Τα γυαλιά στο ποδόσφαιρο δεν σταματούν στον Έντγκαρ Ντάβιντς
Το ιδιαίτερο αξεσουάρ έχει συνδεθεί με τον Ολλανδό πρώην ποδοσφαιριστή, όμως το έχουν φορέσει ουκ ολίγοι στο παρελθόν.
Κάθε ποδοσφαιριστής έχει και μια διαφορετική συνήθεια, την οποία ακολουθεί με αυστηρή ευλάβεια, πριν μπει στο γήπεδο. Άλλοι ακούνε μουσική, άλλοι προσεύχονται, άλλοι χαϊδεύουν το χορτάρι ή κοιτούν τον ουρανό. Υπάρχουν και κάποιοι, οι οποίοι κάθε φορά αναγκάζονται (σύμφωνα με τους κανονισμούς της FIFA) να βγάλουν από πάνω τους τα αγαπημένα τους κοσμήματα, όταν εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο.
Δεν υπάρχει, όμως, κανένας κανονισμός της FIFA που να απαγορεύει τα γυαλιά μυωπίας σε όσους τα έχουν ανάγκη. Η αλήθεια είναι πως σπάνια βλέπουμε ποδοσφαιριστές ή διαιτητές να τα επιλέγουν σε αγώνες, αλλά κατά καιρούς έχουν υπάρξει αρκετοί που τα τίμησαν, ξεχωρίζοντας φυσικά με την εμφάνισή τους μέσα στο γήπεδο. Παλαιότερα μάλιστα, υπήρχαν ποδοσφαιριστές που φορούσαν κανονικά γυαλιά μυωπίας, κάτι που έκανε τη ζωή τους στο γήπεδο αρκετά δύσκολη.
Μέχρι τη στιγμή που ήρθε ο Έντγκαρ Ντάβιντς και τα iconic φουτουριστικά γυαλιά του, για να δώσουν άλλο νόημα στο θέμα “γυαλιά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα”. Εργονομικά, ελαφριά, αθλητικά, αυτά τα γυαλιά κατάφεραν να μετατρέψουν το μειονέκτημα του Ολλανδού πρώην ποδοσφαιριστή σε φοβερό αξεσουάρ μόδας. Στη συνέχεια υπήρξαν αρκετοί που ακολούθησαν και συνεχίζουν μάλιστα να ακολουθούν το παράδειγμά του.
Τα πρώτα γυαλιά και η συνέχεια
Η ποδοσφαιρική ιστορία του Annibale Frossi είναι μια μοναδική ιστορία που ξεκινάει στο Ούντινε τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα. Όταν πρωτομετακόμισε στην Πάντοβα, η χήρα μητέρα του προσπαθούσε να τον πείσει να διαβάσει και να ασχοληθεί μετέπειτα με την ιατρική, όπως και ο γιατρός πατέρας του. Όμως, ο μικρός τότε Annibale δεν ήθελε να κάνει τίποτε άλλο, εκτός από το να παίζει ποδόσφαιρο.
Ένας παλιός του συμπαίκτης είχε πει πως, “δεν είχε πολύ καλό κράτημα της μπάλας, ούτε μπορούσε να κινηθεί γρήγορα στο χώρο, ήταν αναγκασμένος να παίζει πάντα με γυαλιά μυωπίας”. Η αλήθεια είναι πως ήταν αχώριστος με τα γυαλιά του, τα οποία εκείνο τον καιρό ήταν τα κλασσικά στρογγυλά γυαλιά μυωπίας. Σαν αυτά του Χάρι Πότερ.
Ωστόσο, το γεγονός ότι φορούσε γυαλιά μυωπίας στο γήπεδο δεν τον σταμάτησε από το να σκοράρει εξαιρετικής σημασίας γκολ στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1936 στο Βερολίνο, τα οποία οδήγησαν την Ιταλία μέχρι το χρυσό μετάλλιο. Εκείνο το καλοκαίρι πήρε μεταγραφή στην Ίντερ, με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ιταλίας.
Στη δεκαετία των 70s, ένας Βέλγος ποδοσφαιριστής ονόματι Jef Jurion φορούσε αναγκαστικά συνεχώς τα γυαλιά μυωπίας του, καθώς δεν μπορούσε να δει διαφορετικά. Τα φορούσε μάλιστα και τη νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου του 1962, στη νίκη της Άντερλεχτ με 1-0 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, ένα αποτέλεσμα που σε συνδυασμό με το 3-3 στο Σαντιάγο Μπερναμπέου λίγες ημέρες πριν, άφησε εκτός συνέχειας θρυλικούς παίκτες όπως ο Ντι Στέφανο, ο Πούσκας και ο Χέντο.
