Ο Πάτρικ Μαχόμς είναι o σταρ που έψαχνε απεγνωσμένα το NFL

Οι Kansas City Chiefs εμφανίστηκαν το χάρτη του football το 1960. Είχαν για έδρα το Ντάλας -εξ ου και το Dallas Texans που είχαν για όνομα-, πριν μετακομίσουν το 1963 στο Κάνσας και γίνουν αυτοί που ξέρει σήμερα όλος ο κόσμος. Βλέπεις, είναι οι νέοι πρωταθλητές του NFL. Πρώτα διέλυσαν αρνητικό σερί 25 χρόνων στα playoffs, έτσι επέστρεψαν στο Super Bowl για πρώτη φορά μετά το 1970 και το πήραν. Για να κατακτήσουν την κορυφή, χρειάστηκε να ‘γυρίσουν’ από το -10 στον τελικό με τους San Francisco 49ers. Το έκαναν χάριν του Πάτρικ Μαχόμς.

Ο Μαχόμς είναι quarterback. Ο quarterback είναι ο ηγέτης του επιθετικού σχηματισμού, αυτός που επιλέγει το play, με όσα κάνει να κρίνουν αποτελέσματα, καθώς είναι και αυτός που στέλνει την μπάλα όπου πρέπει να πάει, για να γίνει δουλειά. Ενίοτε τρέχει ο ίδιος. Για αρκετή ώρα αφότου άρχισε ο τελικός, ο Μαχόμς δεν ήταν καλός. Όταν η ομάδα του βρέθηκε στο -24, συνήλθε. Έγινε ο εαυτός του και ηγήθηκε της κατάκτησης του τίτλου. Ο Μαχόμς έγινε (στα 24) ο νεαρότερος σε ηλικία MVP του Super Bowl.

Πάμε τώρα, στην αρχή της ιστορίας. Άμα τη εμφανίσει των Chiefs στο football, έγιναν μέλη της American Football League που το 1970 συμφώνησε τη συγχώνευση με τη National Football League, για μια, ενωμένη και αδιαίρετη λίγκα. Στο ‘έσονται εις σάρκα μία’ πήραν το πρωτάθλημα της περιφέρειας τους (AFC West) το 1973. Ακολούθησε εκείνο του 1993 και για να μη σε κουράζω, από το τότε έως το 2018 δεν μπορούσαν να δουν προκοπή στα playoffs. Έκτοτε έχουν 4/5. Και το πρωτάθλημα. Προηγήθηκε η εμπιστοσύνη στον Μαχόμς.

Ο 24χρονος ήταν μια -θα έλεγες- ιδιαίτερη περίπτωση. Ως μαθητής δημοτικού -στο Ουάιτχαουζ του Τέξας, των 8000 κατοίκων-, όταν ο προπονητής της σχολικής ομάδας άσκησε δριμεία λεκτική επίθεση στους παίκτες και όλα τα παιδιά είχαν μείνει άναυδα -έως τρομοκρατημένα-, εκείνος σηκώθηκε και τους είπε ψύχραιμα ‘ας μην τον αφήσουμε να μας διαλύσει. Μπορούμε να νικήσουμε το τουρνουά’. Από παιδί ήταν αυτός που έλεγε την άποψη του, δεν φοβόταν τις αντιπαραθέσεις, αλλά δεν τσακωνόταν. “Αν προσπαθήσεις να τον εκνευρίσεις, αυτό που κάνει είναι να βρει εκείνος τον τρόπο να σε κάνει έξαλλο“. Όταν χάνει, δεν τσαντίζεται. Ξαναβλέπει το ματς να δει τι θα μπορούσε να κάνει καλύτερα.

Το μενταλιτέ αυτό το ‘χε πάρει από τον -επί έντεκα σεζόν- pitcher στη Major League Baseball, πατέρα του, Πατ. Οι γονείς του είχαν χωρίσει, όταν εκείνος ήταν 10 χρόνων. Η μητέρα του, Ράντι είχε πει στη The Star πως δεν πέρασε εύκολα με τα παιδιά της, καθώς έπρεπε να κάνει πολλές δουλειές για να συντηρεί το σπίτι. Ο Πάτρικ ήταν αυτός που μεταξύ άλλων, έπρεπε να προσέχει τον μικρότερο αδελφό του, Τζάκσον. Επειδή δεν υπήρχαν χρήματα, τα παιδιά σταμάτησαν να παρακολουθούν το ιδιωτικό σχολείο -όπου πήγαιναν τα πρώτα χρόνια. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή, για εκείνα. Ουδείς παραπονέθηκε, με τον Πάτρικ να λέει χρόνια μετά ότι “η μητέρα μου ήταν ο άνθρωπος που με επηρέασε περισσότερο από όλους, με έμαθε να δουλεύω σκληρά και να είμαι συνεπής σε όλες τις υποχρεώσεις. Δούλευε και δεν έχανε παιχνίδι μου. Μου έμαθε πως ό,τι και αν περνάς, αν δουλέψεις όσο χρειάζεται, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα“.

