Ολυμπιακός: Τα πρώτα μπράβο στην πιο ‘δύσκολη’ έδρα

Το μπάσκετ μπορεί να σε αφήσει… άλαλο. Δεν περιμέναμε, άλλωστε, τον αγώνα του Ολυμπιακού στη Μόσχα. Απλά επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά ότι πάνω στο παρκέ, πολλές φορές, φανερώνονται διαφορετικές αλήθειες απ’ αυτές που νομίζουμε σαν δεδομένα. Εντάξει, όποιος πίστευε στη νίκη των ‘ερυθρολεύκων’ κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πριν από το τζάμπολ, να σηκώσει το χέρι του για να του ζητήσουμε τα νούμερα του τζόκερ. Από την άλλη, όποιος πει ότι δεν άξιζε αυτό τον θρίαμβο στη ‘Megasports Arena’, τότε είτε δεν είδε το ματς είτε δεν ξέρει μπάσκετ. Έστω και για μια βραδιά, οι ‘ερυθρόλευκοι’ άφησαν κατά μέρος τη μιζέρια και την αμφισβήτηση, παίρνοντας μια νίκη που σίγουρα τους κάνει καλό, στη δεδομένη χρονική στιγμή, ηρεμεί την ατμόσφαιρα και κάνει πιο ομαλή την προσθήκη των δυο παικτών (Τέιλορ Ρότσεστι, Γουίλι Ριντ) που περιμένουν ήδη στον Πειραιά.

Για δεύτερη φορά φέτος, τα χαμόγελα πήραν τη θέση της απογοήτευσης, σχεδόν της θλίψης θα έλεγε κανείς. Κι αν η πρώτη ήταν με τη Βαλένθια (τη ‘χειρότερη’ ομάδα της Ευρωλίγκας με βάση τα αποτελέσματα), αυτή απέναντι στην καλύτερη, δηλαδή την κάτοχο του τίτλου και αήττητη στην εκκίνηση με 4-0, σίγουρα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, αίγλη και νόημα.

Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, μπορεί στο παρελθόν να έχει υποχρεώσει την ΤΣΣΚΑ σε οδυνηρές ήττες, αυτό όμως συνέβαινε σε Final Four. Όχι σε έναν αγώνα κανονικής περιόδου, όπως αυτός της Τετάρτης. Στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας, οι Πειραιώτες δεν είχαν νικήσει ποτέ σε ματς regular season, μέσα στη Μόσχα. Σε 12 αγώνες (κανονική περίοδος και πλέι-οφ), ο Ολυμπιακός μετρούσε μόλις μία νίκη (το 2007, με το 76-74 διαμορφωμένο από τον Λιν Γκριρ, που είχε πετύχει 19 πόντους, ενώ άλλους 20 είχε σημειώσει ο Κιντέλ Γουντς). Τότε, που ο Ολυμπιακός είχε σπάσει το αβαντάζ έδρας, αλλά έχασε δυο φορές στην στη συνέχεια και έμεινε εκτός Final Four.

Για να βρούμε νίκη του Ολυμπιακού εκεί σε κανονική περίοδο θα πρέπει να πάμε 21 χρόνια πίσω. Στις 22 Οκτωβρίου 1998, όταν οι ‘ερυθρόλευκοι’ είχαν νικήσει (στο ‘Universal Sports Hall’) με 81-75. Εκείνο το βράδυ είχαν μια κορυφαία τριπλέτα από Άριαν Κόμαζετς (22), Δημήτρη Παπανικολάου (17) και Άντονι Γκολντγουάιρ (15). Συνολικά, ο Ολυμπιακός (στην Ευρωλίγκα) έχει παίξει 18 φορές στη Μόσχα. Αυτή ήταν η μόλις 4η νίκη του απέναντι στην ομάδα του κόκκινου στρατού, που συνήθως τέτοιους τους αγώνες τους καθάριζε εύκολα. Η έδρα της ΤΣΣΚΑ δεν είναι καυτή, ο αντίπαλος της δεν ασφυκτιά από τη βοή της εξέδρας, αλλά μοιάζει με το γήπεδο που δεν κερδίζει σχεδόν κανείς. Και ο Ολυμπιακός το έχει βιώσει από πρώτο χέρι, όλο αυτό.

Υπάρχει σφυγμός, είδαμε σχέδιο…

Προφανώς δεν θα αλλάξει αίφνης ο Ολυμπιακός και θα γίνει μια ομάδα εφάμιλλη της ΤΣΣΚΑ. Ούτε καλύφθηκαν οι αδυναμίες, ύστερα από αυτό το σπουδαίο διπλό. Το γράφαμε και μετά τη Βαλένθια, το υποστηρίζουμε και τώρα, με μια διαφορά όμως. Τώρα έχουν καταφτάσει δυο παίκτες που θα προστεθούν στο ρόστερ. Αν λάβουμε υπόψη ποιοι δεν παίζουν (Γουέιντ Μπόλντγουιν, Ίθαν Χαπ), επί της ουσίας ο Ολυμπιακός βάζει (και δεν αντικαθιστά) παίκτες στο δυναμικό του.

