Τσιτσιπάς-Τιμ: Η πρώτη μεγάλη επίδειξη του μελλοντικού νο1

Η νίκη του Στέφανου Τσιτσιπά επί του Ντόμινικ Τιμ στον τελικό των ΑΤΡ Finals, 2-1 σετ (6-7 [5], 6-2, 7-6 [5]), στην ‘Ο2’ του Λονδίνου, είναι αυτονόητο ότι του χάρισε τον πιο σημαντικό τίτλο της καριέρας του. Το τουρνουά αυτό, άλλωστε, λογίζεται ως το πιο σημαντικό μετά τα 4 Major, αφού πάνε σε αυτό οι 8 καλύτεροι τενίστες της βαθμολογίας του 2019. Ο Τσιτσιπάς, σε ένα διάστημα 7 ημερών, με 5 παιχνίδια και μόλις μία ήττα σε αυτά, την τελευταία αγωνιστική των ομίλων από τον Ράφα Ναδάλ, όταν, όμως, ήταν κάπως αδιάφορος, ήταν ο καλύτερος τενίστας στον κόσμο.

Για πρώτη, όχι, όμως, για τελευταία φορά. Μέχρι τώρα, οι νίκες του σε Εστορίλ και Μασσαλία σημειώθηκαν για το ΑΤΡ 250, όχι βέβαια αμελητέο, αλλά πάντως κατά διάνοια στο μέγεθος του συγκεκριμένου τουρνουά. Τώρα, το νούμερο 6 της παγκόσμιας κατάταξης, σε μια χρονιά που πέτυχε να πάει σε ακόμα έναν τελικό ΑΤΡ 1000, που έφτασε στα ημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν και που κέρδισε σε μία διοργάνωση τέτοιου βεληνεκούς, δεν μπορεί παρά να σκέφτεται για παραπάνω. Και παραπάνω είναι μόνο το Major.

Βεβαίως, ελλοχεύουν κίνδυνοι, όπως φάνηκε στην περίπτωση του περυσινού νικητή, Αλεκσάντερ Ζβέρεφ. Ο Γερμανός (εν πάση περιπτώσει) νίκησε τον Ρότζερ Φέντερερ στη Σαγκάη στις 11 Οκτωβρίου και αυτή ήταν η πρώτη φετινή επικράτησή του επί τενίστα στο τοπ 10. Θεωρείται, ωστόσο, δεδομένο ότι ο πατέρας του, Απόστολος, η μητέρα του, Τζούλη, και ο προπονητής του, ο περίφημος Πατρίκ Μουράτογλου, ξέρουν πώς να κατευθύνουν προς τη σωστή κατεύθυνση τον Έλληνα αθλητή, ο οποίος ‘σφράγισε’ το έτος 2019 για τη χώρα.

Με αντίπαλο τον Αυστριακό Ντόμινικ Τιμ στην ‘Ο2’, ο ψυχοβγάλτης ήταν εγγυημένος. Ο Αυστριακός, αν και κατά διάνοια αθλητής σαν τον Τσιτσιπά, έχει μεθοδολογία από την οποία δεν παρεκκλίνει. Δεν έχει, δηλαδή, το απρόβλεπτο στοιχείο του Ρότζερ Φέντερερ, το οποίο στη συντριπτική πλειοψηφία της μεγαλειώδους καριέρας του δούλεψε υπέρ του, αλλά δεν κάνει και τραγικά λάθη και επαναλαμβάνει τις κινήσεις όταν γίνονται αντιληπτές οι αδυναμίες του αντίπαλου.

