ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ο Αντριάνο ξέρει τι του συμβαίνει και το παραδέχεται δημόσια

Ο Αντριάνο εκπέμπει SOS μέσα από ένα γράμμα, στο οποίο καταθέτει την ψυχή, αποκαλύπτει ότι πίνει κάθε μέρα και πως απολαμβάνει να σπαταλάει τη ζωή, όπως ακριβώς αποδέχεται ότι έκανε με την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Ο Αντριάνο ξέρει τι του συμβαίνει και το παραδέχεται δημόσια
Ο Αντριάνο με τη φανέλα της εθνικής Βραζιλίας June 22, 2005. (AP Photo/Michael Sohn)

Ο αγαπημένος παίκτης πολλών στο Pro Evolution Soccer 6 και ένα από τα μεγαλύτερα “what if” του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Για άλλους μάλιστα το μεγαλύτερο και ο άνθρωπος που έφτασε πιο κοντά στον Ρονάλντο το “Φαινόμενο”, αλλά ένας θάνατος του έκοψε τη φόρα και έβαλε άδοξα τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα.

Ο λόγος για την απώλεια του πατέρα του. Αυτή ήταν και η μέρα που ο Αντριάνο άλλαξε, έγινε αυτοκαταστροφικός, με συνέπεια η κατιούσα να μην αργήσει να έρθει και από το ζενίθ να περάσει στο ναδίρ και στις σκοτεινές πλευρές της ζωής.

Ο άλλοτε Βραζιλιάνος σταρ πλέον ζει στη φαβέλα που μεγάλωσε, με συχνά πυκνά να γίνονται viral, video που τον αποθανατίζουν να είναι μεθυσμένος.

Ο 42χρονος θέλησε για ακόμη μία φορά να απαντήσει στους επικριτές του και το έκανε μέσα από ένα γράμμα στο “The Playe’s Tribune”.

Σε αυτό αποκάλυψε ότι δεν κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών, δεν είναι μέλος συμμορίας ούτε είναι εγκληματίας, αν και όπως δήλωσε θα μπορούσε.

Το μόνο που κάνει είναι να πίνει κάθε μέρα σε ένα συγκεκριμένο μέρος της φαβέλας που μεγάλωσε και ζει πλέον μόνιμα, ενώ τόνισε ότι έχει αποδεχθεί το γεγονός πως σπατάλησε το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο, καθώς “έχω εμμονή στο να σπαταλάω στη ζωή”.

Αναλυτικά μερικά από όσα δήλωσε ο Αντριάνο

“Ξέρετε πώς είναι να είσαι μια μεγάλη προοπτική; Εγώ ξέρω. Συμπεριλαμβανομένης μιας ανεκπλήρωτης μεγάλης προοπτικής. Η μεγαλύτερη σπατάλη του ποδοσφαίρου: Εγώ.

Μου αρέσει αυτή η λέξη, σπατάλη. Όχι μόνο επειδή ακούγεται έτσι, αλλά επειδή έχω εμμονή με το να σπαταλάω τη ζωή μου. Είμαι μια χαρά έτσι, σε ξέφρενη σπατάλη. Απολαμβάνω αυτό το στίγμα.

Δεν παίρνω ναρκωτικά, όπως προσπαθούν να αποδείξουν. Δεν είμαι εγκληματίας, αλλά, φυσικά, θα μπορούσα να είμαι.

Δεν μου αρέσουν τα κλαμπ. Πηγαίνω πάντα στο ίδιο μέρος στη γειτονιά μου, στο περίπτερο του Νανά. Αν θέλετε να με γνωρίσετε, περάστε από εκεί.

Πίνω κάθε δεύτερη μέρα, ναι. (Και τις άλλες μέρες επίσης.) Πώς ένα άτομο σαν εμένα φτάνει στο σημείο να πίνει σχεδόν κάθε μέρα;

Δεν μου αρέσει να δίνω εξηγήσεις στους άλλους. Αλλά εδώ είναι μία. Πίνω επειδή δεν είναι εύκολο να είσαι μια προοπτική που παραμένει χρεωμένη. Και γίνεται ακόμα χειρότερο στην ηλικία μου.

Με αποκαλούν Αυτοκράτορα. Φανταστείτε το αυτό.

Ένας τύπος που έφυγε από τη φαβέλα για να λάβει το παρατσούκλι Αυτοκράτορας στην Ευρώπη. Πώς το εξηγείς αυτό, φίλε; Δεν το καταλάβαινα μέχρι σήμερα. Εντάξει, ίσως έκανα κάποια πράγματα σωστά τελικά.

Πολλοί άνθρωποι δεν καταλάβαιναν γιατί εγκατέλειψα τη δόξα των γηπέδων για να κάθομαι στην παλιά μου γειτονιά και να πίνω στη λήθη.

Γιατί κάποια στιγμή το ήθελα, και είναι το είδος της απόφασης που δύσκολα παίρνεις πίσω”.