Η μητέρα του πρόσθεσε ότι “ήταν πάντα τόσο προσηλωμένος στο τι πρέπει να κάνει, που έφτασαν στο σημείο να προσπαθώ να ‘σπάσω’ αυτήν την συνήθεια, για να μάθει να απολαμβάνει πράγματα“. Από τα 9 συμπεριφερόταν ως επαγγελματίας. “Ήξερε πως θα γίνει κάτι το ιδιαίτερο” είπε στο Kansas City Star ο παιδικός του φίλος, Πατ Ντέι.

Κολέγια τού έδιναν υποτροφία, χωρίς να ‘χει καταλήξει στο σπορ που θα παίξει

Όταν ο Πάτρικ πήγε στο Whitehouse high school έγινε μέλος των ομάδων του football, του baseball και του μπάσκετ. Ο προπονητής του στο baseball, Ντέρικ Τζένκινς είχε πει στο Fox Sports “είχε ταλέντο από αυτά που δεν εμφανίζονται συχνά, την ώρα που είναι και εξαιρετικό παιδί. Μπορεί να ρίξει ό,τι θέλει στο γήπεδο, συν του ότι είναι ο πιο έξυπνος παίκτης baseball που έχω δει”. Την ίδια περίοδο (2013) πήρε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη football της πολιτείας από το Associated Press (είχε τα καλύτερα ρεκόρ σε αριθμό πασών που έδωσαν touchdown και γιάρδες που ‘χε καλύψει με τις πάσες), ενώ στο μπάσκετ είχε 19.9 πόντους, 6.7 ριμπάουντ και 3.4 ασίστ ανά ματς.

Μολονότι από τα από τα 10 πετούσε την μπάλα με ταχύτητα 104 χιλιομέτρων, ενώ ακόμα και όταν οι αντίπαλοι τον έριχναν, η πάσα του μπορούσε να διανύσει 54 μέτρα, στην αρχή τον χρησιμοποιούσαν στο football ως τον τύπο που έπρεπε να εμποδίσει αυτόν που είχε την μπάλα, από το να περάσει στην τελική ζώνη (safety). Δεν μπήκε σε κανένα μπλοκάκι ‘κατασκόπου’. Αυτό έγινε όταν τον έκαναν quarterback. Για να γίνει βασικός στο κολέγιο του, χρειάστηκε να νικήσει τους δυο που ήταν μπροστά του.

Στο σχολείο, μετά το τελευταίο του παιχνίδι στο football (μια ήττα για τα playoffs) οι γονείς του επικοινώνησαν με τον κόουτς της ομάδας μπάσκετ. Του ζήτησαν να τον βάλει να παίξει, την επομένη. Να καταλάβει πως ό,τι είχε γίνει δεν μπορούσε να αλλάξει και πως κάθε μέρα ήταν μια νέα ευκαιρία. Έκανε την πάσα του αγώνα. Είχε πάρει τόσα βραβεία, που από ένα σημείο κι έπειτα τα ξεχνούσε στο γήπεδο. Γιατί δεν τον ενδιέφεραν. Τον ένοιαζε τι θα κάνει στο επόμενο ματς. Και πάντα είχε πίστη. Βλέπεις, είναι και βαθιά θρήσκος. “Ο Θεός μου έδωσε το ταλέντο και τη δυνατότητα να αντιληφθώ το σκοπό: είναι να δείξω την πίστη μου και να οδηγήσω και άλλους ανθρώπους σε Αυτόν“. Από το σχολείο έχει την ίδια κοπέλα, την Μπρίτανι -που έπαιζε ποδόσφαιρο στο κολέγιο και τώρα είναι μοντέλο fitness. “Είναι ο βράχος του” λένε οι φίλοι του -που δεν έχουν αλλάξει από το δημοτικό. “Τους ανθρώπους που ‘χεις μαζί σου, από όταν δεν ήσουν κάποιος, τους ‘κουβαλάς’ μαζί σου“. Από το Γενάρη του 2019 ο Πάτρικ με την Μπρίτανι μένουν στο σπίτι που αγόρασαν, στο Κάνσας, έναντι 1.925.000 δολαρίων.

