Ο Τζέιμς Χάρντεν δημιουργεί νέα στατιστική κατηγορία

Καλημέρα και ευτυχισμένο το 2020, με υγεία -κατ’ αρχάς- και ό,τι άλλο θα συνθέσει για εσάς μια καλή χρονιά. Δεν θέλω άγχη. Εννοώ, δεν υπάρχει λόγος να πιεστείς, σκεπτόμενος πως αρχίζει μια δεκαετία. Ας το πάρουμε βήμα, βήμα -χρονιά με τη χρονιά ή πόντο, πόντο που λένε και οι απανταχού προπονητές του μπάσκετ.

Όπως υποδεχόμασταν στην Ελλάδα το νέο έτος, στις ΗΠΑ είχαν ακόμα στις 31 του Δεκέμβρη -του 2019- και ουκ ολίγοι NBAers είχαν δουλειά. Ο Τζέιμς Χάρντεν συνέχισε τα δικά του και με τους 35 πόντους που έβαλε στο καλάθι των Νάγκετς, έφτασε στους 1226 στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Μάντεψε ποιος είναι δεύτερος στη σχετική λίστα: ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με 947, ενώ στο Νο3 είναι ο Τρε Γιανγκ (883). Aπό αυτούς τους τρεις, μόνο ο Greek Freak δεν σουτάρει -με συνέπεια- από το ‘σπίτι’ του.

Ο Έλληνας διεθνής έχει ‘πάρει’ 284 λιγότερα τρίποντα από το ‘μούσι’ (446 ο μεν, 162 ο δε), -154 εντός παιδιάς συνολικά (803 vs. 649) και -81 βολές (407 vs. 326). Έχει κατεβάσει ωστόσο, +219 ριμπάουντ (411 vs. 192) και έχει κάνει -39 λάθη (154 vs. 115). Το usage% ήταν πάνω κάτω το ίδιο, με τον Χάρντεν να ‘χει 37.1% (πέρυσι είχε 39,6%) και τον Αντετοκούνμπο 37% (πέρυσι είχε 31.4%).

Το Ντένβερ ήταν η πρώτη ομάδα που έριξε δυο παίκτες πάνω στον πρώτο σκόρερ της περασμένης δεκαετίας από τη στιγμή που άρχιζε η επίθεση. Έκανε πρεμιέρα της ‘έμπνευσης’, το βράδυ που οι Ρόκετς είχαν τη μικρότερη παραγωγικότητα, για φέτος (20/11, 105-95) και ο Χάρντεν μόλις 16 προσπάθειες. Τότε ο κόουτς Μάικ Μαλόουν είχε πει  “αυτή τη φορά δούλεψε. Αν θα ξανακάνει δουλειά; Θα το δούμε”. Είδαμε. Δεν δούλεψε.

“Είναι ο τρόπος που έχουμε, για να δείξουμε το σεβασμό μας στον καλύτερο σκόρερ της σύγχρονης ιστορίας. Όλοι οι αντίπαλοι θέλουν να πάρουν την μπάλα από τα χέρια του και να αναγκάσουν τους συμπαίκτες του να τους κερδίσουν”, εξήγησε τα ξημερώματα ο Μαλόουν. Που προκοπή δεν είδε (οι Ρόκετς νίκησαν 130-104, με τον πρωταγωνιστή να ‘χει 35 πόντους, με 10/17 σουτ και όλοι μαζί μέτρησαν 52.9% στα σουτ και 47.1% από το τρίποντο), παρ’ ό,τι διέταξε ‘παγίδες’ σε περιοχές όπου μέχρι να εμφανιστεί ο Χάρντεν δεν υπήρχε λόγος να υπάρχει αμυντικός.

“Προφανώς και αισθάνομαι πως είναι φιλοφρόνηση αυτό που μου κάνουν. Σημαίνει πως κάτι κάνω σωστά. Ότι είμαι αρκετά καλός”.

Μετά το χουνέρι του Νοέμβρη, όταν οι Νάγκετς έπαιξαν και με το μυαλό του Χάρντεν (μπροστά στην ‘παγίδα’ -στο ‘δεν μπορείς να σουτάρεις’- φάνηκε να παίρνει τα πιο τρελά/κακά/τραβηγμένα από τα μαλλιά σουτ -ακόμα και για τα δικά του δεδομένα), ο τελευταίος έμαθε να ‘ελέγχει’ το ‘εγώ’ του. Βλέπεις, είναι ο τύπος που αντιμετωπίζει τις περισσότερες ‘παγίδες’, από το πρώτο δευτερόλεπτο των επιθέσεων, μακράν του δεύτερου. Τα advanced stats έχουν περάσει το μπάσκετ μεν, σε άλλο επίπεδο, αλλά ακόμα δεν υπάρχει η υπηρεσία που θα δείχνει τι κάνουν οι ομάδες απέναντι στον Χάρντεν -και πόσους πόντους βάζει ανά κατοχή, απέναντι σε δυο αμυντικούς.

Το ESPN είχε γράψει το Δεκέμβρη ότι “δεν υπάρχει πρόγραμμα για το ‘ο τύπος που περπατά κοντά στο κέντρο, όταν δυο ‘εχθροί’ πέφτουν πάνω του’. Δεν είναι απομόνωση. Δεν είναι pick and roll, δεν υπάρχει σκριν. Είναι ένας τύπος που βολτάρει με μια μπάλα”. Για αυτό και το μέσο πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Ανέθεσε το έργο στη δική του στατιστική υπηρεσία, που παρακολούθησε τον Χάρντεν σε σειρά αγώνων, αρχής γενομένης από την πρώτη συνάντηση με τους Νάγκετς και έως τις 10/12.