Η νίκη είναι πάντα καλοδεχούμενη. Ειδικά όταν έρχεται για μια ομάδα που τη ζητούσε επίμονα και επειγόντως. Υπάρχει σφυγμός ακόμη, αλλά είδαμε κι ένα σχέδιο καλά εκτελεσμένο από προπονητή και παίκτες. Η ΤΣΣΚΑ μπορεί να ατύχησε με τον τραυματισμό του Ντάνιελ Χάκετ (προστέθηκε στην απώλεια του Γουίλ Κλάιμπερν), με εξαίρεση ωστόσο το τελείωμα του 1ου δεκαλέπτου, δεν επέβαλε ποτέ τα θέλω της μέσα στο γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάει το ματς σε βολικούς ρυθμούς με δυναμική άμυνα στοχευμένη πάνω στον Μάικ Τζέιμς, κυριάρχησε στα ριμπάουντ και πήγε το ματς σε πολλές απομονώσεις για ένας εναντίον ενός παιχνίδι, πότε με Βασίλη Σπανούλη, πότε με Κέβιν Πάντερ και βέβαια πότε με Μπράντον Πολ, που έκανε και το κάρφωμα της εβδομάδας, κάνοντας πόστερ τον Γιοχάνες Βόιτμαν

Ο Κεστούτις Κεμζούρα θέλησε να εκμεταλλευτεί αυτή την ικανότητα των περιφερειακών του, να πάνε στο ένας-ένας και να επιβληθεί. Τον βοήθησε η ευστοχία από τα 6,75μ., ειδικά στα μεγάλα σουτ που δοκίμασαν Πολ και Σπανούλης, και παρότι ο Νίκολα Μιλουτίνοφ χρεώθηκε γρήγορα με φάουλ, χρησιμοποίησε τον ψηλό του περισσότερο σαν αμυντικό έμβολο, όταν δηλαδή χρειαζόταν το τεράστιο κορμί και τα χέρια του για να προστατεύσει το καλάθι του Ολυμπιακού.

 Κάτι τέτοιο πήγε το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ εκτός ρακέτας, τα σουτ άρχισαν να βρίσκουν σίδερο και η ‘ερυθρόλευκη’ ομάδα βάδισε με ασφάλεια στη μεγάλη νίκη. Ο χρόνος επίσης μοιράστηκε ιδανικά, όλοι είχαν τις στιγμές τους (θυμηθείτε το ξέσπασμα του Γιώργου Πρίντεζη στο 1ο ημίχρονο, το καλάθι του Όγκουστιν Ρούμπιτ με την εκπνοή, ακόμη και τον Αλέξανδρο Βεζένκοφ που έπαιξε στο ‘3’ και βοήθησε, καθώς ο Κώστας Παπανικολάου τραυματίστηκε στο γόνατο.

Να το ξανακάνει με Μακάμπι

Τέτοιες νίκες φτιάχνουν τη ζωή μιας ομάδας στην Ευρωλίγκα. Ο Ολυμπιακός έχει ένα 2-3 στα πρώτα 5 παιχνίδια και περιμένει το επόμενο ματς, την Παρασκευή με τη Μακάμπι. Αν καταφέρει να είναι τόσο συγκεντρωμένος, απέναντι σε μια πολύ διαβασμένη, σκληρή και ποιοτική ομάδα και ντουμπλάρει τις νίκες του, θα έχει κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα, για να αρχίσει να στέκεται πιο γερά στα πόδια του.

Με δεδομένο, μάλιστα, ότι ακολουθούν άλλα δυο παιχνίδια στο ΣΕΦ (με Εφές και Ζαλγκίρις), καταλαβαίνει κανείς ότι του παρουσιάζεται μια ευκαιρία να… αναρρώσει για τα καλά. Μόνο, που ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει το δικαίωμα να βλέπει τόσο μακριά. Δύσκολο να σκεφτεί ότι μπορεί να κάνει ένα 3-0 στο γήπεδό του, άσχετα αν αυτός θα είναι ο αντικειμενικός στόχος. Δεν μπορεί παρά να κοιτάζει τους αγώνες του έναν προς έναν.

Εκεί που θα εστιάσει, είναι η Μακάμπι. Να νικήσει και τους Ισραηλινούς και μετά… βλέπει πώς θα προσαρμόσει γρήγορα τους νεοφερμένους και πώς θα αρχίσει να αντιστρέφει τη ροή, που από την αρχή τη χρονιάς μοιάζει με ένα κύμα το οποίο ετοιμάζεται να τον πνίξει. Αν βρήκε τρόπο να πάρει ανάσες από τέτοιες νίκες σωσίβια, θα φανεί στη συνέχεια.