Επίσης στα 70s, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μεταξύ της Φέγενορντ και της Εστουδιάντες για το Διηπειρωτικό Κύπελλο, είδαμε ακόμη δύο ποδοσφαιριστές με γυαλιά να αγωνίζονται. Ήταν ο Rinus Israel και ο Joop Van Daele και οι δύο παίκτες της ολλανδικής ομάδας. Ειδικά για τον δεύτερο γράφτηκε ακόμη και τραγούδι για τα γυαλιά του.
Το ‘φαινόμενο Ντάβιντς’
Όπως είπαμε και στην αρχή, όταν κάποιος κληθεί να σκεφτεί έναν ποδοσφαιριστή που συνδέθηκε με τα γυαλιά εντός αγωνιστικού χώρου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην σκεφτεί πρώτο τον Έντγκαρ Ντάβιντς.
Το ‘pitbull’, όπως ήταν το παρατσούκλι του στο γήπεδο, κατάφερε να κάνει τα ποδοσφαιρικά γυαλιά μόδα και συνδέθηκαν τόσο πολύ με το όνομά του, που έγιναν iconic. Ωστόσο, ένα από τα μεγαλύτερα τρόπαια της καριέρας του ήρθε χωρίς τα γυαλιά, το Champions League που κατέκτησε το 1995 με τη φανέλα του Άγιαξ.
Το επόμενο καλοκαίρι πήρε μεταγραφή για τη Μίλαν, στην οποία δεν κατάφερε να λάμψει, εξαιτίας ενός τραυματισμού. Η καριέρα του, όμως, τον οδήγησε την επόμενη χρονιά στη Γιουβέντους με την οποία φυσικά ξεχώρισε, αποδεικνύοντας σε όλο τον πλανήτη το τεράστιο ταλέντο του.
Στην αρχή της σεζόν 2000-01, ο Ντάβιντς διαγνώστηκε με γλαύκωμα, το οποίο απείλησε και τη σπουδαία καριέρα του. Η θεραπεία που του συνέστησαν οι γιατροί δεν ήταν επιτυχημένη και έτσι η μόνη λύση που έμενε ήταν το χειρουργείο. Για τις επόμενες σεζόν του στο γήπεδο, τα προστατευτικά γυαλιά ήταν αναγκαία, αλλά ο Ντάβιντς αποφάσισε να τα φοράει και έξω από αυτό. “Τα φοράω γιατί με κάνουν να νιώθω ασφάλεια, ακόμα και όταν δεν τα χρειάζομαι”, είχε δηλώσει ο ίδιος.
Τα γυαλιά στο ποδόσφαιρο σήμερα
Αρκετοί παίκτες με προβλήματα όρασης εκείνη την περίοδο είχαν ήδη αρχίσει να φορούν φακούς επαφής. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα ένιωθαν άνετα με το να φορούν γυαλιά, την ώρα που αγωνίζονται, τρέχουν, παίζουν ποδόσφαιρο. Δεν συνέβαινε το ίδιο με τον Ντάβιντς, όμως. Κατάφερε να κάνει την αρχική του αδυναμία, το μεγαλύτερό του όπλο. Με τα γυαλιά του στο γήπεδο ξεχώρισε και τα έκανε τόσο διάσημα που μετέπειτα αποφάσισαν και άλλοι να το τολμήσουν.
Η αγωνιστική, αλλά και στιλιστική επιτυχία του Ντάβιντς, ωστόσο, έκανε τους δημοσιογράφους να περιγράφουν όποιον ποδοσφαιριστή αποφάσιζε να φορέσει τα αθλητικά γυαλιά σε κάποιον αγώνα ως τον “νέο Ντάβιντς”. Ήταν αναπόφευκτο, από τη στιγμή που αυτά συνδέθηκαν τόσο πολύ με τον Ολλανδό.
Ανάμεσα στους πιο γνωστούς ποδοσφαιριστές που τα έχουν κατά καιρούς τιμήσει αγωνιζόμενοι είναι ο Κακά, ο Τζόν Τέρι, ακόμα και ο Μάριο Μπαλοτέλι, ο οποίος έχει μυωπία και στα δύο του μάτια. Είναι πολλές οι περιπτώσεις σήμερα και σίγουρα δεν μπορούμε να τις απαριθμήσουμε όλες. Αξίζει όμως να σημειώσουμε και αυτές των Ιγκνάσιο Αμπάτε, Ρομπέρτο Φιρμίνο και Χαβιέρ Μοντέρο.
Από τους πιο διάσημους ποδοσφαιριστές με μυωπία, ο οποίος βέβαια προτιμάει κυρίως του φακούς επαφής είναι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος δε θα “τσαλάκωνε” ποτέ την εικόνα του αλαβάστρινου προσώπου του φορώντας γυαλιά στο γήπεδο, όμως δεν διστάζει να το κάνει σε διάφορες εξόδους του.