Στο λύκειο αποφάσισε να ‘κόψει’ ένα από τα σπορ που του άρεσαν. “Θα συνεχίσω να παίζω και τα τρία σπορ, αλλά θα αφοσιωθώ στα δύο“, είχε πει, διαγράφοντας την επιλογή του να γίνει μπασκετμπολίστας. Γιατί τα έκανε όμως, όλα; “Μου αρέσει να διαγωνίζομαι”. Όταν δεσμεύτηκε με το Texas Tech δεν ήταν βέβαιος, αν θα γινόταν παίκτης του baseball ή του football. Tην πρώτη του χρονιά (2014-15) τη μοίρασε. Στη δεύτερη αφοσιώθηκε στο football, καθώς μπήκε στη σεζόν ως ο βασικός quarterback του κολεγίου. Το καλοκαίρι του 2016 ενημέρωσε πως εγκαταλείπει το baseball. Είχε πάρει το βραβείο για τον καλύτερο πασέρ των κολεγίων και το 2017 δήλωσε συμμετοχή στο NFL Draft -αφήνοντας το σχολείο του ένα χρόνο πριν το δίπλωμα.

Στο ΝFL υπάρχει η πρόβλεψη πως, ανεξάρτητα από τη θέση, το 50% εξ όσων επιλέγονται στον πρώτο γύρο του draft ανταποκρίνονται στις προσδοκίες. Οι Chiefs ήξεραν πως ο Μαχόμς είχε δώσει 700 πάσες με το Texas Tech. Για την ακρίβεια, τις είχαν δει όλες. Άρα γνώριζαν πολύ καλά τι παίρνουν, στο Νο10 (για να το κάνουν δικό τους, έκαναν τρεις ανταλλαγές). Τον έκαναν τον πρώτο quarterback που επέλεξε ο οργανισμός, στον πρώτο γύρο της διαδικασίας, από το 1983. Του έδωσαν 16.42 εκατομμύρια δολάρια, συν 10.08 εκατομμύρια ως μπόνους υπογραφής. “Του εξηγήσαμε πως θα ήταν ο πρώτος που θα ερχόταν -στις 7 το πρωί- και ο τελευταίος που θα έφευγε. Ήταν σημαντικό να δουν οι υπόλοιποι ότι δουλεύει σκληρά, ώστε να τον σεβαστούν“, ενημέρωσε μέσω των New York Times ο Μπραντ Τσίλντρες, επικεφαλής των ασίσταντ της ομάδας το 2017.

Σε μια από τις πρώτες προπονήσεις, σε άσκηση που τσέκαρε την συνοχή της άμυνας και το πόσο μπορεί να κυριαρχήσει, ως μέλος της ‘δεύτερης’ ομάδας βρέθηκε εναντίον των καλύτερων αμυντικών. Αυτά που έκανε ήταν τέτοια που τα μέλη της πρώτης ομάδας της επίθεσης σταμάτησαν τη δική τους προπόνηση και τον παρακολουθούσαν.

Αμέσως άλλαξε τη διατροφή του για να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις νέες απαιτήσεις. Είχε προηγηθεί η δουλειά στην ταχύτητα. Ακολούθησε αυτή στο σώμα, για να αντέχει τα χτυπήματα και να μην τραυματίζεται. Πάντα με τον προσωπικό γυμναστή που ‘χει την τελευταία δεκαετία, ονόματι Μπόμπι Στρουπ. “Δεν έχει σταματήσει ποτέ να αναρωτιέται πώς μπορεί να γίνει καλύτερος και να δουλεύει προς αυτήν την κατεύθυνση“. Αυτό που έκανε πάντα και συνεχίζει να το κάνει, είναι να κοιμάται όποτε μπορεί. Σίγουρα 10 ώρες το βράδυ, ενώ κλείνει τα μάτια του με κάθε ευκαιρία, μέσα στην ημέρα.

