τρέχουν ανάμεσα στα 35 και τα 40 χιλιόμετρα! Ο Μπορδαλάς συνεχίζει να επιμένει ότι ο στόχος της Χετάφε δεν ήταν η Ευρώπη αλλά η σωτηρία και η παραμονή. Τώρα που αυτό επιτεύχθηκε, έχει έρθει η ώρα της διεκδίκησης ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Ο τεχνικός των “azulones” θεωρεί ότι θα έχουν οκτώ αντίπαλους σε αυτή τους την προσπάθεια: Ρεάλ, Μπάρσα, Σεβίγια, Βαλένθια, Ατλέτικο, Βιγιαρεάλ, Ρεάλ Σοθιεδάδ και Αθλέτικ.

Μετά τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη την περασμένη αγωνιστική μέσα στο Μπιλμπάο (0-2 την Αθλέτικ), ο Μπορδαλάς εμφανίστηκε το ίδιο ψύχραιμος, σοβαρός και προσγειωμένος όπως πάντα: “Συνεχίζουμε την προσπάθειά μας, πρέπει να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, μας περιμένει πολλή δουλειά ακόμα, το μόνο που έχουμε εξασφαλίσει, είναι η παραμονή μας”. Και το λέει αυτό, ένας άνθρωπος συνηθισμένος στα δύσκολα. Όγδοο παιδί μιας δωδεκαμελούς οικογένειας, χρειάστηκε από μικρός να κερδίσει το ψωμί του: “Έχω μαζέψει καρπούζια και πεπόνια στην Αλμερία, έχω πουλήσει εφημερίδες στον δρόμο. Όταν η ζωή δεν είναι εύκολη, μαθαίνεις ότι με τη σκληρή εργασία μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Για να βελτιωθείς, πρέπει να είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου. Η δουλειά είναι αδιαπραγμάτευτη και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι παίκτες μου”.

ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ “ΜΟΝΤΕΛΟ” ΤΟΥ ΜΠΟΡΔΑΛΑΣ

Το παραδοσιακό "manteo" από τους παίκτες της Χετάφε στον Χοσέ Μπορδαλάς. PL

Όταν πέρυσι η Χετάφε πήρε το ευρωπαϊκό εισιτήριο για το φετινό Europa League, πολλοί ήταν εκείνοι που θεωρούσαν πως θα ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο να μπορέσει η ομάδα να σταθεί αξιοπρεπώς τόσο στο εξωτερικό όσο και στις εγχώριες διοργανώσεις. Όμως διαψεύστηκαν πανηγυρικά, αφού οι “azulones” όχι μόνο βρίσκονται στην τρίτη θέση της Λίγκας, αλλά έχουν ήδη προκριθεί και στους “32” του EL, όπου στις 20 και 27 Φεβρουαρίου θα αντιμετωπίσουν τον Άγιαξ! Στον όμιλο πήραν τη δεύτερη θέση, πίσω από τη Βασιλεία και πάνω από Κρασνοντάρ και Τράμπζονσπορ, με τέσσερις νίκες και δυο ήττες. Πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι στιγμής, το “μοντέλο” του Μπορδαλάς δικαιώνεται 100%. Ας το δούμε λίγο πιο προσεκτικα.

Η Χετάφε παίζει το 4-4-2, με πίεση ψηλά, κάθετο ποδόσφαιρο, μηδενικό ρίσκο στην απομάκρυνση της μπάλας από την άμυνα, γρήγορο τρανζίσιον άμυνας – επίθεσης και κυριαρχία στις δύο περιοχές. Οι πολέμιοι του Μπορδαλάς χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι η Χέτα είναι η ομάδα που κάνει τα περισσότερα φάουλ στην Ευρώπη, αλλά και αυτή που έχει την μικρότερη κατοχή και δίνει τις λιγότερες πάσες. Όμως οι αριθμοί λένε και άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι είναι από τις ομάδες που παίζουν περισσότερο στο μισό γήπεδο του αντιπάλου, από τις πολύ λίγες που κατεβάζουν στη σύνθεσή τους δυο και τρεις επιθετικούς και βέβαια, ότι έχει την τέταρτη καλύτερη άμυνα της Λίγκας (πίσω μόνο από Ρεάλ, Ατλέτι και Αθλέτικ).

Ο Μπορδαλάς έχει πείσει τους παίκτες του ότι δεν πρέπει να παραδίνονται ποτέ και σε κανέναν αντίπαλο. Αποτέλεσμα αυτού, είναι το γεγονός ότι η ομάδα έχει χάσει μόνο μια φορά δυο συνεχόμενα παιχνίδια (με Βιγιαρεάλ και Ρεάλ Μαδρίτης), ενώ στις 3 από τις 5 συνολικά ήττες της μέχρι τώρα, έχει απαντήσει με νίκες, σημάδι ότι ξέρει να αφήνει πίσω της τα “στραβοπατήματα”, χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά. Αν κάτι χαρακτηρίζει τον προπονητή της Χετάφε, είναι ότι έχει την ικανότητα να αξιοποιεί όλους τους παίκτες του ρόστερ, παίρνοντας από τον καθένα το 100%, ίσως και παραπάνω. Και βέβαια, το κλίμα είναι “οικογενειακό”, όπως πρόσφατα δήλωσε ο Βιτορίνο Αντούνες: “Υπάρχει αρμονική σχέση μεταξύ των παικτών, του προπονητικού τιμ και της διοίκησης”.

