To σπαραξικάρδιο “σ’ αγαπώ” του Σακίλ Ο’ Νιλ στον Κόμπε Μπράιαντ

Ο γιος του Σακίλ Ο’ Νιλ, Σαρίφ, είχε επικοινωνήσει -μέσω γραπτών μηνυμάτων- με τον Κόμπε Mπράιαντ, το πρωί της Κυριακής. Όταν ζήτησαν από τον Shaq να μιλήσει για το πώς νιώθει -δακρυσμένος- είπε ότι “ξέρετε πως οι τελευταίοι μήνες ήταν πολύ δύσκολοι για εμένα. Έχασα τη μικρή αδελφή μου, δεν μπορώ να κοιμηθώ, δεν μπορώ να κάνω ό,τι κάνω συνήθως. Έρχομαι στη δουλειά, γελάμε, κάνουμε πλάκα ο ένας στον άλλον και όταν επιστρέφω σπίτι, επιστρέφω και στην πραγματικότητα. Μου λείπει η αδελφή μου. Και πονάω.

Τις προάλλες, ήμουν με το γιο μου και τα ανίψια μου και κάναμε γυμναστική. Κάποια στιγμή, άρχισαν να κλαίνε. Ο ανιψιός μου, μου έδωσε το τηλέφωνο του, για να δω τι είχε διαβάσει και έκλαιγε. Τα έχασα. Του είπα να πάρει την οθόνη από το πρόσωπο μου. Ότι ζούμε σε έναν κόσμο που όλα μπορούν να photoshopαριστούν. Όλα μπορούν να είναι hoax και fake news. Δεν ήθελα να το πιστέψω. Μετά, αρχίσατε να με παίρνετε ένας, ένας τηλέφωνο. Έμαθα πως η είδηση είχε επιβεβαιωθεί. Δεν είχα νιώσει τόσο οξύ πόνο για καιρό. Είμαι 47. Έχω χάσει δυο γιαγιάδες, τον πατέρα μου, έχασα την αδελφή μου. Τώρα έχασα έναν μικρό αδελφό. Τα ονόματα μας θα είναι πάντα ‘κολλημένα’ μαζί, για όσα κάναμε.

Ο κόσμος πάντα ρωτάει για τη σχέση μας. Τους απαντώ ότι είναι η ίδια που έχω με τους Τσαρλς. Είμαστε δυο άνθρωποι με άποψη και πείσμα, που θα κάνουμε πράγματα, θα πούμε συγκεκριμένα πράγματα. Ο σεβασμός όμως, δεν θα χαθεί ποτέ. Όταν πατούσαμε μέσα στο γήπεδο και έπρεπε να νικήσουμε, αυτό και κάναμε. Μαζί. Αυτό κάνω τώρα με τον Τσαρλς.

Ένιωσα τρεις μαχαιριές στην καρδιά, γιατί αφού ξέσπασα σε κλάματα, ξαναμπήκα στο internet και έμαθα πως ήταν ο Ρικ Φοξ στο αεροπλάνο. Η ψυχή μου πόνεσε ακόμα περισσότερο. Πήρα τηλέφωνο τον Ρικ, δεν απαντούσε και δεν ήξερα τι να κάνω και τι να σκεφτώ. Μετά, ήλθε το τελειωτικό χτύπημα: η μικρή του κόρη ήταν μαζί του, στο ελικόπτερο. Κάθε φορά που έβλεπα τη λατρεμένη γυναίκα του και τα παιδιά του, με φώναζαν ‘θείο Σακ’, γιατί πάντα τους έκανα να γελούν. Ο Σαρίφ ήταν συντετριμμένος. Ο Κόμπε του έστελνε συχνά μηνύματα για να δει τι κάνει. Αυτή ήταν η σχέση μας. Με κάνει να σκέφτομαι πως στη ζωή κάποιες φορές κρατιόμαστε από το να κάνουμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε”.

Κάπου εκεί ο πόνος τον νίκησε, ο λυγμός ‘πήρε’ τη φωνή του, αλλά πριν δοθεί ο λόγος αλλού -για να ζήσει αυτό που ένιωθε-, πρόσθεσε “κάποιες φορές παίρνουμε ως δεδομένα κάποια πράγματα. Δεν μιλώ με εσάς, όσο θα ήθελα. Το γεγονός ότι δεν θα αστειευτούμε στην τελετή του Hall of Fame, να του κάνω πλάκα για τα πρωταθλήματα που έχει ο καθένας ή για αυτά που θα παίρναμε, αν μέναμε μαζί. Η τελευταία φορά που του μίλησα, ήταν στην εκπομπή μας. Κάναμε πλάκα. Αυτό που έγινε, έχει αλλάξει τα πάντα μέσα μου. H τραγωδία με οδήγησε στο να διαγράψω ό,τι θέμα είχα. Δεν θέλω πια, να τσακώνομαι. Τηλεφώνησα σε όσους είχαμε διαφωνίες και τους είπα ‘σε αγαπώ’. Όταν ο Ρικ με πήρε τελικά, τηλέφωνο του είπα ‘σ’ αγαπώ’. Μέχρι τώρα δούλευα σαν τρελός, για να μη σκέφτομαι. Τώρα θέλω να πάρω τον χρόνο μου, για να έλθω σε επαφή με ανθρώπους, να μιλήσουμε, από το να αναβάλω διαρκώς αυτές τις στιγμές, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. H ζωή είναι πολύ μικρή. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο.

Ο κόσμος θα πει ‘πάρε τον χρόνο σου, νιώσε καλύτερα’, αλλά θα είναι δύσκολο. Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορώ να κοιμηθώ. Συλλυπητήρια και κουράγιο στην οικογένεια του, στη μητέρα του, τον πατέρα του, τις αδελφές του, συλλυπητήρια στις άλλες οικογένειες που είχαν δικό τους άνθρωπο στο ελικόπτερο, στην οικογένεια των Λέικερς. Δεν ήθελα να πιστέψω τι έγινε. Έλεγα στον εαυτό μου ‘εύχομαι ένας ηλίθιος να έφτιαξε αυτό το ποστ’. Και μετά άρχισαν τα τηλεφωνήματα και η επιβεβαίωση κι ένιωσα το πνεύμα μου να εγκαταλείπει το σώμα μου. Θέλω να πω κάτι τελευταίο: κανείς δεν ζει για πάντα και κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει. Οπότε ας μην παίρνουμε τίποτα ως δεδομένο”.