Την πρώτη σεζόν και ενώ η ομάδα είχε μπει στα playoffs, ανακοίνωσε πως θα ξεκούραζε τον βετεράνο starter Άλεξ Σμιθ (ο Μαχόμς τον ευχαριστεί πάντα για όσα του έμαθε) και θα έδινε τη θέση στο νέο παιδί, στο ματς με τους Broncos. Ηγήθηκε της νίκης. Το καλοκαίρι οι Chiefs αντάλλαξαν τον Σμιθ -αυτόν που τους είχε πάει στην postseason- για να κάνουν starter τον Μαχόμς. Τελείωσε την κανονική περίοδο με το ρεκόρ των 12 νικών και 4 ηττών. Στα θετικά αποτελέσματα άνηκαν δυο επί των Broncos. Οι Patriots τούς νίκησαν με field goal στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ο Μαχόμς έγινε ο δεύτερος της ιστορίας, μετά τον Πέιτον Μάνινγκ, που είχε 5000 γιάρδες και 50 touchdowns. Αναδείχθηκε MVP. Έγινε ο πρώτος παίκτης των Chiefs που πήρε το βραβείο του πολυτιμότερου.

Τέσσερις ημέρες μετά τη ‘στέψη’ επέστρεψε στη δουλειά. Το πρώτο πράγμα που είπε στον γυμναστή του ήταν να μην πει κουβέντα για τον τίτλο. Μετά, ζήτησε το πρόγραμμα με τις προπονήσεις του. “Απομονώνει ό,τι αρνητικό υπάρχει γύρω του” λέει ο Στρουπ, μαζί με το “ό,τι και να του πει κάποιος, δεν μπορεί να τον επηρεάσει. Ζει στην πραγματικότητα, ξέρει την επιρροή που ‘χει, αλλά… μανουβράρει γύρω της“.

Στον τρίτο χρόνο μετά το κολέγιο (φέτος) ήταν ήδη γνωστός ως αυτός που μπορούσε να δώσει το Super Bowl στους Chiefs, για πρώτη φορά σε 50 χρόνια και ως ‘ο quarterback που σύντομα θα υπογράψει συμβόλαιο 200 εκατομμυρίων δολαρίων‘. Είχε γίνει ο πιο εμπορεύσιμος -πιο περιζήτητος από εταιρίες- παίκτης του NFL και το νέο αστέρι της πιο πλούσιας λίγκας του πλανήτη, τον οποίον αναζητούσαν μετά μανίας και πόνου οι διοικούντες, αλλά αδυνατούσαν να βρουν, έως ότου εμφανιστεί αυτός μπροστά τους.

Ανάρρωνε από διάστρεμμα, ψηλά στον αστράγαλο, όταν στο παιχνίδι των Κansas City Chiefs με τους Denver Broncos (στα μέσα του Οκτώβρη) έπαθε εξάρθρωση επιγονατίδας. Δηλαδή, του ‘βγήκε’ το γόνατο. Δες πώς -στο περίπου, γιατί έπεσαν από πάνω του πολλοί.

Αυτό που φάνηκε ήταν το γόνατο να φεύγει από τη θέση του (πήγε προς το γοφό) και τον Μαχόμς να μην μπορεί να κουνηθεί -όπως έβαζε τα χέρια του στο πρόσωπο του, έβγαλε το κράνος και το πέταξε. Ο γιατρός που έσπευσε στο σημείο επανέφερε το γόνατο στο σωστό σημείο, με τον παίκτη να μεταφέρεται στα αποδυτήρια.

Η μητέρα του είχε μείνει κολλημένη στην τηλεόραση, για να μάθει τι έπαθε τελικά το παιδί της, όταν άκουσε τον ήχο του τηλεφώνου. Ήταν ο γιος της. Τη διαβεβαίωσε πως ήταν καλά. Ενώ όλα τα μέλη της ομάδας ανησυχούσαν πως “ο καλύτερος quarterback του οργανισμού, για τα τελευταία 50 χρόνια” θα χάσει όλη τη σεζόν -αυτήν που όλα έδειχναν πως οι Chiefs μπορούσαν να φτάσουν στο Super Bowl-, εκείνος ήταν βέβαιος πως δεν έχει κάτι σοβαρό. Προφανώς και έκανε μαγνητική που τον επιβεβαίωσε. Δεν έχασε έστω μια εβδομάδα. Επέστρεψε στις προπονήσεις, στις 23/11. Στις 9 Δεκεμβρίου χτύπησε το χέρι στη νίκη επί των New England Patriots. Προφανώς και δεν ένιωσε.