ΑΝΧΕΛ ΤΟΡΕΣ, Ο ΕΠΙ 18 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΑΣ-ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΧΕΤΑΦΕ

Ο Άνχελ Τόρες, πρόεδρος της Χετάφε, μαζί με τον ομόλογό του της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ. ÁT

Σε όλα αυτά φυσικά, θα πρέπει να προσθέσουμε στην εξίσωση και τον κόσμο, που εδώ και τρία χρόνια έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια της ομάδας να ανέβει επίπεδο. Τα εισιτήρια διαρκείας ξεπέρασαν φέτος τις 13.000, που είναι αριθμός ρεκόρ για την ιστορία του συλλόγου και φυσικά καμία σχέση δεν έχει με το όχι και τόσο μακρινό 1997, τότε που οι 500 κάτοχοι διαρκείας πανηγύριζαν για την παραμονή της Χέτα στη Σεγούντα Β! Τίποτα όμως από όλα αυτά δε θα είχε γίνει στην ταπεινή Χετάφε, χωρίς την παρουσία του Άνχελ Τόρες, που πλέον είναι ο πρόεδρος με τη μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής στο αξίωμα σε ολόκληρη την ισπανική Λίγκα (ξεπέρασε τα 18 χρόνια).

Ένας επιχειρηματίας που κράτησε το καράβι στα δύσκολα, διαχειρίστηκε άριστα τις πραγματικές ανάγκες του συλλόγου, συμμάζεψε τα οικονομικά, συνεργάστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο με τους εκάστοτε προπονητές του, έδωσε πνοή και φιλοδοξίες στους φιλάθλους και που ποτέ δεν παρασύρθηκε σε αλόγιστες σπατάλες ή αναποτελεσματικές επενδύσεις. Ο ίδιος δηλώνει ενθουσιασμένος με τη δουλειά του Μπορδαλάς: “Εχουμε τον κορυφαίο προπονητή στην Πριμέρα. Ο Χοσέ μπορεί να αξιοποιήσει ακόμα και μια… σκούπα! Του ανήκει τεράστιο μερίδιο της επιτυχίας. Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα δει προπονητή να προετοιμάζει με τόση λεπτομέρεια τα παιχνίδια. Θα είναι μαζί μας για όσο θέλει και όταν αποφασίσει να φύγει, θα του χαρίσουμε την αποθέωση και το ευχαριστώ που του αξίζει, για όσα μας έδωσε”.

Οι φίλαθλοι της Χετάφε στο "Coliseum Alfonso Pérez". PG

Όμως η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη, κάτι που γίνεται αμέσως κατανοητό και από τα λόγια του ίδιου του Μπορδαλάς για τον Τόρες: “Ο ηγέτης μας είναι ο πρόεδρος. Αυτός κατόρθωσε να φέρει την ομάδα για πρώτη φορά στην Πριμέρα, την κράτησε εκεί για πολλά χρόνια, την έβαλε στον ποδοσφαιρικό χάρτη της Ευρώπης. Στη συνέχεια πέρασε χρόνια αρκετά δύσκολα, προσπαθώντας να εξασφαλίσει την παραμονή. Μετά την επιστροφή μας στην Πριμέρα, όλες οι στιγμές που περάσαμε ήταν και είναι όμορφες. Ξεπεράσαμε τις προσδοκίες. Και αυτό το οφείλουμε στην εργασία και την αφοσίωση όλων μέσα στο σύλλογο. Δεν έχουμε μεγάλα αστέρια στην ομάδα, είμαστε ταπεινοί, αλλά δουλεύουμε σκληρά για να πετύχουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε”.

Όλα αυτά είναι η πετυχημένη συνταγή μιας μικρής ομάδας που όμως είναι αποφασισμένη να διεκδικήσει τα δικά της όνειρα. Πάντα με σεμνότητα, αλλά και συνέπεια, η Χετάφε ζει τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας της και απομένει να δούμε μέχρι που είναι ικανή να φτάσει. Οι φίλαθλοι βρίσκονται δίπλα της, στηρίζοντας την προσπάθεια παικτών και προπονητή. Φέτος, πέρα από το ρεκόρ των 13.000 και πλέον διαρκείας, το “Κολισέουμ” έχει γνωρίσει – πράγμα σπάνιο για αυτό – έξι sold out! Αυτό το βιομηχανικό προάστιο της ισπανικής πρωτεύουσας, που έγινε γνωστό στην Ευρώπη από την ομάδα του, θέλει να ζήσει κάτι ακόμα μεγαλύτερο. Το Champions League απέχει ακόμα 16 ολόκληρες αγωνιστικές, αλλά μοιάζει να είναι πιο κοντά από ποτέ. Είτε τερματίσει τελικά στην πρώτη τετράδα, είτε όχι, η Χετάφε δικαιούται να νιώθει περήφανη για τα κατορθώματά της.

* Βίντεο: Χετάφε, τα γκολ της σεζόν 2018/19

Θα φύγει ο Μέσι από την Μπαρτσελόνα; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