➔ Το Χιούστον είχε σκοράρει 1.093 πόντους, ανά ευκαιρία για σουτ που έγινε έπειτα από τουλάχιστον πάσα του Χάρντεν, όταν έπεφταν πάνω του δυο αμυντικοί με το που περνούσε το κέντρο. Ήταν οι περισσότεροι σε καταστάσεις επίθεσης στο μισό γήπεδο, της σεζόν.

➔ Η ομάδα μέτρησε 114.3 πόντους, ανά 100 κατοχές -τέταρτη καλύτερη επίδοση. Με τον Χάρντεν στο παρκέ είχε 116.6.

➔ Με ‘παγίδες’ πάνω στον Χάρντεν είχε 1.14 πόντους, ανά κατοχή, σύμφωνα με το Second Spectrum.

➔ Οι ασίστ του ‘μουσιού’ -στα δύσκολα- έγιναν 15/21 τρίποντα.

➔ “Ο Χάρντεν είναι control freak. Του αρέσει να φτιάχνει τα πιόνια στο σκάκι όπως του αρέσουν. Όταν τον ‘παγιδεύουν’ του κλέβουν τον έλεγχο. Οι συμπαίκτες του αναλαμβάνουν να φτιάξουν το παιχνίδι -κάτι που δεν είναι στο μενού τους- και κάνουν λάθη. Από όταν άρχισαν τα διπλά μαρκαρίσματα τα λάθη των Ρόκετς αυξήθηκαν”. Πλέον το ‘χουν στρώσει: είναι στο Νο13 του συνόλου, με 15 ανά ματς. Οι καλύτεροι είναι οι Μάτζικ και κάνουν 12.9 ανά αγώνα.

Πίσω στους Ρόκετς, έγινε πιο επιτακτική η ανάγκη ύπαρξης παικτών από αυτούς που σουτάρουν, μόλις πάρουν την μπάλα. Οι περισσότερες συνθέσεις του Χιούστον έχουν τους Ουέστμπρουκ και Κάπελα που δεν είναι τέτοιοι τύποι. Ο Ντ’ Αντόνι έπρεπε να λύσει και αυτήν την εξίσωση. Την έλυσε, τοποθετώντας τους παίκτες του στις καλύτερες -για αυτούς- θέσεις. Επιπροσθέτως, βελτιώθηκαν τα ποσοστά -των άλλων- στα τρίποντα και τα νούμερα όλων στο επιθετικό ριμπάουντ (oι Ρόκετς είναι τρίτοι στο σύνολο, με 11.2 ανά ματς, πίσω από τα 12.1 των Νικς και τα 11.3 των Κλίπερς).

“Είναι σαν να παίζουμε εναντίον ζώνης” είχε ενημερώσει ο κόουτς που έκανε πιο γρήγορο το σπορ την περασμένη δεκαετία, προφανώς είχε αρχίσει να παίρνει τα μέτρα του. Τα ξημερώματα πρόσθεσε ότι “τα double team στον Χάρντεν είναι κάτι που έχουμε δει χιλιάδες φορές. Σε κάθε ματς”. Για αυτό και τώρα γίνονται πάσες στον Ουέστμπρουκ και πόντοι (είχε 18 στο πρώτο ημίχρονο με το Ντένβερ -τελείωσε με 28), με τους Ρόκετς να δείχνουν πώς πρέπει να κυκλοφορεί η μπάλα, για να ‘βγαίνει’ ελεύθερο σουτ. “Αν ρίξεις δυο παίκτες πάνω στον Τζέιμς, θα δώσει την μπάλα στον Ράσελ και ξαφνικά έχεις το 4 εναντίον 3. Υπ’ αυτήν τη συνθήκη πρέπει να σκοράρουμε κάθε φορά. Δεν βιαζόμαστε. Παλιά ήταν περίεργο. Όχι πια”, κατέληξε ο κόουτς.

Η ανάλυση των ειδικών συνεχίστηκε με το στοιχείο ότι έως το 2017, το τρίποντο ‘έβγαινε’ μέσω pick and roll, ντράιβ και πάσας και προσπάθειας των σουτέρ στο transition, από την αγαπημένη τους θέση. Τη σεζόν 2017-18, ο Χάρντεν έγινε ο πρώτος που σκόραρε τρίποντα σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, χωρίς βοήθειες, χωρίς τίποτα. Μόνο με το σήμα κατατεθέν του, πια το step back. Την αγωνιστική περίοδο 2018-19 έκανε 700 από αυτά. Δεν ήταν πια, ο μόνος. Η σούμα ωστόσο, ήταν μεγαλύτερη από αυτή κάθε άλλης ομάδας! Το πρόβλημα που δημιούργησε στους αντίπαλους κόουτς ήταν ‘πώς να χτίσεις άμυνα πάνω σε παίκτη που σουτάρει από όπου γουστάρει’ και στη χειρότερη, κερδίζει φάουλ. Και τότε κατέληξαν στις ‘παγίδες’. Που έγιναν ‘παγίδες’ από το κέντρο, καθώς το παιχνίδι έχει πάει λίγο πιο μακριά από ό,τι το είχαμε συνηθίσει, με τα shots from the logo να γίνονται πια, συνήθεια.

“Οι ‘παγίδες’ δεν θα σταματήσουν. Ούτε το Χιούστον όμως, θα σταματήσει να ‘παίρνει’ ένα εκατομμύριο τρίποντα” δήλωσε ο πρωταθλητής κόουτς του ΝΒΑ, Νικ Νερς. Στόχος των Ρόκετς είναι να θέτει το εξής δίλημμα στους αντιπάλους: θες να χάσεις από τον Χάρντεν ή από τους υπόλοιπους;