Κόμπε Μπράιαντ: Το πνεύμα του ‘ζωντάνεψε’ για μισή ώρα στο ματς με το Πόρτλαντ

Πέντε μέρες ανατριχιαστικής σιωπής. Πέντε μέρες αβάστακτου πόνου. Πέντε μέρες αδιάκοπου πένθους. Πέντε μέρες ενός ομιχλώδους ‘γιατί’ διαρκείας που δεν θ’ απαντηθεί ποτέ. Πέντε ημέρες από το καταραμένο κυριακάτικο πρωινό της πτώσης του ελικοπτέρου με τον Κόμπε Μπράιαντ, την μικρή Τζιάνα και τους άλλους 7 επιβαίνοντες, ως την Παρασκευή το βράδυ που οι Λος Άντζελες Λέικερς υποδέχθηκαν τους Τρέιλ Μπλέιζερς στο πρώτο παιχνίδι τους ύστερα από το τραγικό συμβάν στη θαμνώδη πλαγιά του βουνού.

Οι ‘λιμνάνθρωποι’ ηττήθηκαν 127-119 από την παρέα του Λίλαρντ, αλλά ουδείς νοιάστηκε. “Ούτ’ εγώ ούτε τ’ άλλα παιδιά νιώθουμε ότι φεύγουμε νικητές, τηρουμένων των συνθηκών“, ομολόγησε ο ηγέτης του Πόρτλαντ που κατάλαβε πολύ καλά γιατί ο Καρμέλο Άντονι αρνήθηκε ‘για προσωπικούς λόγους’ να ταξιδέψει με την υπόλοιπη αποστολή στην Πόλη των Αγγέλων.

Η βραδιά ανήκε στον Κόμπε Μπράιαντ, ανήκε στην 13χρονη κόρη του, ανήκε στο Laker Nation που είχε δεχθεί την πιο βαθιά και οδυνηρή μαχαιριά της 73χρονης ιστορίας του. Ήταν η συνέχεια του σπαραξικάρδιου σ’ αγαπώ από τον Σακίλ Ο’Νιλ, της απόφασης της Βανέσα να συνεχίσει για τα παιδιά τους.

Το ‘Staples Center’, το σπίτι του ‘Mamba’ για 20 χρόνια, για 1.566 -επίσημα- παιχνίδια, για μυριάδες προπονήσεις και τόνους από σταγόνες ιδρώτα στο παρκέ, μετατράπηκε στον ναό της αναπαύσεώς του. Το πνεύμα του κυκλοφορούσε ελεύθερο στο χώρο, ένα αέρινο στοιχείο απ’ άκρη σ’ άκρη. Σε κάθε γωνιά υπήρχε κάτι που να τον μνημονεύει. Το όνομά του, οι δύο φανέλες, κυρίως όμως η αύρα του δεν έλειψε στιγμή. Ούτε από το πλευρό του η δεύτερη κόρη του.

Η τελετή του διήρκησε 30 λεπτά. Μισή ώρα αιωνιότητας.

Μπαλάντες και μελωδίες, αντίστοιχες των Grammys, έγιναν οι ύμνοι αποχαιρετισμού. Ο Λεμπρόν Τζέιμς, φορώντας την κίτρινη φανέλα με το 24, ανέλαβε το βαρύ φορτίο της εκφώνησης ενός επικήδειου που τον είχαν γράψει άλλοι.

Αφού διάβασε τα ονόματα των 9 θυμάτων, πέταξε το χαρτί, ‘έσκισε’ το πρωτόκολλο, παράκουσε τις οδηγίες και μίλησε από καρδιάς. “Θα σας κορόιδευα, αν τα έλεγα από μέσα“. Η σχέση τους ήταν ξεχωριστή, ιδιαίτερη, σχεδόν μοναδική. Με το νέο tattoo που διάλεξε να κάνει θα τον κουβαλά για πάντα μαζί του. Στο σώμα και στην ψυχή του.

Με δάκρυα να τρέχουν στα ποτισμένα ζυγωματικά του, έναν μεγάλο, μπλεγμένο κόμπο στο λαιμό και μια ατέρμονη αμηχανία στην κίνηση ο ‘Βασιλιάς’ προσπαθούσε να αρθρώσει δυο-τρεις κουβέντες στη σειρά χωρίς παύση. Ακατόρθωτο. Πίεσε πολύ τον εαυτό του, διότι “απόψε γιορτάζουμε για το παιδί που ήρθε εδώ στα 18, αποσύρθηκε στα 38 και έγινε πιθανόν ο καλύτερος μπαμπάς που έχουμε δει τα τελευταία τρία χρόνια“.

Παύση, χειροκρότημα, αποθέωση.

Ξεροκατάπιε και συνέχισε. “Είναι μια γιορτή των 20 χρόνων του αίματος, του ιδρώτα, των δακρύων, του σώματος που λύγισε, των φορών που σηκώθηκε και κάθισε, των αμέτρητων ωρών, της αποφασιστικότητας να είναι ο καλύτερος που μπορούσε“.

Η υπόσχεσή του ότι θα συνεχίσει στους Λέικερς την κληρονομιά του για όσα χρόνια, όχι μόνο εφέτος, παίζει “το μπάσκετ που αγαπάμε“, του Dear Basketball με δυο λέξεις, ήταν η κατακλείδα μιας 5λεπτης φορτισμένης εξομολόγησης προς τον αδερφό του, τον οποίο έβλεπε από τα λυκειακά χρόνια του να γίνεται σπουδαίος. Κάθε φορά και μεγαλύτερος.

Κατά την παρουσίαση των Λέικερς μόνο ένα όνομα ακούστηκε ξανά και ξανά: με το νούμερο 24, ύψους 6’6, στην 20η σεζόν του από το λύκειο Λόουερ Μέριον, ο Κόμπε Μπράιαντ.

Το ατμοσφαιρικό ‘See you again‘ από τον Γουίζ Καλίφα και τον Τσάρλι Πεθ έγινε το ‘ύστατο χαίρε’.

It’s been a long day without you, my friend

And I’ll tell you all about it when I see you again

We’ve come a long way from where we began

Oh I’ll tell you all about it when I see you again

When I see you again

Damn, who knew all the planes we flew

Good things we’ve been through

That I’ll be standing right here

Talking to you about another path I

Know we loved to hit the road and laugh

But something told me that it wouldn’t last

Had to switch up look at things different see the bigger picture

Those were the days hard work forever pays now I see you in a better place

How could we not talk about family when family’s all that we got?

Everything I went through you were standing there by my side

And now you gonna be with me for the last ride

It’s been a long day…

***

Ποιος ήταν ο Κόμπε Μπράιαντ του ποδοσφαίρου;