Γενικά, δεν πέρασε καλά φέτος, αλλά ήταν έτοιμος για όσα του πρόσφεραν οι αντίπαλοι. Τώρα είναι έτοιμος να πάρει το επόμενο συμβόλαιο (μπορεί να το υπογράψει το προσεχές καλοκαίρι) που θα είναι από 160 έως 200 εκατομμύρια δολάρια, για πέντε χρόνια, με το 65% να είναι εγγυημένο. Μη ξεχνάς πως πέρα από καλός παίκτης, είναι και το νέο πρόσωπο του NFL, η νέα ‘καθαρή’ φιγούρα που αναζητούσαν, από τότε που επιβεβαιώθηκε πως οι συγκρούσεις αφήνουν τραύματα στον εγκέφαλο (CTE) που οδηγούν σε βία, έλλειψη κριτικής σκέψης και ικανότητας αποφάσεων (ελπίζω να είδες το ντοκιμαντέρ για τον Άαρον Χερνάντεζ), συν τον τρόπο που συμπεριφέρονται τα ‘μεγάλα κεφάλια’ στον Κόλιν Κάπερνικ, επίσης quarterback που από ό,τι φαίνεται δεν θα βρει δουλειά, ακόμα και αν δεν υπάρχει άλλος. Βλέπεις, έχει άποψη και την εκφράζει -και αυτό είναι κάτι που δεν θα του συγχωρήσουν ποτέ οι της λίγκας.

Πώς ο Κάπερνικ άλλαξε μια από τις βασικές αλλαγές του NFL -να τοποθετεί παίκτες σε θέσεις, βάσει ρατσιστικών στερεότυπων

Για να κατανοήσεις, εν τω μεταξύ την απόγνωση του, αρκεί να σου μεταφέρω ένα σχόλιο των New York Times: “Quarterbacks όπως οι Ράσελ Ουίλσον (Eagles), Μαχόμς (Chiefs) και Ντεσόν Ουότσον (Texans), οι οποίοι διακρίνονται τελευταία δημιουργούν νέες αναμνήσεις, καθώς είναι αυτοί που δεν τολμάς να μην τσεκάρεις με το βλέμμα σου. Και είναι μαύροι, σε θέση που ιστορικά ήταν εκτός ορίων για όποιον δεν είναι λευκός.

Όσοι μαύροι ξεχώριζαν σε αυτήν τη θέση, γίνονταν θύματα στερεοτύπων και ύβρεων, γίνονταν στόχοι κάθε φορά που τους δινόταν η ευκαιρία να παίξουν. Υπήρχε μια σιωπηρή προσέγγιση που ήταν γνωστή ως ‘one at a time’. Ο Λαμάρ Τζάκσον, ο οποίος πήρε το βραβείο του MVP φέτος -για τη σεζόν- είναι ο τρίτος μαύρος quarterback της ιστορίας που το ‘χει κατακτήσει. Ο δεύτερος ήταν πέρυσι ο Μαχόνς. Ο πρώτος λέγεται Κάμερον Νιούτον (2015). Το 2019 υπήρχαν 12 μαύροι quarterbacks που ξεκίνησαν σε αγώνες του NFL. Ένας λιγότερος του συνόλου πέντε αγωνιστικών περιόδων, στην αρχή της δεκαετίας του 2000. Φέτος ήταν starters σε 138 ματς, αριθμός που είναι ρεκόρ, για να συνεχιστεί το trend, με τους παίκτες να αποδεικνύονται ανθεκτικοί“.

Το football ιστορικά, μοίραζε θέσεις σε αθλητές, ανάλογα με το χρώμα του δέρματος του -και το στερεότυπο που το συνόδευε. Δηλαδή, οι θέσεις που ήθελαν μυαλό (middle linebacker και center) δεν καταλαμβάνονταν ποτέ από μαύρους. Αυτή του quarterback ήταν το τελευταίο ‘κάστρο’ που έπεσε. Μεσολάβησε το δίλημμα των υπευθύνων που είχαν να επιλέξουν μεταξύ των παραδόσεων και ελίτ παικτών -που όλοι πια ήξεραν πως πέραν από εκπληκτικές αθλητικές ικανότητες, είχαν και τη δυνατότητα να επιλέξουν στρατηγικές. Και δεν υπήρχαν καταλληλότεροι για την run-pass επίθεση. “Όταν αυτό το στιλ έγινε τρεντ, οι ομάδες άρχισαν να αναζητούν πασέρ που μπορούσαν να αφήσουν γρήγορα την μπάλα από τα χέρια, με τον κανονισμό να αλλάζει για να προστατεύει περισσότερο τους quarterback από τα χτυπήματα -και επέτρεψε τους quarterback με κίνηση“, εξήγησε ο Τζέιμς Χάρις, ο πρώτος μαύρος quarterback που ξεκίνησε σε αγώνα του NFL για τα playoffs.

Να σου πω ότι τη σήμερον ημέρα, το 70% των παικτών του NFL είναι μαύροι. Head coaches είναι μόλις 3.