Με τον Τσιτσιπά, άλλωστε, είχαν συναντηθεί πριν τον τελικό 6 φορές και το αποτέλεσμα, ως το βράδυ της Κυριακής τουλάχιστον, δικαίωνε αυτήν τη μεθοδολογία, αφού ο Τιμ προηγείται 4-2. Οι μισές νίκες του, όμως, ήρθαν το 2018, όταν ο Έλληνας τενίστας έκανε τα πρώτα δειλά βήματά του προς ό,τι είναι η ελίτ του παγκόσμιου τένις. Ο τελευταίος αγώνας τους, ο τελικός του Πεκίνου για το ΑΤΡ500, που ο Τιμ νίκησε 2-1. Ο Αυστριακός είχε εμποδίσει, κυρίως στα κρίσιμα σημεία εκείνου του ματς, το νούμερο 6 της παγκόσμιας κατάταξης να πάρει κρίσιμους πόντους, ιδίως διότι ο ίδιος επεδείκνυε περισσότερη ψυχραιμία, παραμένοντας πιστός σε όποιο πλεονέκτημα έχει εκ… κτίσεως ή αλίευε.

Το ίδιο έκανε και στον τελικό, τουλάχιστον στο πρώτο σετ. Ειδικά για να κρατήσει το σερβίς του, ο Τιμ χρησιμοποίησε ένα ευρύ χτύπημα στην αριστερή πλευρά του Τσιτσιπά και έπειτα έκανε ένα φόρχαντ στην άλλη γωνία. Το πρόβλημα για τον 21χρονο Αθηναίο ήταν ότι τα φάλτσα που έβαζε ο Τιμ σε αυτό το συγκεκριμένο χτύπημα το περνούσαν ξυστά πάνω στο φιλέ και με το σκάσιμο το μπαλάκι έπαιρνε καθοδική πορεία. Ο Τσιτσιπάς, με τις καταπληκτικές ικανότητές του να επαναφέρει μπάλες τεντώνοντας το χέρι, έπρεπε να σκύβει για να βρίσκει το μπαλάκι και, άρα, να μην μπορεί να βάλει στη σωστή θέση το χέρι ώστε να παίξει το κρίκετ σοτ (ένα χτύπημα που έφερε στο τένις ο Ρότζερ Φέντερερ) ξυστά πάνω από το φιλέ, όπως θα επιθυμούσε.

Ωστόσο, προϊόντος του χρόνου ο Τσιτσιπάς το βελτίωσε, επιστρέφοντας μερικά εκατοστά πιο κοντά στο σώμα του Τιμ, μια και έβλεπε ότι επιστρέφοντας το μπαλάκι στο ίδιο σημείο ο Αυστριακός διάλεγε συγκεκριμένη θέση στο κορτ του για το φόρχαντ στην ευθεία.

Αυτό ήρθε αργούτσικα, αλλά ήρθε και βοήθησε πολύ τον Έλληνα τενίστα. Στο δεύτερο σετ, δε, που το κατέκτησε με συνοπτικές διαδικασίες, ο Τσιτσιπάς κυριάρχησε στο κορτ. Όποτε ο Τιμ σέρβιρε στο μπάκχαντ του, έστελνε το μπαλάκι σε σημείο που ο αντίπαλός του είχε ήδη φτάσει και, άρα, μπορούσε να κάνει τουλάχιστον μία άβολη επιστροφή.

Ο Τσιτσιπάς, ως νεότερος, ήταν και ο πιο επιρρεπής στα λάθη. Σχεδόν αποκλειστικά τα άστοχα χτυπήματα του Τιμ ήταν βεβιασμένα, έστω κι αν δίνονταν αβίαστα, δηλαδή ο αντίπαλός του τον έφερνε στο σημείο που δεν γινόταν παρά να αστοχήσει. Από τη μεριά του, ο Τσιτσιπάς ήταν όσο προσεκτικός μπορούσε να είναι κάποιος που έχει έφεση να ανεβαίνει στο δικό του φιλέ. Τα αβίαστα λάθη στο τέλος, 40 για τον Αυστριακό, 16 για τον 21χρονο, λένε την ιστορία της κατηγορίας.

Το σχέδιο στο δικό του σερβίς ήταν επίσης απλό: το πρώτο ήταν συνήθως στην αριστερή πλευρά του Τιμ, όμως, σε αντίθεση με τον Φέντερερ το Σάββατο, έπρεπε μετά το σκάσιμο το μπαλάκι να βρίσκεται πολύ κοντά στο κορμί του, ώστε να του εκμαιεύσει το slice backhand με topspin, ένα χτύπημα που καθίστατο ξεκάθαρο ότι ο Τιμ δεν διέθετε. Κι αν χρειαζόταν δεύτερο σερβίς, το έστελνε σε σημεία που ναι μεν ο Αυστριακός μπορούσε, με πλάγιο πήδημα προς τα αριστερά του, να βρεθεί σε θέση ώστε να επιστρέψει με ένα δυνατό forehand, όμως το φάλτσο που έβαζε ο Τσιτσιπάς τον υποχρέωνε αυτό να έχει φάλτσο που θα έδινε στο μπαλάκι ύψος. Ο 21χρονος τενίστας μπορούσε με δυο δρασκελιές να βρεθεί στο φιλέ και να τελειώσει με βόλεϊ τον πόντο.

Φυσικά, αυτές οι τακτικές δεν ήταν ο κανόνας στο παιχνίδι. Κατά βάση οι αντίπαλοι έπρεπε να βασίζονται στις ικανότητές τους. Ούτως ή άλλως, τα δύο σετ, το πρώτο και το τρίτο, κρίθηκαν στο τάι μπρέικ, εκεί που ο Τιμ στο πρώτο σετ επέμεινε περισσότερο. Ο Τσιτσιπάς βρέθηκε απέναντι σε πρώτο σετ πόιντ, τον έσωσε με ένα smash, αλλά δεν μπορούσε να κάνει το ίδιο με τον δεύτερο και έτσι βρέθηκε πίσω στο γκέιμ.

Ωστόσο, στο δεύτερο σετ μπήκε ορμητικός και ο Τιμ δεν γινόταν παρά να οπισθοχωρήσει. Στα τέσσερα πρώτα γκέιμ ο Τσιτσιπάς τον συνέθλιψε, ανοίγοντας με τα διαγώνια μπάκχαντ του το δρόμο ώστε να ανέβει στο φιλέ για ξεκούραστα βόλεϊ. Ήταν ό,τι κοντινότερο σε λεηλασία και έδειξε ότι το χαμένο τάι μπρέικ απλώς του έδωσε περισσότερο κίνητρο. Δεν θα είναι υπερβολή, του χρόνου τέτοια εποχή, να λέμε πως όταν ο Τσιτσιπάς βρίσκεται σε αυτήν τη ζώνη ουδείς θα μπορεί να τον αντιμετωπίσει.

Ο Τιμ ήθελε να κερδίσει χρόνο, γνωρίζοντας πως είχε χάσει το σετ, ώστε να περάσει αυτό το διάστημα που ο Τσιτσιπάς κυριαρχούσε σε μεγαλύτερο βαθμό από το συνήθη. Οπλίστηκε με κουράγιο για να κρατήσει το πρώτο γκέιμ του στο τρίτο σετ, που κράτησε 7’07”, εξ ου και ο πανηγυρισμός του, ο πιο έντονος στο ματς. Μπορεί ο Τσιτσιπάς να του έκανε μπρέικ, αλλά ουσιαστικά η μπόρα είχε περάσει. Ο Τιμ ανταπέδωσε το μπρέικ, οι δύο τενίστες κράτησαν σχετικά εύκολα τα σέρβις γκέιμ τους και πήγαν στο τάι μπρέικ. Εκεί, ο νικητής κρίθηκε από λάθη, με το 40στό αβίαστο του Τιμ, ένα return forehand στο σερβίς, να δίνει στον Τσιτσιπά τον πιο σημαντικό τίτλο της καριέρας του.